IBPBI/1/415-824/13/KB

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 12 listopada 2013 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPBI/1/415-824/13/KB

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 8 sierpnia 2013 r. (data wpływu do tut. Biura 12 sierpnia 2013 r.), uzupełnionym 21 października 2013 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie możliwości uznania wydatków na wynajem hali produkcyjnej za koszt kwalifikowany objęty pomocą publiczną w postaci zwolnienia z opodatkowania dochodów uzyskanych z prowadzenia działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 sierpnia 2013 r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości uznania wydatków na wynajem hali produkcyjnej za koszt kwalifikowany objęty pomocą publiczną w postaci zwolnienia z opodatkowania dochodów uzyskanych z prowadzenia działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej. Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 10 października 2013 r. Znak: IBPBI/1/415-824/13/KB wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 21 października 2013 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia otrzymanego 10 czerwca 2010 r. W zezwoleniu określono, iż do 31 grudnia 2015 r. ma ponieść nakłady inwestycyjne w wysokości 800.000-1.200.000 zł oraz stworzyć 15 miejsc pracy do 31 grudnia 2012 r. Obecnie Wnioskodawca produkuje materiały izolacyjne w hali wynajętej na terenie strefy. Koszt wynajmu hali wynosi ok. 5.000 zł netto miesięcznie. Halę wynajmuje od grudnia 2009 r.

W uzupełnieniu wniosku, ujętym w piśmie z 17 października 2013 r., wskazano m.in., że:

* Wnioskodawca opodatkowuje dochody z prowadzonej działalności wg skali podatkowej,

* przedmiotem prowadzonej przez niego działalności gospodarczej jest produkcja tekstylnych materiałów izolacyjnych,

* Wnioskodawca prowadzi wyłącznie działalność objętą zezwoleniem,

* wynajmowana hala jest wykorzystywana wyłącznie do działalności objętej zezwoleniem,

* zezwolenie określa następujące rodzaje działalności:

* 13.20 - Tkaniny,

* 16.69 - Pozostałe tekstylne wyroby techniczne i przemysłowe,

* 13.99 - Wyroby tekstylne, gdzie indziej niesklasyfikowane,

* 14.12 - Odzież robocza i ochronna,

* 17.22 - Artykuły dla gospodarstw domowych, toaletowe i sanitarne, z papieru,

* 17.29 - Pozostałe wyroby z papieru i tektury,

* 18.12 - Pozostałe usługi poligraficzne,

* 22.29 - Pozostałe wyroby z tworzyw sztucznych,

* 23.14 - Włókna szklane,

* 23.49 - Pozostałe wyroby ceramiczne,

* 23.99 - Pozostałe wyroby z mineralnych surowców niemetalicznych, gdzie indziej niesklasyfikowane,

* 25.11 - Konstrukcje metalowe i ich części,

* 25.21 - Grzejniki i kotły centralnego ogrzewania,

* 27.33 - Sprzęt instalacyjny,

* 28.11 - Silnik i turbiny, z wyłączeniem silników lotniczych, samochodowych i motocyklowych,

* 28.12 - Sprzęt i wyposażenie do napędu hydraulicznego i pneumatycznego,

* 28.14 - Pozostałe kurki i zawory,

* 29.10.1 - Silniki spalinowe wewnętrznego spalania w rodzaju stosowanych do napędu pojazdów,

* 29.32 - Pozostałe części i akcesoria do pojazdów silnikowych z wyłączeniem motocykli,

* 30-91 - Motocykle,

* 32.99 - Pozostałe wyroby, gdzie indziej niesklasyfikowane,

* 33.11 - Usługi naprawy i konserwacji metalowych wyrobów gotowych,

* 33.12 - Usługi naprawy i konserwacji maszyn,

* 33.19 - Usługi naprawy i konserwacji pozostałego sprzętu i wyposażenia,

* 33.20 - Usługi instalowania maszyn przemysłowych, sprzętu i wyposażenia.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wydatki na wynajem hali mogą zostać uznane za koszty kwalifikowane pozwalające na skorzystanie z pomocy publicznej w postaci zwolnienia podatkowego określonego w art. 21p. 63 (winno być art. 21 ust. 1 pkt 63a) ustawy o podatku dochodowym.

Zdaniem Wnioskodawcy, odpowiedź na powyższe pytanie jest twierdząca, ponieważ w tej sytuacji mają zastosowanie przepisy § 6 ust. 2 rozporządzeń Rady Ministrów z dnia 1 lutego 2007 r. (Dz. U. Nr 26, poz. 165 i 166) oraz § 6 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia Rady Ministrów z 10 grudnia 2008 r. (Dz. U. Nr 232, poz. 1548).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają (co do zasady) wszelkie przysporzenia (korzyści) związane z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą za wyjątkiem przychodów (dochodów), które ustawa wyraźnie wyłącza z tego opodatkowania. Do takich wyjątków należą m.in. dochody uzyskiwane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej. Zgodnie bowiem z art. 21 ust. 1 pkt 63a ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są dochody podatników, z zastrzeżeniem ust. 5a-5c, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. z 2007 r. Nr 42, poz. 274, z 2008 r. Nr 118, poz. 746 oraz z 2009 r. Nr 18, poz. 97), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie niniejszego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Zgodnie art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2007 r. Nr 42, poz. 274 z późn. zm.), dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych. Podstawą do korzystania z pomocy publicznej, udzielanej zgodnie z ustawą, jest zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie danej strefy, uprawniające do korzystania z pomocy publicznej, zwane dalej "zezwoleniem" (art. 16 ust. 1 ww. ustawy).

W myśl art. 16 ust. 2 ww. ustawy, zezwolenie określa przedmiot działalności gospodarczej oraz warunki dotyczące w szczególności:

1.

zatrudnienia przez przedsiębiorcę przy prowadzeniu działalności gospodarczej na terenie strefy przez określony czas określonej liczby pracowników;

2.

dokonania przez przedsiębiorcę na terenie strefy inwestycji o wartości przewyższającej określoną kwotę;

3.

terminu zakończenia inwestycji;

4.

maksymalnej wysokości kosztów kwalifikowanych inwestycji i dwuletnich kosztów kwalifikowanych pracy;

5.

wymagań, o których mowa w art. 5 ust. 3 i 4 - w przypadku, gdy inwestycja będzie realizowana na gruntach stanowiących własność lub użytkowanie wieczyste podmiotów innych niż wymienione w art. 5 ust. 1.

Jak natomiast stanowi art. 4 ww. ustawy, Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia:

1.

przedmioty działalności gospodarczej, na które nie będzie wydawane zezwolenie, o którym mowa w art. 16 ust. 1,

2.

maksymalną wielkość pomocy publicznej, którą można udzielić przedsiębiorcy prowadzącemu działalność gospodarczą na terenie strefy na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1,

3.

warunki udzielania pomocy publicznej przedsiębiorcy prowadzącemu działalność gospodarczą na terenie strefy na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1,

4.

warunki uznawania wydatków za wydatki poniesione na inwestycję na terenie strefy, a także ich minimalną wysokość,

5.

koszty inwestycji uwzględniane przy obliczaniu wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorców, którzy uzyskali zezwolenie, o którym mowa w art. 16 ust. 1, po dniu 31 grudnia 2000 r.,

6.

sposób dyskontowania kosztów inwestycji i wielkości pomocy publicznej na dzień uzyskania zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1

- biorąc pod uwagę konieczność zapewnienia zgodności udzielonej pomocy z prawem Unii Europejskiej.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia otrzymanego 10 czerwca 2010 r. Wskazać zatem należy, że warunki korzystania przez Wnioskodawcę z pomocy publicznej w formie zwolnienia z opodatkowania dochodów uzyskiwanych na terenie tej stery należy oceniać w świetle przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (Dz. U. Nr 232, poz. 1548 z późn. zm.).

Zgodnie z § 3 ust. 1 tego rozporządzenia, pomoc publiczna udzielana przedsiębiorcy w formie zwolnień podatkowych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) albo na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 63a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) stanowi pomoc regionalną z tytułu:

1.

kosztów nowej inwestycji, której wielkość jest liczona jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i kosztów inwestycji kwalifikujących się do objęcia pomocą, określonych w § 6 lub

2.

tworzenia nowych miejsc pracy, której wielkość jest liczona jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i dwuletnich kosztów pracy nowo zatrudnionych pracowników, obejmujących koszty płacy brutto tych pracowników, powiększone o składki obowiązkowe, takie jak składki na ubezpieczenie społeczne, ponoszone przez przedsiębiorcę od dnia zatrudnienia tych pracowników.

Przy czym, pomoc przeznaczona na nowe inwestycje może być udzielana wraz z pomocą na tworzenie nowych miejsc pracy, pod warunkiem że łącznie wielkość tych pomocy nie przekracza maksymalnej wielkości pomocy określonej w § 4, przy czym dopuszczalną wielkość pomocy określa się jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy i wyższej kwoty kosztów: nowej inwestycji lub dwuletnich kosztów pracy nowo zatrudnionych pracowników (§ 3 ust. 7 ww. rozporządzenia).

Stosownie natomiast do treści § 6 ust. 1 ww. rozporządzenia, za wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą uznaje się koszty inwestycji, pomniejszone o naliczony podatek od towarów i usług oraz o podatek akcyzowy, jeżeli możliwość ich odliczeń wynika z odrębnych przepisów, poniesione na terenie strefy w trakcie obowiązywania zezwolenia, będące:

1.

ceną nabycia gruntów lub prawa ich użytkowania wieczystego;

2.

ceną nabycia albo kosztem wytworzenia we własnym zakresie środków trwałych, pod warunkiem zaliczenia ich, zgodnie z odrębnymi przepisami, do składników majątku podatnika;

3.

kosztem rozbudowy lub modernizacji istniejących środków trwałych;

4.

ceną nabycia wartości niematerialnych i prawnych związanych z transferem technologii przez nabycie praw patentowych, licencji, know-how lub nieopatentowanej wiedzy technicznej, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3;

5.

kosztem związanym z najmem lub dzierżawą gruntów, budynków i budowli - pod warunkiem że okres najmu lub dzierżawy trwa co najmniej 5 lat, a w przypadku małych i średnich przedsiębiorców - co najmniej 3 lata, licząc od przewidywanego terminu zakończenia nowej inwestycji;

6.

ceną nabycia aktywów innych niż grunty, budynki i budowle objęte najmem lub dzierżawą, w przypadku gdy najem lub dzierżawa ma postać leasingu finansowego oraz obejmuje zobowiązanie do nabycia aktywów z dniem upływu okresu najmu lub dzierżawy.

W przypadku przedsiębiorców innych niż mali i średni koszty inwestycji określone w ust. 1 pkt 4 uwzględnia się w kosztach kwalifikujących się do objęcia pomocą w wysokości nieprzekraczającej 50% wartości kosztów, o których mowa w ust. 1 (§ 6 ust. 2 ww. rozporządzenia).

Z wniosku oraz jego uzupełnienia wynika, że Wnioskodawca prowadzi wyłącznie działalność gospodarczą na terenie specjalnej strefy ekonomicznej objętą zezwoleniem strefowym. Na potrzeby tej działalności wynajmuje halę produkcyjną, znajdującą się na terenie tej strefy.

Mając na względzie cyt. wyżej przepisy stwierdzić należy, że wydatki na wynajem ww. hali Wnioskodawca (co do zasady) może uznać za wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą publiczną publicznej w postaci zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych dochodów uzyskiwanych z działalności prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia. Przy czym, warunkiem niezbędnym do uznania ww. wydatków za koszty kwalifikowane jest trwanie tego najmu przez okres, o którym mowa w cyt. § 6 ust. 1 pkt 5 ww. rozporządzenia, tj. odpowiednio 5 lat lub 3 lata (w przypadku małych i średnich przedsiębiorców) licząc od przewidywanego terminu zakończenia nowej inwestycji.

Jednocześnie wskazać należy, że w odniesieniu do Wnioskodawcy nie znajdą zastosowania powołane przez niego przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 1 lutego 2007 r. (Dz. U. Nr 26, poz. 165 i 166), dotyczą one bowiem podmiotów, które uzyskały zezwolenie na prowadzenie działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej przed dniem 30 grudnia 2008 r. Natomiast do podmiotów, które uzyskały takie zezwolenie od 30 grudnia 2008 r. (a zatem także do Wnioskodawcy, który zezwolenie na prowadzenie działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej uzyskał w 2010 r.) zastosowanie znajduje cyt. wyżej rozporządzenie z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (Dz. U. Nr 232, poz. 1548 z późn. zm.).

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl