IBPBI/1/415-812/09/ESZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 29 września 2009 r. (data wpływu do tut. Biura 2 października 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej wydatków poniesionych na zakup poczęstunku dla kontrahentów - jest prawidłowe.

W dniu 2 października 2009 r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej wydatków poniesionych na zakup poczęstunku dla kontrahentów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą między innymi w zakresie wynajmu nieruchomości. Prowadząc działalność ponosi wydatki związane z zakupem artykułów spożywczych zużywanych podczas spotkań w siedzibie firmy z kontrahentami lub potencjalnymi kontrahentami. Podczas spotkań klienci częstowani są napojami (kawą, herbatą, wodą, sokiem lub napojem gazowanym), owocami oraz słodyczami (ciastka, paluszki, orzeszki itp.). Przedmiotowe spotkania organizowane są m.in. w celu przedstawienia oferty, zachęcenia do wynajmu powierzchni, zapoznania się z ofertą potencjalnego kontrahenta, podpisania umów zarówno sprzedażowych, jak i zakupowych, realizacji umowy (spotkanie na którym przekazywane są dokumenty i informacje niezbędne do realizacji zawartych umów). Organizując spotkania z klientami firma ponosi m.in. wydatki na zakup wyżej wymienionych artykułów spożywczych, jak również usług gastronomicznych, bądź cateringowych (obiad, kanapki itp.).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wydatki na zakup posiłków (usługi gastronomiczne lub cateringowe) oraz poczęstunek dla klientów i potencjalnych klientów (napoje, owoce oraz słodycze, obiad, kanapki) należy traktować jako wydatki na reprezentację, czy też można je uznać za koszty uzyskania przychodów w rozumieniu art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy.

Wnioskodawca uważa, iż wydatki na poczęstunek dla kontrahentów mogą być zaliczone do kosztów, jeśli poczęstunek nie będzie wystawny. Wydatki te niewątpliwie ponoszone są w celu uzyskania przychodu. W takim przypadku również nie można mówić o wydatkach na reprezentację, które zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 23 ustawodawca wyłączył z kosztów uzyskania przychodu. Pojęcie reprezentacji nie zostało zdefiniowane w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych zgodnie jednak z definicją tego terminu zawartą w Słowniku Języka Polskiego PWN przez reprezentację należy rozumieć "okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia, związaną ze stanowiskiem, pozycją społeczną". Pojęcia określające reprezentację odnoszą się w sposób oczywisty do realiów życia społecznego, powszechnego odbioru zachowań - tego, czy stanowią one rozpowszechniony standard czy wykraczając poza ten standard, są uznawane za wyszukane i zwracające uwagę. Konieczne jest więc określenie powszechnie obowiązujących standardów zachowań w kontaktach handlowych. Wnioskodawca podkreśla, iż zaoferowanie kontrahentowi podczas spotkania napojów, owoców lub słodyczy nie jest traktowane jako przejaw szczególnej okazałości, lecz jedynie zwykłych dobrych manier. To nie zaproponowanie takiego poczęstunku wywoła pozytywne wrażenie - raczej jego brak zostanie uznany za zachowanie poniżej obowiązujących standardów i pozostawi negatywne wrażenie u drugiej strony. Podkreślić należy, iż nowelizacja art. 23 ust. 1 pkt 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, obowiązująca od dnia 1 stycznia 2007 r. wprowadzania przykładowy katalog wydatków na reprezentację powinna być rozumiana w ten sposób, że:

* wszystkie wydatki na reprezentację nie stanowią kosztów uzyskania przychodów,

* niektóre wydatki na nabycie artykułów lub usług gastronomicznych-jeżeli mają znamiona wytworności i w istocie swej służą wyłącznie działaniom mającym na celu stworzenie jak najkorzystniejszego wizerunku firmy na zewnątrz zaliczane są do wydatków reprezentacyjnych.

Pozostałe wydatki na nabycie artykułów i usług gastronomicznych, jeżeli nie spełniają opisanej wyżej cechy "wystawności" podlegają zaliczeniu w ciężar kosztów na zasadach ogólnych.

Na poparcie swojego stanowiska Wnioskodawca powołał m.in.:

* decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 15 listopada 2007 r. Znak: 1401/BP-I/42I0-71/07/SP/PP-1,

* interpretację indywidualną z dnia 24 stycznia 2008 r. Znak: ITPB3/423-219/07/PS wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy,

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.