IBPBI/1/415-883/11/BK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 24 sierpnia 2011 r. (data wpływu do tut. Biura 29 sierpnia 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie momentu korekty przychodu należnego z tytułu prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej - jest prawidłowe.

W dniu 29 sierpnia 2011 r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie korekty przychodu należnego z tytułu prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W ramach pozarolniczej działalności gospodarczej Wnioskodawczyni prowadzi Zakład Opieki Zdrowotnej. Podstawową kategorią przychodów są przychody uzyskiwane w wyniku realizacji umów o świadczenie usług pielęgniarskiej opieki długoterminowej, kontraktowanych w ramach umów z NFZ. Do końca 2008 r. roku dochody z działalności gospodarczej opodatkowane były "podatkiem liniowym", zaś od roku 2009 na "zasadach ogólnych". Koszty ewidencjonowane są tzw. metodą kasową, według której za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, uważa się, co do zasady, dzień wystawienia faktury (rachunku) lub innego dowodu stanowiącego podstawę do zaksięgowania (ujęcia) kosztu. Całość świadczonych usług to usługi medyczne, korzystające ze zwolnienia w podatku od towarów i usług, dlatego też Wnioskodawczyni nie jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Z tytułu świadczonych usług Wnioskodawczyni rozlicza się z Narodowym Funduszem Zdrowia po upływie miesiąca, w którym usługi były świadczone na podstawie rachunku wystawionego na początku następnego miesiąca. W trakcie roku 2010 pielęgniarki popełniły błędy i źle podały zakres opieki nad chorymi. System informatyczny NFZ wyłapał podwójne wysłanie sprawozdań (pieniędzy) przez NZOZ prowadzony przez Wnioskodawczynię i np. szpital. Zamknięcie roku 2010 i rozliczenie się z NFZ wymagało poprawienia źle podanych osobo/dni i wygenerowanie odpowiednich korekt. Korekty zostały wystawione w dniu 18 maja 2011 r., w formie rachunków z kwotami ujemnymi za poszczególne miesiące roku 2010.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy rozliczenie podatku dochodowego na skutek wystawienia rachunków korygujących przychody powinno nastąpić w miesiącu ich wystawienia, czy powinno odnosić się do okresów, które były korygowane.

Zdaniem Wnioskodawczyni, zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), za przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

W myśl art. 14 ust. 1c ww. ustawy, za datę powstania przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej uważa się, z zastrzeżeniem ust. 1e, 1h i 1i, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień wystawienia faktury albo uregulowania należności.

Jeżeli strony ustalą, że usługa jest rozliczana w okresach rozliczeniowych, za datę powstania przychodu uznaje się ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego w umowie lub na wystawionej fakturze, nie rzadziej niż raz w roku (art. 14 ust. 1e ww. ustawy).

Z ww. przepisów wynika, iż co do zasady, przychód powstaje najpóźniej w momencie wystawienia faktury lub uregulowania należności. Natomiast w przypadku świadczenia usług rozliczanych w ustalonych przez strony okresach rozliczeniowych (np. w przypadku najmu), momentem uzyskania przychodu jest ostatni dzień przyjętego przez strony okresu rozliczeniowego.

Przepisy ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawierają przepisów regulujących zasady dokonywania korekty przychodów. Nie zawierają także uregulowań dotyczących momentu powiększenia (zmniejszenia) przychodów, tj. wskazujących, czy przychód powiększa (pomniejsza) w dacie wystawienia faktury korygującej, czy w dacie powstania przychodu należnego.

Zauważyć jednak należy, iż rachunek korygujący przychody nie dokumentuje odrębnego, niezależnego zdarzenia gospodarczego, lecz odnosi się ściśle do stanu zaistniałego w przeszłości. W konsekwencji późniejsze wystawienie faktury korygującej, niezależnie od powodu jej wystawienia, nie powoduje zmiany daty powstania przychodu. Wpływa jedynie na jego wysokość. Punktem odniesienia do faktury korygującej jest zatem zawsze faktura pierwotna.

Mając na względzie cytowane wyżej przepisy, stwierdzić należy, iż wystawienie wskazanych we wniosku rachunków korygujących przychody, wpływa na zmniejszenie wcześniej uzyskanych przychodów z tytułu świadczenia usług medycznych na rzecz NFZ. Fakt ten powinien zatem zostać uwzględniony w wielkości uzyskanych w roku 2010 przychodów, poprzez ich zmniejszenie w okresach sprawozdawczych, w których przychody te powstały. Wystawione rachunki korygujące przychody dotyczą bowiem konkretnych, wcześniej uzyskanych przychodów, a nie jakichkolwiek (wszystkich uzyskanych z tytułu prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej) przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawczyni.

Jednocześnie, poza zakresem niniejszego wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, nadmienić należy, iż tzw. metoda "kasowa", stosowana przez Wnioskodawczynię do rozliczania kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej, wynika z treści art. 22 ust. 4 z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), zgodnie z którym koszty uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 5 i 6, są potrącane tylko w tym roku podatkowym, w którym zostały poniesione. Przy czym, zgodnie z art. 22 ust. 6b tej ustawy, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów w przypadku podatników prowadzących podatkową księgę przychodów i rozchodów, z zastrzeżeniem ust. 5e, 6ba, 6bb i 7b, uważa się dzień wystawienia faktury (rachunku) lub innego dowodu stanowiącego podstawę do zaksięgowania (ujęcia) kosztu. W konsekwencji, stwierdzić należy, iż ww. definicja momentu poniesienia kosztu, zawarta w art. 22 ust. 6b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dotyczy zatem wszystkich podatników prowadzących podatkową księgę przychodów i rozchodów - niezależnie od przyjętej metody ewidencjonowania kosztów uzyskania przychodów.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.