IBPBI/1/415-898/10/KB - Skutki podatkowe wniesienia wkładu niepieniężnego do spółki cywilnej.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 25 sierpnia 2010 r. (data wpływu do tut. Biura 16 września 2010 r.), uzupełnionym w dniu 24 listopada 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie wskazującym, iż wniesienie wkładu niepieniężnego do spółki cywilnej:

* nie stanowi odpłatnego zbycia i nie generuje przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - jest nieprawidłowe,

* nie powoduje powstania przychodu (dochodu) podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, w takiej części, w jakiej nie następuje utrata przez wnoszącego własności składników majątku będących przedmiotem wkładu - jest prawidłowe.

W dniu 16 września 2010 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wniesienia składników majątku do spółki cywilnej.

Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 10 listopada 2010 r. Znak: IBPBI/1/415-898/10/KB, IBPBI/1/415-902/10/KB wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło w dniu 24 listopada 2010 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą (firmę remontowo - budowlaną). Jest właścicielem lub współwłaścicielem budynków i lokali stanowiących odrębne nieruchomości oraz gruntów i praw użytkowania wieczystego związanych z tymi budynkami lub lokalami (dalej "Nieruchomości" oraz "Budynki"). Nieruchomości i Budynki są wykorzystywane w prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, są ujęte w ewidencji środków trwałych.

W związku z planowaną restrukturyzacją swojej działalności, Wnioskodawca planuje założyć spółkę cywilną wraz z innym wspólnikiem lub wspólnikami, do której tytułem wkładu niepieniężnego zamierza wnieść Nieruchomości oraz Budynki. Wartość aportu (wnoszonych Nieruchomości i Budynków) będzie określona według jego wartości określonej na podstawie wyceny biegłego, potwierdzającej wartość rynkową aportu. Spółka cywilna będzie prowadzić działalność gospodarczą na bazie wniesionych aportem składników majątkowych w tym także wynajmując je lub wydzierżawiając. W związku z wniesieniem aportu do nowo powstałej spółki cywilnej nie nastąpi likwidacja prowadzonej dotychczas przez Wnioskodawcę działalności.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy wniesienie przez Wnioskodawcę Nieruchomości oraz Budynków do spółki cywilnej tytułem wkładu niepieniężnego będzie skutkowało powstaniem przychodu dla Wnioskodawcy podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych w tej części, w jakiej nie następuje utrata przez Niego części praw majątkowych do składników majątku wchodzących w skład tego aportu na rzecz pozostałych wspólników spółki cywilnej.

Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle art. 8 ust. 1, art. 9 ust. 1, art. 10 ust. 1 pkt 3, art. 11 ust. 1 i art. 14 ust. 1 i 2 oraz art. 17 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wniesienie przez Wnioskodawcę Nieruchomości oraz Budynków do spółki cywilnej tytułem wkładu niepieniężnego nie będzie skutkowało powstaniem przychodu dla Wnioskodawcy podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych w tej części, w jakiej nie następuje utrata przez Niego części praw majątkowych do składników majątku wchodzących w skład tego aportu na rzecz pozostałych wspólników spółki cywilnej.

Zasady działania spółek cywilnych regulują przepisy ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm. - dalej k.c.). Zgodnie z art. 860 § 1 k.c., przez umowę spółki wspólnicy zobowiązują się dążyć do osiągnięcia wspólnego celu gospodarczego przez działalnie w sposób oznaczony, w szczególności przez wniesienie wkładów. Stosownie do art. 861 § 1 k.c., wkład wspólnika może polegać na wniesieniu do spółki własności lub innych praw albo na świadczeniu usług. Zauważyć przy tym należy, iż w spółce cywilnej właścicielami poszczególnych składników majątku pozostają wspólnicy spółki w ramach współwłasności łącznej. Spółka cywilna, podobnie jak spółka jawna, nie posiada osobowości prawnej, a z punktu widzenia prawa podatkowego nie jest podatnikiem podatku dochodowego. Spółka cywilna i spółka jawna są transparentne podatkowo. W związku z tym podmiotami obowiązanymi do zapłaty podatku od osiąganych przez spółkę cywilną dochodów (podatnikami) są jej poszczególni wspólnicy. W przypadku gdy wspólnikiem spółki cywilnej jest spółka jawna podatnikami z tytułu zbycia przez spółkę jawną majątku są wyłącznie wspólnicy spółki jawnej. Istnieje natomiast tożsamość podmiotowa wspólnika i spółki cywilnej jako jednego podatnika podatku dochodowego. Z tego punktu widzenia dla celów podatkowych spółka cywilna nie istnieje, gdyż transakcje pomiędzy spółką cywilną a jej wspólnikami są transakcjami z "samym sobą". Na gruncie podatku dochodowego, spółki osobowe nie są traktowane jako odrębne podmioty, a jedynie jako jednostki organizacyjne, w ramach których wspólnicy osiągają zyski i które prowadzą ewidencje rachunkowe (por. M. Jamroży "Opodatkowanie spółki osobowej", Warszawa 2005 r., s. 37 i n.). Z powyższego wynika, że z perspektywy podatkowej wniesienie wkładu kapitałowego do spółki osobowej stanowi transfer majątku w obrębie jednego podmiotu (tego samego podatnika), a zatem, bez względu na konsekwencje na gruncie prawa prywatnego, wniesienie wkładu w postaci budynku i nieruchomości gruntowych do spółki cywilnej nie może być traktowane jako zbycie majątku przez wspólnika (przeniesienie na inny podmiot).

W świetle definicji przychodów wyrażonej w art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodami są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. W doktrynie i orzecznictwie przyjmuje się, że przysporzenie musi być definitywne. Brak jest podstaw do takiego twierdzenia w sytuacji, gdy to samo świadczenie przekazywane jest przez spółkę do spółki cywilnej, której przychody i koszty są rozpoznawane przez tego samego podatnika. Ponadto, należy wskazać, iż przysporzenie następuje zawsze kosztem jakiegoś innego podmiotu. Zwiększeniu aktywów jednego podmiotu towarzyszy zawsze zmniejszenie aktywów drugiego podmiotu. Taka sytuacja nie występuje bowiem w przypadku spółki cywilnej. Spółka jako wspólnik spółki cywilnej w zamian za wkład nie otrzymuje żadnego aktywa od spółki cywilnej, gdyż takie aktywa w spółce cywilnej nie istnieją.

Mając powyższe na uwadze, dla celów podatku dochodowego trudno przyjąć, że wspólnik spółki cywilnej (w tym przypadku Wnioskodawca) uzyskuje jakiekolwiek przysporzenie od spółki cywilnej. Trudno również uznać, że przysporzenie następuje kosztem spółki cywilnej. Spółka cywilna byłaby wówczas uprawniona do rozpoznania kosztów nabycia wkładu wnoszonego do spółki cywilnej.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy, za przychody uważa się nominalną wartość udziałów (akcji) w spółce kapitałowej albo wkładów w spółdzielni objętych w zamian za wkład niepieniężny w innej postaci niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część. Zatem, a contrario, nie wywołuje skutków podatkowych wniesienie aportu (wkładu) do podmiotów innych niż spółki kapitałowe (i spółdzielnie), czyli również do spółki cywilnej.

Powyższe stanowisko prezentowane jest również w literaturze przedmiotu. Zdaniem L. Błystak zmiana brzmienia przepisów w zakresie podatków dochodowych, w tym art. 17 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, miała na celu "jednoznaczne określenie, że odnosi się on do spółek kapitałowych - z ograniczoną odpowiedzialnością i akcyjnej, a zatem niewątpliwie z wykluczeniem spółek osobowych: jawnych, cywilnych, partnerskich, komandytowych i komandytowo - akcyjnych." (Por. L. Błystak, B. Dauter, B. Gruszczyński, B. Hnatiuk, H. Łysakowska, E. Madej, A. Mudrecki, M. Niezgódka - Medek, R. Pęk, K. Wujek, J. Zubrzycki, "Podatek dochodowy od osób prawnych. Komentarz 2003", Wrocław 2003 s. 212 - 213).

Oznacza to niewątpliwie, iż wniesienie przez Wnioskodawcę własności lub prawa użytkowania wieczystego Nieruchomości i własności Budynków na poczet wkładu do spółki cywilnej nie będzie skutkowało powstaniem przychodu dla podatnika o jakiejkolwiek wartości, gdyż wspólnik nie uzyskuje żadnej korzyści ekonomicznej od spółki cywilnej. Wniesienie aportu do spółki cywilnej nie powoduje przyrostu majątkowego po stronie wnoszącej go osoby, ponieważ w zamian otrzymuje ona jedynie prawa związane z prowadzeniem spółki i wpływaniem na jej działalność. Z tego względu wniesienie wkładu do spółki cywilnej nie stanowi odpłatnego zbycia w rozumieniu art. 14 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowo Wnioskodawca podkreśla, że nie istnieją żadne inne przepisy ww. ustawy, które z czynnością wniesienia wkładu niepieniężnego (aportu) do spółki cywilnej wiązałyby powstanie obowiązku podatkowego po stronie podmiotu wnoszącego ten wkład niepieniężny (aport).

Reasumując, w opinii Wnioskodawcy, wniesienie wkładu niepieniężnego do spółki cywilnej nie spowoduje przysporzenia po stronie Wnioskodawcy, a co za tym idzie nie powstanie przychód podatkowy, o którym mowa w art. 10 ust. 1, art. 11, art. 14 ust. 1 i 2 oraz art. 17 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z powyższych powodów wniesienie przez Wnioskodawcę własności Nieruchomości wraz z własnością Budynków do spółki cywilnej tytułem wkładu niepieniężnego nie będzie skutkowało powstaniem przychodu dla Wnioskodawcy podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, niezależnie od tego czy następuje utrata przez niego części praw majątkowych do składników majątku wchodzących w skład tego aportu na rzecz pozostałych wspólników spółki cywilnej.

Nawet jeśli przyjąć, iż do wniesienia aportu do spółki cywilnej zastosowanie może mieć art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należałoby wówczas przyjąć, iż odpłatne zbycie oznacza wyłącznie przeniesienie własności lub innych praw majątkowych w zamian za korzyść majątkową. W konsekwencji w przypadku wniesienia wkładu niepieniężnego do spółki cywilnej, następuje utrata przez dotychczasowego właściciela składników majątku wchodzących w skład tego wkładu, części praw do tych składników majątkowych. Z wyłącznego ich właściciela staje się on bowiem ich współwłaścicielem wraz z pozostałymi wspólnikami spółki, w ramach łączącej wspólników spółki cywilnej współwłasności łącznej. W zamian za to Wnioskodawca nabywa prawo do współwłasności składników majątku wnoszonych do spółki cywilnej przez pozostałych wspólników. Zatem wniesienie składników majątkowych do spółki cywilnej, w części, w jakiej następuje utrata wyłącznego prawa własności na rzecz pozostałych wspólników, stanowi odpłatne zbycie (aczkolwiek trudno uznać, iż przy takim założeniu to wspólnik spółki cywilnej uzyskuje korzyść od pozostałych wspólników w postaci wkładu wniesionego przez tych wspólników, gdyż korzyść pozostaje w spółce cywilnej a nie u wspólnika).

Mając powyższe na uwadze wniesienie przez Wnioskodawcę prawa własności/użytkowania wieczystego Nieruchomości wraz z własnością Budynków do spółki cywilnej tytułem wkładu niepieniężnego nie będzie skutkowało powstaniem przychodu dla Wnioskodawcy podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych w tej części, w jakiej nie następuje utrata przez Wnioskodawcę części praw majątkowych do składników majątku wchodzących w skład aportu na rzecz pozostałych wspólników spółki cywilnej, tj. w takiej części, w jakiej wartość wkładów pozostałych wspólników nie odpowiada wartości wkładu wnoszonego przez Wnioskodawcę.

Na poparcie swojego stanowiska Wnioskodawca powołał:

oraz

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego, stwierdzam co następuje.

Zasady działania spółek cywilnych regulują przepisy ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm. - dalej "k.c."). Zgodnie z art. 860 § 1 k.c., przez umowę spółki wspólnicy zobowiązują się dążyć do osiągnięcia wspólnego celu gospodarczego przez działanie w sposób oznaczony, w szczególności przez wniesienie wkładów. Stosownie do art. 861 § 1 k.c., wkład wspólnika może polegać na wniesieniu do spółki własności lub innych praw albo na świadczeniu usług.

Zauważyć przy tym należy, iż w spółce cywilnej właścicielami poszczególnych składników majątku pozostają wspólnicy spółki w ramach współwłasności łącznej.

W myśl art. 862 k.c., regulującego kwestię tworzenia wspólnego majątku wspólników poprzez wniesienie rzeczy, w przypadku gdy wspólnik zobowiązał się wnieść do spółki własność rzeczy, do wykonania tego zobowiązania, jak również do odpowiedzialności z tytułu rękojmi oraz do niebezpieczeństwa utraty lub uszkodzenia rzeczy stosuje się odpowiednio przepisy o sprzedaży. Przytoczony przepis oznacza zobowiązanie się wspólnika do przeniesienia własności rzeczy na współwłasność łączną wspólników (w tym i jego) oraz wydanie wspólnikom (spółce) tej rzeczy bez zapłaty ceny. Wspólnik nie może rozporządzać udziałem we wspólnym majątku wspólników, ani udziałem w poszczególnych składnikach tego majątku (art. 863 § 1 k.c.). W przypadku wniesienia do spółki cywilnej wkładu w postaci składnika majątku, stanowiącego wyłączną własność jednego wspólnika, bądź też będącego współwłasnością wszystkich wspólników tejże spółki, wyłączna własność wspólnika bądź współwłasność w częściach ułamkowych z chwilą wniesienia do spółki przekształca się we współwłasność łączną. Współwłasność ta ma charakter bezudziałowy, a każdemu ze wspólników przysługują równe prawa do całego majątku. Zaznaczyć przy tym należy, iż wniesienie do spółki cywilnej wkładu w postaci nieruchomości wymaga zachowania formy aktu notarialnego. Zgodnie bowiem z treścią art. 158 k.c., umowa przenosząca własność nieruchomości powinna być zawarta w formie aktu notarialnego. Brak zachowania tej formy powoduje nieważność takiej umowy a w konsekwencji brak skutku w postaci zmiany właściciela (art. 73 § 2 k.c.).

Ponieważ spółka cywilna nie ma na gruncie podatków dochodowych podmiotowości podatkowej odrębnej od wspólników, nie jest ona podmiotem podatkowym na gruncie podatku dochodowego. Podmiotami takimi są natomiast wspólnicy takich spółek.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), odrębnymi źródłami przychodów są, określone w pkt 3 i 8 tego przepisu:

* pozarolnicza działalność gospodarcza,

* odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

W myśl art. 10 ust. 2 pkt 2 ww. ustawy, przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia w formie wniesienia wkładu niepieniężnego do spółki lub spółdzielni środków obrotowych, środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych.

Ponadto przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat (art. 10 ust. 2 pkt 3 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 10 ust. 3 ww. ustawy, przepisy ust. 1 pkt 8 mają zastosowanie do odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie.

Stosownie natomiast do treści art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolniczej działalności gospodarczej), uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej składników majątku będących:

Do przychodów, o których mowa w ust. 2 pkt 1, nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie. Przepis art. 30e stosuje się odpowiednio (art. 14 ust. 2c ww. ustawy).

Odpłatne zbycie oznacza przeniesienie własności lub innych praw majątkowych w zamian za korzyść majątkową. W przypadku wniesienia przez wspólnika składników majątku aportem do spółki cywilnej, następuje zmiana kręgu ich właścicieli. W momencie wniesienia prawa własności składników majątkowych do spółki cywilnej składniki te zostają objęte współwłasnością łączną wszystkich wspólników tej spółki. W zamian za wyzbycie się wyłącznego prawa własności dotychczasowy właściciel uzyskuje prawo współwłasności do pozostałych składników majątku wniesionych do spółki. Wniesienie ww. składników w postaci aportu stanowi zatem formę ich odpłatnego zbycia. Wskazuje na to także treść cyt. wyżej art. 10 ust. 2 pkt 2 ww. ustawy, uznającego wniesienie do spółki składników majątku w postaci wkładu niepieniężnego za formę ich odpłatnego zbycia.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca prowadzi indywidualną, pozarolniczą działalność gospodarczą. W ramach tej działalności posiada nieruchomości gruntowe, prawo wieczystego użytkowania gruntu, a także nieruchomości budynkowe i lokalowe, stanowiące środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne w tej działalności. Wraz z innym wspólnikiem, bądź wspólnikami, zamierza utworzyć spółkę cywilną, do której wniesie ww. składniki majątku.

Mając na względzie cyt. wyżej przepisy stwierdzić należy, iż w wyniku ww. czynności prawnej Wnioskodawca z wyłącznego właściciela ww. składników majątku stanie się ich współwłaścicielem. Zatem w części w jakiej pozostali wspólnicy spółki cywilnej uzyskają prawo do wnoszonego przez Niego majątku, nastąpi odpłatne zbycie tych składników majątku. Natomiast jak słusznie wskazano we wniosku w części, w jakiej nie następuje utrata przez Wnioskodawcę praw majątkowych do składników majątku wchodzących w skład tego aportu na rzecz pozostałych wspólników spółki cywilnej, nie nastąpi odpłatne zbycie, zatem nie powstanie przychód dla Wnioskodawcy, podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

W świetle powołanych przepisów i w odniesieniu do przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego stanowisko Wnioskodawcy w zakresie wskazującym, iż wniesienie wkładu niepieniężnego do spółki cywilnej:

* nie stanowi odpłatnego zbycia i nie generuje przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - jest nieprawidłowe,

* nie powoduje powstania przychodu (dochodu) podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, w takiej części, w jakiej nie następuje utrata przez wnoszącegoego własności składników będących przedmiotem wkładu - jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, iż w zakresie pytania oznaczonego we wniosku Nr 2 wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Odnosząc się do powołanych we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wyroków, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów, nie podziela prezentowanego w nich stanowiska. Natomiast powołane we wniosku interpretacje indywidualne wydane zostały w przeważającej większości na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w świetle postanowień której, wniesienie wkładu do spółek osobowych rodzi odmienne skutki prawne. Zauważyć również należy, iż postępowanie w sprawie dot. wydania interpretacji indywidualnej jest postępowaniem szczególnym, mającym charakter uproszczony, odrębny od postępowania podatkowego, uregulowanego w dziale IV Ordynacji podatkowej. W jego wyniku, organ udzielając interpretacji, przedstawia swój pogląd dotyczący rozumienia treści przepisów prawa podatkowego i sposobu ich zastosowania w odniesieniu do sytuacji indywidualnej wskazanej przez Wnioskodawcę. Nie można zatem utożsamiać "trybu interpretacji" z postępowaniem podatkowym, a w konsekwencji i żądać, aby wydając interpretację organ, odnosił się do każdego powołanego we wniosku wyroku sądowego, czy też prowadził szeroko rozumianą polemikę z każdym poglądem Wnioskodawcy.

W świetle powyższego, Organ podatkowy nie ma obowiązku w wydawanych interpretacjach indywidualnych dokonywać oceny prawnej oraz analizy powołanych przez Skarżącego wyroków Sądów.

Dodać również należy, iż w myśl art. 87 Konstytucji, interpretacja indywidualna nie jest źródłem powszechnie obowiązującego w Rzeczypospolitej prawa. Oznacza to, że nie można wywodzić skutków prawnych z interpretacji wydanych nie w swojej sprawie, bowiem interpretacje te nie kreują prawa, a tym samym w stosunku do skarżącego nie można mówić o naruszeniu zasady zaufania obywateli do organów państwa, gdyż nie otrzymał on w swojej sprawie interpretacji, w której organ podatkowy reprezentowałby odmienne stanowiska.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.