IBPBI/1/415-773/14/JS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 24 czerwca 2014 r. (data wpływu do tut. Biura 30 czerwca 2014 r.), uzupełnionym 15 września 2014 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie możliwości dokonywania odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej nabytych na podstawie umowy darowizny patentów zarejestrowanych w Urzędzie Patentowym oraz sposobu ustalenia ich wartości początkowej - jest prawidłowe.

W dniu 30 czerwca 2014 r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, m.in. w zakresie możliwości dokonywania odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej nabytych na podstawie umowy darowizny patentów zarejestrowanych w Urzędzie Patentowym oraz sposobu ustalenia ich wartości początkowej. Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 3 września 2014 r. Znak: IBPBI/1/415-773/14/JS, wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 15 września 2014 r.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym. W przyszłości planuje zostać wspólnikiem spółki cywilnej z siedzibą w Polsce (która zostanie prawdopodobnie przekształcona w przyszłości w spółkę komandytową) (dalej: "Spółka"). Poza Wnioskodawcą, Spółka będzie miała również innych wspólników. Spółka otrzyma w drodze darowizny patenty zarejestrowane w Urzędzie Patentowym (dalej: "Składniki Majątkowe"). Wnioskodawca będzie miał określony w umowie spółki udział w zyskach i stratach.

W uzupełnieniu wniosku, ujętym w piśmie z 10 września 2014 r., Wnioskodawca wskazał, że:

1. darowizna zostanie dokonana na rzecz spółki cywilnej,

2. Wnioskodawca będzie opodatkowywać dochody z prowadzonej w formie spółki osobowej działalności gospodarczej "podatkiem liniowym" lub "na zasadach ogólnych",

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wartością początkową Składników Majątkowych, które będą darowane na rzecz Spółki (de facto jej wspólników) i od której Spółka (wspólnicy) będzie dokonywała odpisów amortyzacyjnych, stanowiących koszty uzyskania przychodów na poziomie wspólników, będzie ich wartość rynkowa.

Zdaniem Wnioskodawcy, wartość początkowa Składników Majątkowych, które zostaną darowane na rzecz Spółki (de facto wspólników) i od których Spółka (wspólnicy) będzie dokonywać odpisów amortyzacyjnych, powinna odpowiadać ich wartości rynkowej ustalonej na moment dokonania darowizny.

W uzasadnieniu powyższego stanowiska, na wstępie Wnioskodawca wskazał, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: "Ustawa PIT") nie definiuje pojęcia "darowizna", dlatego należy w tym zakresie odwołać się do przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 121).

Zgodnie z art. 888 § 1 ww. Kodeksu, przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Celem darowizny jest dokonanie nieodpłatnego przysporzenia na rzecz obdarowanego kosztem majątku darczyńcy. Może ona polegać zarówno na przesunięciu do majątku obdarowanego określonych przedmiotów majątkowych, jak i na innych formach dyspozycji majątkowych darczyńcy prowadzących do zmniejszenia jego majątku, a po stronie majątku obdarowanego - do zwiększenia aktywów lub zmniejszenia pasywów.

W ocenie Wnioskodawcy, w świetle prawa podatkowego, podmiot obdarowany, w tym przypadku Spółka, jest uprawniona do dokonywania odpisów amortyzacyjnych od darowanych jej składników majątkowych. Odpisy amortyzacyjne dokonywane przez Spółkę mogą zostać kwalifikowane, jako koszty uzyskania przychodów na poziomie jej wspólników jeśli spełnione zostaną przesłanki umożliwiające dokonywanie amortyzacji, o których mowa w art. 22a-22o Ustawy PIT, z uwzględnieniem jej art. 23.

W myśl art. 22 ust. 8 ww. ustawy, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

Zgodnie zaś z art. 22b ust. 1 Ustawy PIT, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania:

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Jak wynika z cytowanego przepisu, podlegającymi amortyzacji wartościami niematerialnymi i prawnymi są wskazane w jego treści prawa, które spełniają następujące warunki:

* zostały nabyte,

* nadają się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania,

* przewidywany okres ich używania przekracza rok,

* są wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W kategorii wartości niematerialnych i prawnych, wskazanych w art. 22b ust. 1 pkt 6 Ustawy PIT, mieszczą się również patenty, gdyż jest to prawo określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej (tekst jedn.: Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1117 z późn. zm.).

Ponadto, odnosząc się do zawartych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych przepisów dotyczących amortyzacji, należy zauważyć, że ustawodawca przewiduje dwa sposoby wejścia w posiadanie przez podatnika składników majątkowych podlegających amortyzacji - wytworzenie we własnym zakresie i nabycie, przy czym status podlegających amortyzacji wartości niematerialnych i prawnych mogą mieć wyłącznie składniki majątku nabyte, a nie wytworzone przez podatnika (art. 22a-22b Ustawy PIT).

Nabycie prawa własności składnika majątku może nastąpić w formie sprzedaży, zamiany, wkładu niepieniężnego, darowizny, spadku, na podstawie innej umowy zobowiązującej do przeniesienia własności rzeczy oznaczonej co do tożsamości. Zatem przeniesienie własności w drodze darowizny jest "nabyciem", w rozumieniu art. 22b ust. 1 Ustawy PIT, po stronie podmiotu obdarowanego.

Dla przyjęcia, że Składniki Majątkowe mogą być amortyzowane, muszą one również spełniać pozostałe warunki, tzn. muszą nadawać się do gospodarczego wykorzystywania w dniu ich przyjęcia do używania, przewidywany okres ich wykorzystywania musi wynosić co najmniej rok, jak również muszą być wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1 Ustawy PIT.

Natomiast - w odniesieniu do podstawy naliczenia odpisów amortyzacyjnych - to stanowi ją "wartość początkowa", której zasady ustalania zawarto art. 22g Ustawy PIT. Zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się w razie nabycia w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób - wartość rynkową z dnia nabycia, chyba że umowa darowizny albo umowa o nieodpłatnym przekazaniu określa tę wartość w niższej wysokości.

W szczególności w odniesieniu do patentów nie ulega wątpliwości, że spełniają one przesłankę z art. 22g ust. 1 pkt 6 (powinno być: art. 22b ust. 1 pkt 6) Ustawy PIT, bowiem są one objęte ochroną przewidzianą w przepisach ustawy - Prawo własności przemysłowej, jak również nastąpiło ich "nabycie" przez Spółkę w rozumieniu art. 22g ust. 1 Ustawy PIT, bowiem ich własność przeniesiono w drodze umowy darowizny. W takiej sytuacji Spółka będzie uprawniona do dokonywania odpisów amortyzacyjnych od patentów, które jednocześnie będą kosztami uzyskania przychodów dla wspólników Spółki w proporcji, w jakiej uczestniczą oni w jej zyskach określonych w umowie spółki (art. 8 ust. 1 Ustawy PIT).

W odniesieniu do ustalenia wartości rynkowej składników majątkowych znajdzie zastosowanie powyższy art. 22g ust. 1 pkt 3 Ustawy PIT, stanowiący, że w razie nabycia środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych w drodze darowizny wartością początkową będzie ich wartość rynkowa, z zastrzeżeniem, że w sytuacji, gdy umowa darowizny określiłaby tę wartość w niższej wysokości, to wówczas wartością rynkową będzie ta niższa wartość.

Reasumując, wartość początkowa darowanych na rzecz Spółki (de facto jej wspólników) składników majątkowych, przy spełnieniu przesłanek umożliwiających dokonywanie amortyzacji, zgodnie z treścią art. 22g ust. 1 pkt 3 Ustawy PIT, powinna odpowiadać ich wartości rynkowej z dnia nabycia przez Spółkę w drodze darowizny.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 121), przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.

Zatem określoną czynność można uznać za darowiznę, jeżeli posiada cechy tegoż zobowiązania, tzn. gdy zostanie złożone oświadczenie darczyńcy o przekazaniu darowizny oraz oświadczenie obdarowanego o jej przyjęciu, a ponadto czynność ta musi polegać na nieodpłatnym świadczeniu darczyńcy (kosztem jego majątku) na rzecz obdarowanego.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy.

Powyższe oznacza, że podatnik ma możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów (niewymienionych w art. 23 ust. 1 ww. ustawy), pod warunkiem, że wykaże ich bezpośredni lub pośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Tak więc kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodu, z wyjątkiem wydatków wymienionych w art. 23 tej ustawy.

Stosownie do art. 22 ust. 8 ww. ustawy, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

W myśl art. 22b ust. 1 pkt 6 ww. ustawy, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 1410) o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Jak wynika z cytowanego unormowania, za podlegające amortyzacji wartości niematerialne i prawne można uznać m.in. prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo

własności przemysłowej, o ile spełniają one łącznie następujące warunki:

* zostały nabyte,

* nadają się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania,

* przewidywany okres ich używania przekracza rok,

* są wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo zostały oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych przewiduje zamknięty katalog wartości niematerialnych i prawnych; wydatki na nabycie tych praw rozpoznawane winny być jako koszt podatkowy w formie odpisów amortyzacyjnych. Oznacza to, że prawa, które nie zostały wymienione wprost w ustawie jako wartości niematerialne i prawne nie mogą zostać zaliczone do tej kategorii, co skutkuje brakiem możliwości zaliczenia do kosztów podatkowych odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od wartości początkowej tych składników majątkowych oraz brakiem obowiązku określenia wartości początkowej tych składników.

W katalogu wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, przy spełnieniu określonych przesłanek, wymienione zostały prawa określone w ustawie - Prawo własności przemysłowej. Zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy, na warunkach w niej określonych udzielane są patenty oraz dodatkowe prawa ochronne na wynalazki, prawa ochronne na wzory użytkowe i znaki towarowe, a także prawa z rejestracji na wzory przemysłowe, topografie układów scalonych oraz oznaczenia geograficzne.

W myśl art. 24 ww. ustawy, patenty są udzielane - bez względu na dziedzinę techniki - na wynalazki, które są nowe, posiadają poziom wynalazczy i nadają się do przemysłowego stosowania. Stosownie do art. 63 pkt 1 i 2 ww. ustawy, przez uzyskanie patentu nabywa się prawo wyłącznego korzystania z wynalazku w sposób zarobkowy lub zawodowy na całym obszarze Rzeczypospolitej Polskiej. Zakres przedmiotowy patentu określają zastrzeżenia patentowe, zawarte w opisie patentowym. Opis wynalazku i rysunki mogą służyć do wykładni zastrzeżeń patentowych. Zgodnie z art. 67 ust. 1-3 ww. ustawy, patent jest zbywalny i podlega dziedziczeniu. Umowa o przeniesienie patentu wymaga, pod rygorem nieważności, zachowania formy pisemnej. Przeniesienie patentu staje się skuteczne wobec osób trzecich z chwilą wpisu tego przeniesienia do rejestru patentowego. Jeżeli Urząd Patentowy stwierdzi, że wynalazek nie spełnia ustawowych warunków wymaganych do uzyskania patentu, wydaje decyzję o odmowie jego udzielenia (art. 49 ust. 1 ww. ustawy). Urząd Patentowy wydaje decyzję o udzieleniu patentu, jeżeli zostały spełnione ustawowe warunki do jego uzyskania (art. 52 ust. 1 ww. ustawy). Udzielenie patentu stwierdza się przez wydanie dokumentu patentowego (art. 54 ust. 1 ww. ustawy).

Na wynalazek udzielane są patenty, które w istocie podlegają zbyciu. Prawem są zatem patenty na wynalazki potwierdzone i zarejestrowane w Urzędzie Patentowym, nie zaś same wynalazki, nawet jeśli w późniejszym okresie zostały one objęte patentem. Urząd Patentowy może bowiem odmówić uznania określonego składnika majątku za stanowiący wynalazek i odmówić objęcia go patentem, co wyklucza możliwość uznania go za podlegającą amortyzacji podatkowej wartość niematerialną i prawną, o której mowa w art. 22b ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Nabycie prawa własności składnika majątku może nastąpić w formie sprzedaży, zamiany, darowizny, spadku, na podstawie innej umowy zobowiązującej do przeniesienia własności rzeczy oznaczonej co do tożsamości, bądź w drodze sukcesji generalnej.

Przepis art. 22b ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, pozwala na zaliczenie do wartości niematerialnych i prawnych praw, które już na dzień nabycia posiadają na mocy prawomocnych dokumentów wydanych przez Urząd Patentowy szczególną ochronę prawną. Natomiast do tej kategorii nie zalicza się zgłoszenia patentu na wynalazek do rejestracji w Urzędzie Patentowym.

Z przedstawionego we wniosku oraz jego uzupełnieniu opisu zdarzenia przyszłego wynika m.in., że Wnioskodawca planuje zostać wspólnikiem spółki cywilnej, która prawdopodobnie zostanie przekształcona w spółkę komandytową. Spółka cywilna otrzyma w drodze darowizny patenty zarejestrowane w Urzędzie Patentowym.

Patenty, o których mowa we wniosku, stanowią prawa korzystające z ochrony określonej w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej. Przy czym, jeden z patentów jest zgłoszony i zarejestrowany w Urzędzie Patentowym, natomiast kolejne wynalazki/patenty są zgłoszone do Urzędu Patentowego (proces rejestracji jest w toku - wynalazki te korzystają z ochrony wynikającej ze zgłoszenia wynalazku do rejestracji w Urzędzie Patentowym). Ponadto Wnioskodawca wskazał, że spółka osobowa zamierza używać wskazane we wniosku składniki majątku dłużej niż rok, a ww. składniki majątku wprowadzi do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Darowizny dokona obecny właściciel patentów. Otrzymane w darowiźnie składniki majątkowe nie podlegały uprzednio amortyzacji podatkowej.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, że wskazane we wniosku patenty, które w momencie darowizny na rzecz spółki cywilnej (w dniu nabycia) będą już zarejestrowane, jako nabyte przez spółkę będą mogły stanowić w tej spółce wartości niematerialne i prawne, o których mowa w art. 22b ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i po spełnieniu pozostałych warunków określonych w tym przepisie mogą zostać ujęte w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych spółki i podlegać amortyzacji.

Odnosząc się do meritum sprawy, tj. sposobu ustalenia wartości początkowej składników majątkowych, o których mowa we wniosku, zauważyć należy, że sposób ten jest zróżnicowany m.in. z uwagi na sposób ich nabycia. Zasady dotyczące ustalenia wartości początkowej określa w szczególności art. 22g ust. 1 ww. ustawy.

W myśl art. 22g ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, w razie nabycia w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób uważa się wartość rynkową z dnia nabycia, chyba że umowa darowizny albo umowa o nieodpłatnym przekazaniu określa tę wartość w niższej wysokości.

Zgodnie z art. 22g ust. 16 ww. ustawy, przy ustalaniu wartości początkowej poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, zgodnie z ust. 1 pkt 3-5 oraz ust. 2, 8, 9, 14 i 15, przepis art. 19 stosuje się odpowiednio. Przy czym w myśl art. 19 ust. 3 powołanej ustawy, wartość rynkową, o której mowa w ust. 1, rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia.

Z kolei w myśl art. 23 ust. 1 pkt 45a lit. a ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów, odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nabytych nieodpłatnie, z wyjątkiem nabytych w drodze spadku lub darowizny jeżeli:

* nabycie to nie stanowi przychodu z tytułu nieodpłatnego otrzymania rzeczy lub praw lub

* dochód z tego tytułu jest zwolniony od podatku dochodowego, lub

* nabycie to stanowi dochód, od którego na podstawie odrębnych przepisów zaniechano poboru podatku.

Zatem kosztem uzyskania przychodów są również odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane od składników majątku nabytych w drodze darowizny, spełniających warunki pozwalające uznać je za środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne

W konsekwencji, mając powyższe na względzie, stwierdzić należy, że w przedstawionym we wniosku zdarzeniu przyszłym wartość początkową nabytych w drodze darowizny składników majątkowych, które po ich wniesieniu do spółki będą spełniały wszystkie kryteria uznania ich za wartości niematerialne i prawne w rozumieniu ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a więc patenty zarejestrowane w Urzędzie Patentowym, należy ustalić w wartości rynkowej z dnia ich nabycia, tj. w niniejszej sprawie z dnia przekazania darowizny, o ile umowa darowizny nie określa ich wartości w niższej wysokości. Wnioskodawca będzie mógł zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów przypadającą na niego, proporcjonalnie do jego udziałów w spółce cywilnej, część odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od tak ustalonej wartości początkowej. W myśl bowiem art. 8 ust. 1 i 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do:

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie możliwości dokonywania odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej nabytych na podstawie umowy darowizny patentów zarejestrowanych w Urzędzie Patentowym, a także sposobu ustalenia ich wartości początkowej - jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie wskazać należy, że w zakresie możliwości dokonywania odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej patentów, w sytuacji gdy na moment dokonania darowizny, wynalazki zostały zgłoszone do rejestracji, wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.