IBPBI/1/415-897/09/WRz - Możliwość zaliczenia wypłaconych pracownikom zwrotów poniesionych na podróże służbowe do kosztów uzyskania przychodów.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 26 stycznia 2010 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPBI/1/415-897/09/WRz Możliwość zaliczenia wypłaconych pracownikom zwrotów poniesionych na podróże służbowe do kosztów uzyskania przychodów.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 23 października 2009 r. (data wpływu do tut. Biura 28 października 2009 r.), uzupełnionym w dniu 4 grudnia 2009 r., data wpłaty, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej wartości diet i innych należności z tytułu podróży służbowych pracowników (kierowców) - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 października 2009 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej wartości diet i innych należności z tytułu podróży służbowych pracowników (kierowców). Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 1 grudnia 2009 r. Znak: IBPBII/2/415-1046/09/NG, IBPBI/1/415-897/09/WRz wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło w dniu 4 grudnia 2009 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie transportu krajowego i zagranicznego. W związku z prowadzoną działalnością zatrudnia na podstawie umowy o pracę kierowców. Miejscem wykonywania pracy tych kierowców, określonym w umowach o pracę jest siedziba firmy. Wyjazd kierowcy poza miejscowość będącą siedzibą firmy traktowany jest jako podroż służbowa w rozumieniu art. 775 § 1 ustawy - Kodeks pracy.

W związku z odbywaniem przez kierowców podróży służbowych firma wypłaca im świadczenia określone w rozporządzeniach Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002 r. w sprawie:

*

wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikom zatrudnionym w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju (Dz. U. z 2002 r. Nr 236, poz. 1990),

*

wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju (Dz. U. z 2002 r. Nr 236, poz. 1991).

Wysokość diet i ryczałtów za nocleg wypłacanych pracownikom nie przekracza stawek określonych w tych rozporządzeniach.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy kwoty wypłaconych diet i ryczałtów za nocleg stanowią dla Wnioskodawcy koszty uzyskania przychodów na podstawie art. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych... (pytanie oznaczone we wniosku Nr 2)

Zdaniem Wnioskodawcy, mając na uwadze opisany stan faktyczny w części F wniosku, diety i inne należności wypłacane pracownikom za czas podróży służbowej stanowią koszty uzyskania przychodu prowadzonej działalności gospodarczej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Kosztami uzyskania przychodu są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów albo zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów. Aby wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów, należy zatem ocenić jego związek z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu, w okresie ponoszenia kosztów lub w przyszłości, bądź też zmierza do zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów. W związku z tym, kosztami będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim.

Dla zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów, określony wydatek nie może być również wyszczególniony w katalogu negatywnym wydatków niestanowiących koszty uzyskania przychodów, ujętym w art. 23 ww. ustawy oraz musi być należycie udokumentowany.

W katalogu ujętym w art. 23 ust. 1 ww. ustawy, nie zawarto ani zakazu, ani jakiegokolwiek ograniczenia co do możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów:

*

wartości diet z tytułu krajowych i zagranicznych podróży służbowych pracowników,

*

zwróconych pracownikom wydatków poniesionych przez nich w związku ze świadczeniem usług transportowych, odbywanych w ramach podróży służbowych.

Wskazać przy tym należy, iż zgodnie § 2 rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju (Dz. U. Nr 236, poz. 1991 z późn. zm.), z tytułu podróży, odbywanej w terminie i w państwie określonym przez pracodawcę, pracownikowi przysługują:

1.

diety;

2.

zwrot kosztów:

a.

przejazdów i dojazdów,

b.

noclegów,

c.

innych wydatków, określonych przez pracodawcę odpowiednio do uzasadnionych potrzeb.

W myśl natomiast § 3 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju (Dz. U. Nr 236, poz. 1990 z późn. zm.), z tytułu podróży odbywanej w terminie i miejscu określonym przez pracodawcę pracownikowi przysługują diety oraz zwrot kosztów:

1.

przejazdów;

2.

noclegów;

3.

dojazdów środkami komunikacji miejscowej;

4.

innych udokumentowanych wydatków, określonych przez pracodawcę odpowiednio do uzasadnionych potrzeb.

Mając na względzie powyższe przepisy, stwierdzić należy, iż wskazane we wniosku wydatki, o ile związane są z krajowymi lub zagranicznymi podróżami służbowymi (w rozumieniu odrębnych przepisów) pracowników (kierowców), mogą stanowić koszty uzyskania przychodów prowadzonej przez Wnioskodawcę pozarolniczej działalności gospodarczej, pod warunkiem należytego ich udokumentowania, stosownie do rodzaju prowadzonej księgi podatkowej.

Zwraca się jednak uwagę, że niniejsza interpretacja indywidualna nie może być traktowana jako wykładnia przepisów Prawa pracy oraz pojęć w nim zawartych. Zgodnie bowiem art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Informuje się również, iż w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania diet wypłacanych pracownikom, zostanie wydana odrębna interpretacja.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35 - 016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl