IBPBI/1/415-751/09/ZK

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 7 grudnia 2009 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPBI/1/415-751/09/ZK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 27 sierpnia 2009 r. (data wpływu do tut. Biura 14 września 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej odsetek od kredytu zaciągniętego na zakup nieruchomości zapłaconych:

* przed jej ujęciem w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych - jest nieprawidłowe,

* po jej ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 września 2009 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odsetek od kredytu zaciągniętego na zakup nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W dniu 10 marca 2008 r. pomiędzy Wnioskodawcą, jego żoną oraz rodzicami Wnioskodawcy, jako kredytobiorcami, a Bankiem jako kredytodawcą, została zawarta umowa kredytu na kwotę 31.550 CHF. Cel kredytu to zakup lokalu mieszkalnego na rynku wtórnym, jego wykończenie oraz finansowanie kosztów transakcji.

W dniu 26 marca 2008 r. aktem notarialnym Wnioskodawca wraz z żoną nabył nieruchomość. Środki finansowe uzyskane z kredytu zostały przeznaczone na zapłatę za nabyty lokal, który stanowi współwłasność Wnioskodawcy i jego żony. Żona nie prowadzi działalności gospodarczej.

W dniu 23 kwietnia 2008 r. Wnioskodawca zarejestrował działalność gospodarczą w zakresie usług turystycznych. Głównym przedmiotem działalności jest świadczenie usług w zakresie krótkoterminowego zakwaterowania (PKD 55.20.Z) w zakupionej nieruchomości. Ww. lokal został w czerwcu wprowadzony do ewidencji środków trwałych i jest amortyzowany metodą liniową.

Wnioskodawca planował zaciągnąć kredyt wraz z żoną. Z uwagi na to, iż nie posiadał zdolności kredytowej Bank odmówił mu udzielenia kredytu, jednakże wyraził gotowość udzielenia kredytu, pod warunkiem, że kredytobiorcami będą Wnioskodawca wraz z żoną i jego rodzicami, którzy posiadają wystarczającą zdolność kredytową.

Wnioskodawca spłaca raty kapitałowe i odsetki od całego kredytu. Na dowodach zapłaty, jako spłacający raty kredytu wraz z odsetkami, figuruje Wnioskodawca. Cały kredyt został przeznaczony na nabycie przez niego ww. nieruchomości.

Podatnik prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów, koszty ewidencjonuje metodą kasową (uproszczoną).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w związku ze spłatą rat kredytu inwestycyjnego, wnioskodawca będzie mógł zaliczyć kwotę odsetek od rat kredytowych do kosztów uzyskania przychodów ponoszonych w związku z działalnością gospodarczą, jeżeli środki pieniężne z tytułu kredytu inwestycyjnego zostały przeznaczone na zakup nieruchomości wykorzystywanej w prowadzonej przez niego działalności gospodarczej.

Zdaniem Wnioskodawcy, odsetki od rat kredytowych można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów ponoszonych w związku z działalnością gospodarczą. Art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wskazuje jakich kosztów nie uważa się za koszty uzyskania przychodów. Dlatego też, jak twierdzi, jeżeli kredyt przeznaczony jest na cele związane z prowadzeniem działalności, tj. na zakup ww. nieruchomości, to będzie mógł zaliczyć odsetki od rat kredytowych do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej. W orzecznictwie sądowo-administracyjnym panuje pogląd, że należy wykazać związek między zaciągniętym kredytem a prowadzoną działalnością i uzyskanymi z niej przychodami. Bezsporne jest to, w opinii Wnioskodawcy, że w tej sytuacji taki związek zachodzi.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Aby zatem dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodu musi spełniać łącznie następujące przesłanki:

* musi być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

* nie może być wymieniony w art. 23 ww. ustawy, wśród wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów.

Generalnie przyjmuje się, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie poniesione i racjonalnie uzasadnione wydatki, poza enumeratywnie wskazanymi w ustawie, związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Mogą to być więc koszty bezpośrednio lub pośrednio związane z uzyskiwanymi przychodami. Należy przy tym podkreślić, iż obowiązek jednoznacznego wykazania związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy poniesionym wydatkiem, a przychodem uzyskanym z działalności, zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła tego przychodu - każdorazowo spoczywa na podatniku.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zatem aby dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodu, musi spełniać łącznie następujące przesłanki:

* musi być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

* nie może być wymieniony w art. 23 ww. ustawy, wśród wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów,

* musi być należycie udokumentowany.

Generalnie przyjmuje się, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie poniesione racjonalnie uzasadnione wydatki, poza enumeratywnie wskazanymi w ustawie, związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Mogą to być więc koszty bezpośrednio lub pośrednio związane z uzyskiwanymi przychodami.

Należy przy tym podkreślić, iż obowiązek jednoznacznego wykazania związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy poniesionym wydatkiem, a przychodem uzyskanym z działalności, zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła tego przychodu każdorazowo spoczywa na podatniku.

Zgodnie z art. 22 ust. 8 ww. ustawy, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

Stosownie do treści art. 22f ust. 1 ww. ustawy, podatnicy dokonują odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 22a ust. 1 i ust. 2 pkt 1-3 oraz w art. 22b. Przy czym, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się w razie nabycia w drodze kupna - cenę ich nabycia (art. 22g ust. 1 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 22g ust. 3 ww. ustawy, za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji, oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. W przypadku importu cena nabycia obejmuje cło i podatek akcyzowy od importu składników majątku.

Natomiast zgodnie z przepisem art. 23 ust. 1 pkt 8 lit. a) ww. ustawy (w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2008 r.), nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na spłatę pożyczek (kredytów), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów). Od 1 stycznia 2009 r. brzmienie ww. przepisu uległo zmianie.

Zgodnie z jego nową treścią, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na spłatę pożyczek (kredytów), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów), z tym że kosztem uzyskania przychodów są wydatki na spłatę pożyczki (kredytu) w przypadku, gdy pożyczka (kredyt) była waloryzowana kursem waluty obcej, jeżeli:

* pożyczkobiorca (kredytobiorca) w związku ze spłatą pożyczki (kredytu) zwraca kwotę kapitału większą niż kwota otrzymanej pożyczki (kredytu) - w wysokości różnicy pomiędzy kwotą zwrotu kapitału a kwotą otrzymanej pożyczki (kredytu),

* pożyczkodawca (kredytodawca) otrzymuje środki pieniężne stanowiące spłatę kapitału w wysokości niższej od kwoty udzielonej pożyczki (kredytu) - w wysokości różnicy pomiędzy kwotą udzielonej pożyczki (kredytu) a kwotą zwróconego kapitału.

W myśl art. 23 ust. 1 pkt 32 tej ustawy, nie stanowią również kosztów uzyskania przychodów naliczone, lecz nie zapłacone albo umorzone odsetki od zobowiązań, w tym również od pożyczek (kredytów).

Z powyższych przepisów wynika, iż warunkiem uznania za koszt uzyskania przychodów, odsetek od kredytu jest:

* istnienie związku przyczynowo-skutkowego między zaciągniętym kredytem, a przychodem z działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 22 ust. 1 ww. ustawy,

* fakt ich zapłacenia oraz

* należyte udokumentowanie.

Istotne dla oceny, czy ponoszone wydatki spełniają kryterium związku z uzyskiwanym przychodem z działalności gospodarczej, jest np. to, czy składnik majątku nabyto do majątku przedsiębiorstwa, co znajduje odzwierciedlenie w ewidencji środków trwałych. Oznacza to, że nie można odmówić prawa do zaliczenia w koszty zapłaconych odsetek od kredytu, nie zaciągniętego wyłącznie na imię i nazwisko podatnika, w sytuacji gdy wykaże on związek pomiędzy poniesionym wydatkiem a uzyskanym przychodem (art. 22 ust. 1 ww. ustawy).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca w dniu 26 marca 2008 r. nabył wraz z żoną nieruchomość (lokal mieszkalny), którą wykorzystuje w prowadzonej działalności gospodarczej (zarejestrowanej w dniu 23 kwietnia 2008 r.).

W czerwcu 2008 r. ww. nieruchomość została wprowadzona do ewidencji środków trwałych. Zakup tej nieruchomości został sfinansowany kredytem zaciągniętym przez Wnioskodawcę, jego żonę oraz rodziców, co było spowodowane brakiem zdolności kredytowej samego Wnioskodawcy. Natomiast raty kapitałowe i odsetki od całego kredytu spłaca Wnioskodawca. Również on figuruje na dowodach zapłaty, jako spłacający raty kredytu wraz z odsetkami.

Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, iż w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym, jeżeli Wnioskodawca jest w stanie wykazać (udokumentować), iż wskazana we wniosku nieruchomość jest faktycznie wykorzystywana w prowadzonej przez niego pozarolniczej działalności gospodarczej, a odsetki od zaciągniętego wspólnie z żoną i rodzicami kredytu są faktycznie i wyłącznie przez niego opłacane, to odsetki od kredytu przeznaczonego na sfinansowanie nabycia wskazanej we wniosku nieruchomości, mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodu prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej w dwojaki sposób:

* odsetki od kredytu naliczone i zapłacone przed wprowadzeniem przedmiotowej nieruchomości do ewidencji środków trwałych prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej powiększają wartość początkową tegoż środka trwałego i podlegają zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodu prowadzonej działalności poprzez odpisy amortyzacyjne (o ile po jej nabyciu, a przed wprowadzeniem do środków trwałych była faktycznie wykorzystywana w działalności gospodarczej),

* odsetki od kredytu zapłacone po wprowadzeniu tej nieruchomości do ewidencji środków trwałych podlegają bezpośredniemu zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodu.

W świetle powołanych przepisów i w odniesieniu do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego stanowisko Wnioskodawcy w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej odsetek od kredytu zaciągniętego na zakup nieruchomości zapłaconych:

* przed jej ujęciem w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych - jest nieprawidłowe,

* po jej ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych - jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, 43-300 Bielsko-Biała, ul. Traugutta 2a.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl