IBPBI/1/415-887/09/KB - Możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów zapłaty środków w walucie polskiej dokonanej na rachunek bankowy firmy wnioskodawcy przez bank obsługujący kontrakt po stronie polskiej, wskazując jednocześnie w treści przelewu zastosowany kurs przeliczeniowy USD/PLN.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 15 października 2009 r. (data wpływu do tut. Biura 22 października 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie występowania różnic kursowych - jest nieprawidłowe.

W dniu 22 października 2009 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie występowania różnic kursowych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca, jako osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą w zakresie produkcji samochodów specjalnych, podpisał w dniu 17 maja 2007 r. umowę, której przedmiotem jest sprzedaż towarów i usług dla Miejskiej (...) w związku z projektem dotyczącym modernizacji usług (...) w ramach kredytu finansowanego przez Rząd Rzeczypospolitej Polskiej, zgodnie z umową między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem C Ludowej o współpracy finansowej, podpisaną 29 września 2000 r. Wartość podpisanego kontraktu wyrażona jest w USD. Wszystkie płatności, które kupujący jest zobowiązany dokonać na rzecz sprzedającego w świetle tego kontraktu będą realizowane między bankiem kupującego, tj. bankiem kredytowym w C (formalnie wyznaczonym przez Rząd C, jako bank kupującego do podejmowania działań w jego imieniu w odniesieniu do tego kontraktu) i bankiem sprzedającego, tj. Bankiem w Polsce.

Po zrealizowaniu kontraktu, Wnioskodawca wystawił fakturę w USD, zgodnie z umową na odbiorcę chińskiego i przedstawił komplet wymaganych dokumentów do Banku, celem otrzymania płatności, zgodnie z postanowieniami zawartego kontraktu.

Przychód z faktury wystawionej w USD, zgodnie z art. 14 ust. 1 pkt 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), został przeliczony na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu. Zapłaty z tytułu realizacji przedmiotu kontraktu, zgodnie z jego postanowieniami, dokonał Bank z rachunku budżetu państwa w PLN, przeliczając wartość przychodu (wyrażonego na fakturze w USD) wg kursu kupna Narodowego Banku Polskiego, obowiązującego w dniu płatności. Na rachunek bankowy Wnioskodawcy wypłynęła zatem kwota w walucie polskiej, a w tytule przelewu określono kurs, wg którego bank dokonał przeliczenia kwoty transakcji.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

W związku z faktem, iż zapłaty środków w walucie polskiej na rachunek bankowy firmy Wnioskodawcy dokonał bank obsługujący kontrakt po stronie polskiej, wskazując jednocześnie w treści przelewu zastosowany kurs przeliczeniowy USD/PLN, czy powstała w ten sposób różnica kursowa wypełnia przesłanki, o których mowa w art. 24c ust. 3 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych i może zostać zaliczona do kosztów uzyskania przychodów.

Zdaniem Wnioskodawcy, pomimo, iż płatność na rachunek bankowy faktycznie nastąpiła w walucie polskiej, to przychód został wyrażony w walucie obcej i przeliczony według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia.

Tym samym w tym przypadku mamy do czynienia z ujemną różnica kursową, określoną w art. 24c ust. 3 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) i uzyskany w ten sposób koszt, zgodnie z przepisami ww. ustawy, stanowi koszt uzyskania przychodu. Zgodnie z art. 24c ust. 3 pkt 1 ww. ustawy, ujemne różnice kursowe powstają, jeżeli wartość przychodu należnego wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest wyższa od wartości tego przychodu w dniu jego otrzymania, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia. Wnioskodawca zaznacza, iż mając na uwadze dyspozycję art. 14b ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, w trakcie ustalania polityki rachunkowości w firmie, dokonał wyboru sposobu ustalania różnic kursowych w oparciu o przepis art. 24c tej ustawy.

Analizując literalnie przepis art. 24c ust. 3 pkt 1 bez znaczenia dla tej sprawy jest sytuacja, iż faktycznie wpływ środków na rachunek firmy nastąpił w walucie polskiej, a przeliczenia wartości USD dokonał bank obsługujący kontrakt po stronie polskiej. Istotne znaczenie ma fakt, iż dla firmy Wnioskodawcy, kurs zastosowany przez Bank będzie spełniał warunki określone w art. 24c ust. 3 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. "faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia" pomimo, iż jest on jednocześnie kursem kupna Narodowego Banku Polskiego. Należy również zwrócić uwagę, że brak akceptacji ze strony Wnioskodawcy dla takiego sposobu przeliczenia płatności przez Bank, tj. wg kursu kupna NBP obowiązującego w dniu płatności, powodowałby w konsekwencji brak możliwości ubiegania się i realizacji takiego kontraktu w ramach umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem C.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolnicza działalność gospodarcza), uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Przychody w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu (art. 14 ust. 1a ww. ustawy).

Natomiast w myśl art. 22 ust. 1 ww. ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.

Różnice kursowe powstają w momencie, gdy kurs przeliczeniowy zastosowany w momencie fizycznego otrzymania lub wydatkowania pieniędzy różni się od kursu stosowanego dla przeliczenia powstałego zgodnie z art. 14 ww. ustawy przychodu bądź poniesionego kosztu.

Zgodnie z art. 24c ust. 1 ww. ustawy, różnice kursowe zwiększają odpowiednio przychody jako dodatnie różnice kursowe albo koszty uzyskania przychodów jako ujemne różnice kursowe w kwocie wynikającej z różnicy między wartościami określonymi w ust. 2 i 3.

W myśl art. 24c ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, dodatnie różnice kursowe powstają między innymi jeżeli wartość przychodu należnego wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest niższa od wartości tego przychodu w dniu jego otrzymania, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia.

Natomiast w oparciu o art. 24c ust. 3 pkt 1 ww. ustawy, ujemne różnice kursowe powstają między innymi jeżeli wartość przychodu należnego wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest wyższa od wartości tego przychodu w dniu jego otrzymania, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia.

W świetle cyt. wyżej przepisy stwierdzić należy, iż aby mogły powstać różnice kursowe przeprowadzona transakcja musi spełniać łącznie dwie przesłanki:

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca zawarł umowę, której przedmiotem była sprzedaż towarów i usług dla kontrahenta z C. Wartość tego kontraktu wyrażona była w walucie obcej (USD). Umowa zawarta została w związku z projektem dotyczącym modernizacji usług ratowniczo - pożarniczych w ramach kredytu finansowanego przez Rząd Rzeczypospolitej Polskiej zgodnie z umową między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem C o współpracy finansowej, podpisanej 29 września 2000 r.

Po zrealizowaniu kontraktu Wnioskodawca wystawił fakturę wyrażoną w USD. Przychód z tej faktury przeliczył na złote wg kursu średniego NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu. Natomiast zapłaty za tę fakturę dokonał Bank z rachunku budżetu państwa w złotówkach, przeliczając wartość przychodu wg kursu kupna NBP obowiązującego w dniu płatności. Na rachunek wnioskodawcy wpłynęła więc zapłata w złotówkach. Za dokonaną sprzedaż towarów i usług Wnioskodawca otrzymał zatem zapłatę w walucie polskiej.

Mając na względzie cyt. wyżej przepisy stwierdzić należy, iż w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym, nie wystąpiły podatkowe różnice kursowe, o których mowa w ww. ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie zostały bowiem spełnione wszystkie przesłanki konieczne do powstania tych różnic, tj. zapłata za sprzedane towary i usługi nie nastąpiła w walucie obcej.

Z uwagi na powyższe stanowisko przedstawione we wniosku należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.