IBPBI/1/415-791/09/ESZ

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 21 grudnia 2009 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPBI/1/415-791/09/ESZ

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 3 września 2009 r. (data wpływu do tut. Biura - 28 września 2009 r.), uzupełnionym w dniu 7 grudnia 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie momentu i sposobu zaliczenia opłaty wstępnej, wynikającej z zawartej umowy leasingu do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 września 2009 r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie momentu i sposobu zaliczenia opłaty wstępnej wynikającej z zawartej umowy leasingu do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 23 listopada 2009 r. Znak: IBPBI/1/415-791/09/ESZ wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło w dniu 7 grudnia 2009 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W dniu 12 sierpnia 2009 r. w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca zawarł umowę leasingu operacyjnego samochodu osobowego na czas oznaczony do lipca 2012 r., spełniającą warunki określone w art. 23b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Warunkiem odebrania przedmiotu ww. umowy było uregulowanie kwoty 38.773,77 zł netto tytułem opłaty wstępnej.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, iż zdarzenia gospodarcze Wnioskodawca ewidencjonuje za pomocą ksiąg rachunkowych. Stosunek procentowy opłaty wstępnej do wartości przedmiotu leasingu wynosi 37%.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy opłata wstępna wnoszona przy zawarciu umowy leasingu operacyjnego powinna być na gruncie podatku dochodowego od osób fizycznych zaliczona do kosztów uzyskania przychodów jednorazowo, czy też należy ją rozłożyć proporcjonalnie do długości okresu trwania umowy leasingu.

Zdaniem Wnioskodawcy, wstępna opłatę leasingową należy uznać za koszt powiązany z rokiem zawarcia umowy leasingu i zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w momencie poniesienia. Rozliczenie kosztów pośrednich w czasie, występuje jedynie wówczas, gdy nie można danego kosztu przypisać do konkretnego roku. Tymczasem wstępna opłata leasingowa nie dotyczy okresu przekraczającego rok podatkowy i jest wydatkiem związanym z zawarciem umowy i wydaniem przedmiotu leasingu.

Umowa leasingu jest z definicji umową okresową, wobec czego każda rata dotyczy całego okresu obowiązywania umowy, a zatem uznanie, iż pierwsza rata dotyczy całego okresu umowy, a pozostałe jedynie okresu za jaki zostały naliczone nie znajduje uzasadnienia. Czynsz inicjalny jest świadczeniem jednorazowym, od zapłaty którego zależy wydanie przedmiotu umowy, czy w ogóle jej zawarcie.

Na poparcie swojego stanowiska Wnioskodawca powołał wyroki:

* WSA w Warszawie z dnia 20 lutego 2009 r., sygn. akt III SA/Wa 1519/08,

* WSA w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 28 maja 2009 r., sygn. akt I SA/Go 214/09

* WSA w Gdańsku z dnia 1 lipca 2009 r. I SA/Gd 269/09

oraz interpretacje:

* Pierwszego Urzędu Skarbowego w Poznaniu z dnia 31 marca 2005 r. Znak: ZD/406-4/1/CIT/05,

* Pierwszego Urzędu Skarbowego w Gdyni z dnia 20 września 2005 r. Znak: I-2/423-0011/05.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

W myśl ogólnej zasady wyrażonej w art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Stosownie do art. 23b ust. 1 ww. ustawy, opłaty ustalone w umowie leasingu, ponoszone przez korzystającego w podstawowym okresie umowy z tytułu używania środków trwałych, stanowią przychód finansującego i odpowiednio koszt uzyskania przychodów korzystającego, z zastrzeżeniem ust. 2, jeżeli umowa ta spełnia następujące warunki:

1.

została zawarta na czas oznaczony, stanowiący co najmniej 40% normatywnego okresu amortyzacji, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym rzeczy ruchome,

2.

suma ustalonych w niej opłat, pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, odpowiada co najmniej wartości początkowej środków trwałych.

Zgodnie z art. 23b ust. 2 ww. ustawy, jeżeli finansujący w dniu zawarcia umowy leasingu korzysta ze zwolnień w podatku dochodowym przysługujących na podstawie:

1.

art. 6 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.),

2.

przepisów o specjalnych strefach ekonomicznych,

3.

art. 23 i 37 ustawy z dnia 14 czerwca 1991 r. o spółkach z udziałem zagranicznym (Dz. U. z 1997 r. Nr 26, poz. 143 z późn. zm.)

- do umowy tej stosuje się zasady opodatkowania określone w art. 23f-23h.

Jeżeli zatem, będąca przedmiotem wniosku umowa leasingu w istocie spełnia wszystkie warunki określone w art. 23b ww. ustawy, to poniesione przez korzystającego, opłaty ustalone w tej umowie leasingu, w podstawowym okresie umowy, z tytułu używania przedmiotowego samochodu osobowego, mogą stanowić koszty uzyskania przychodów prowadzonej przez Wnioskodawcę pozarolniczej działalności gospodarczej.

Rozstrzygając kwestię momentu zaliczenia opłat wstępnych do kosztów uzyskania przychodów przez podmiot rozliczający koszty prowadzonej działalności gospodarczej, metodą właściwą dla ksiąg rachunkowych, należy brać pod uwagę zasady potrącania kosztów uregulowane w art. 22 ust. 5-5d powołanej ustawy.

Zgodnie z art. 22 ust. 5 ww. ustawy, u podatników prowadzących księgi rachunkowe, koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 5a i 5b.

W myśl natomiast art. 22 ust. 5c ww. ustawy, koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Przy czym zgodnie z art. 22 ust. 5d ww. ustawy, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 5e, 6ba, 6bb i 7b, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Z opisanego we wniosku stanu faktycznego oraz uzupełnienia wniosku wynika, iż Wnioskodawca ewidencjonuje zdarzenia gospodarcze w księgach rachunkowych i rozlicza koszty uzyskania przychodów wg zasad określonych przepisami art. 22 ust. 5-5c ww. ustawy. Przy tym wskazano również, iż stosunek procentowy opłaty wstępnej do wartości przedmiotu leasingu wynosi 37%

Wstępnych opłat leasingowych nie można bezpośrednio powiązać z konkretnymi przychodami osiąganymi przez podatnika, gdyż są one uiszczane jednorazowo przed lub przy podpisywaniu umowy leasingowej, ale przed wydaniem przedmiotu leasingu, a ich zapłata jest warunkiem koniecznym do zawarcia lub rozpoczęcia realizacji umowy leasingu. Są więc one tzw. kosztem pośrednim. Co do zasady, opłaty o charakterze wstępnym (niezależnie od stosowanego nazewnictwa) pomimo że ponoszone są jednorazowo, dotyczą ściśle określonego okresu wynikającego z umowy leasingu.

Zatem bez względu na nazewnictwo (czynsz inicjalny, czynsz zerowy, opłata wstępna, pierwsza opłata, rata zerowa), jeżeli uiszczenie wynikającej z umowy leasingu określonej kwoty jest warunkiem skuteczności tej umowy (jej zawarcia) i wydania przedmiotu leasingu, to, z uwagi na tę właśnie rolę, należy przyjąć, że jest to koszt dotyczący całej umowy i ściśle określonego czasu jej trwania, z reguły przekraczającego rok podatkowy.

W świetle powyższego stwierdzić należy, iż skoro na gruncie przedmiotowej sprawy zapłata opłaty wstępnej była warunkiem koniecznym wydania przedmiotu leasingu, to wydatek ten dotyczy ściśle określonego okresu trwania umowy leasingu przekraczającego rok podatkowy. Ma on charakter opłaty wstępnej, warunkuje bowiem skuteczność i rozpoczęcie realizacji umowy leasingu - odbiór przedmiotu leasingu i przyjęcie go do używania. W konsekwencji, zaliczając do kosztów uzyskania przychodów opłatę wstępną wynikającą z zawartej umowy leasingu operacyjnego, Wnioskodawca powinien rozliczyć ten wydatek proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczy, tj. proporcjonalnie do okresu trwania umowy.

Wobec powyższego przedstawione we wniosku stanowisko jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Odnosząc się do powołanych we wniosku wyroków oraz rozstrzygnięć organów podatkowych tut. organ informuje, iż zostały wydane w indywidualnych sprawach i nie wiążą tutejszego organu podatkowego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl