IBPBI/1/415-756/09/AB - Możliwość zwolnienia z opodatkowania dofinansowania otrzymanego z funduszy strukturalnych w ramach Programu Operacyjnego „Kapitał Ludzki”.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 28 sierpnia 2009 r. (data wpływu do tut. Biura 17 września 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania i wydatkowania:

W dniu 29 lipca 2009 r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania i wydatkowania przyznanego Wnioskodawczyni wsparcia finansowego oraz wsparcia pomostowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W ramach działania 6.2 Wsparcie oraz promocja przedsiębiorczości i samozatrudnienia Wnioskodawczyni otrzymała dotację. Pierwsza umowa dotyczy otrzymania dotacji w formie jednorazowego wsparcia finansowego, które ma na celu ułatwienie sfinansowania pierwszych wydatków inwestycyjnych umożliwiających funkcjonowanie nowopowstałego przedsiębiorstwa, zgodnie z załączonym Biznes Planem zaakceptowanym przez Beneficjenta na zakup środków trwałych. Kwota dotacji jest rozłożona na dwie raty. Pierwszą ratę w wysokości 80 % kwoty dotacji Wnioskodawczyni otrzymała do dwóch tygodni od podpisania umowy o wsparcie finansowe, a drugą ratę w wysokości 20 % kwoty dotacji, po całkowitym zakończeniu wydatków i rozliczeniu się z dotacji. Wnioskodawczyni nadmienia, iż około 11 % dodatkowej kwoty dotacji na zakup środków trwałych jest jej wkładem własnym.

Druga umowa dotyczy wsparcia pomostowego, udzielonego na okres 6 miesięcy od dnia rozpoczęcia działalności gospodarczej. Wsparcie to jest wypłacane jako refundacja poniesionych wydatków, co oznacza, że Wnioskodawczyni otrzymała zwrot poniesionych wydatków dopiero po przedłożeniu odpowiednich dokumentów księgowych, potwierdzających poniesienie wydatku i zaakceptowaniu ich przez Beneficjenta. Ma być ona rozliczana za okresy kwartalne. Zarówno umowa o wsparcie finansowe, jak i umowa pomostowe są udzielane w oparciu o zasadę de minimis, zgodnie z § 31 ust. 1 pkt 1 Rozporządzenia Ministra Rozwoju Regionalnego z dnia 6 maja 2008 r. w sprawie udzielania pomocy publicznej w ramach Programu operacyjnego Kapitał Ludzki (Dz. U. Nr 90, poz. 557). Obydwie umowy (umowa o wsparcie finansowe, umowa pomostowa) korzystają również z zaniechania poboru podatku dochodowego od osób fizycznych, zgodnie z rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 10 kwietnia 2009 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od osób fizycznych i osób prawnych od niektórych dochodów (przychodów) (Dz. U. Nr 62, poz. 509).

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawczyni, w podatkowej księdze przychodów i rozchodów należy wykazać w kosztach tylko 11 % amortyzacji środka trwałego z wkładu własnego i nie wykazywać, ani wpływu dotacji, ani koszów amortyzacji środka trwałego w części sfinansowanej z dotacji.

Wsparcie pomostowe - z uwagi na to, że obecnie ponoszone wydatki inwestycyjne związane z funkcjonowaniem firmy Wnioskodawczyni finansuje z własnych środków pieniężnych i księguje je w koszty w księdze podatkowej, a w momencie wpływu dotacji koryguje koszty w księdze podatkowej o te pozycję. Jednym z wydatków refundowanych będzie składka zdrowotna, która wynosi 9 % i nie może być zaksięgowana w księdze podatkowej w koszty, gdyż można ją jedynie odliczyć od podatku i to w wysokości 7,75 %, oczywiście gdy Wnioskodawczyni ją zapłaci. Zdaniem Wnioskodawczyni, oznacza to, że jak zaksięguje tak jak chce tego Instytucja Pośrednicząca nigdy nie wyjdzie na zero złotych.

Jednocześnie Wnioskodawczyni przedstawia stanowisko Instytucji Pośredniczącej, zgodnie z którym, ujęcie 80 % dotacji - zaksięgować wpływ 80 % dotacji w momencie wpływu na konto w przychody w podatkowej księdze przychodów i rozchodów;

Amortyzacja środków trwałych - ująć w kosztach zarówno część, którą sama finansuje 11 %, jak i część zakupioną z dotacji. W momencie obliczenia dochodu do opodatkowania wyłączać te kwoty z przychodów i kosztów statystycznie.

Wsparcie pomostowe - księgować wydatki w koszty, a w momencie wpływu na rachunek bankowy w przychód w księdze podatkowej. Według Instytucji Pośredniczącej zastosowanie ww. księgowań w końcowym wyniku przychodów i rozchodów da sumę 0 zł.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Zatem wszelkie dochody podatnika nie wymienione enumeratywnie w katalogu zwolnień przedmiotowych lub co do których nie zaniechano poboru podatku podlegają opodatkowaniu.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, tj. pozarolniczej działalności gospodarczej, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

W myśl art. 14 ust. 2 pkt 2 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów, albo jako zwrot wydatków, z wyjątkiem gdy przychody te są związane z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których, zgodnie z art. 22a-22o, dokonuje się odpisów amortyzacyjnych.

Mając na uwadze brzmienie powyższego przepisu należy stwierdzić, iż ustawodawca różnicuje skutki podatkowe otrzymanych dotacji i innych nieodpłatnych świadczeń w zależności od celu, na jaki zostały one przeznaczone, tj.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż wnioskodawczyni korzysta ze wsparcia w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki, w ramach Działania 6.2 Wsparcie oraz promocja przedsiębiorczości i samozatrudnienia. W ramach ww. wsparcia otrzymała jednorazową dotację na podjęcie własnej działalności gospodarczej oraz wsparcie pomostowe na okres pierwszych 6 miesięcy prowadzenia działalności gospodarczej.

Zauważyć należy, iż Program Operacyjny Kapitał Ludzki jest jednym z programów operacyjnych służących realizacji Narodowych Strategicznych Ram Odniesienia 2007 - 2013, który został przyjęty decyzją Komisji Europejskiej nr K (2007) 4547 z dnia 28 września 2007 r.

Rozporządzeniem z dnia 10 kwietnia 2009 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od osób fizycznych i osób prawnych od niektórych dochodów (przychodów) (Dz. U. Nr 62, poz. 509), wydanym na podstawie art. 22 § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej, Minister Finansów, zarządził zaniechanie poboru podatku dochodowego od osób fizycznych i osób prawnych od środków przyznanych podatnikom - uczestnikom projektu w ramach Działania 6.2 Wsparcie oraz promocja przedsiębiorczości i samozatrudnienia Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki (PO KL) na:

Przy czym zaniechanie to ma zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 26 maja 2008 r. do dnia 31 grudnia 2009 r. (§ 2 ww. rozporządzenia). Rozporządzenie powyższe weszło w życie w dniu 21 kwietnia 2009 r.

W świetle ww. przepisów wskazane we wniosku środki, w części nie przeznaczonej na cele inwestycyjne (w tym wsparcie pomostowe), stanowią dochód wnioskodawcy, od którego zaniechano poboru podatku. Przy czym, jak wskazano zaniechanie to dotyczy wyłącznie tej części środków, która nie została przeznaczona na cele inwestycyjne. Środki przeznaczone na cele inwestycyjne nie stanowią bowiem, przychodu zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji ww. środków nie stanowiących przychodu z działalności gospodarczej, albo stanowiących dochód od którego zaniechano poboru podatku nie należy wykazywać w prowadzonej podatkowej księdze przychodów i rozchodów.

Odnosząc się natomiast do skutków podatkowych sfinansowania ww. środkami wydatków poniesionych na zakup środków trwałych, oraz wydatków sfinansowanych otrzymanym wsparciem pomostowym, w tym składek na ubezpieczenie zdrowotne, stwierdzić należy, iż w myśl art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 56 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków i kosztów bezpośrednio sfinansowanych z dochodów (przychodów), o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 46, 47a, 47c, 47d, 116, 122 i 129.

W myśl natomiast art. 23 ust. 1 pkt 58 tej ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodu składek na ubezpieczenie zdrowotne, opłaconych w roku podatkowym przez podatnika zgodnie z przepisami o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych.

Wobec powyższego, wydatki sfinansowane z otrzymanego wsparcia finansowego oraz wsparcia pomostowego (z wyjątkiem wydatków na nabycie lub wytworzenie środków trwałych oraz wydatków na ubezpieczenie zdrowotne), jeżeli poniesione zostały w celu uzyskania przychodów, bądź też zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów, mogą stanowić koszty uzyskania przychodów prowadzonej przez wnioskodawczynię pozarolniczej działalności gospodarczej, jako nie objęte wyłączeniami zawartymi w art. 23 ust. 1 ww. ustawy. Przy czym przepis art. 23 ust. 1 pkt 56 nie znajduje w ww. zakresie zastosowania, gdyż dotyczy dochodów zwolnionych z opodatkowania na podstawie wskazanych w nim przepisów, a nie dochodów, od których zaniechano poboru podatku. Wydatki takie, mogące stanowić koszt podatkowy, podlegają ujęciu w prowadzonej podatkowej księdze przychodów i rozchodów a w momencie ich zwrotu (wsparcie pomostowe) nie zachodzi konieczność dokonania korekty kosztów uzyskania przychodów.

Natomiast możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych tytułem składek na ubezpieczenie zdrowotne wyklucza cyt. wyżej przepis art. 23 ust. 1 pkt 58 ww. ustawy. Składki te jednak, mogą być co do zasady odliczone od podatku. W myśl bowiem art. 27b ust. 1 pkt 1 ww. ustawy podatek dochodowy, obliczony zgodnie z art. 27 lub art. 30c, w pierwszej kolejności ulega obniżeniu o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w ustawie z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2008 r. Nr 164, poz. 1027):

Jednocześnie zauważyć należy, iż zgodnie z art. 45 ust. 3a pkt 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w przypadku otrzymania zwrotu uprzednio zapłaconych i odliczonych składek na ubezpieczenie społeczne lub zdrowotne - w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w ust. 1 lub ust. 1a pkt 2, składanym za rok podatkowy, w którym wystąpiły te okoliczności, podatnik jest obowiązany doliczyć odpowiednio do dochodu lub podatku, obliczonego zgodnie z art. 27 albo art. 30c, kwoty uprzednio odliczone.

W świetle powyższego przedstawione w ww. zakresie, stanowisko Wnioskodawczyni, jest nieprawidłowe.

Stosownie do treści art. 23 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na:

Zatem w świetle ww. przepisu wydatki poniesione na nabycie środków, w myśl ww. art. 23 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów. Kosztem tym (choć pośrednio), mogą być odpisy amortyzacyjne dokonywane od ich wartości początkowej. Zgodnie bowiem z art. 22 ust. 8 ww. ustawy, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23. Przy czym, podatnicy mogą nie dokonywać odpisów amortyzacyjnych od składników majątku, o których mowa w art. 22a i 22b, których wartość początkowa, określona zgodnie z art. 22g, nie przekracza 3.500 zł; wydatki poniesione na ich nabycie stanowią wówczas koszty uzyskania przychodów w miesiącu oddania ich do używania.

Jednakże w myśl art. 23 ust. 1 pkt 45 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów, odpisów z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywanych, według zasad określonych w art. 22a-22o, od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków lub wartości niematerialnych i prawnych, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Oznacza to, iż jeżeli zakup środka trwałego został sfinansowany zarówno z otrzymanej na ten cel dotacji, jak i ze środków własnych podatnika, możliwe jest zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej odpisów amortyzacyjnych, jednakże jedynie od tej części jego wartości początkowej, która została sfinansowana ze środków własnych podatnika (nie zwróconych mu w jakiejkolwiek formie).

W tym też zakresie przedstawione we wniosku stanowisko Wnioskodawczyni jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, 43-300 Bielsko-Biała, ul. Traugutta 2a.