IBPBI/1/415-76/12/AP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 16 stycznia 2012 r. (data wpływu do tut. Biura 23 stycznia 2012 r.), uzupełnionym w dniu 3 kwietnia 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej w formie spółki jawnej pozarolniczej działalności gospodarczej wydatków poniesionych tytułem:

* czynszu za wynajem lokalu, o którym mowa we wniosku - jest nieprawidłowe,

* mediów dot. tego lokalu - jest prawidłowe.

W dniu 23 stycznia 2012 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej w formie spółki jawnej pozarolniczej działalności gospodarczej wydatków poniesionych tytułem czynszu za wynajem lokalu, o którym mowa we wniosku oraz mediów dot. tego lokalu. Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 23 marca 2012 r. Znak: IBPBI/1/415-76/12/AP, wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło w dniu 3 kwietnia 2012 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest wspólnikiem spółki jawnej, w której posiada 75% udziałów. W dniu 31 marca 2011 r. Spółka jawna otrzymała zaliczkę od osoby fizycznej na sprzedaż nieruchomości (spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego) w wysokości 50.000 zł W tym samym dniu Spółka wystawiła fakturę VAT na ww. kwotę. W dniu 17 maja 2011 r. nabywca wpłacił pozostałą część uzgodnionej kwoty, tj. 14.000 zł, a transakcja została całkowicie sfinalizowana. Spółka wystawiła fakturę VAT końcową (z uwzględnieniem wcześniejszej zaliczki). W dniu 24 maja 2011 r. notariusz sporządził odpowiedni akt notarialny. Nabywca na podstawie umowy najmu z dnia 1 czerwca 2011 r. wydzierżawił (winno być wynajął) Spółce ww. lokal, w związku z tym Spółka, której Wnioskodawca jest wspólnikiem została obciążona przez nabywcę opłatami z tytułu czynszu i mediów. Faktury dot. tych wydatków w okresie od czerwca do listopada 2011 r. zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów Spółki (w proporcjonalnej części, tj. 75% jako koszt obciążyły Wnioskodawcę - wspólnika tej Spółki). W dniu 7 grudnia Spółka otrzymała od notariusza informacje, że "przedmiotowa umowa sprzedaży z mocy prawa jest nieważna i nie wywołuje skutków prawnych, gdyż została zawarta bez zawiadomienia uprawnionych o zbyciu". Notariusz unieważnił więc akt notarialny i w dniu 8 grudnia 2011 r. sporządził nowy. W dniu 8 grudnia 2011 r. Spółka zwróciła nabywcy wpłaconą wcześniej kwotę z tytułu transakcji w pełnej wysokości, a następnie z chwilą wystawienia faktury do aktu notarialnego nabywca ponowie wpłacił całą należność tj. 64.000 zł W dniu 8 grudnia 2011 r. Spółka dokonała korekty ww. faktur i w tym samym dniu wystawiła nową fakturę na kwotę 64.000 zł. Wnioskodawca nie płacił w ww. okresie zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych, ponieważ występuje u niego strata z lat poprzednich z działalności gospodarczej nie powodująca konieczności zapłaty zaliczek na tenże podatek.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w okresie od czerwca do listopada 2011 r. Wnioskodawca mógł zaliczać do kosztów uzyskania przychodów (przypadającą proporcjonalnie na niego) część wartości wynikającej z faktur z tytułu czynszu najmu ww. lokalu i opłat za media.

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki wynikające z faktur dot. czynszu wynajmowanego lokalu oraz opłat za media, w okresie od czerwca do listopada 2011 r. powinny stanowić koszty podatkowe prowadzonej w formie spółki jawnej pozarolniczej działalności gospodarczej (w odpowiedniej, przypadającej na Niego części, stosownie do Jego udziału w Spółce) ponieważ wiedzę o nieprawidłowo sporządzonym akcie notarialnym uzyskał On dopiero w grudniu 2011 r., a koszty zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodów.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam co następuje.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Aby zatem dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodu musi spełniać łącznie następujące przesłanki:

* musi być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

* nie może być wymieniony w art. 23 ww. ustawy, wśród wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów,

* musi być należycie udokumentowany.

Generalnie należy przyjąć, iż kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów, bądź też zabezpieczenie lub zachowanie tego źródła przychodów, o ile w myśl przepisów ww. ustawy nie podlegają wyłączeniu z tychże kosztów. Przy czym, związek przyczynowy pomiędzy poniesieniem wydatku, a osiągnięciem przychodu bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem jego źródła należy oceniać indywidualnie w stosunku do każdego wydatku. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów. Zauważyć przy tym należy, iż konieczność poniesienia danego wydatku nie może wynikać z zaniedbań, braku nadzoru lub sprzecznych z prawem działań podatnika.

Koszty poniesione na zachowanie źródła przychodu to koszty, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu uzyskiwano oraz aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast za koszty służące zabezpieczeniu źródła przychodów należy uznać koszty poniesione na ochronę istniejącego źródła przychodów, w sposób, gwarantujący bezpieczne funkcjonowanie tego źródła. Istotą tego rodzaju kosztów jest więc ich obligatoryjne poniesienie w celu nie dopuszczenia do utraty źródła przychodu w przyszłości.

Podkreślić przy tym należy, iż ciężar wykazania związku przyczynowo-skutkowego z uzyskaniem przychodu z danego źródła, bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów spoczywa na podatniku, który wywodzi z tego określone skutki prawne.

Z treści złożonego wniosku wynika, iż umową z dniu 24 maja 2011 r. zawartą w formie aktu notarialnego, Spółka jawna, której Wnioskodawca jest wspólnikiem, dokonała sprzedaży osobie fizycznej spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego. Następnie nabywca tego lokalu na podstawie umowy najmu z dnia 1 czerwca 2011 r. wynajął Spółce ww. lokal. W związku z tym Spółka, której Wnioskodawca jest wspólnikiem ponosiła wydatki z tytułu czynszu najmu i opłat za media stwierdzone fakturami VAT. W okresie od czerwca do listopada 2011 r. wydatki z ww. tytułu zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej w formie spółki jawnej pozarolniczej działalności gospodarczej. W dniu 7 grudnia 2011 r. uzyskano od notariusza informację, że "przedmiotowa umowa sprzedaży z mocy prawa jest nieważna i nie wywołuje skutków prawnych, gdyż została zawarta bez zawiadomienia uprawnionych o zbyciu". Notariusz unieważnił więc akt notarialny i w dniu 8 grudnia 2011 r. sporządził nowy. W tym samym dniu Spółka zwróciła nabywcy wpłaconą wcześniej kwotę z tytułu ww. transakcji w pełnej wysokości, a następnie z chwilą wystawienia faktury do aktu notarialnego nabywca ponowie wpłacił całą należność tj. 64.000 zł W dniu 8 grudnia 2011 r. Spółka dokonała korekty ww. faktur i w tym samym dniu wystawiła nową fakturę na kwotę 64.000 zł.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, iż skoro jak wskazano we wniosku zawarta w dniu 24 maja 2011 r. umowa sprzedaży przedmiotowego lokalu użytkowego, była w istocie umową nieważną z mocy prawa, a więc nie mogła rodzić żadnych skutków prawnych, to w przedmiotowej sprawie brak jest podstaw prawnych, aby Wnioskodawca poniesione w okresie od czerwca do listopada 2011 r. wydatki z tytułu czynszu najmu tego lokalu mógł zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej w formie spółki jawnej pozarolniczej działalności gospodarczej. Skoro nieważna była umowa sprzedaży ww. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego, to z mocy prawa nieważna była również dot. tego lokalu umowa najmu (zawarta z "samym sobą"). W istocie bowiem Spółka jawna w ww. okresie była nadal właścicielem przedmiotowej nieruchomości, a przez to nie mogła być jednocześnie jego najemcą.

Odnosząc się natomiast do możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej w formie spółki jawnej pozarolniczej działalności gospodarczej wydatków poniesionych w okresie od czerwca do listopada 2011 r. tytułem korzystania z mediów dot. przedmiotowego lokalu użytkowego, wskazać należy, iż choć ww. wydatków nie da się powiązać z konkretnym przychodem, wiązały się one z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą, o ile w istocie lokal ten we wspomnianym okresie wykorzystywany był na potrzeby prowadzonej w formie spółki jawnej pozarolniczej działalności gospodarczej. W takiej bowiem sytuacji, wydatki te niewątpliwie mają związek z uzyskiwaniem przychodu z tej działalności. Nie zostały one także wyłączone z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 23 ww. ustawy. W konsekwencji wskazane powyżej wydatki z tytułu opłat za media dot. ww. lokalu użytkowego, z ww. zastrzeżeniem, mogły zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów tej działalności, pod warunkiem ich udokumentowania w sposób właściwy dla rodzaju prowadzonych ksiąg podatkowych. Przy czym, dla Wnioskodawcy wydatki te mogły stanowić koszt podatkowy proporcjonalnie do Jego prawa do udziału w zysku tej spółki. W myśl bowiem art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przychody z udziału w spółce nie będącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe. Zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat (art. 8 ust. 2 pkt 1 tej ustawy).

Z uwagi na powyższe, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej w formie spółki jawnej pozarolniczej działalności gospodarczej wydatków poniesionych tytułem:

* czynszu za wynajem lokalu, o którym mowa we wniosku, należy uznać za nieprawidłowe,

* mediów dot. tego lokalu, należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.