IBPBI/1/415-86/12/ESZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 9 stycznia 2012 r. (data wpływu do tut. Biura 24 stycznia 2012 r.), uzupełnionym w dniu 2 lutego 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej wydatków poniesionych na zakup wyposażenia dla motocyklisty (kasku, odzieży ochronnej, odzieży motocyklowej, butów motocyklowych) - jest nieprawidłowe.

W dniu 24 stycznia 2012 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej wydatków poniesionych na zakup wyposażenia dla motocyklisty (kasku, odzieży ochronnej, odzieży motocyklowej, butów motocyklowych). W dniu 2 lutego 2012 r. wniosek powyższy został uzupełniony.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca na podstawie wpisu do ewidencji działalność gospodarczej prowadzi indywidualną działalność gospodarczą (m.in. w zakresie usług pośrednictwa sprzedaży, usług telekomunikacyjnych). Zdarzenia gospodarcze ewidencjonuje w prowadzonej podatkowej księdze przychodów i rozchodów. W miesiącu rozpoczęcia działalności Wnioskodawca wprowadził na stan środków trwałych motocykl, który jest wykorzystywany wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych, gdyż poruszanie się i parkowanie samochodem w centrum dużego miasta (szczególnie w godzinach szczytu) jak również poruszanie się po województwie i jego miastach, gdzie Wnioskodawca obsługuje znaczną ilość swoich klientów, jest wysoce utrudnione. Prowadzona przez Wnioskodawcę działalność wymaga, w związku z prowadzonymi sprawami częstych wizyt u klientów. Dodatkową przyczyną podjętej decyzji o wprowadzeniu motocykla do ewidencji środków trwałych są niższe koszty eksploatacji motocykla w stosunku do samochodu (np. niższe koszty paliwa). W celu zapewnienia bezpieczeństwa oraz komfortu w czasie wykonywania czynności związanych z działalnością gospodarczą (jazdy do klientów) podatnik częściowo poniósł i zamierza ponieść wydatki związane z zakupem wyposażenia na motor tj. kasku, odzieży motocyklowej, ochronnej, butów motocyklowych, służących do jazdy na motocyklu. Wnioskodawca zamierza ująć poniesione wydatki (obecne jak i przyszłe) w podatkowej księdze przychodów i rozchodów, jako koszt uzyskania przychodu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wydatki na zakup wyposażenia dla motocyklisty (kask, odzież ochronna, odzież motocyklowa, buty motocyklowe) związane z wykonywaniem działalności gospodarczej można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów.

Zdaniem Wnioskodawcy, poniesione jak i przyszłe wydatki są nie tylko związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, ale są także niezbędne do jej wykonywania i można je zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów. Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera wykazu wydatków, który przesądzałby o ich zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, zatem przyjmuje się, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów. W takim ujęciu kosztami tymi będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty. Decydującym kryterium uznania wydatku za koszt uzyskania przychodu według podatnika należy uznać kryterium celu jego poniesienia. Wiąże się ono z zamiarem działania podatnika zdeterminowanym na osiągnięcie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie ich źródła. Zakupione wyposażenie na motor (rękawice, odzież motocyklowa, ochronna) służy zapewnieniu bezpieczeństwa oraz komfortu w czasie wykonywania czynności związanych z działalnością gospodarczą (wizyty u klienta). Zakup ww. wyposażenia motocyklowego trudno przypisać konkretnym przychodom, jednakże obsługa klientów (a więc i wizyty u klienta) jest podstawowym źródłem przychodów podatnika.

Dodatkowo Wnioskodawca wskazał, iż konieczność używania podczas jazdy motocyklem kasku ochronnego jest wymogiem bezwzględnym, określonym przez przepisy o ruchu drogowym.

Na poparcie swojego stanowiska Wnioskodawca powołał:

* wyrok WSA w Szczecinie z dnia 20 kwietnia 2011 r. sygn. akt I Sa/Sz 60/11 oraz

* interpretację indywidualną wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 14 lutego 2011 r. Znak ITPB1/415-1064/10/DP.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego, stwierdzam co następuje.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Aby zatem dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodu musi spełniać łącznie następujące przesłanki:

* musi być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

* nie może być wymieniony w art. 23 ww. ustawy, wśród wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów,

* musi być należycie udokumentowany.

Generalnie należy przyjąć, iż kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów, bądź też zabezpieczenie lub zachowanie tego źródła przychodów, o ile w myśl przepisów ww. ustawy nie podlegają wyłączeniu z tychże kosztów. Przy czym, związek przyczynowy pomiędzy poniesieniem wydatku, a osiągnięciem przychodu bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem jego źródła należy oceniać indywidualnie w stosunku do każdego wydatku. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów. Zauważyć przy tym należy, iż konieczność poniesienia danego wydatku nie może wynikać z zaniedbań, braku nadzoru lub sprzecznych z prawem działań podatnika.

Koszty poniesione na zachowanie źródła przychodu to koszty, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu uzyskiwano oraz aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast za koszty służące zabezpieczeniu źródła przychodów należy uznać koszty poniesione na ochronę istniejącego źródła przychodów, w sposób, gwarantujący bezpieczne funkcjonowanie tego źródła. Istotą tego rodzaju kosztów jest więc ich obligatoryjne poniesienie w celu nie dopuszczenia do utraty źródła przychodu w przyszłości. Podkreślić przy tym należy, iż ciężar wykazania związku przyczynowo-skutkowego z uzyskaniem przychodu z danego źródła, bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów spoczywa na podatniku, który wywodzi z tego określone skutki prawne.

Z treści złożonego wniosku wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą (m.in. w zakresie usług pośrednictwa sprzedaży, usług telekomunikacyjnych). W miesiącu rozpoczęcia działalności wprowadził na stan środków trwałych motocykl, który jest wykorzystywany wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych. W celu zapewnienia bezpieczeństwa oraz komfortu w czasie wykonywania czynności związanych z działalnością gospodarczą (jazdy do klientów) podatnik częściowo poniósł i zamierza ponieść wydatki związane z zakupem wyposażenia na motor tj. kasku, odzieży motocyklowej, ochronnej, butów motocyklowych, służących do jazdy na motocyklu, które zamierza zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, iż kwestią oczywistą jest, że korzystanie z motocykla pozwala na sprawne i szybkie poruszanie się po mieście. Jednakże wydatki poniesione na zakup kasku oraz odzieży i butów przeznaczonych do jazdy na motocyklu nie mają w przedmiotowej sprawie, ani bezpośredniego, ani pośredniego związku z osiągnięciem przychodów, bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów. Bowiem, aby wydatki poniesione na zakup kasku, odzieży i butów można było uznać za koszty uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej, ubiór motocyklisty musi spełniać określone wymogi. Ubiór musi utracić charakter odzieży osobistej, co w przedmiotowej sprawie nie ma zastosowania, ponieważ ubiór ten nie jest opatrzony trwałymi cechami charakterystycznymi dla firmy (barwa, logo firmy itp.). Nie ulega wątpliwości, iż zakup takiego ubioru związany jest z bezpieczną jazdą na motocyklu, fakt ten nie może jednak przesądzać o tym, że wydatek na zakup takiego ubioru jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą. Uzyskiwanie przychodów w ramach prowadzonej działalności gospodarczej nie jest zatem uzależnione od rodzaju noszonej przez Wnioskodawcę odzieży, butów, czy kasku w trakcie jazdy motocyklem, a ma związek z bezpieczną jazdą motocyklem w trakcie pracy i poza wykonywanymi przez Niego usługami. Bezpośrednim celem jaki jest związany z zakupem kasku, odzieży i butów służących do jazdy na motocyklu jest ochrona zdrowia. Z kolei wydatki na ochronę zdrowia należą do wydatków o charakterze osobistym, które związane są z funkcjonowaniem danej jednostki w życiu społecznym, a ich poniesienie uwarunkowane jest innymi względami, aniżeli uzyskiwanie przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Ponadto, w złożonym wniosku Wnioskodawca nie wykazał, że przedmiotowy ubiór motocyklisty utracił charakter osobisty poprzez opatrzenie go w sposób trwały cechami charakterystycznymi dla Jego firmy. W związku z powyższym ww. ubioru nie można uznać za "ubiór służbowy", a przez to wydatki poniesione na jego zakup nie będą mogły stanowić kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

W świetle powyższego stwierdzić należy, iż Wnioskodawca nie może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej wydatków poniesionych na zakup kasku, odzieży i butów przeznaczonych do poruszania się na motocyklu. Nie mają one bowiem bezpośredniego związku z prowadzoną przez Niego działalnością gospodarczą, a ich poniesienie nie ma wpływu na wielkość osiąganego przychodu.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe.

Odnosząc się do powołanego we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wyroku oraz rozstrzygnięcia organu podatkowego Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów, nie podziela prezentowanego w nich stanowiska. Zauważyć również należy, iż postępowanie w sprawie dot. wydania interpretacji indywidualnej jest postępowaniem szczególnym, mającym charakter uproszczony, odrębny od postępowania podatkowego, uregulowanego w dziale IV Ordynacji podatkowej. W jego wyniku, organ udzielając interpretacji, przedstawia swój pogląd dotyczący rozumienia treści przepisów prawa podatkowego i sposobu ich zastosowania w odniesieniu do sytuacji indywidualnej wskazanej przez Wnioskodawcę. Nie można zatem utożsamiać "trybu interpretacji" z postępowaniem podatkowym, a w konsekwencji i żądać, aby wydając interpretację organ, odnosił się do każdego powołanego we wniosku wyroku sądowego, czy też prowadził szeroko rozumianą polemikę z każdym poglądem Wnioskodawcy.

W świetle powyższego, Organ podatkowy nie ma obowiązku w wydawanych interpretacjach indywidualnych dokonywać oceny prawnej oraz analizy powołanych przez Wnioskodawcę rozstrzygnięć wydanych w sprawach dotyczących innych podmiotów.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.