IBPBI/1/415-772/13/AB

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 30 lipca 2013 r. (data wpływu do tut. Biura 30 lipca 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie sposobu ustalania dochodu uzyskanego z tytułu udostępniania osobom trzecim (na podstawie umowy licencyjnej) wartości niematerialnej i prawnej stanowiącej zarejestrowane prawo ochronne do znaku towarowego - jest nieprawidłowe.

W dniu 30 lipca 2013 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie sposobu ustalania dochodu uzyskanego z tytułu udostępniania osobom trzecim (na podstawie umowy licencyjnej) wartości niematerialnej i prawnej stanowiącej zarejestrowane prawo ochronne do znaku towarowego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest osobą fizyczną mającą miejsce zamieszkania w Polsce oraz podlegającą w Polsce obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy). Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą i jest czynnym podatnikiem VAT. W ramach prowadzonej działalności, Wnioskodawca zajmuje się m.in. udostępnianiem za wynagrodzeniem domen internetowych. Historycznie Wnioskodawca prowadził w formie jednoosobowej działalności gospodarczej również działalność w zakresie handlu sprzętem komputerowym. Na pewnym etapie działalność w zakresie handlu sprzętem komputerowym była prowadzona w formie spółki jawnej, a obecnie jest prowadzona w formie sp. z o.o. (powstałej w wyniku przekształcenia przedmiotowej spółki jawnej).

Poprzez dokonanie odpowiednich procedur rejestracyjnych Wnioskodawca uzyska prawa ochronne do wspólnotowego znaku towarowego (znak graficzny) (dalej: "znak towarowy"). Rejestracja zostanie dokonana w Urzędzie... (O.) w A.

W przyszłości Wnioskodawca zamierza utworzyć spółkę jawną, w której uzyska status wspólnika. Umowa spółki jawnej będzie stanowić, że przedmiotem jej działalności, zgodnie z Polską Klasyfikacją Działalności, będzie m.in. dzierżawa własności intelektualnej i podobnych produktów, z wyłączeniem prac chronionych prawem autorskim (PKD 77.40.Z). W celu uporządkowania sposobu zarządzania znakiem towarowym Wnioskodawca ma zamiar przekazać znak towarowy do powyższej spółki jawnej, w której będzie wspólnikiem. Przekazanie nastąpi w formie darowizny dokonanej przez Wnioskodawcę na rzecz spółki jawnej. Przeniesienie znaku towarowego do spółki jawnej umożliwi Wnioskodawcy zwiększenie efektywności zarządzania znakiem towarowym, w tym ustrukturyzowania zarządzania znakiem wewnątrz grupy spółek, zwłaszcza, iż spółka jawna zamierza pobierać opłaty z tytułu udostępniania tego znaku towarowego (na podstawie odrębnych umów). Wnioskodawca poniesie w stosunku do przedmiotowego znaku różnego rodzaju wydatki związane z rejestracją/obsługą formalną procesu rejestracji, obejmujące w szczególności opłaty za zgłoszenie rejestracyjne, koszty usług prawnych/patentowych oraz rejestracyjnych, ponoszonych w tym zakresie oraz inne podobne koszty. W związku z planowanym przekazaniem poniesie także określone koszty towarzyszące przekazaniu znaku do spółki jawnej (np. koszty usług doradczych, aktu notarialnego, opłat sądowych etc). Po otrzymaniu znaku towarowego spółka jawna będzie prowadzić działalność m.in. w zakresie udostępniania za wynagrodzeniem prawa do używania znaku towarowego (w szczególności znak będzie udostępniany opisanej powyżej sp. z o.o., która prowadzi działalność w zakresie handlu sprzętem komputerowym).

Istotne elementy opisu zdarzenia przyszłego, zawarto również we własnym stanowisku Wnioskodawcy w sprawie, gdzie w sposób jednoznaczny wskazano, iż spółka której Wnioskodawca jest wspólnikiem będzie udzielała licencji na odpłatne korzystanie ze znaku towarowego, o którym mowa we wniosku.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

W jaki sposób Wnioskodawca powinien ustalać wartość dochodu podlegającego opodatkowaniu z tytułu udziału w zyskach spółki jawnej w odniesieniu do działalności spółki jawnej polegającej na udostępnianiu podmiotom zewnętrznym za wynagrodzeniem przez spółkę jawną prawa do używania znaku towarowego otrzymanego przez tą spółkę w drodze darowizny od Wnioskodawcy.

(pytanie oznaczone we wniosku Nr 4)

Zdaniem Wnioskodawcy, wartością dochodu będzie różnica pomiędzy uzyskiwanym przychodem, a kosztami jego uzyskania osiągniętymi przez spółkę jawną w proporcji przypadającego na Niego udziału w zysku spółki jawnej. Przychodem podatkowym będzie w szczególności wartość przychodu z tytułu opłat pobieranych przez spółkę jawną w związku z udostępnianiem prawa do używania znaku towarowego na rzecz innych podmiotów (przy zastrzeżeniu konieczności określania tego przychodu w wartości rynkowej) - w proporcji do prawa udziału Wnioskodawcy w zyskach spółki jawnej. Kosztem uzyskania tego przychodu będą koszty ponoszone w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania/zabezpieczenia źródła przychodu. W szczególności w odniesieniu do otrzymanego przez spółkę jawną w drodze darowizny znaku towarowego kosztem podatkowym będą odpisy amortyzacyjne dokonywane od wartości początkowej takiej wartości niematerialnej i prawnej w części przypadającej na prawo udziału Wnioskodawcy do udziału w zysku spółki jawnej. Wartość początkowa znaku towarowego będzie ustalona w wartości rynkowej z dnia nabycia przez spółkę jawną darowizny, chyba że umowa darowizny określi tę wartość w niższej wysokości. Dokonywane odpisy amortyzacyjne od takiej wartości, w części przypadającej na udział Wnioskodawcy w zysku spółki jawnej, będą dla Niego kosztem uzyskania przychodu.

Uzasadniając swoje stanowisko, na wstępie Wnioskodawca wskazuje, że zgodnie z przepisem art. 4 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm. - dalej: "k.s.h.", winno być: tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 1030,), spółka jawna jest spółką osobową, nieposiadającą osobowości prawnej. Na podstawie przepisów ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm. - dalej: "ustawa o CIT"), spółka jawna nie jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych. W związku z tym jej dochód nie podlega opodatkowaniu na gruncie ustawy o CIT. Opodatkowaniu mogą podlegać jedynie wspólnicy takiej spółki. Wobec faktu, iż wspólnikiem spółki jawnej będzie m.in. Wnioskodawca, będący osobą fizyczną, znajdą do Niego zastosowanie przepisy ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm. - dalej: "ustawa o PIT").

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o PIT, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Zgodnie z art. 9 ust. 2 ustawy o PIT dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów. Stąd ustalając wartość dochodu podlegającego opodatkowaniu z tytułu udziału w zysku spółki jawnej w odniesieniu do działalności spółki jawnej polegającej na udostępnianiu podmiotom zewnętrznym za wynagrodzeniem przez spółkę jawną prawa do używania znaku towarowego otrzymanego przez spółkę jawną w drodze darowizny od Wnioskodawcy, Wnioskodawca powinien ustalić wartość przychodów i kosztów ich uzyskania z tytułu prowadzonej działalności.

Przy czym należy mieć na uwadze, iż zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o PIT, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe. Z kolei zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy o PIT zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do:

Wobec powyższego, Wnioskodawca powinien ustalać przychody i koszty z tytułu działalności prowadzonej przez spółkę jawną w proporcji, która przypadnie na jego udział w zysku.

Ustalenie przychodu.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy o PIT, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Jednocześnie, zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy o PIT, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Spółka jawna będzie udostępniała podmiotom zewnętrznym za wynagrodzeniem prawa do używania znaku towarowego otrzymanego przez spółkę jawną w drodze darowizny od Wnioskodawcy. Stąd wartość wynagrodzenia będzie stanowiła przychód osiągnięty za pośrednictwem spółki jawnej, który będzie podlegał zaliczeniu do przychodów Wnioskodawcy proporcjonalnie do jego udziału w zysku spółki jawnej.

Ustalenie kosztu uzyskania przychodu.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o PIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Podstawowym aktywem posiadanym przez spółkę jawną będzie znak towarowy otrzymany od Wnioskodawcy w formie darowizny.

W myśl art. 22 ust. 8 ww. ustawy o PIT, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

Stosownie do treści art. 22b ust. 1 powołanej ustawy amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania:

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Jak wynika z cytowanego unormowania, podlegającymi amortyzacji wartościami niematerialnymi i prawnymi są wskazane w jego treści prawa, które spełniają następujące warunki:

* zostały nabyte,

* nadają się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania,

* przewidywany okres ich używania przekracza rok,

* są wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ustawa o PIT przewiduje zamknięty katalog wartości niematerialnych i prawnych, na nabycie których wydatki rozpoznawane powinny być jako koszt podatkowy w formie odpisów amortyzacyjnych.

Przy czym, jak powszechnie podkreśla się w wydawanych interpretacjach indywidualnych, definicję wartości niematerialnych i prawnych (dalej: "WNiP") spełniają także prawa ochronne do wspólnotowego znaku towarowego zarejestrowane w Urzędzie... (O.) w A. Stąd niewątpliwie nabyty przez spółkę jawną znak towarowy (opisane w opisie zdarzenia przyszłego prawo ochronne) jako aktywo, które będzie wykorzystywane w prowadzonej działalności gospodarczej będzie spełniało definicję WNiP.

Zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT, wartość początkową środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych nabytych w drodze darowizny, spadku czy inny nieodpłatny sposób ustala się wedle ich wartości rynkowej, chyba że w umowie określono inną, niższą wartość przekazywanych rzeczy lub praw. Stąd ustalając wartość początkową wartości niematerialnej i prawnej nabytej w drodze darowizny, należy odnieść się do wartości rynkowej, za wyjątkiem przypadku, gdy umowa określa niższą wartość. Stąd wartość początkowa nabytego przez spółkę jawną znaku towarowego będzie ustalona w wartości rynkowej z dnia nabycia przez spółkę jawną darowizny, chyba że umowa darowizny określi tę wartość w niższej wysokości.

Dokonywane odpisy amortyzacyjne od takiej wartości początkowej, w części przypadającej na udział Wnioskodawcy w zysku spółki jawnej, będą dla Niego kosztem uzyskania przychodu. Zgodnie bowiem z przywołanym art. 22 ust. 8 ww. ustawy o PIT, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23. Jednocześnie w art. 23 ust. 1 pkt 45a ustawy o PIT, ustawodawca wyłączył z kosztów podatkowych wartość odpisów amortyzacyjnych, dokonywanych od środków trwałych i wartości niematerialnych nabytych nieodpłatnie. W pkt 45a ustawodawca wyłącza z kosztów podatkowych odpisy amortyzacyjne od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych nabytych nieodpłatnie, za wyjątkiem nabytych nieodpłatnie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych w formie umowy darowizny, bądź w drodze spadku. Wyłączenie z kosztów podatkowych odpisów amortyzacyjnych od znaku towarowego nie będzie jednak miało zastosowania do Wnioskodawcy, gdyż jak wskazano nabycie nastąpi w drodze darowizny, a wspomniany przepis wyraźnie wskazuje, iż ograniczenia tego nie stosuje się do nabytych nieodpłatnie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych w formie umowy darowizny, bądź w drodze spadku.

Stąd Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do wyłączenia z kosztów uzyskania przychodu jakiejkolwiek części przypadających na jego udział w zysku kosztów odpisów amortyzacyjnych, mimo, iż nabycie nastąpiło nieodpłatnie i nie powinno dla Wnioskodawcy stanowić przychodu podatkowego.

Podsumowując, wartością dochodu dla Wnioskodawcy będzie różnica pomiędzy uzyskiwanym przychodem a kosztami jego uzyskania osiągniętymi przez spółkę jawną w proporcji przypadającego na Wnioskodawcę udziału w zysku spółki jawnej. Przychodem podatkowym będzie w szczególności wartość przychodu z tytułu opłat pobieranych przez spółkę jawną w związku z udostępnianiem prawa do używania znaku towarowego na rzecz innych podmiotów (przy zastrzeżeniu konieczności określania tego przychodu w wartości rynkowej) - w proporcji do prawa udziału Wnioskodawcy w zyskach spółki jawnej. Kosztem uzyskania tego przychodu będą koszty ponoszone w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania/zabezpieczenia źródła przychodu. W szczególności w odniesieniu do otrzymanego przez spółkę jawną w drodze darowizny znaku towarowego kosztem podatkowym będą odpisy amortyzacyjne dokonywane od wartości początkowej takiej wartości niematerialnej i prawnej w części przypadającej na prawo udziału Wnioskodawcy do udziału w zysku spółki jawnej. Wartość początkowa znaku towarowego będzie ustalona w wartości rynkowej z dnia nabycia przez spółkę jawną darowizny, chyba że umowa darowizny określi tę wartość w niższej wysokości. Dokonywane odpisy amortyzacyjne od takiej wartości, w części przypadającej na udział Wnioskodawcy w zysku spółki jawnej, będą dla niego kosztem uzyskania przychodu. Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do wyłączenia z kosztów uzyskania przychodu jakiejkolwiek części przypadających na jego udział w zysku kosztów odpisów amortyzacyjnych, mimo, iż nabycie nastąpiło nieodpłatnie i nie powinno dla Wnioskodawcy stanowić przychodu podatkowego.

Na potwierdzenie swojego stanowiska Wnioskodawca powołał interpretacje indywidualne wydane przez:

* Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 6 grudnia 2011 r., Znak: IBPBI/2/423-1134/11/CzP oraz z 16 maja 2013 r., Znak: IBPBI/2/423-239/13/JD,

* Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 30 października 2012 r., Znak: IPPB3/423-554/12-3/PK oraz z 18 stycznia 2012 r., Znak: IPPB1/415-1020/11-2/EC,

* Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 28 grudnia 2012 r., Znak: ILPB1/415-946/12-3/AA.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam co następuje:

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Stosownie natomiast do przepisu art. 8 ust. 2 ww. ustawy, zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do:

W konsekwencji Wnioskodawca, jako wspólnik spółki jawnej, przychody i koszt podatkowe winien rozliczać w wysokości ustalonej stosownie do jego udziału w spółce i w takim zakresie w jakim, jako wspólnik tej spółki jest upoważniony i obowiązany do rozliczania przychodów i kosztów uzyskania przychodów tej spółki.

Zgodnie z zasadą wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-16, art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 i 7 ww. ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są m.in.:

* pozarolnicza działalność gospodarcza oraz

* kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c.

W interpretacji z dnia 29 października 2013 r., Znak: IBPBI/1/415-773/13/AB, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdził, iż przychody uzyskiwane przez Wnioskodawcę z tytułu udostępniania przez spółkę osobom trzecim znaku towarowego (przysługującego spółce prawa ochronnego na znak towarowy) w postaci udzielania licencji na ten znak należy zakwalifikować do odrębnego źródła przychodów, tj. przychodów z praw majątkowych, o których mowa w art. 18 ww. ustawy. Przychody z tytułu udzielania licencji na znak towarowy, jako przychody których podstawą uzyskania jest przysługujące spółce prawo majątkowe w postaci prawa ochronnego na znak towarowy, zostały bowiem ustawowo wyłączone z przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na podstawie art. 5a pkt 6 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w związku z art. 10 ust. 1 pkt 7 i art. 18 tej ustawy.

W stosunku do przychodów uzyskiwanych z tytułu udzielania licencji na znak towarowy, kwalifikowanych do przychodów z praw majątkowych ustawodawca nie określił żadnych szczególnych rozwiązań. Oznacza to, że w tym przypadku zastosowanie będą miały ogólne reguły dotyczące ustalania przychodów, wynikające z cyt. powyżej art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem przychód z tytułu udzielania licencji na znak towarowy powstanie w momencie otrzymania lub postawienia do dyspozycji pieniędzy lub wartości pieniężnych.

W świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustalenie, z jakiego źródła pochodzi przychód osiągany przez podatnika, determinuje dalszy sposób postępowania przy ustalaniu podstawy opodatkowania. W zależności od źródła przychodów, ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych przewiduje bowiem m.in. różne zasady ustalania kosztów uzyskania przychodów.

Zgodnie z ogólną definicją kosztów uzyskania przychodu zawartą w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy.

Niemniej w odniesieniu do niektórych rodzajów przychodów ustawodawca przewiduje szczególny sposób ich ustalania w tym m.in. ustalenie ich w sposób zryczałtowany. I tak w myśl art. 22 ust. 9 pkt 2 ww. ustawy, koszty uzyskania przychodów z tytułu opłaty licencyjnej za przeniesienie prawa stosowania wynalazku, topografii układu scalonego, wzoru użytkowego, wzoru przemysłowego, znaku towarowego lub wzoru zdobniczego, otrzymanej w pierwszym roku trwania licencji od pierwszej jednostki, z którą zawarto umowę licencyjną, określa się w wysokości 50% uzyskanego przychodu, z zastrzeżeniem ust. 9a.

Zatem prawo do skorzystania z 50% kosztów uzyskania przychodów, przysługuje podatnikowi, pod warunkiem, że:

* opłatę licencyjną otrzymano od pierwszej jednostki, z którą zawarto umowę licencyjną;

* przychód z tytułu opłaty licencyjnej otrzymano w pierwszym roku trwania licencji.

Jeżeli podatnik udowodni, że koszty uzyskania przychodów były wyższe niż wynikające z zastosowania normy procentowej określonej w ust. 9 pkt 1-4 i pkt 6, koszty uzyskania przyjmuje się w wysokości kosztów faktycznie poniesionych. Przepisy ust. 5 i ust. 5a pkt 2 stosuje się odpowiednio (art. 22 ust. 10 ww. ustawy). W roku podatkowym łączne koszty uzyskania przychodów, o których mowa w ust. 9 pkt 1-3, nie mogą przekroczyć 1/2 kwoty stanowiącej górną granicę pierwszego przedziału skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1 (art. 22 ust. 9a ww. ustawy).

Zatem koszty uzyskania przychodów z tytułu otrzymanej opłaty licencyjnej stanowią 50% uzyskanego przychodu (ustawowe koszty), z uwzględnieniem ustawowego ich ograniczenia, albo jeśli podatnik udowodni, że koszty były wyższe, koszty faktycznie poniesione. Kosztami nie mogą być równocześnie koszty ustawowe i faktycznie poniesione.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca uzyska prawa ochronne do wspólnotowego znaku towarowego (znak graficzny). W przyszłości Wnioskodawca zamierza utworzyć spółkę jawną, w której uzyska status wspólnika. Wnioskodawca ma zamiar przekazać (w formie darowizny) znak towarowy do powyższej spółki jawnej. Spółka jawna będzie uzyskiwała przychody z tytułu opłaty licencyjnej za korzystanie z praw do znaku towarowego. Z wniosku nie wynika przy tym, iż ww. spółka jawna będzie przedmiotowy znak towarowy w inny sposób wykorzystywać na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej.

W związku z powyższym, wskazać należy, iż od uzyskanego przychodu z tytułu otrzymanej opłaty licencyjnej można potrącić 50% kosztów uzyskania przychodów (jednakże koszty te nie mogą przekroczyć górnej granicy pierwszego przedziału skali podatkowej) lub jeżeli koszty uzyskania przychodów były wyższe niż wynikające z zastosowania normy procentowej, koszty faktycznie poniesione, o ile spełniony będzie warunek otrzymania opłaty licencyjnej w pierwszym roku trwania umowy, od pierwszego podmiotu, któremu udzielono licencji.

Zatem dochodem z tytułu udostępniania przez spółkę osobom trzecim znaku towarowego (przysługującego spółce prawa ochronnego na znak towarowy) w postaci udzielania licencji na ten znak, będzie różnica pomiędzy przychodem osiągniętym z tego tytułu, a kosztami uzyskania przychodów ustalonymi zgodnie z ww. przepisami. Dochód uzyskany z tego źródła podlega kumulacji z dochodami z innych źródeł opodatkowanymi na ogólnych zasadach przy zastosowaniu skali podatkowej, uzyskanymi w ciągu roku podatkowego i należy go wykazać w zeznaniu rocznym, składanym w terminie do dnia 30 kwietnia następnego roku. W tym samym terminie należy wpłacić należny za rok podatkowy podatek, obliczony zgodnie z określoną w art. 27 ust. 1 cytowanej ustawy skalą podatkową.

Jak wskazano na wstępie, stosownie do art. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, Wnioskodawca, jako wspólnik spółki jawnej, winien ustalać przychody i koszty podatkowe proporcjonalnie do posiadanego udziału w tej spółce.

Z uwagi na powyższe, stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Odnosząc się natomiast do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych wskazać należy, iż zostały one wydane w indywidualnych sprawach podmiotów, które o ich wydanie wystąpiły, w związku z czym nie są one wiążące w sprawie będącej przedmiotem ww. wniosku z 30 lipca 2013 r. Jednocześnie nadmienić należy, iż zostały one wydane w innym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym, tj. znaki towarowe, wykorzystywane były przez Spółkę na potrzeby związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Z przedstawionego w tych sprawach zdarzenia przyszłego nie wynikało, że Wnioskodawcy zamierzają udzielać licencji na znak towarowy.

Jednocześnie wskazać należy, iż w pozostałym zakresie będącym przedmiotem niniejszego wniosku ORD-IN, tj. w zakresie pytań oznaczonych we wniosku Nr 1-3 i 5 zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.