IBPBI/1/415-898/09/AP - Obowiązek rozpoczęcia prowadzenia ksiąg rachunkowych, w związku z doliczeniem do przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej przychodu ze sprzedaży nieruchomości.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku, z dnia 27 października 2009 r. (data wpływu do tut. Biura 29 października 2009 r.), uzupełnionym w dniu 3 grudnia 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku zaprowadzenia ksiąg rachunkowych, w związku z przekroczeniem kwoty określonej w przepisach o rachunkowości, spowodowanym doliczeniem do przychodu z prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, przychodu uzyskanego ze sprzedaży wskazanej we wniosku nieruchomości - jest nieprawidłowe.

W dniu 29 października 2009 r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku zaprowadzenia ksiąg rachunkowych, w związku z przekroczeniem kwoty określonej w przepisach o rachunkowości, spowodowanym doliczeniem do przychodu z prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej przychodu uzyskanego ze sprzedaży wskazanej we wniosku nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Od 2001 r. Wnioskodawczyni prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą, której przedmiotem jest głownie sprzedaż, dzierżawa świdrów wiertniczych oraz doradztwo prawne i techniczne w zakresie prowadzenia wierceń. W latach poprzednich poza prowadzoną działalnością gospodarczą dokonała zakupu nieruchomości. Nieruchomość ta została przez nią wprowadzona na stan środków trwałych i remontowana. W 2008 r. nieruchomość została przekazana na cele osobiste. W 2009 r. Wnioskodawczyni dokonała zbycia tej nieruchomości. Dla celów podatkowych sprzedaż ta została zaliczona jako sprzedaż w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Wnioskodawczyni przewiduje, że w związku z zaliczeniem sprzedaży nieruchomości do przychodów z działalności gospodarczej, w 2009 r. przekroczy limit 5.067.120,00 zł i będzie zobowiązana do prowadzenia w 2010 r. ksiąg rachunkowych.

W dniu 3 grudnia 2009 r. Wnioskodawczyni uzupełniła wniosek oświadczając, iż zainteresowana jest wydaniem interpretacji indywidualnej wyłącznie w zakresie obowiązku zaprowadzenia ksiąg rachunkowych, w związku z przekroczeniem kwoty określonej w przepisach o rachunkowości, spowodowanym doliczeniem do przychodu z prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, przychodu uzyskanego ze sprzedaży wskazanej we wniosku nieruchomości. Wnioskodawczyni zaznaczyła, iż przychód uzyskany z tej sprzedaży przekracza połowę limitu kwoty zobowiązującej do zaprowadzenia ksiąg rachunkowych. Powyższy przychód był jednorazowy i miał charakter incydentalny.

Nie budzi natomiast wątpliwości Wnioskodawczyni, kwestia uznania przychodu ze sprzedaży przedmiotowej nieruchomości, za przychód z prowadzonej działalności gospodarczej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy przychód ze sprzedaży nieruchomości należy zaliczyć do przychodów z działalności gospodarczej do celów określenia limitu przychodów do prowadzenia ksiąg rachunkowych.

Zdaniem Wnioskodawczyni, przychód ze sprzedaży nieruchomości był wyłącznie jednorazowy i nie powinien być zaliczony do przychodu z działalności gospodarczej do celów określenia limitu do prowadzenia ksiąg rachunkowych. Zatem nie przekraczając limitu 5.067.120,00 zł przychodu z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej, nie powinna mieć od 2010 r. obowiązku prowadzenia ksiąg rachunkowych.

Wnioskodawczyni wskazała również, iż prowadząc nadal działalność gospodarczą w obecnym zakresie (zgodnie z przewidywaniami), ani w roku 2010, ani w kolejnych latach również nie osiągnie przychodu z działalności gospodarczej zobowiązującego do prowadzenia ksiąg rachunkowych. Wobec tego do prowadzenia ksiąg rachunkowych byłaby zobowiązana tylko przez jeden rok.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego, stwierdzam co następuje.

Zgodnie z art. 24a ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie, wykonujące działalność gospodarczą, są obowiązane prowadzić podatkową księgę przychodów i rozchodów, zwaną dalej "księgą", z zastrzeżeniem ust. 3 i 5, albo księgi rachunkowe, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający ustalenie dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, w tym za okres sprawozdawczy, a także uwzględniać w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacje niezbędne do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 22a-22o.

W myśl art. 24a ust. 4 ww. ustawy, obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych dotyczy osób fizycznych, spółek cywilnych osób fizycznych, spółek jawnych osób fizycznych oraz spółek partnerskich, jeżeli ich przychody, w rozumieniu art. 14 tej ustawy, za poprzedni rok podatkowy wyniosły w walucie polskiej co najmniej równowartość kwoty określonej w euro w przepisach o rachunkowości.

Kwotę tę określa przepis art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (tekst jedn. Dz. U. z 2009 r. Nr 152, poz. 1223 z późn. zm.), stanowiąc, że przepisy tej ustawy stosuje się do mających siedzibę lub miejsce sprawowania zarządu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej osób fizycznych, spółek cywilnych osób fizycznych, spółek jawnych osób fizycznych, spółek partnerskich oraz spółdzielni socjalnych, jeżeli ich przychody netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych za poprzedni rok obrotowy wyniosły co najmniej równowartość w walucie polskiej 1.200.000 euro.

Przy czym zgodnie z art. 24a ust. 6 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kwotę wyrażoną w euro przelicza się na walutę polską według średniego kursu ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski, obowiązującego w dniu 30 września roku poprzedzającego rok podatkowy.

Średni kurs euro ogłoszony przez Narodowy Bank Polski obowiązujący w dniu 30 września 2009 r. wyniósł 4,2226 zł/euro, zgodnie z tabelą kursów NBP z dnia 30 września 2009 r. Nr 191/A/NBP/2009. Stąd też przychód uzyskany w 2009 r. z pozarolniczej działalności gospodarczej, zobowiązujący do prowadzenia od 1 stycznia 2010 r. ksiąg rachunkowych wynosi 5.067.120 zł.

W kwestii ustalenia poziomu przychodu powodującego obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych, art. 24a ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych odsyła do przepisu art. 14 tej ustawy.

W myśl art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodami z pozarolniczej działalności gospodarczej są kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Stosownie do art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej składników majątku będących:

Zatem, definicje przychodów formułowane na potrzeby ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o rachunkowości są różne. Podatkowa definicja przychodów jest bowiem szersza od definicji zawartej w ustawie o rachunkowości.

Jednakże, podatnicy podatku dochodowego od osób fizycznych niezależnie od tego, czy w poprzednim roku podatkowym prowadzili podatkową księgę przychodów i rozchodów, czy też księgi rachunkowe, w kwestii obowiązku prowadzenia ksiąg rachunkowych związani są treścią powołanego uprzednio art. 24a ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który wyraźnie wskazuje, że do obliczenia wysokości limitu przychodów, którego przekroczenie zobowiązuje do prowadzenia ksiąg rachunkowych należy stosować definicję przychodów zawartych w art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jak wynika z treści złożonego wniosku, Wnioskodawczyni prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży, dzierżawy świdrów wiertniczych oraz doradztwa prawnego i technicznego w zakresie prowadzenia wierceń. W 2009 r. Wnioskodawczyni uzyskała przychód ze sprzedaży nieruchomości, stanowiącej środek trwały w prowadzonej działalności gospodarczej, który został zaliczony do przychodów z tej działalności. Powiększył on tym samym przychód z działalności podstawowej Wnioskodawczyni uzyskany w 2009 r., przez co zostanie przekroczony limit przychodów obligujący ją do zaprowadzenia ksiąg rachunkowych. Ponadto Wnioskodawczyni wskazała, iż przychód uzyskany w wyniku sprzedaży przedmiotowej nieruchomości był wyłącznie jednorazowy i miał charakter incydentalny.

Mając powyższe na względzie, stwierdzić należy, iż skoro przychód uzyskany ze sprzedaży przedmiotowej nieruchomości (środka trwałego) stanowi przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej (o którym mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy) i do przychodów z tej działalności został zaliczony, to przy ustaleniu przychodu decydującego o obowiązku zaprowadzenia ksiąg rachunkowych, należy również go uwzględnić.

Bez znaczenia w przedmiotowej sprawie pozostaje fakt, iż sprzedaż ww. nieruchomości stanowiącej środek trwały w prowadzonej działalności gospodarczej, miała charakter jednorazowy i incydentalny, ponieważ z reguły sprzedaż środków trwałych, czy też innych rzeczowych składników majątku prowadzonej działalności gospodarczej, odbywa się sporadycznie i na zasadzie incydentu. Powyższe nie oznacza więc, iż przychód uzyskany z tej sprzedaży może być wyłączony z przychodów z prowadzonej działalności gospodarczej dla celów ustalenia limitu przychodów, którego przekroczenie rodzi obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych.

Zatem w sytuacji, gdy w 2009 r. Wnioskodawczyni osiągnęła przychód, w rozumieniu art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (obejmujący, jak wskazano wyżej, również przychody z dokonanej w 2009 r. sprzedaży nieruchomości) przekraczający kwotę równowartości w walucie polskiej 1.200.000 euro, obowiązana jest od 1 stycznia 2010 r. do prowadzenia ksiąg rachunkowych.

Nadmienić należy, iż zgodnie z art. 2 ust. 2 ustawy o rachunkowości, osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie mogą stosować zasady rachunkowości określone ustawą również od początku następnego roku obrotowego, jeżeli ich przychody netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych za poprzedni rok obrotowy są niższe niż równowartość w walucie polskiej 1.200.000 euro. W tym przypadku osoby te lub wspólnicy przed rozpoczęciem roku obrotowego są obowiązani do zawiadomienia o tym urzędu skarbowego, właściwego w sprawach opodatkowania podatkiem dochodowym.

Biorąc powyższe pod uwagę, stanowisko Wnioskodawczyni należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.