IBPBI/1/415-891/09/AP - Określenie wysokości limitów amortyzacyjnych przysługujących po dokonaniu korekty kosztów uzyskania przychodów o odpisy już dokonane.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku, który wpłynął do tut. Biura w dniu 26 października 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie określenia wysokości limitu odpisów amortyzacyjnych jaki przysługuje Wnioskodawcy do wykorzystania w 2009 r. po dokonaniu korekty kosztów uzyskania przychodów o jednorazowe odpisy amortyzacyjne w związku ze zwrotem części wydatków poniesionych na zakup tych środków trwałych, które zostały już jednorazowo zamortyzowane - jest prawidłowe.

W dniu 26 października 2009 r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie określenia wysokości limitu odpisów amortyzacyjnych jaki przysługuje Wnioskodawcy do wykorzystania w 2009 r. po dokonaniu korekty kosztów uzyskania przychodów o jednorazowy odpis amortyzacyjny w związku ze zwrotem części wydatków poniesionych na zakup tych środków trwałych, które zostały już jednorazowo zamortyzowane.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Od dnia 8 listopada 2006 r. Wnioskodawca prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą w zakresie doradztwa w związku z prowadzeniem działalności gospodarczej i zarządzania.

Podatek dochodowy od osób fizycznych opłaca na zasadach ogólnych (progresywnie), prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów. Posiada status małego podatnika. W okresie od stycznia do sierpnia 2009 r. w związku z zakupem środków trwałych dokonał jednorazowych odpisów amortyzacyjnych na kwotę 327.195,94 zł. W dniu 4 września 2009 r. otrzymał pomoc od Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w kwocie 99.450,00 zł.

Pomoc, o której mowa wyżej dotyczyła zwrotu połowy wartości netto powyższych środków trwałych, wcześniej przez niego amortyzowanych.

Wnioskodawca dokonał następujących rozliczeń:

z kosztów wyksięgował kwotę 99.450,00 zł i w ten sposób wartość jednorazowej amortyzacji, zaliczonej wprost do kosztów uzyskania przychodu, zmniejszyła się do kwoty 227.745,94 zł (327.195,94 - 99.450,00 = 227.745,94).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Ile jeszcze może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów jednorazowej amortyzacji przy zakupie kolejnych środków trwałych w 2009 r....

Czyli jaki jest jeszcze w jego sytuacji limit do wykorzystania w 2009 r.:

Zdaniem Wnioskodawcy, wyksięgowanie z kosztów jednorazowej amortyzacji środków trwałych, w związku z otrzymaną pomocą z Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa, będzie miał prawo do uzupełnienia jednorazowej amortyzacji poprzez kolejne jednorazowe odpisy amortyzacyjne, do wysokości wcześniej wyksięgowanej kwoty, a mieszczącej się w ogólnym limicie.

Tak więc, zdaniem Wnioskodawcy, jego tegoroczny limit amortyzacyjny do wykorzystania wynosi jeszcze 110.254,06 zł.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Stosownie do postanowień art. 22 ust. 8 ww. ustawy, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

Natomiast zgodnie z art. 22k ust. 7 ww. ustawy, podatnicy, w roku podatkowym, w którym rozpoczęli prowadzenie działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 11, oraz mali podatnicy, mogą dokonywać jednorazowo odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych zaliczonych do grupy 3-8 Klasyfikacji, z wyłączeniem samochodów osobowych, w roku podatkowym, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym równowartości kwoty 50.000 euro łącznej wartości tych odpisów amortyzacyjnych.

Ustawą z dnia 5 marca 2009 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2009 r. Nr 69, poz. 587) zmieniono kwotę tego limitu. Zgodnie z art. 5 powołanej ustawy, w latach podatkowych rozpoczynających się w 2009 r. i 2010 r., kwota limitu odpisów amortyzacyjnych, o której mowa w art. 22k ust. 7 ustawy zmienianej w art. 1 (tj. ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych) oraz art. 16k ust. 7 ustawy zmienianej w art. 2 (tj. ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych), wynosi 100.000 euro w każdym z tych lat podatkowych.

Zatem z możliwości jednorazowej amortyzacji mogą skorzystać:

Określenie "mały podatnik" jest zdefiniowane w art. 5a pkt 20 ww. ustawy; oznacza podatnika, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 1.200.000 euro; przeliczenia kwot wyrażonych w euro dokonuje się według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1.000 zł.

W 2009 r. za małego podatnika można było uznać tego, u którego przychód brutto ze sprzedaży za 2008 rok nie przekroczył kwoty 4.053.000 zł, wg wyliczenia: średni kurs euro ogłoszony przez Narodowy Bank Polski na dzień 1 października 2008 r. wynosił 3,3775 zł x 1.200.000 = 4.053.000 zł.

Natomiast dopuszczalny w 2009 r. limit jednorazowych odpisów amortyzacyjnych stosownie do postanowień art. 22k ust. 7 i 12 ww. ustawy wynosi 338.000 zł wg wyliczenia: ww. kurs euro tj. 3,3775 zł x 100.000 = 337.750 zł, w zaokrągleniu 338.000 zł.

Jak wynika z treści złożonego wniosku Wnioskodawca, w 2009 r. był tzw. małym podatnikiem. W okresie od stycznia do sierpnia 2009 r. zakupił środki trwałe i dokonał ich jednorazowej amortyzacji na kwotę 327.195,94 zł. W dniu 4 września 2009 r. otrzymał pomoc od Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w kwocie 99.450,00 zł, stanowiącej zwrotu połowy wartości netto zakupionych środków trwałych, wcześniej przez niego jednorazowo zamortyzowanych. W związku z zaistniałą sytuacją Wnioskodawca skorygował koszty uzyskania przychodów o kwotę otrzymanej pomocy finansowej, pomniejszając tym samym wartość dokonanej uprzednio jednorazowej amortyzacji. Wnioskodawca w 2009 r. zamierzał jeszcze zakupić środki trwałe i dokonać ich jednorazowej amortyzacji do wysokości limitu, jaki mu pozostał do wykorzystania w tymże roku, uwzględniając w nim również skorygowane odpisy amortyzacyjne od tej części wartości środków trwałych, która została mu zwrócona.

W związku z powyższym zauważyć należy, iż w myśl art. 23 ust. 1 pkt 45 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów, odpisów z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywanych, według zasad określonych w art. 22a-22o, od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków lub wartości niematerialnych i prawnych, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Zatem, dokonany w jakiejkolwiek formie, a więc w tym również w formie pomocy finansowej stanowiącej zwrot określonej części nakładów poniesionych na zakup środków trwałych, powoduje, iż wartość odpisów od tej części wartości środka trwałego, która została zwrócona podatnikowi, nie może stanowić kosztu uzyskania przychodu prowadzonej działalności gospodarczej.

Otrzymanie pomocy w formie zwrotu nakładów poniesionych na zakup środka trwałego, stanowi więc przesłankę do wydzielenia części odpisów amortyzacyjnych, odpowiadającej otrzymanemu zwrotowi i nie zaliczania tak wydzielonej części odpisów do kosztów uzyskania przychodów, bądź ich późniejszego zmniejszenia, jeżeli otrzymanie zwrotu nastąpiło po dokonaniu odpisów amortyzacyjnych. Zatem prawo do jednorazowej amortyzacji będzie przysługiwało Wnioskodawcy jedynie od tej części wartości środków trwałych, która nie została sfinansowana otrzymaną pomocą.

Skoro więc pomoc stanowiąca zwrot wydatków poniesionych na zakup środków trwałych powoduje, że w tej części, w jakiej została otrzymana, nie dokonuje się amortyzacji - jej otrzymanie nie obciążyło przysługującego limitu określonego w art. 22k ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając powyższe na względzie, stwierdzić należy, iż limit odpisów amortyzacyjnych jaki będzie jeszcze przysługiwał Wnioskodawcy do wykorzystania w 2009 r., to limit odpisów, o którym mowa w art. 22k ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czyli stanowiący równowartość kwoty 100.000 euro (338.000 zł), pomniejszony o dokonane w okresie od stycznia do sierpnia 2009 r. jednorazowe odpisy amortyzacyjne jednakże tylko w tej części, w której nie zostały one pokryte otrzymaną pomocą finansową (tj. 227.745,94 zł).

Należy podkreślić również, iż w myśl przepisu art. 22k ust. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, możliwość skorzystania przez podatnika z jednorazowego odpisu amortyzacyjnego stanowi pomoc de minimis. Pułap pomocy de minimis określają przepisy rozporządzenia Komisji (WE) Nr 1998/2006 z dnia 15 grudnia 2006 r. w sprawie stosowania art. 87 i 88 Traktatu do pomocy de minimis (Dz. U. WE L379).

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.