IBPBI/1/415-742/11/AP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 22 lipca 2011 r. (data wpływu do tut. Biura 28 lipca 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej wydatków z tytułu studiów podyplomowych - jest prawidłowe.

W dniu 28 lipca 2011 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej wydatków z tytułu studiów podyplomowych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Od 1 lipca 2011 r. Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą w zakresie porad i szkoleń ze zdrowia i żywienia. Z wykształcenia jest magistrem zdrowia publicznego, a roczne studia podyplomowe o kierunku dietetyka w Krakowskiej Wyższej Szkole Promocji Zdrowia pozwoliłyby jej samodzielnie prowadzić porady i szkolenia w zakresie dietetyki i żywienia człowieka, co będzie miało bezpośredni związek z osiąganym przez nią przychodem. Studia na kierunku dietetyka dają jej ponadto możliwość uzyskania nowoczesnej wiedzy i opanowania umiejętności w zakresie żywności, różnych aspektów żywienia człowieka i profilaktyki żywieniowej. Wnioskodawczyni uważa, iż studiując na ww. kierunku będzie mogła poszerzyć swoją wiedzę teoretyczną i praktyczną w obszarze zagadnień związanych ze składnikami żywności, ich podstawowymi funkcjami w organizmie, bezpieczeństwem żywności i systemami jej gwarantowania oraz wybranymi aspektami anatomii i fizjologii człowieka, sposobami żywienia i oceny stanu odżywiania różnych grup ludności, włącznie z charakterystyką diet i żywienia w wybranych, najczęściej występujących jednostkach chorobowych ze szczególnym uwzględnieniem aspektów zdrowotnych żywności i żywienia jako elementu leczenia i profilaktyki w prewencji określonych jednostek chorobowych.

Wnioskodawczyni nie posiada obecnie wykształcenia w kierunku dietetyka, a tym samym uprawnień do samodzielnego realizowania znacznej części usług działalności, jakimi są porady i szkolenia żywieniowe, w związku z powyższym koniecznym jest zatrudnienie specjalistów w tej dziedzinie.

Dogłębne poznanie zagadnień z dziedziny dietetyki ułatwi jej także w późniejszym czasie dokonywanie oceny sposobu wykonywania pracy zatrudnianych przez nią dietetyków, co da jej możliwości lepszego zarządzania czasem i organizacją pracy i pozwoli na doskonalsze funkcjonowanie firmy, co z pewnością przełoży się na wysokość uzyskiwanych przychodów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy poniesione koszty ww. studiów podyplomowych o kierunku dietetyka, jako wydatki na podwyższenie kwalifikacji zawodowych, stanowią podatkowe koszty uzyskania przychodu prowadzonej działalności gospodarczej, zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawczyni, przedmiotowe wydatki na studia podyplomowe, stanowią podatkowe koszty uzyskania przychodu w prowadzonej działalności gospodarczej, jako poniesione zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stanowiącym, że kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów i jako nie wyszczególnione w negatywnym katalogu kosztów uzyskania przychodu, zawartym w art. 23 powołanej ustawy. Na poparcie swojego stanowiska Wnioskodawczyni powołała interpretację indywidualną wydaną przez działającego w imieniu Ministra Finansów, Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 24 czerwca 2010 r. Znak ITPB1/415-378/10/AK.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zatem kosztem uzyskania przychodów nie są wszystkie wydatki, ale tylko takie, które nie są wymienione w art. 23 i których poniesienie pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskaniem przychodu z danego źródła, bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera wykazu wydatków, który przesądzałby o ich zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, zatem przyjmuje się, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, tak aby to źródło przynosiło przychody także w przyszłości.

W takim ujęciu kosztami tymi będą zarówno wydatki pozostające w bezpośrednim związku z uzyskanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty.

Koszty poniesione na zachowanie źródła przychodu to koszty, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu uzyskiwano oraz aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast za koszty służące zabezpieczeniu źródła przychodów należy uznać koszty poniesione na ochronę istniejącego źródła przychodów, w sposób, gwarantujący bezpieczne funkcjonowanie tego źródła. Istotą tego rodzaju kosztów jest więc ich obligatoryjne poniesienie w celu nie dopuszczenia do utraty źródła przychodu w przyszłości.

W świetle powołanego uregulowania, aby dany wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu zaistnieć muszą łącznie trzy warunki:

* celem poniesienia wydatku (bezpośrednim lub pośrednim) powinno być osiągnięcie przychodu, lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów,

* wydatek ten nie może być wymieniony w zawartym w art. 23 ust. 1 ww. ustawy, katalogu wydatków i odpisów, które nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów,

* musi być prawidłowo udokumentowany.

Do stwierdzenia, czy poniesione opłaty za studia podyplomowe, o których mowa we wniosku, mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej istotnym jest ustalenie:

* czy taki wydatek związany jest ze zdobywaniem wiedzy i umiejętności, które są potrzebne w prowadzonej działalności gospodarczej i mają związek z tą działalnością,

* czy też, wydatek ten służy tylko podnoszeniu ogólnego poziomu wiedzy i wykształcenia nie związanego z działalnością gospodarczą, a więc który co do zasady ma charakter osobisty.

Jako uzasadnione racjonalnie i gospodarczo, których poniesienie może przyczynić się do osiągnięcia przychodów ze źródła jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza, uznać należy wydatki na kształcenie, które pozwolą podatnikowi nabyć umiejętności i wiedzę niezbędną w prowadzeniu działalności gospodarczej.

Jak wynika z treści złożonego wniosku, w lipcu 2011 r. Wnioskodawczyni rozpoczęła prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie porad i szkoleń w zakresie zdrowia i żywienia. Z wykształcenia jest magistrem zdrowia publicznego, a roczne studia podyplomowe o kierunku dietetyka pozwoliłyby jej samodzielnie prowadzić porady i szklenia w zakresie dietetyki i żywienia człowieka, co będzie miało bezpośredni związek z osiąganym przez nią przychodem. Obecnie nie posiada wykształcenia w kierunku dietetyka, a tym samym uprawnień do samodzielnego realizowania znacznej części usług w ramach działalności, jakimi są porady i szklenia żywieniowe (w związku z powyższym koniecznym jest zatrudnienie specjalistów w tej dziedzinie). Ponadto, jak wskazała Wnioskodawczyni, dogłębne poznanie zagadnień z dziedziny dietetyki ułatwi jej w późniejszym czasie także dokonywanie oceny sposobu wykonywania pracy zatrudnianych przez nią dietetyków, co da jej możliwości lepszego zarządzania czasem i organizacją pracy oraz pozwoli na doskonalsze funkcjonowanie firmy i z pewnością przełoży się na wysokość uzyskiwanych przychodów.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, iż wydatki poniesione w związku z podjęciem nauki na ww. studiach, choć trudno je przypisać konkretnym przychodom, to jako przydatne do prawidłowego wykonywania działalności gospodarczej oraz mogące wpłynąć na zakres usług świadczonych w ramach tej działalności, a tym samym i na wysokość uzyskiwanych z tego źródła przychodów - mogą stanowić koszt uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, pod warunkiem ich udokumentowania w sposób właściwy dla rodzaju prowadzonych ksiąg podatkowych.

Jednakże zauważyć należy, iż to na podatniku spoczywa ciężar wykazania związku przyczynowego pomiędzy ponoszonymi wydatkami, a osiąganymi przychodami oraz okoliczności, iż ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wysokość osiągniętych przychodów, bądź na zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza. Wykazanie takiego związku jest warunkiem koniecznym dla uznania danego wydatku za koszt uzyskania przychodu.

Jeśli podatnik nie wykaże ww. związku lub nie przedstawi rzeczowych argumentów wskazujących na celowość poniesionych na ww. studia wydatków z punktu widzenia zachowania lub zabezpieczenia ww. źródła przychodów, to wydatek nie może zostać uznany za koszt uzyskania przychodów.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.