IBPBI/1/415-850/10/AB

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 27 sierpnia 2010 r. (data wpływu do tut. Biura 7 września 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości oraz momentu odliczenia od podatku obliczonego od łącznej sumy dochodów uzyskanych w kraju i zagranicą, kwoty równej podatkowi zapłaconemu w obcym państwie - jest prawidłowe.

W dniu 7 września 2010 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie możliwości oraz momentu odliczenia od podatku obliczonego od łącznej sumy dochodów uzyskanych w kraju i zagranicą, kwoty równej podatkowi zapłaconemu w obcym państwie.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, której przedmiotem jest świadczenie usług szkoleniowych dla operatorów sieci telekomunikacyjnych, a w szczególności dla głównego kontrahenta jakim są Centra Treningowe firmy. Szkolenia prowadzone są głównie w miejscu siedziby kontrahenta, a więc poza granicami Polski. W niniejszym stanie faktycznym szkolenia te świadczone były w Arabii Saudyjskiej. Z tytułu świadczonych usług szkoleniowych Wnioskodawca wystawiał faktury dokumentujące dokonaną sprzedaż i wynikającą z niej należność wyrażoną w walucie EURO. Wnioskodawca prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów, w której sprzedaż ta była ewidencjonowana i wybrał metodę opodatkowania tzw. liniową stawką podatku w wysokości 19%. Przychody (dochody) z tytułu świadczenia usług szkoleniowych na terytorium Arabii Saudyjskiej Wnioskodawca opodatkowuje w Polsce.

W związku z zapłatą należności, wynikających z wystawionych faktur sprzedaży, kontrahent, tj. firma X, oddział w Arabii Saudyjskiej, dokonywał w momencie kasowej zapłaty należności, poboru podatku u źródła. Zgodnie z przekazanymi przez niego informacjami, z tytułu świadczenia na terytorium Arabii Saudyjskiej usług szkoleniowych przez podmioty zagraniczne, za których wykonanie należność płacona jest za granicę, pobiera się w momencie wypłaty podatek w wysokości 15% od kwoty wypłacanych należności. Kontrahent w związku z poborem podatku u źródła, każdorazowo wystawia i doręcza Wnioskodawcy dokument nazywany "Certyfikatem poboru podatku u źródła", w którym zaświadcza, iż zgodnie z obowiązującymi w Arabii Saudyjskiej regulacjami, pobrał i odprowadził na rachunek właściwego miejscowo organu podatkowego podatek u źródła w wskazanej w "Certyfikacie" wysokości. Wartość pobranego podatku u źródła wykazywana jest w walucie EURO, tj. tej samej co na fakturach wystawianych przez Wnioskodawcę.

Odnośnie tak wskazanego stanu faktycznego, Wnioskodawca rozważa obecnie możliwość odliczenia pobranego w Arabii Saudyjskiej podatku u źródła od podatku dochodowego płaconego w Polsce, zgodnie z dyspozycją art. 30c ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który stanowi, iż jeżeli podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1, osiąga również dochody z tytułu działalności wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub ze źródeł przychodów znajdujących się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a dochody te nie są zwolnione od opodatkowania na podstawie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub gdy z państwem, w którym dochody są osiągane, Rzeczpospolita Polska nie zawarła umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, dochody te łączy się z dochodami ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W tym przypadku od podatku obliczonego od łącznej sumy dochodów odlicza się kwotę równą podatkowi dochodowemu zapłaconemu w obcym państwie. Odliczenie to nie może jednak przekroczyć tej części podatku obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która proporcjonalnie przypada na dochód uzyskany w obcym państwie. Przepisy art. 11 ust. 3 i 4 stosuje się odpowiednio. Rzeczpospolita Polska nie podpisała z Arabią Saudyjską umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Ponieważ przedstawiony stan faktyczny dotyczył usług świadczonych w 2006 r., Wnioskodawca zamierza obecnie złożyć korektę deklaracji rocznej PIT-36L za 2006 r. wraz z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty podatku. W związku z powyższym, odnośnie przedstawionego stanu faktycznego, Wnioskodawca ma wątpliwości związane z dokonaniem takiej korekty, a które wynikają, w przypadku pytania pierwszego z faktu, iż większa część należności za usługi świadczone przez Wnioskodawcę w 2006 r., udokumentowane fakturami wystawionymi w 2006 r., które to należności zostały przez Wnioskodawcę rozpoznane jako przychody z działalności gospodarczej w 2006 r. a tym samym zwiększyły podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym w 2006 r., została zapłacona przez kontrahenta z Arabii Saudyjskiej "kasowo" z opóźnieniem, dopiero w kolejnych latach, m.in.:

* w miesiącu marcu 2007 r. (odnośnie należności wynikających z faktury wystawionej przez Wnioskodawcę o numerze 67/2006 z dnia 9 listopada 2006 r.), odnośnie której to zapłaty w marcu 2007 r. doszło do pobrania podatku u źródła w Arabii Saudyjskiej,

* w miesiącu marcu 2008 r. (odnośnie należności wynikających z faktur wystawionych przez Wnioskodawcę o numerach 70/2006,73/2006 i 80/2006), odnośnie której to zapłaty w marcu 2008 r. doszło do pobrania podatku u źródła w Arabii Saudyjskiej.

Wnioskodawca ma w tym zakresie wątpliwości dotyczące właściwego roku obrotowego, za który powinien dokonać korekty zeznania rocznego, a więc czy pobrany za granicą podatek u źródła należy odliczyć od podatku wynikającego z deklaracji za 2006 r. (czyli rok, w którym dochody ze świadczenia usług zostały opodatkowane w Polsce), czy za 2007 r. oraz 2008 r., (a więc za lata, w których doszło do rzeczywistego kasowego poboru podatku u źródła w Arabii Saudyjskiej).

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca powinien odliczyć pobrany za granicą podatek u źródła w rozliczeniu rocznym za 2006 r., tj. rok, w którym powstał po jego stronie przychód (dochód) ze świadczenia usług szkoleniowych za granicą (udokumentowany wystawionymi fakturami), z tytułu zapłaty którego doszło za granicą do pobrania podatku u źródła, czy też powinien on dokonać takiego odliczenia dopiero w rozliczeniu rocznym podatku dochodowego za ten rok podatkowy (np. 2007 lub 2008), w którym doszło do rzeczywistej (kasowej) zapłaty należności wynikających z faktur wystawionych w 2006 r., a więc za rok, w którym podatek u źródła został faktycznie pobrany za granicą i odprowadzony do właściwego (zagranicznego) organu podatkowego.

(pytanie oznaczone we wniosku Nr 1)

Zdaniem Wnioskodawcy, odliczenia pobranego w Arabii Saudyjskiej podatku u źródła powinien dokonać w tym roku podatkowym, w którym należności (z tytułu których zapłaty pobrano podatek u źródła za granicą), stanowiły dla niego przychód w świetle ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a więc w roku, w którym zwiększyły podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym. Tym samym Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż odliczenia powinien dokonać w 2006 r. (a nie w 2007 r. lub 2008 r.), kiedy doszło do rzeczywistego (kasowego) poboru podatku u źródła. Na uzasadnienie powyższego stanowiska Wnioskodawca podnosi, iż przepis art. 30c ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (brzmienie przepisu w 2006 r. jak i obecne nie uległo zmianie), stwierdza jedynie, iż "W tym przypadku od podatku obliczonego od łącznej sumy dochodów odlicza się kwotę równą podatkowi dochodowemu zapłaconemu w obcym państwie". Można z niego wywnioskować, iż odliczenie przysługuje jedynie co do faktycznie, "kasowo" zapłaconego za granicą podatku od dochodu uzyskanego w 2006 r. Zdaniem Wnioskodawcy, oznacza to, że o ile podatek u źródła zostałby kasowo pobrany od dochodu uzyskanego w 2006 r. przed upływem terminu do złożenia deklaracji rocznej PIT-36L, tj. do dnia 30 kwietnia 2007 r., to Wnioskodawca miałby prawo odliczyć go w tej deklaracji. Jeżeli jednak został on pobrany później np. w 2008 r. to wówczas Wnioskodawcy przysługuje prawo do złożenia korekty deklaracji rocznej za 2006 r. Ponieważ w przedstawionym stanie faktycznym informacje o pobraniu podatku u źródła, a zwłaszcza "Certyfikaty", Wnioskodawca otrzymał już po upływie okresu do złożenia deklaracji rocznej PIT-36L za 2006 r., nie dokonał on odliczenia w trybie przewidzianym w art. 30c ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym niemniej, zdaniem Wnioskodawcy obecnie, na zasadach wynikających z Ordynacji podatkowej, przysługuje mu prawo do złożenia korekty zeznania za 2006 r., w której może dokonać odliczenia rzeczywiście (kasowo) pobranego za granicą podatku dochodowego (u źródła), nawet jeżeli pobranie tego podatku nastąpiło dopiero w 2007 r. lub 2008 r., jeżeli podatek ten został pobrany od dochodów Wnioskodawcy uzyskanych i opodatkowanych w Polsce w 2006 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Polski, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (tzw. nieograniczony obowiązek podatkowy).

Przy czym w myśl art. 3 ust. 1a ww. ustawy - za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

Ze złożonego wniosku (część B.3) wynika, że miejscem zamieszkania Wnioskodawcy jest terytorium Polski w związku z powyższym w kontekście poruszonych we wniosku zagadnień przyjęto założenie, iż podlega on w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Podkreślić należy, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii rezydencji podatkowej Wnioskodawcy.

Stosownie natomiast do treści art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepisy dotyczące nieograniczonego oraz ograniczonego obowiązku podatkowego - art. 3 ust. 1 i 1a, stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczypospolita Polska.

Rzeczpospolita Polska nie podpisała z Królestwem Arabii Saudyjskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania dochodu, tym samym cyt. powyżej art. 4a nie znajduje zastosowania w przedmiotowej sprawie.

Opis zdarzenia przyszłego wskazuje, że Wnioskodawca z tytułu pozarolniczej działalności gospodarczej wybrał jako formę opodatkowania "podatek liniowy", tj. opodatkowanie w sposób przewidziany w art. 30c ust. 1 ww. ustawy. Przepis ten stanowi, że podatek dochodowy od dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej uzyskanych przez podatników, o których mowa w art. 9a ust. 2 lub ust. 7, z zastrzeżeniem art. 29, 30, 30d i art. 44 ust. 4, wynosi 19% podstawy obliczenia podatku. Podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód ustalony zgodnie z art. 9 ust. 1, 2, 3, 3a i 5, art. 24 ust. 1, 2 i 4 zdanie pierwsze lub art. 24b ust. 1 i 2, lub art. 25 (art. 30c ust. 2 ustawy).

Z kolei stosownie do art. 30c ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli podatnik mający miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej osiąga również dochody z tytułu działalności wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ze źródeł przychodów znajdujących się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a dochody te nie są zwolnione od opodatkowania na podstawie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub gdy z państwem, w którym dochody są osiągane, Rzeczpospolita Polska nie zawarła umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, dochody te łączy się z dochodami ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W tym przypadku od podatku obliczonego od łącznej sumy dochodów odlicza się kwotę równą podatkowi dochodowemu zapłaconemu w obcym państwie. Odliczenie to nie może jednak przekroczyć tej części podatku obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która proporcjonalnie przypada na dochód uzyskany w obcym państwie (...).

Regulacja art. 30c ust. 4 ma zatem zastosowanie m.in. w sytuacji, gdy podatnik podlegający w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej uzyskuje dochody z zagranicy, w państwie z którym Polska nie zawarła umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania. W konsekwencji, na gruncie przedmiotowej sprawy, do dochodów uzyskanych przez Wnioskodawcę z tytułu świadczenia usług szkoleniowych na terytorium Arabii Saudyjskiej, z którą Polska nie zawarła umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, znajdzie zastosowanie przepis art. 30c ust. 4, ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (tzw. metoda proporcjonalnego odliczenia).

Ze złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawca w 2006 r., z tytułu świadczonych na terytorium Arabii Saudyjskiej usług szkoleniowych, wystawiał dla kontrahenta zagranicznego faktury dokumentujące sprzedaż tych usług. W momencie zapłaty należności, wynikających z wystawionych faktur kontrahent zagraniczny pobierał podatek w wysokości 15% od kwoty wypłacanych należności. Jednak większa część należności za usługi świadczone przez Wnioskodawcę w 2006 r. i rozpoznane jako przychody z działalności gospodarczej w tym roku podatkowym. została zapłacona przez kontrahenta zagranicznego "kasowo" z opóźnieniem, tj. dopiero w kolejnych latach, tym samym podatek należny w obcym państwie również został pobrany z opóźnieniem, tj. w następnych latach. Wnioskodawca rozważa obecnie możliwość złożenia korekty zeznania za 2006 r., w której dokonałby odliczenia podatku pobranego w obcym państwie, od podatku dochodowego płaconego w Polsce, zgodnie z dyspozycją art. 30c ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przepisy regulujące zasady uprawniające do skorygowania deklaracji oraz jej wymogi formalne zawarte są w art. 81 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.).

Z treści § 1 ww. przepisu wynika, że jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację. Skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji wraz z dołączonym pisemnym uzasadnieniem przyczyn korekty (art. 81 § 2 Ordynacji podatkowej).

Wskazany przepis statuuje ogólną zasadę, prawo podatnika do korygowania uprzednio złożonych deklaracji. Przy czym, stosownie do art. 3 pkt 5 cytowanej ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o deklaracjach rozumie się przez to również zeznania, wykazy oraz informacje, do których składania obowiązani są, na podstawie przepisów prawa podatkowego, podatnicy, płatnicy i inkasenci.

Należy jednocześnie zauważyć, iż ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie zawiera odrębnych przepisów, które ograniczałyby uprawnienie podatnika do składania korekt deklaracji (zeznań).

Takie ograniczenie zostało natomiast zawarte w art. 81b § 1 Ordynacji podatkowej, zgodnie z którym uprawnienie do skorygowania deklaracji:

Natomiast zgodnie z art. 81b § 2 ww. ustawy, korekta złożona w przypadku, o którym mowa w § 1 pkt 1, nie wywołuje skutków prawnych.

Korekta deklaracji ma na celu poprawienie błędu, który został popełniony przy poprzednim jej sporządzeniu i może dotyczyć każdej jej pozycji, o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej. Skorygowanie deklaracji polega więc na ponownym, poprawnym wypełnieniu jej formularza z zaznaczeniem, iż w tym przypadku mamy do czynienia z korektą uprzednio złożonej deklaracji oraz z wynikającym z przepisu prawa obowiązkiem dołączenia pisemnego uzasadnienia przyczyn korekty. Korektę zeznania podatkowego należy składać wyłącznie na odpowiednich formularzach tj. obwiązujących przy rozliczaniu podatku za dany rok.

W tym miejscu należy podkreślić, iż przy korekcie deklaracji należy uwzględnić przepisy dotyczące przedawnienia zobowiązania podatkowego.

Zgodnie z art. 70 § 1 ww. ustawy, zobowiązanie podatkowe przedawnia się z upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku.

Zgodnie z przepisami Ordynacji podatkowej złożenie skorygowanej deklaracji podatkowej jest traktowane jako warunek konieczny do nabycia prawa do stwierdzenia nadpłaty podatku. W myśl bowiem art. 75 § 3 ww. ustawy, w przypadkach, o których mowa w § 2 pkt 1 lit. a i b) oraz w pkt 2 lit. a) i b), podatnik, płatnik lub inkasent równocześnie z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty są obowiązani złożyć skorygowane zeznanie (deklarację). O zasadności wniosku złożonego przez stronę i wystąpieniu nadpłaty rozstrzyga właściwy organ podatkowy w wyniku przeprowadzonego postępowania.

Zgodnie z art. 72 § 1 Ordynacji podatkowej, za nadpłatę uważa się kwotę:

W myśl art. 75 § 1 ww. ustawy, jeżeli podatnik kwestionuje zasadność pobrania przez płatnika podatku albo wysokość pobranego podatku, może złożyć wniosek o stwierdzenie nadpłaty podatku. Ponadto z § 2 pkt 1 lit. a powyższego przepisu wynika, iż uprawnienie to przysługuje również podatnikom, których zobowiązanie podatkowe powstaje z dniem zaistnienia zdarzenia, z którym ustawa podatkowa wiąże powstanie takiego zobowiązania, jeżeli w zeznaniach (deklaracjach) rocznych, wykazali zobowiązanie podatkowe nienależne lub w wysokości większej od należnej i wpłacili zadeklarowany podatek albo wykazali nadpłatę w wysokości mniejszej od należnej. Zgodnie natomiast z powołanym uprzednio art. 75 § 3 Ordynacji podatkowej, podatnik równocześnie z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty obowiązany jest złożyć skorygowane zeznanie (deklarację).

Jak wskazano na wstępie do dochodów uzyskanych przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej z tytułu świadczenia usług szkoleniowych na terytorium Arabii Saudyjskiej, z którą Polska nie zawarła umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, znajdzie zastosowanie przepis art. 30c ust. 4, ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym Wnioskodawca miał prawo do odliczenia podatku zapłaconego w obcym państwie.

W związku z powyższym, w sytuacji, gdy na dzień złożenia w Polsce zeznania rocznego za rok 2006 kontrahent zagraniczny (podmiot z Arabii Saudyjskiej) nie wypłacił Wnioskodawcy należności z tytułu świadczonych usług szkoleniowych i tym samym nie pobrał należnego od tych dochodów podatków (zgodnie z prawem obowiązującym w tym państwie), a podatek ten został pobrany w okresie po złożeniu ww. zeznania rocznego, Wnioskodawca jest uprawniony do złożenia korekty zeznania podatkowego za 2006 r. (w której rozliczy należny podatek dochodowy za 2006 r. z uwzględnieniem metody proporcjonalnego odliczenia), dołączając pisemne uzasadnienie przyczyny korekty. Jednocześnie Wnioskodawca może złożyć w tym zakresie wniosek o stwierdzenie nadpłaty podatku.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Do wniosku dołączono plik dokumentów źródłowych. Należy jednak zauważyć, że wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do ich oceny; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez wnioskodawcę i jego stanowiskiem.

W zakresie pytań oznaczonych we wniosku numerami 2-6 wydane zostaną odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.