IBPBI/1/415-770/14/WRz - Ustalenie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej podatku od wartości dodanej naliczonego za granicą oraz określenia momentu uzyskania przychodu z tytułu zwrotu tego podatku
Pismo z dnia 26 września 2014 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPBI/1/415-770/14/WRz Ustalenie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej podatku od wartości dodanej naliczonego za granicą oraz określenia momentu uzyskania przychodu z tytułu zwrotu tego podatku
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 23 czerwca 2014 r. (data wpływu do tut. Biura 30 czerwca 2014 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej podatku od wartości dodanej naliczonego za granicą oraz określenia momentu uzyskania przychodu z tytułu zwrotu tego podatku - jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 30 czerwca 2014 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej podatku od wartości dodanej naliczonego za granicą oraz określenia momentu uzyskania przychodu z tytułu zwrotu tego podatku.
We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:
Wnioskodawca prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą w zakresie transportu międzynarodowego. Do kosztów uzyskania przychodów zalicza wydatki poniesione na zakup paliwa oraz opłaty za autostrady, w kwotach brutto udokumentowanych fakturami. W 2014 r. Wnioskodawca wystąpił o zwrot podatku od wartości dodanej za 2013 r. oraz za okres od stycznia do maja 2014 r.
W związku z powyższym zadano następujące pytania:
Czy zwrot podatku od wartości dodanej za 2013 r. (w dacie jego otrzymania), jest przychodem 2014 r., czy też rodzi obowiązek dokonania korekty kosztów uzyskania przychodów za 2013 r.
Czy za okres od stycznia do maja 2014 r. można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów kwoty brutto, udokumentowane fakturami za zakupione za granicą paliwo (w dacie ich wystawienia), a zwrot podatku od wartości dodanej dot. tego okresu zaliczać do pozostałych przychodów w dacie jego otrzymania.
Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki poniesione w 2013 r. za granicą na zakup paliwa i tytułem opłat za korzystanie z autostrad, od których nie przysługiwało odliczenie podatku naliczonego, ma prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w kwocie brutto w oparciu o faktury dokumentujące ich nabycie. Natomiast zwrot podatku od wartości dodanej, jaki nastąpi w 2014 r., będzie przychodem w dacie jego otrzymania. Tak samo będzie co do okresu od stycznia do maja 2014 r., co oznacza, że do kosztów uzyskania przychodów należy zaliczać kwoty brutto udokumentowane fakturami za zakupione za granicą paliwo (w dacie ich wystawienia), a zwrot podatku od wartości dodanej należy zaliczyć do przychodów w dacie jego otrzymania.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.
Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.
Aby zatem określony wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodu musi spełniać łącznie następujące przesłanki:
* musi być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
* nie może być wymieniony w art. 23 ww. ustawy, wśród wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów,
* musi być należycie udokumentowany.
W myśl art. 23 ust. 1 pkt 43 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów podatku od towarów i usług, z tym że jest kosztem uzyskania przychodów:
podatek naliczony:
* jeżeli podatnik zwolniony jest od podatku od towarów i usług lub nabył towary i usługi w celu wytworzenia albo odprzedaży towarów lub świadczenia usług zwolnionych od podatku od towarów i usług,
* w tej części, w której zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług - jeżeli naliczony podatek od towarów i usług nie powiększa wartości środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej,
podatek należny:
* w przypadku importu usług oraz wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, jeżeli nie stanowi on podatku naliczonego w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług; kosztem uzyskania przychodów nie jest jednak podatek należny w części przekraczającej kwotę podatku od nabycia tych towarów i usług, która mogłaby stanowić podatek naliczony w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług,
* w przypadku przekazania lub zużycia przez podatnika towarów lub świadczenia usług na potrzeby reprezentacji i reklamy, obliczony zgodnie z odrębnymi przepisami,
* od nieodpłatnie przekazanych towarów, obliczony zgodnie z odrębnymi przepisami, w przypadku gdy wyłącznym warunkiem ich przekazania jest uprzednie nabycie przez otrzymującego towarów lub usług od przekazującego w określonej ilości lub wartości,
kwota podatku od towarów i usług, nieuwzględniona w wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, podlegających amortyzacji zgodnie z art. 22a-22o, lub dotycząca innych rzeczy lub praw niebędących środkami trwałymi lub wartościami niematerialnymi i prawnymi podlegającymi tej amortyzacji - w tej części, w jakiej dokonano korekty powodującej zmniejszenie podatku odliczonego zgodnie z przepisami ustawy o podatku od towarów i usług.
Zgodnie z art. 5a pkt 17 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o ustawie podatku od towarów i usług, oznacza to ustawę z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.). Jednoznaczna definicja ustawowa pojęcia stanowiącego treść normy prawnej zawartej w art. 23 ust. 1 pkt 43 ustawy wyklucza inne rozumienie tego pojęcia. Zatem przez podatek od towarów i usług należy rozumieć podatek, o którym mowa w ww. ustawie o podatku od towarów i usług. Natomiast w myśl art. 2 pkt 11 tej ustawy, ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o podatku od wartości dodanej, rozumie się przez to podatek od wartości dodanej nakładany na terytorium innych państw członkowskich, z wyjątkiem podatku od towaru i usług nakładanego tą ustawą.
Zatem ustawa o podatku od towarów i usług rozróżnia pojęcie podatku od wartości dodanej i pojęcie podatku od towarów i usług. Sformułowanie "podatek od towarów i usług" jest określeniem podatku od wartości dodanej obowiązującym wyłącznie w Polsce, a nie w innych krajach w tym członkowskich Unii Europejskiej. Tym samym nie można utożsamiać podatku od wartości dodanej, obowiązującego w innym państwie niż Polska, z podatkiem od towarów i usług obowiązującym w Polsce.
W świetle powyższego, stwierdzić należy, że cytowany art. 23 ust. 1 pkt 43 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dotyczy wyłącznie polskiego podatku od towarów i usług, co oznacza, że nie znajduje zastosowania w odniesieniu do podatku od wartości dodanej obowiązującego w innych państwach niż Polska.
Stosownie do art. 22 ust. 6b ww. ustawy, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów w przypadku podatników prowadzących podatkowe księgi przychodów i rozchodów uważa się dzień wystawienia faktury (rachunku) lub innego dowodu stanowiącego podstawę do zaksięgowania (ujęcia) kosztu. W myśl natomiast art. 22 ust. 5d ww. ustawy, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 5e, 6ba, 6bb i 7b, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.
Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca świadczy usługi w zakresie tzw. transportu międzynarodowego. W związku ze świadczeniem usług transportowych za granicą ponosi wydatki na zakup paliwa i za przejazdy autostradami, udokumentowane fakturami. Za 2013 r. oraz za okres od stycznia do maja 2014 r. uzyska zwrot podatku od wartości dodanej naliczonego za granicą.
Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że zapłacony podatek od wartości dodanej, wynikający z ww. faktur może stanowić dla Wnioskodawcy koszt uzyskania przychodu prowadzonej działalności gospodarczej. Zatem do kosztów Wnioskodawca może zaliczyć poniesione za granicą wydatki na zakup paliwa oraz poniesione tytułem opłat za korzystanie z autostrad w kwotach brutto.
Przy czym, ww. wydatki będą stanowiły koszt podatkowy w dacie wystawienia ww. faktur - jeżeli Wnioskodawca prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów, lub w dacie ujęcia tych wydatków w prowadzonych księgach rachunkowych na podstawie powyższych faktur.
Odnosząc się do kwestii powstania przychodu podatkowego z tytułu otrzymanego zwrotu zapłaconego za granicą podatku od wartości dodanej, zauważyć należy, że w myśl art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług. Stosownie natomiast do art. 14 ust. 3 pkt 3a ww. ustawy, do przychodów, o których mowa w ust. 1 i 2, nie zalicza się zwróconych innych wydatków niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów.
Wykładnia a contrario art. 14 ust. 3 pkt 3a ww. ustawy w sposób jednoznaczny wskazuje, że dopiero otrzymany zwrot wydatku zaliczonego do kosztów podatkowych generuje przychód podatkowy. W konsekwencji zwrot zapłaconego za granicą podatku od wartości dodanej, będzie w dacie jego otrzymania generować przychód podatkowy.
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.