IBPBI/1/415-84/11/MN

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni, przedstawione we wniosku z dnia 17 stycznia 2011 r. (data wpływu do tut. Biura 21 stycznia 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej przez Wnioskodawczynię pozarolniczej działalności gospodarczej wydatków poniesionych na aplikację radcowską - jest prawidłowe.

W dniu 21 stycznia 2011 r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej przez Wnioskodawczynię pozarolniczej działalności gospodarczej wydatków poniesionych na aplikację radcowską.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni, jako osoba fizyczna, prowadzi działalność gospodarczą na podstawie wpisu do ewidencji działalnosci gospodarczej. Przedmiotem działalnosci jest działalność prawnicza (PKD 69.10.Z). Od dnia 1 stycznia 2011 r. Wnioskodawczyni rozpoczeła szkolenie w ramach aplikacji radcowskiej. Koszty aplikacji pokrywa samodzielnie z przychodów uzyskanych z prowadzonej działalności gospodarczej. Do obligatoryjnych kosztów aplikacji należą coroczna opłata za szkolenie (ustalana w drodze rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości), opłata za wydanie legitymacji aplikanckiej, comiesięczne składki członkowskie za przynależność do samorządu zawodowego (ustalane uchwałą Rady Okręgowej Izby Radców Prawnych na podstawie ustawy o radcach prawnych).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy koszty ponoszone na szkolenie w ramach aplikacji radcowskiej mogą zostać zakwalifikowane przez Wnioskodawczynię, jako koszty uzyskania przychodów w ramach prowadzonej przez nią działalności gospodarczej (działalności prawniczej).

Zdaniem Wnioskodawczyni, zakwalifikowanie kosztów ponoszonych na szkolenie w ramach aplikacji radcowskiej, jako kosztów uzyskania przychodu z działalności gospodarczej - działalności prawniczej jest prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodu są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych enumeratywnie w art. 23 ww. ustawy. Koszty ponoszone na szkolenie w ramach aplikacji radcowskiej nie zostały ujęte w tym przepisie, zatem mogą być zakwalifikowane jako koszty uzyskania przychodu.

Wydatki związane z odbywaną aplikacją radcowską ponoszone są w związku ze zdobywaniem wiedzy i umiejętności potrzebnych w prowadzonej działalności gospodarczej i mają z nią bezpośredni związek. Przykładowo, zgodnie z przepisami ustawy o radcach prawnych, aplikant radcowski po odbyciu pół roku szkolenia uprawniony jest do zastępowania radcy prawnego w sprawach, które toczą się m.in. przed sądem rejonowym, a po półtora roku przed wszelkimi sądami za wyjątkiem Sądu Najwyższego, Trybunału Konstytucyjnego i Naczelnego Sądu Administracyjnego. Wobec tego już na etapie szkolenia, Wnioskodawczyni zacznie uzyskiwać większe dochody w związku ze zwiększeniem się zakresu jej uprawnień, a po jego zakończeniu, zdaniu egzaminu radcowskiego i uzyskaniu wpisu na listę radców prawnych, jej przychody jeszcze bardziej się zwiększą.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

W świetle powołanego uregulowania, aby określony wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodów zaistnieć musza łącznie następujące warunki:

* celem poniesienia wydatku (bezpośrednim lub pośrednim) powinno być osiągnięcie przychodu, lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów,

* wydatek ten nie może być wymieniony w zawartym w art. 23 ust. 1 ww. ustawy katalogu wydatków i odpisów, które nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów,

* wydatek musi być prawidłowo udokumentowany.

W przypadku źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza należy przyjąć, iż kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów, bądź zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

Wydatki związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych poprzez odbywaną aplikację radcowską nie są ujęte w katalogu negatywnym zawartym w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. katalogu wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów.

Nie stanowi to jednak wystarczającej przesłanki do zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodów. Dla uzyskania takiego statusu konieczne jest również zaistnienie związku przyczynowego między poniesionym wydatkiem, a celem jakim jest osiągnięcie przychodu albo zabezpieczenie źródła przychodów. Do stwierdzenia, czy poniesione opłaty za szkolenie w ramach aplikacji radcowskiej mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów z tytułu prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej istotnym jest ustalenie:

* czy taki wydatek związany jest ze zdobywaniem wiedzy i umiejętności, które są potrzebne w prowadzonej działalności gospodarczej i mają związek z tą działalnością,

* czy też, wydatek ten służy tylko podnoszeniu ogólnego poziomu wiedzy i wykształcenia nie związanego z działalnością gospodarczą, a więc który co do zasady ma charakter osobisty.

Jako uzasadnione racjonalnie i gospodarczo, których poniesienie może przyczynić się do osiągnięcia przychodów ze źródła jakim jest działalność gospodarcza, uznać należy wydatki na kształcenie, które pozwolą Wnioskodawczyni nabyć umiejętności i wiedzę niezbędną w prowadzeniu działalności gospodarczej.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawczyni prowadząca pozarolniczą działalność gospodarczą (usługi prawnicze), rozpoczęła szkolenie w ramach aplikacji radcowskiej.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, iż wydatki poniesione w związku z podjęciem ww. szkolenia, choć trudno je przypisać konkretnym przychodom, to jako przydatne do prawidłowego wykonywania działalności gospodarczej w zakresie usług prawniczych, mogą stanowić koszty uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, pod warunkiem ich należytego udokumentowania.

Jednakże zauważyć należy, iż to na Wnioskodawczyni będzie spoczywać ciężar wykazania związku przyczynowego pomiędzy ponoszonymi wydatkami, a osiąganymi przychodami oraz okoliczności, iż ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wysokość osiągniętych przychodów, bądź na zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza. Wykazanie takiego związku jest warunkiem koniecznym dla uznania danego wydatku za koszt uzyskania przychodu.

Jeśli Wnioskodawczyni nie wykaże, ww. związku lub nie przedstawi rzeczowych argumentów wskazujących na celowość poniesienia przedmiotowych wydatków, z punktu widzenia uzyskania przychodów albo zachowania lub zabezpieczenia ww. źródła przychodów, to wydatek nie może zostać uznany za koszt uzyskania przychodów.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach, ul. Prosta 10, 25-366 Kielce, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.