IBPBI/1/415-884/09/KB - Zaliczenie do kosztów uzyskania przychodu prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej wydatków na nabycie od żony wnioskodawcy praw do wykorzystania wzorów graficznych, będących przedmiotem prawa autorskiego.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 30 września 2009 r. (data wpływu do tut. Biura 22 października 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej wydatków na nabycie od żony Wnioskodawcy praw do wykorzystania wzorów graficznych, będących przedmiotem prawa autorskiego - jest prawidłowe.

W dniu 22 października 2009 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej wydatków na nabycie od żony Wnioskodawcy praw do wykorzystania wzorów graficznych, będących przedmiotem prawa autorskiego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Małżonkowie posiadają rozdzielność majątkową. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, jako osoba fizyczna. Jego żona jest artystką (projektuje wzory graficzne, które mogą posłużyć do przygotowania wizytówek, kalendarzy, kartek okolicznościowych, toreb prezentowych itp., tworzy wzory również na zamówienie), nie prowadzi działalności gospodarczej. Wnioskodawca chce nabyć od żony prawa autorskie do kilku wzorów, które zostaną wykorzystane w produkcji towarów handlowych (toreb prezentowych).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy nabycie przez Wnioskodawcę od żony praw autorskich do wykorzystania wzorów na potrzeby działalności gospodarczej, stanowić będzie koszt uzyskania przychodu.

Zdaniem Wnioskodawcy, taki wydatek będzie stanowił koszt uzyskania przychodu, gdyż dojdzie tutaj tylko do przeniesienia prawa autorskiego do wykorzystania wzoru na ściśle określonym polu eksploatacji, a nie do świadczenia pracy. Wzór jest każdocześnie własnością autora. Twórca może udostępnić go do eksploatowania na innym polu innej osobie. Wnioskodawca uważa, że nie można porównywać pracy małżonka na rzecz prowadzonej przez męża działalności gospodarczej z przeniesieniem za wynagrodzeniem tylko prawa do użytkowania wzoru na potrzeby działalności.

Ustawodawca również wyodrębnił twórczość autorską jako specyficzną dziedzinę, którą unormował i otoczył ochroną w odrębnej ustawie jaką jest ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wynagrodzenie otrzymywane przez autora nie może być odbierane jako zapłata za wartość pracy. Tak więc do przekazania przez żonę prawa autorskiego do wzoru za wynagrodzeniem na rzecz prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej nie ma zastosowania art. 23 ust. 1 pkt 10 gdyż nie mamy w tym przypadku do czynienia z wynagrodzeniem za wartość własnej pracy małżonka.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Aby zatem dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodu, musi spełniać łącznie następujące przesłanki:

Generalnie należy przyjąć, iż kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów bądź też zabezpieczenie lub zachowanie tego źródła przychodów, o ile w myśl przepisów ww. ustawy nie podlegają wyłączeniu z tychże kosztów. Przy czym związek przyczynowy pomiędzy poniesieniem wydatku, a osiągnięciem przychodu bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem jego źródła należy oceniać indywidualnie w stosunku do każdego wydatku. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów.

W myśl art. 23 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wartości własnej pracy podatnika, jego małżonka i małoletnich dzieci, a w przypadku prowadzenia działalności w formie spółki cywilnej lub osobowej spółki handlowej - także małżonków i małoletnich dzieci wspólników.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiują pojęcia "wartość pracy". Należy jednak przyjąć, iż pojęcie to obejmuje wartość wszelkiego rodzaju pracy świadczonej przez ściśle określone osoby (w tym małżonka podatnika) na rzecz zatrudniających je podmiotów prowadzących działalność gospodarczą, niezależnie do tego, czy praca jest świadczona na podstawie umowy o pracę, umowy cywilnoprawnej, czy też bez podstawy prawnej.

Z powyższego wynika, iż przychody uzyskiwane przez osobę wykonującą tę pracę, powinny być zaliczane do źródeł przychodu określonych w art. 10 ust. 1 pkt 1 lub 2 ww. ustawy.

W myśl tego przepisu odrębnymi źródłami przychodów są:

Natomiast zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy, odrębnym źródłem przychodów są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a)-c).

Stosownie do art. 18 ww. ustawy, za przychód z praw majątkowych uważa się w szczególności przychody z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, praw do projektów wynalazczych, praw do topografii układów scalonych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również z odpłatnego zbycia tych praw.

Odrębnymi przepisami, o których mowa w ww. art. 18 są przepisy ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (tekst jedn. Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631 z późn. zm.)

W myśl art. 1 ust. 1 tej ustawy, przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

W szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory plastyczne (art. 1 ust. 2 pkt 2 ww. ustawy) oraz wzornictwa przemysłowego (art. 1 ust. 2 pkt 5 ww. ustawy).

Ochrona przysługuje twórcy niezależnie od spełnienia jakichkolwiek formalności (art. 1 ust. 4 ww. ustawy).

Stosownie do art. 41 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej autorskie prawa majątkowe mogą przejść na inne osoby w drodze dziedziczenia lub na podstawie umowy. Umowa o przeniesienie autorskich praw majątkowych lub umowa o korzystanie z utworu, zwana dalej "licencją", obejmuje pola eksploatacji wyraźnie w niej wymienione (art. 41 ust. 2 ww. ustawy).

Z powyższych przepisów wynika, iż twórca może umożliwić korzystanie podmiotom trzecim ze swojego utworu m.in. poprzez udzielenie im licencji. Istotą umowy licencyjnej jest zezwolenie na korzystanie z dzieła będącego przedmiotem prawa autorskiego. Na jej podstawie podmiot któremu przysługuje dobro o charakterze niematerialnym, nie przenosi na inną osobę swoich praw, lecz jedynie udziela jej upoważnienia do korzystania z tego dobra w określony sposób, w określonym czasie za stosowanym wynagrodzeniem (tzw. opłata licencyjna) lub nieodpłatnie.

Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, iż opłata licencyjna z tytułu udzielenia licencji do korzystania z praw autorskich jest przychodem z tych praw. W rozumieniu ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi zatem przychód z praw majątkowych.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca, jako osoba fizyczna prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą. Jego żona jest artystką, projektującą wzory graficzne, będące przedmiotem prawa autorskiego. Między małżonkami panuje ustrój rozdzielności majątkowej. Wnioskodawca zamierza nabyć od żony prawo do wykorzystania w prowadzonej przez niego pozarolniczej działalności gospodarczej, kilku zaprojektowanych przez nią wzorów (licencję).

Mając na względzie cyt. wyżej przepisy stwierdzić należy, iż wydatki poniesione na ten cel będą mogły stanowić koszty uzyskania przychodu prowadzonej przez Wnioskodawcę pozarolniczej działalności gospodarczej, chyba, że z zawartej pomiędzy małżonkami umowy (o pracę, cywilnoprawnej) będzie wynikać, iż właścicielem praw autorskich powstałych w związku z jej wykonaniem będzie Wnioskodawca. Zaprojektowanie przez żonę, jako artystkę, wzorów graficznych, stanowiących przedmiot prawa autorskiego, nie będzie bowiem stanowiło (z ww. zastrzeżeniem) świadczenia własnej pracy na rzecz Wnioskodawcy, o którym mowa w art. 23 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wskazać przy tym należy, iż wydatki, poniesione w związku z nabyciem wskazanych we wniosku licencji, będą mogły być zaliczane do kosztów uzyskania przychodu bezpośrednio lub poprzez odpisy amortyzacyjne, zależnie od tego, czy licencje te będą spełniały kryteria uznania je za wartości niematerialne i prawne.

Zgodnie bowiem z art. 22b ust. 1 pkt 5 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania licencje o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.