IBPBI/1/415-774/09/ZK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 7 września 2009 r. (data wpływu do tut. Biura 22 września 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie:

* możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej nakładów poniesionych na budowę infrastruktury technicznej, przekazanej nieodpłatnie na rzecz Gminy (część pytania oznaczonego we wniosku nr 1)

* braku możliwości uznania przedmiotowych nakładów za inwestycję w obcym środku trwałym (pytanie oznaczone we wniosku nr 2)

- jest prawidłowe.

W dniu 22 września 2009 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, nakładów poniesionych na budowę infrastruktury technicznej, przekazanej nieodpłatnie na rzecz Gminy oraz braku możliwości uznania przedmiotowych nakładów za inwestycję w obcym środku trwałym.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest inwestorem obiektu usługowo-handlowego budowanego pod wynajem. Był zobowiązany do wykonania na własny koszt infrastruktury technicznej pod nazwą uporządkowanie gospodarki wodno-ściekowej, kanalizacja deszczowa oraz sieć kanalizacyjna, a następnie przekazanie jej nieodpłatnie na rzecz Gminy.

Budowa infrastruktury technicznej odprowadzającej ścieki i wody opadowe była konieczna dla funkcjonowania obiektu usługowo-handlowego przeznaczonego pod wynajem. Zapewnienie właściwej infrastruktury budynkowi stanowiło element sprawnego i efektywnego funkcjonowania w realiach gospodarczych przynoszących wymierne korzyści ekonomiczne.

Infrastruktura techniczna budowana była na gruncie należącym do Gminy.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1.

Nakłady na wykonanie wspomnianej infrastruktury technicznej są kosztami uzyskania przychodów.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodu są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodu, za wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy.

Z powyższego przepisu wynika, iż aby określony wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodu musi spełniać łącznie dwa warunki:

* między wydatkiem a przychodem musi istnieć związek tego typu, że jego poniesienie ma wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu, w tym przypadku rozbudowa obiektu usługowo-handlowego przyczyni się do zwiększenia przychodów ze sprzedaży,

* wydatek nie może być wymieniony w katalogu wydatków, których przepisy art. 23 ust. 1 ww. ustawy, nie pozwolą zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów.

Wytworzona infrastruktura techniczna nie jest urządzeniem kompleksowym, a jej przewidywany okres użytkowania przez firmę nie jest dłuższy niż rok (ponieważ po wytworzeniu została przekazana na rzecz Gminy), dlatego też nie może być więc uznana za środek trwały w firmie (art. 22a ust. 1 ww. ustawy).

Skoro więc wytworzonej infrastruktury nie można zakwalifikować do środków trwałych, a wydatków na jej wytworzenie do wyłączonych z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 23 ust. 1 ww. ustawy, to wydatek na wykonanie przedmiotowej infrastruktury powinien być zaliczony w momencie poniesienia do kosztów uzyskania przychodów. Nie można też zastosować w tym przypadku art. 23 ust. 1 pkt 11 ww. ustawy, gdzie za koszty uzyskania przychodów nie uważa się darowizn i ofiar wszelkiego rodzaju.

Nieodpłatne przekazanie, jakie ma miejsce w tym przypadku nie ma cech charakterystycznych dla darowizny, tj. dobrowolności spełnienia świadczenia oraz braku jakiejkolwiek ekwiwalentności - bowiem firma musiała dokonać zmian w uporządkowaniu gospodarki ściekami, aby mogła rozbudować obiekt handlowo-usługowy, a następnie przekazać nieodpłatnie na rzecz Gminy.

Ad. 2.

Nie można tu zastosować art. 22j ust. 4 ww. ustawy, bowiem nie występuje tu przyjęcie do używania inwestycji w obcych środkach trwałych.

Przekazana nieodpłatnie infrastruktura techniczna jest przejęta na majątek Gminy i od momentu odbioru wszelkie koszty związane z utrzymaniem i konserwacją, nie będą ponoszone przez firmę.

Na potwierdzenie swojego stanowiska wnioskodawca wskazał dwie interpretacje wydane przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu:

* z dnia 15 grudnia 2008 r. Sygn. ILPB3/423-590/08-2/DS,

* z dnia 23 marca 2009 r. Sygn. ILPB/423-22/09-2/ŁM.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zatem aby dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodu, musi spełniać łącznie następujące przesłanki:

* musi być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

* nie może być wymieniony w art. 23 ww. ustawy, wśród wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów,

* musi być należycie udokumentowany.

Generalnie należy przyjąć, iż kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów bądź też zabezpieczenie lub zachowanie tego źródła przychodów, o ile w myśl przepisów ww. ustawy nie podlegają wyłączeniu z tychże kosztów. Przy czym związek przyczynowy pomiędzy poniesieniem wydatku, a osiągnięciem przychodu, bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem jego źródła, należy oceniać indywidualnie w stosunku do każdego wydatku. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu, bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów. Zauważyć przy tym należy, iż konieczność poniesienia danego wydatku nie może wynikać z zaniedbań lub sprzecznych z prawem działań podatnika.

Koszty poniesione na zachowanie źródła przychodu to koszty, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu uzyskiwano oraz, aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast za koszty służące zabezpieczeniu źródła przychodów należy uznać koszty poniesione na ochronę istniejącego źródła przychodów, w sposób, gwarantujący bezpieczne funkcjonowanie tego źródła. Istotą tego rodzaju kosztów jest więc ich obligatoryjne poniesienie w celu nie dopuszczenia do utraty źródła przychodu w przyszłości.

Należy przy tym podkreślić, iż obowiązek jednoznacznego wykazania związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy poniesionym wydatkiem, a przychodem uzyskanym z działalności, zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła tego przychodu - każdorazowo spoczywa na podatniku.

Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na:

Natomiast w myśl art. 23 ust. 1 pkt 11 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów, darowizn i ofiar wszelkiego rodzaju (...).

Stosownie do treści art. 22 ust. 8 ww. ustawy, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

Zgodnie z art. 22a ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

W myśl art. 22a ust. 2 ww. ustawy, amortyzacji podlegają również, z zastrzeżeniem art. 22c, niezależnie od przewidywanego okresu używania:

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęcia "inwestycji w obcych środkach trwałych". Wobec tego należy zastosować wykładnię językową, zgodnie z którą inwestycje w obcych środkach trwałych, są to poniesione przez podatnika nakłady w cudzym środku trwałym, nie będącym własnością podatnika, ale używanym w prowadzonej przez niego działalności na podstawie tytułu prawnego np. umowy najmu, dzierżawy, lub innej umowy o podobnym charakterze.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca w związku z rozbudową obiektu usługowo-handlowego, wybudował na gruncie Gminy infrastrukturę techniczną odprowadzającą ścieki i wody opadowe, konieczną dla funkcjonowania ww. obiektu przeznaczonego pod wynajem. Wytworzona infrastruktura techniczna nie jest urządzeniem kompleksowym, a jej przewidywany okres użytkowania przez firmę nie jest dłuższy niż rok, ponieważ po wytworzeniu została przekazana na rzecz Gminy.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, iż wydatki poniesione na wybudowanie przedmiotowej infrastruktury technicznej, jako mające związek z uzyskiwaniem przez Wnioskodawcę przychodu z prowadzonej działalności gospodarczej (budowa infrastruktury technicznej odprowadzającej ścieki i wody opadowe była konieczna dla funkcjonowania obiektu usługowo-handlowego przeznaczonego pod wynajem), mogą stanowić koszty uzyskania przychodu prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

Przy czym, nieodpłatne przekazanie, jakie ma miejsce w stanie faktycznym przedstawionym we wniosku nie ma cech charakterystycznych dla darowizny, tj. dobrowolności spełnienia świadczenia oraz braku jakiejkolwiek ekwiwalentności, bowiem Wnioskodawca musiał wybudować infrastrukturę techniczną i przekazać ją później na rzecz Gminy, aby mógł rozbudować obiekt handlowo-usługowy.

Nakładów poniesionych na wybudowanie przedmiotowej infrastruktury technicznej, nie można uznać za inwestycję w obcym środku trwałym.

Wobec tego w tym przypadku nie ma zastosowania art. 22j ust. 4 ww. ustawy, który to przepis dotyczy możliwości ustalenia indywidualnych stawek amortyzacyjnych, dla inwestycji w obcych budynkach (lokalach) lub budowlach bądź inwestycji w innych niż wymienione obcych środkach trwałych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienić należy, iż odnośnie momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, nakładów poniesionych na budowę infrastruktury technicznej, przekazanej nieodpłatnie na rzecz Gminy (część pytania oznaczonego we wniosku nr 1) wydano odrębną interpretację.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, 43-300 Bielsko-Biała, ul. Traugutta 2a.