IBPBI/1/415-771/10/ESZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni, przedstawione we wniosku z dnia 28 maja 2010 r. (data wpływu do tut. Biura 31 maja 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu ustalenia przychodów i kosztów ze sprzedaży przez spółkę komandytową udziałów w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością - jest prawidłowe.

W dniu 31 maja 2010 r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, m.in. w zakresie sposobu ustalenia przychodów i kosztów ze sprzedaży przez spółkę komandytową udziałów w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni jest wspólnikiem w spółce komandytowej, w której pełni funkcję komandytariusza. Komplementariuszem w spółce jest mąż Wnioskodawczyni, który wniósł wkład (jako Komplementariusz) do spółki komandytowej z majątku osobistego. Komplementariusz posiada udziały w spółce z o.o. Posiadane przez Komplementariusza udziały w spółce z o.o. planuje On wnieść do spółki komandytowej tytułem podwyższenia swojego wkładu do tej spółki. W przyszłości być może spółka komandytowa będzie sprzedawać nabyte od podatnika (tytułem podwyższenia jego wkładu do spółki komandytowej) udziały w ww. Spółce z o.o.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy przychody i koszty z tytułu zbycia udziałów w spółce z o.o. przez spółkę komandytową winny być przypisywane poszczególnym wspólnikom wg proporcji ich udziału w zyskach.

Zdaniem Wnioskodawczyni, w przedmiotowej sprawie wspólnikami spółki komandytowej są osoby fizyczne. Wnioskodawczyni jest komandytariuszem, a jej mąż komplementariuszem. Udział w spółce komandytowej nie jest objęty wspólnością małżeńską ustawową. Komplementariusz obecnie wnosi wkład niepieniężny w postaci udziałów w Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością. Udziały objęte przez Spółkę komandytową zostaną jednak sprzedane w przyszłości. Stosownie do art. 107 § 1 Kodeksu Spółek Handlowych jeżeli wkładem komandytariusza do spółki jest w całości lub w części świadczenie niepieniężne, umowa spółki określa przedmiot tego świadczenia (aport) jego wartość, jak również osobę wspólnika wnoszącego takie świadczenie niepieniężne. Wkładem niepieniężnym rozumianym jako świadczenie niepieniężne mogą być: przeniesienie lub obciążenie własności rzeczy lub innych praw, a także dokonanie innych świadczeń na rzecz spółki. Świadczenia niepieniężne rozumiane są też jako aport.

W ocenie Wnioskodawczyni podzielić należy pogląd, iż koszt uzyskania przychodu ze sprzedaży udziałów w spółce z o.o. winna ustalić zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Stosownie do powołanego art. 23 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na objęcie lub nabycie udziałów albo wkładów w spółdzielni, udziałów (akcji) w spółce mającej osobowość prawną oraz innych papierów wartościowych, a także wydatków na nabycie tytułów uczestnictwa lub jednostek uczestnictwa w funduszach kapitałowych; wydatki takie są jednak kosztem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia tych udziałów (akcji), wkładów oraz innych papierów wartościowych, w tym z tytułu wykupu przez emitenta papierów wartościowych, a także z odkupienia tytułów uczestnictwa certyfikatów inwestycyjnych w funduszach kapitałowych, za zastrzeżeniem ust. 3e. Zauważyć ponadto należy, że spółka komandytowa jest zaliczana do spółek osobowych. Spółka osobowa prowadzi przedsiębiorstwo pod własną firmą. Ma zatem zdolność do czynności prawnych, ale nie posiada osobowości prawnej. Nie jest więc podatnikiem podatku dochodowego. Majątek spółki osobowej służy spółce i realizacji jej celów, nie jest jednak własnością spółki tylko wspólną własnością wspólników. Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), przychody z udziału w spółce nie będącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku oraz z zastrzeżeniem ust. 1a łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł z których dochód podlega opodatkowaniu wg skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, ze prawa do udziału w zysku są równe.

Zasady, o których mowa powyżej stosuje się odpowiednio do:

Tym samym stosownie do powołanego art. 23 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przy sprzedaży udziałów w sp. z o.o. przez spółkę komandytową kosztem uzyskania przychodów będzie wartość udziałów w sp. z o.o. określona w dniu wniesienia ich do spółki komandytowej, z zastosowaniem zasad określonych w art. 8 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z art. 30b ust. 1 ww. ustawy, od dochodów uzyskanych m.in. z odpłatnego zbycia udziałów w spółkach mających osobowość prawną, podatek dochodowy wynosi 19% uzyskanego dochodu. Dochodem natomiast jest różnica między sumą przychodów należnych uzyskanych z tytułu odpłatnego zbycia papierów wartościowych (art. 17 ust. 1 pkt 6 ustawy), a wydatkami na nabycie udziałów.

Dochodów z odpłatnego zbycia m.in. udziałów w spółkach mających osobowość prawną stosownie do ust. 5 powołanego art. 30b, nie łączy się z dochodami opodatkowanymi na zasadach określonych w art. 27 oraz art. 30c. Dochody te należy wykazać w odrębnym zeznaniu PIT-38 w terminie do 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, w którym strona uzyskała przedmiotowy dochód.

Odnosząc się do postawionego pytania Wnioskodawczyni wyraża stanowisko, iż przychody i koszty transakcji zbycia przez spółkę komandytową ww. udziałów w spółce z o.o. winny być przypisane wspólników wg proporcji ich udziału w zyskach, określonej w umowie spółki komandytowej bez względu na to, który ze wspólników wniósł uprzednio udziały w spółce z o.o. do spółki komandytowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku są równe.

Stosownie do treści art. 8 ust. 2 ww. ustawy, zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do:

Spółka komandytowa jest spółką osobową nie posiadającą osobowości prawnej. Podatnikiem, z punktu widzenia prawa podatkowego są zatem poszczególni wspólnicy spółki a nie spółka.

Stosownie do treści art. 5b ust. 2 ww. ustawy, jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą, prowadzi spółka niemająca osobowości prawnej, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3.

Przychody z odpłatnego zbycia udziałów w spółce z o.o. ustawodawca zalicza do odrębnego od działalności gospodarczej źródła przychodów, jakimi są określone w art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy, m.in. kapitały pieniężne, a rozliczenie dochodu przypadającego na wspólnika spółki komandytowej z tytułu odpłatnego zbycia przez tę spółkę udziałów w spółce z o.o. wniesionych w formie wkładu winno nastąpić na analogicznych zasadach, proporcjonalnie do posiadanego udziału w spółce.

Mając na względzie cytowane wyżej przepisy oraz przedstawione zdarzenie przyszłe stwierdzić należy, iż w przypadku zbycia przez spółkę komandytową udziałów w spółce z o.o., które zostały wniesione w formie aportu, przychody ze sprzedaży tych udziałów, jak i koszty ich uzyskania należy odnieść do każdego wspólnika spółki komandytowej proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku spółki.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienić należy, iż w zakresie pytań oznaczonych we wniosku Nr 1, 2, 3 i 5, wydano odrębne interpretacje.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, 43-300 Bielsko-Biała, ul. Traugutta 2a.