IBPBI/1/415-74/09/ZK - Możliwość zaliczenia wydatków poniesionych w związku z adaptacją strychu bezpośrednio w koszty, bez konieczności amortyzowania.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 14 stycznia 2009 r. (data wpływu do tut. Biura - 23 stycznia 2009 r.), uzupełnionym w dniu 23 marca 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w części dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, wydatków poniesionych w związku z adaptacją strychu - jest nieprawidłowe.

W dniu 23 stycznia 2009 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, wydatków poniesionych w związku z adaptacją strychu.

Wniosek powyższy zawierał braki formalne. Dlatego też, pismem z dnia 10 marca 2009 r. wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło w dniu 23 marca 2009 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest właścicielem domu jednorodzinnego. Zamierza rozbudować ten dom poprzez rozbudowę strychu (podniesienie kondygnacji). Na części zaadaptowanego strychu zamierza urządzić pomieszczenia, które będą wykorzystywane do prowadzenia przez niego działalności gospodarczej. Obecnie nie ma możliwości wydzielenia części domu na prowadzoną działalność gospodarczą z uwagi na niewystarczającą powierzchnię użytkową domu. Dom będzie rozbudowywał zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa budowlanego - projekt rozbudowy, niezbędne pozwolenia na budowę, etc.

Jest podatnikiem czynnym podatku VAT. Będzie otrzymywał faktury VAT na rozbudowę domu - m.in. na materiały budowlane, robociznę, roboty budowlane, instalacyjne, itp.

W uzupełnieniu wniosku wskazał, że poprzez czynności związane z remontem strychu uzyska miejsce na prowadzenie działalności gospodarczej, które może stanowić osobne pomieszczenie oddzielone trwałymi przegrodami lub otwartą przestrzeń (w zależności od projektu aranżacji wnętrza).

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy możliwe jest zaliczenie wydatków poniesionych w związku z "adaptacją strychu" bezpośrednio w koszty bez konieczności amortyzowania...

Zdaniem wnioskodawcy, skoro poniesie koszty na stworzenie pomieszczeń, które będą służyć działalności gospodarczej oraz zaspokojeniu jego potrzeb mieszkaniowych oraz wydatki te będą trudne do rozdzielenia to prawidłowym będzie postępowanie polegające na zaliczeniu części wydatków na rozbudowę domu do kosztów działalności gospodarczej.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, iż adaptacja strychu spowoduje możliwość wydzielenia pomieszczenia przeznaczonego tylko na działalność gospodarczą. Sposób zaliczenia wydatków w koszty działalności byłby następujący: kosztem działalności gospodarczej będą kwoty netto wynikające z faktur na nabycie materiałów i usług budowlanych oraz innych dowodów potwierdzających poniesienie wydatku (rachunki) pomnożone przez wskaźnik równy stosunkowi powierzchni użytkowej pomieszczenia na działalność gospodarczą i powierzchni użytkowej całego strychu. Kwoty te będą odpisywane bezpośrednio w koszty działalności.

Wnioskodawca uważa, że poprzez wydzielenie pomieszczenia służącego tylko do działalności gospodarczej ma prawo do zaliczenia w koszty działalności gospodarczej części wydatków poniesionych w związku z rozbudową strychu, który jest częścią domu mieszkalnego będącego jego własnością. Uważa też, że czynności związane z wydzieleniem dodatkowego pomieszczenia mieszczą się w ramach pojęcia remont, dlatego też wydatki na utworzenie pomieszczenia lub powierzchni do działalności gospodarczej można zaliczyć bezpośrednio w koszty bez konieczności amortyzowania.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego, stwierdzam, co następuje.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 tej ustawy.

Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu winien, w myśl powołanego przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:

Generalnie przyjmuje się, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie poniesione racjonalnie uzasadnione wydatki, poza enumeratywnie wskazanymi w ustawie, związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Mogą to być więc koszty bezpośrednio lub pośrednio związane z uzyskiwanymi przychodami lub ze źródłem przychodów.

Należy przy tym podkreślić, iż obowiązek jednoznacznego wykazania związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy poniesionym wydatkiem, a przychodem uzyskanym z działalności, zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła tego przychodu - każdorazowo spoczywa na podatniku.

Stosownie do treści art. 22 ust. 8 ww. ustawy, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

Zgodnie z art. 22a ust. 1 ww. ustawy, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

W myśl art. 22c pkt 1 i 2 ww. ustawy, amortyzacji nie podlegają:

Stosownie do treści art. 22f ust. 1 ww. ustawy, podatnicy, z wyjątkiem tych, którzy ze względu na ogłoszoną upadłość obejmującą likwidację majątku nie prowadzą działalności gospodarczej, dokonują odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 22a ust. 1 i ust. 2 pkt 1-3 oraz w art. 22b.

Natomiast zgodnie z art. 22f ust. 4 tej ustawy, jeżeli tylko część nieruchomości, w tym budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego, jest wykorzystywana do prowadzenia działalności gospodarczej bądź wynajmowana lub wydzierżawiana - odpisów amortyzacyjnych dokonuje się w wysokości ustalonej od wartości początkowej nieruchomości, budynku lub lokalu odpowiadającej stosunkowi powierzchni użytkowej wykorzystywanej do prowadzenia działalności gospodarczej, wynajmowanej lub wydzierżawianej, do ogólnej powierzchni użytkowej tej nieruchomości, budynku lub lokalu.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż wnioskodawca zamierza rozbudować budynek mieszkalny, którego jest właścicielem poprzez rozbudowę strychu (podniesienie kondygnacji), w którym zostanie wydzielone pomieszczenie wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej. Ww. budynku nie wykorzystuje obecnie w prowadzonej działalności gospodarczej. Z tej też przyczyny wydatków, jakie zamierza ponieść na rozbudowę tego budynku nie sposób uznać za wydatki związane (w okresie realizacji inwestycji) z prowadzoną działalnością gospodarczą, a tym samym za wydatki mogące stanowić koszty uzyskania przychodów tej działalności. Co więcej, wydatki powyższe mają charakter inwestycyjny (ich poniesienie umożliwi w przyszłości wykorzystanie części wskazanego we wniosku budynku w ramach działalności gospodarczej), a nie remontowy (odtworzeniowy), co dodatkowo wyklucza możliwość ich bezpośredniego zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej.

Przedmiotowe wydatki będą jednak mogły zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej, pośrednio poprzez odpisy amortyzacyjne. Możliwym to będzie jednakże dopiero po zakończeniu planowanej inwestycji, uznaniu wskazanego we wniosku (rozbudowanego) budynku za środek trwały i podjęciu decyzji o jego amortyzacji. Przy czym odpisów amortyzacyjnych wnioskodawca będzie mógł dokonywać wyłącznie od wartości początkowej budynku odpowiadającej stosunkowi powierzchni użytkowej wykorzystywanej do prowadzenia działalności gospodarczej, do ogólnej powierzchni użytkowej tego budynku.

W świetle powołanych przepisów i w odniesieniu do przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, stanowisko wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, 43-300 Bielsko-Biała, ul. Traugutta 2a.