IBPBI/1/415-790/10/KB - Sposób amortyzacji środków trwałych, przejętych w związku z likwidacją działalności gospodarczej przez współmałżonka.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni, przedstawione we wniosku z dnia 13 sierpnia 2010 r. (data wpływu do tut. Biura 23 sierpnia 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu dokonywania przez Wnioskodawczynię amortyzacji środków trwałych przejętych od męża w związku z likwidacją przez niego działalności gospodarczej - jest nieprawidłowe.

W dniu 23 sierpnia 2010 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu dokonywania przez Wnioskodawczynię amortyzacji środków trwałych przejętych od męża w związku z likwidacją przez niego działalności gospodarczej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Od 12 lutego 2008 r. Wnioskodawczyni prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie pośrednictwa finansowego. Prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów. Jako formę opodatkowania podatkiem dochodowym wybrała zasady ogólne (podatek obliczany jest według skali podatkowej). Od 1 lipca 2010 r. jest podatnikiem VAT. Mąż Wnioskodawczyni prowadzi jednoosobową działalność w zakresie transportu drogowego towarów, prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów i również rozlicza się na zasadach ogólnych. Jest także podatnikiem VAT. Małżonkowie działają jako dwa odrębne podmioty gospodarcze. Między nimi istnieje małżeńska wspólność majątkowa. Mąż Wnioskodawczyni obecnie likwiduje działalność gospodarczą. Wnioskodawczyni zamierza oprócz pośrednictwa finansowego prowadzić również transport drogowy i w związku z tym poszerzyła zakres prowadzonej działalności o powyższą dziedzinę. W czerwcu 2010 r. nabyła od męża dwa ciągniki siodłowe: Scania R oraz Renault Premium. Z tytułu sprzedaży ciągników mąż Wnioskodawczyni wystawił dwie faktury VAT o łącznej wartości netto 21.100 zł, jako nabywcę wskazując firmę Wnioskodawczyni. Faktura u męża w firmie została wprowadzona do przychodów i tym samym opodatkowana i rozliczona. Natomiast Wnioskodawczyni, jako nowy właściciel środków transportu, wprowadziła je do ewidencji środków trwałych przyjmując za wartość początkową cenę nabycia wykazaną na fakturze. Mając status małego podatnika od nabytych środków trwałych naliczyła 100% amortyzację i w całości jednorazowo zaliczyła do kosztów uzyskania przychodów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy powyższe środki trwałe kupione od firmy męża, który likwiduje swoją działalność gospodarczą, w przypadku gdy Wnioskodawczyni rozszerza swoją działalność o ten zakres, który prowadził mąż, czyli transport drogowy towarów, mogą w całości stanowić koszty uzyskania przychodów w firmie Wnioskodawczyni w postaci odpisów amortyzacyjnych.

Zdaniem Wnioskodawczyni, oboje z mężem prowadzą jednoosobowo dwie odrębne działalności gospodarcze. Mąż prowadzi działalność w zakresie transportu drogowego, natomiast Wnioskodawczyni prowadzi działalność w zakresie pośrednictwa finansowego. Dotychczas środki trwałe wykorzystywane w firmie męża nie były używane ani wykorzystywane w działalności gospodarczej Wnioskodawczyni. W związku z powyższą sytuacją Wnioskodawczyni uważa, że poszerzając działalność gospodarczą o transport drogowy towarów i nabywając od męża ciągniki w drodze zawartej transakcji kupna sprzedaży, ma prawo do naliczenia amortyzacji i ujęcia jej w kosztach firmy.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Na wstępie zauważyć należy, iż z uwagi na fakt, że jak wskazano we wniosku, pomiędzy Wnioskodawczynią a jej mężem istnieje małżeńska wspólność majątkowa, wątpliwości tut. Organu budzi możliwość sprzedaży Wnioskodawczyni składników majątku wchodzących w skład majątku wspólnego (ciągników siodłowych), wykorzystywanych przez jej męża w prowadzonej przez niego indywidualnie pozarolniczej działalności gospodarczej. Jednakże powyższa kwestia regulowana jest przez przepisy ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) oraz ustawy z dnia 15 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. Nr 9, poz. 59 z późn. zm.) niebędące przepisami prawa podatkowego i niemogące być przedmiotem niniejszej interpretacji.

Niezależnie od powyższego stwierdzić jednak należy, iż zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Kosztami uzyskania przychodów są także odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23 (art. 22 ust. 8 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 22a ust. 1 ww. ustawy, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

W myśl art. 22f ust. 1 ww. ustawy, podatnicy, z wyjątkiem tych, którzy ze względu na ogłoszoną upadłość obejmującą likwidację majątku nie prowadzą działalności gospodarczej, dokonują odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 22a ust. 1 i ust. 2 pkt 1-3 oraz w art. 22b.

Zasady ustalania wartości początkowej reguluje art. 22g ww. ustawy.

Stosownie do art. 22g ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, w razie nabycia w drodze kupna uważa się cenę ich nabycia.

W myśl art. 22i ust. 1 ww. ustawy, odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych, z zastrzeżeniem art. 22j-22ł, dokonuje się przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonych w Wykazie stawek amortyzacyjnych i zasad, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1.

Możliwość dokonywania jednorazowego odpisu amortyzacyjnego przez małych podatników przewiduje art. 22k ust. 7 ww. ustawy. Zgodnie z treścią tego przepisu, podatnicy, w roku podatkowym, w którym rozpoczęli prowadzenie działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 11, oraz mali podatnicy, mogą dokonywać jednorazowo odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych zaliczonych do grupy 3-8 Klasyfikacji, z wyłączeniem samochodów osobowych, w roku podatkowym, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym równowartości kwoty 50.000 euro łącznej wartości tych odpisów amortyzacyjnych.

Przy czym zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 5 marca 2009 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. Nr 69, poz. 587), w latach podatkowych rozpoczynających się w 2009 r. i 2010 r. kwota limitu odpisów amortyzacyjnych, o której mowa w art. 22k ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wynosi 100.000 euro w każdym z tych lat podatkowych.

Z powyższych przepisów wynika, iż, co do zasady, zakupując środek trwały do prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, podatnik powinien ustalić jego wartość początkową w wysokości ceny jego nabycia oraz wybrać jedną z przewidzianych przepisami ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych metodę jego amortyzacji. W przypadku gdy spełnione zostaną określone w ww. ustawie kryteria, może dokonywać odpisów amortyzacyjnych jednorazowo. W przypadku jednak nabycia do prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej składnika majątku, który wcześniej stanowił środek trwały w pozarolniczej działalności gospodarczej prowadzonej indywidualnie przez małżonka podatnika, ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych przewiduje wyjątek od powyższej zasady. W myśl bowiem art. 22g ust. 12 ww. ustawy, w razie zmiany formy prawnej, a także połączenia albo podziału podmiotów dokonywanych na podstawie odrębnych przepisów - wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych ustala się w wysokości wartości początkowej określonej w ewidencji (wykazie) podmiotu o zmienionej formie prawnej, podzielonego albo połączonego.

Przy czym zgodnie z art. 22g ust. 13 pkt 5 ww. ustawy, przepis ust. 12 stosuje się odpowiednio w razie zmiany działalności wykonywanej samodzielnie przez jednego z małżonków na działalność wykonywaną samodzielnie przez drugiego z małżonków jeżeli przed przerwą lub zmianą składniki majątku były wprowadzone do ewidencji (wykazu).

Stosownie natomiast do treści art. 22h ust. 3 ww. ustawy, podmioty powstałe w wyniku zmiany formy prawnej, podziału albo połączenia podmiotów, o których mowa w art. 22g ust. 12 lub 13, dokonują odpisów amortyzacyjnych z uwzględnieniem dotychczasowej wysokości odpisów oraz kontynuują metodę amortyzacji przyjętą przez podmiot o zmienionej formie prawnej, podzielony albo połączony, z uwzględnieniem art. 22i ust. 2-7.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawczyni prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą w zakresie m.in. pośrednictwa finansowego. Odrębną działalność gospodarczą w zakresie transportu drogowego towarów prowadzi jej mąż. Mąż Wnioskodawczyni obecnie likwiduje prowadzoną przez niego działalność gospodarczą. W związku z tym Wnioskodawczyni poszerzyła zakres swojej działalności o transport drogowy towarów i zakupiła od męża środki trwałe wykorzystywane w jego firmie - dwa ciągniki siodłowe.

Mając na względzie cyt. wyżej przepisy stwierdzić należy, iż Wnioskodawczyni, przyjmując do swojej działalności gospodarczej wskazane we wniosku środki trwałe wykorzystywane wcześniej w prowadzonej przez jej męża pozarolniczej działalności gospodarczej, winna ustalić ich wartość początkową w wysokości wartości przyjętej wcześniej przez jej męża oraz kontynuować stosowaną przez niego metodę amortyzacji tych środków. Przy dokonywaniu amortyzacji nabytych ciągników powinna także uwzględnić dokonane już przez jej męża odpisy amortyzacyjne.

Z uwagi na powyższe stanowisko przedstawione we wniosku jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44 - 100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.