IBPBI/1/415-825/09/ESZ - Skutki podatkowe rozliczenia należności za usługi pocztowe w związku z dokonywaniem sprzedaży towaru za pośrednictwem internetu.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 11 stycznia 2010 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPBI/1/415-825/09/ESZ Skutki podatkowe rozliczenia należności za usługi pocztowe w związku z dokonywaniem sprzedaży towaru za pośrednictwem internetu.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 5 października 2009 r. (data wpływu do tut. Biura 7 października 2009 r.), uzupełnionym w dniach 21 i 23 grudnia 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych rozliczania należności za usługę pocztową w związku z dokonywaną sprzedażą towaru za pośrednictwem Internetu - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 października 2009 r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych rozliczania należności za usługę pocztową w związku z dokonywaną sprzedażą towaru za pośrednictwem Internetu.

Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 10 grudnia 2009 r. Znak: IBPBI/1/415-825/09/ESZ wezwano do jego uzupełnienia, co nastąpiło w dniach 21 i 23 grudnia 2009 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, polegającą na sprzedaży odzieży przez Internet za pośrednictwem portalu internetowego. W regulaminie sklepu zawarto informację, że koszt za przesyłkę pocztową wynosi 9,00 zł, niezależnie od ilości nabywanych towarów. Kupujący przelewa na rachunek sprzedającego należność za towar i opłatę pocztową.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, iż:

*

kupujący udzieli Wnioskodawcy pełnomocnictwa, w którym upoważni go do zawarcia w jego imieniu i na jego rachunek umowy o świadczenie usług pocztowych z operatorem pocztowym. Zapis o udzieleniu pełnomocnictwa przez kupującego na rzecz sprzedającego będzie zawarty w regulaminie sklepu,

*

Wnioskodawca działając jako pełnomocnik kupującego, zleci wykonanie usługi pocztowej operatorowi pocztowemu w imieniu i na rachunek kupującego,

*

w przypadku gdy rzeczywisty koszt przesyłki jest niższy niż kwota pobranej przez Wnioskodawcę opłaty pocztowej (9,00 zł), Wnioskodawca nie zwraca nadwyżki - kwota ta stanowi dodatkowe wynagrodzenie z tytułu wykonanej usługi.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytania:

Czy w przypadku gdy koszt przesyłki jest wyższy niż 9,00 zł nadwyżka stanowi koszt uzyskania przychodu u sprzedającego... (pytanie oznaczone we wniosku nr 2).

Czy w przypadku gdy koszy przesyłki jest niższy niż 9,00 zł różnica stanowi przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych u sprzedającego (...). (pierwsza część pytania oznaczonego we wniosku nr 3).

Zdaniem Wnioskodawcy, jeżeli będzie dysponował pełnomocnictwem od kupującego opłata pocztowa w kwocie faktycznie poniesionej u sprzedającego nie stanowi kosztu uzyskania przychodów, natomiast nadwyżka stanowi koszt sprzedającego.

W przypadku, gdy koszt faktycznej opłaty pocztowej jest niższy niż ustalona kwota 9,00 zł, różnica stanowi przychód dla sprzedającego podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), źródłem przychodów jest m.in. pozarolnicza działalność gospodarcza.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

W myśl art. 14 ust. 2 przychodem z działalności gospodarczej są również dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków, z wyjątkiem gdy przychody te są związane z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których, zgodnie z art. 22a-22o, dokonuje się odpisów amortyzacyjnych.

Jednakże w myśl art. 14 ust. 3 pkt 3a ww. ustawy do przychodów o których mowa w ust. 1 i 2 nie zalicza się zwróconych wydatków niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą polegającą na sprzedaży odzieży przez Internet za pośrednictwem portalu internetowego. Kupujący przelewa na rachunek sprzedającego należność za towar i opłatę pocztową, gdzie koszt za przesyłkę pocztową wynosi 9,00 zł niezależnie od ilości nabywanych towarów. Wnioskodawca nie zwraca ewentualnej nadwyżki kupującemu. Natomiast w przypadku, gdy opłata pocztowa jest wyższa niż 9,00 zł sprzedający sam pokrywa koszty.

W związku z powyższym stwierdzić należy, iż gdyby kwota należności za przesyłkę otrzymana od kupującego odpowiadała faktycznej odpłatności z tego tytułu, to nie powstałby u Wnioskodawcy przychód w rozumieniu ww. przepisów, gdyż kwoty przez niego otrzymane z tego tytułu nie byłyby kwotami należnymi z tytułu sprzedaży towarów. Działając w imieniu i na rachunek nabywcy towarów, jako jego pełnomocnik, zobowiązany jest on bowiem do przekazania otrzymanych tytułem wysyłki towaru kwot na rzecz operatora pocztowego.

Należy jednak podkreślić, iż warunkiem bezwzględnym i podstawowym dla takiej klasyfikacji ww. kwot otrzymanych od nabywcy towarów jest działanie Wnioskodawcy w imieniu i na jego rzecz (rachunek), na podstawie zawartej umowy i stosownego pełnomocnictwa.

Jak wynika z przepisów art. 95 do art. 109 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), pełnomocnictwo to jednostronne oświadczenie osoby (mocodawcy) na mocy którego inna osoba (pełnomocnik) staje się upoważniona do działania w imieniu mocodawcy. Zatem każda czynność wykonana przez pełnomocnika w imieniu mocodawcy i w zakresie udzielonego pełnomocnictwa wywoła skutki bezpośrednio w sferze prawnej mocodawcy.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, iż przychodem z działalności gospodarczej dla Wnioskodawcy (sprzedającego), jest kwota jaką otrzyma od kupującego na pokrycie wydatków związanych z opłaceniem przesyłki pocztowej, ale tylko w tej części w jakiej opłata ta stanowi dla niego nadwyżkę nad faktycznie zapłaconą kwotą za przesyłkę pocztową, zważywszy przy tym, iż kwota ta nie podlega zwrotowi. W pozostałej części kwota ta nie podlega opodatkowaniu.

Zgodnie natomiast z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zatem kosztem uzyskania przychodów nie są wszystkie wydatki, ale tylko takie, które nie są wymienione w art. 23 i których poniesienie pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskaniem przychodu z danego źródła, bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów. Jednakże ciężar wskazania owego związku spoczywa na podmiocie, który wywodzi z tego określone skutki prawne.

Kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Z oceny związku z prowadzoną działalnością winno wynikać, iż poniesiony wydatek obiektywnie może się przyczynić do osiągnięcia przychodów z danego źródła. Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodów winien, w myśl powołanego przepisu spełniać łącznie następujące warunki:

*

pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

*

nie znajdować się na liście wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

*

być właściwie udokumentowany.

W przypadku źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza należy przyjąć, iż kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów, bądź zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów.

W świetle ww. przepisów, kwoty otrzymane od nabywców sprzedawanych przez Wnioskodawcę towarów, jako kwoty przez niego nie poniesione, nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej. Jeżeli jednak kwoty otrzymane od kupujących z ww. tytułu nie wystarczają na pokrycie wydatków tytułem wysyłki towarów, to nadwyżka tych kosztów nad kwotę otrzymaną z tego tytułu od nabywców towarów może stanowić koszt uzyskania przychodów, jako poniesiona w celu uzyskania przychodu, nie wymieniona w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Pamiętać jednakże należy o obowiązku należytego udokumentowania poniesionych z tego tytułu wydatków.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie zauważyć należy, iż w zakresie podatku od towarów i usług ocena stanowiska wnioskodawcy zostanie dokonana w odrębnej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl