IBPBI/1/415-73/11/KB

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 13 stycznia 2011 r. (data pływu do tut. Biura 19 stycznia 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie momentu uzyskania przychodu z tytułu otrzymania zwrotu podatku od wartości dodanej zapłaconego za granicą - jest nieprawidłowe.

W dniu 19 stycznia 2011 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie momentu uzyskania przychodu z tytułu otrzymania zwrotu podatku od wartości dodanej zapłaconego za granicą.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie transportu w krajach Unii Europejskiej. Rozlicza się w oparciu o podatkową księgę przychodów i rozchodów, a opodatkowany jest podatkiem dochodowym na "zasadach ogólnych". Za wykonane usługi wystawia faktury VAT w euro, płatność otrzymuje również w euro przelewami na specjalny rachunek walutowy. Do pewnego momentu, koszty paliwa i przejazdów autostradami za granicą były dokumentowane zagranicznymi paragonami, które po uzupełnieniu o określone dane zarachowywał w koszt brutto, bowiem nie przysługiwało mu od nich odliczenie podatku VAT. Od kilku miesięcy powyższe koszty są dokumentowane fakturami, wystawianymi przez niemiecką firmę. Firma ta zajmuje się także odzyskiwaniem podatku od wartości dodanej zapłaconego w cenie paliwa za granicą. W momencie gdy VAT odzyska, wystawia Wnioskodawcy notę uznaniową opierającą na kwotę zwróconego VAT-u, pomniejszoną o prowizję, jaką od tego pobiera. Kwoty z noty nie przelewa bezpośrednio Wnioskodawcy, lecz pomniejsza o nią wartość jego zobowiązań do zapłaty z tytułu kolejnych faktur za paliwa.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca prawidłowo zalicza do przychodów podatkowych zwrócony mu w części za pośrednictwem firmy niemieckiej podatek VAT na podstawie noty uznaniowej, przeliczony po kursie średnim Bankuz dnia poprzedzającego datę dokonania zapłaty jego zobowiązania pomniejszonego o kwotę z noty.

(pytanie oznaczone we wniosku nr 2)

Zdaniem Wnioskodawcy, nota uznaniowa opiewająca na kwotę odzyskanego VAT-u staje się dla niego przychodem (wcześniej VAT z faktur paliwowych Wnioskodawca zaliczał w koszty), lecz nie pod datą jej wystawienia bowiem nie otrzymuje bezpośrednio środków pieniężnych. Wnioskodawca zalicza ją w przychody pod datą jej faktycznego postawienia do dyspozycji, czyli pod datą zapłaty jego zobowiązań wobec firmy niemieckiej. Wtedy bowiem faktycznie pomniejsza zobowiązania o kwotę z noty, czyli osiąga przychód. Kwotę z noty uznaniowej przelicza po kursie średnim Banku z dnia poprzedzającego dzień uzyskania przychodu, w tym przypadku poprzedzającego dzień dokonania zapłaty zobowiązań wobec tej firmy. Firma niemiecka również przelicza kwoty w euro na złotówki na tej nocie, jednak stosuje inny kurs niż średni Banku, dlatego do przychodów Wnioskodawca przelicza ją na nowo po kursie średnim Banku. Stosuje tu art. 11a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (do 31 grudnia 2010 r.,. art. 14 ust. 1a tej ustawy).

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Na wstępie zauważyć należy, iż w interpretacji indywidualnej z dnia 12 kwietnia 2011 r. Znak: IBPBI/1/415-72/11/KB Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdził, iż przedstawionym stanie faktycznym brak jest podstaw prawnych do zaliczania podatku od wartości dodanej zapłaconego za granicą do kosztów uzyskania przychodu prowadzonej przez Wnioskodawcę pozarolniczej działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

W myśl art. 14 ust. 2 pkt 7d ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej jest również, w przypadku obniżenia lub zwrotu podatku od towarów i usług lub zwrotu podatku akcyzowego zgodnie z odrębnymi przepisami naliczony podatek od towarów i usług lub zwrócony podatek akcyzowy, w tej części, w której podatek uprzednio został zaliczony do kosztów uzyskania przychodów.

Zgodnie z art. 2 pkt 11 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. podatku od towaru i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o podatku od wartości dodanej - rozumie się przez to podatek od wartości dodanej nakładany na terytorium innych państw członkowskich, z wyjątkiem podatku od towaru i usług nakładanego tą ustawą. W polskim systemie prawnym podatek od towarów i usług obowiązujący na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej jest odpowiednikiem podatku od wartości dodanej funkcjonującego w innych państwach Unii Europejskiej. Ustawa o podatku od towaru i usług stanowi implementację przepisów VI Dyrektywy dotyczącej "wspólnego systemu podatku od wartości dodanej".

Pojęcie podatku od wartości dodanej obejmuje więc zarówno "podatek od towarów i usług", obowiązujący na terenie Polski, jak i "podatek od wartości dodanej", o którym mowa w powołanym wcześniej art. 2 pkt 11 ustawy o podatku od towaru i usług, tj. podatek nakładany na terenie innych państw członkowskich Unii Europejskiej. Z uwagi na tożsamość podatku od wartości dodanej oraz podatku od towarów i usług podatek ten powinien podlegać tym samym regulacjom podatkowym przewidzianym w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych co podatek od towarów i usług obowiązujący na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić zatem należy, iż w przypadku otrzymania przez podatnika zwrotu zapłaconego za granicą podatku od wartości dodanej, jego wartość stanowi przychód podatkowy, lecz jedynie w przypadku gdy wcześniej podatek ten został na podstawie przepisów ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zaliczony do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej. W konsekwencji stwierdzić należy, iż otrzymany zwrot zapłaconego za granicą podatku od wartości dodanej może stanowić przychód podatkowy, jeżeli wcześniej podatek ten mógł być w myśl przepisów ww. ustawy zaliczony do kosztów uzyskania przychodu.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą w zakresie transportu. Usługi świadczy na terenie krajów Unii Europejskiej. Dochody uzyskane z tej działalności opodatkowuje podatkiem dochodowym uiszczanym na "zasadach ogólnych", a zdarzenia gospodarcze związane z tą działalnością ewidencjonuje w podatkowej księdze przychodów i rozchodów. Wnioskodawca jest także podatnikiem podatku od towarów i usług, na co wskazuje fakt wystawiania przez niego faktur VAT za wykonane usługi. W związku z prowadzoną działalnością Wnioskodawca ponosi wydatki m.in. na zakup paliwa oraz przejazd autostradami. Wydatki te udokumentowane są fakturami wystawianymi przez firmę niemiecką w euro oraz złotówkach. Firma ta zajmuje się także odzyskiwaniem podatku od wartości dodanej zapłaconego za granicą. W momencie gdy go odzyska, wystawia Wnioskodawcy notę uznaniową opiewającą na kwotę zwróconego podatku, pomniejszoną o prowizję, jaką od tego pobiera. Należnej kwoty nie wypłaca bezpośrednio Wnioskodawcy, lecz pomniejsza o nią wartość jego zobowiązań do zapłaty z tytułu kolejnych faktur za paliwa. We wniosku wskazano także, iż Wnioskodawca zaliczał do kosztów uzyskania przychodu prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej wartość brutto wynikającą z otrzymanych faktur VAT za zakup paliwa oraz przejazdy autostradami, gdyż w jego opinii podatek od wartości dodanej zapłacony za granicą nie jest krajowym naliczonym podatkiem od towarów i usług, a zatem nie podlega odliczeniu od podatku należnego. Jak wskazano jednak w cyt. wyżej interpretacji indywidualnej z dnia 12 kwietnia 2011 r. Znak: IBPBI/1/415-72/11/KB, zaliczanie ww. podatku do kosztów uzyskania przychodów pozbawione było podstaw prawnych.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, iż w przedstawionym stanie faktycznym otrzymany przez Wnioskodawcę zwrot podatku od wartości dodanej nie stanowi przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Uprzednie nieprawidłowe obciążenie przez podatnika kosztów uzyskania przychodów podatkiem od wartości dodanej nie może skutkować późniejszym rozpoznaniem przychodu w sytuacji jego odzyskania.

W związku z powyższym ocena stanowiska Wnioskodawcy w zakresie momentu uzyskania przychodu z tytułu otrzymania zwrotu podatku od wartości dodanej zapłaconego za granicą oraz sposobu jego przeliczania na złotówki jest bezprzedmiotowa.

Z uwagi na powyższe stanowisko przedstawione we wniosku należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienia się, iż w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1 zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44 - 100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.