IBPBI/1/415-724/11/ZK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni, przedstawione we wniosku z dnia 18 lipca 2011 r. (data wpływu do tut. Biura 20 lipca 2011 r.), uzupełnionym w dniu 7 października 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie sposobu ustalenia wartości początkowej środków trwałych nabytych w drodze darowizny oraz możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od ich wartości początkowej - jest prawidłowe.

W dniu 20 lipca 2011 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie sposobu ustalenia wartości początkowej środków trwałych nabytych w drodze darowizny oraz możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od ich wartości początkowej. Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 20 września 2011 r. Znak: IBPBI/1/415-724/11/ZK wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło w dniu 7 października 2011 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni planuje w przyszłości uzyskać status przedsiębiorcy prowadzącego jednoosobową działalność gospodarczą, po czym w formie darowizny od swojego ojca, nabędzie przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55#61446; ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny. W skład wyżej wskazanego przedsiębiorstwa (zakład produkcji łańcuchów) wchodzą środki trwałe, w szczególności nieruchomości, urządzenia i maszyny, pojazdy samochodowe, a także materiały, towary i wyroby. Wycena środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, jak i innych składników przedsiębiorstwa, nastąpi z uwzględnieniem cen rynkowych. Wobec tego wartość samego przedsiębiorstwa zostanie określona na podstawie łącznej wartości rynkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych oraz wartości rynkowej pozostałych składników mienia. Wnioskodawczyni zamierza amortyzować nabyte środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne w swojej firmie.

W uzupełnieniu ujętym w piśmie z dnia 3 października 2011 r. wniosku wskazano, iż:

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Ad.1.

Zdaniem Wnioskodawczyni, zgodnie z art. 22g ust. 15 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w razie nabycia przedsiębiorstwa w drodze spadku lub darowizny, łączną wartość początkową nabytych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowi suma ich wartości rynkowej, nie wyższa jednak od różnicy pomiędzy wartością tego przedsiębiorstwa, albo jego zorganizowaną częścią, a wartością składników mienia, niebędących środkami trwałymi, ani wartościami niematerialnymi i prawnymi, określoną dla celów podatku od spadków i darowizn.

W myśl art. 22g ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, za wartość początkową środków trwałych w razie ich nabycia w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się wartość rynkową z dnia nabycia, chyba że umowa darowizny lub umowa o nieodpłatnym przekazaniu określa tę wartość niżej. Zastosowanie znajdzie tu również art. 19 ust. 3 ww. ustawy, który stanowi, iż przy ustalaniu wartości początkowej poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, wykorzystuje się ceny rynkowe stosowane w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia. Łączna wartość rynkowa poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, ustalona zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, będzie, co do zasady, równa łącznej wartość środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, określonej w art. 22g ust. 15 ww. ustawy. Przepis ten wskazuje, iż łączna wartość początkowa środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych jest niejako limitowana różnicą pomiędzy wartością przedsiębiorstwa, a wartością składników mienia niebędących środkami trwałymi, ani wartościami niematerialnymi i prawnymi, określoną dla celów podatku od spadków i darowizn. Na wartość przekazanego Wnioskodawczyni przedsiębiorstwa, jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, składać się będą właśnie środki trwałe, a także inne składniki przedsiębiorstwa (materiały, towary i wyroby), i wartość ta zostanie wpisana w akcie darowizny. Wobec tego, to właśnie ta wartość będzie wartością środków trwałych. Reasumując, w opisanej przez Wnioskodawczynię sytuacji, wartością początkową środków trwałych otrzymanych w drodze darowizny będzie ich wartość rynkowa.

Ad. 2.

Zdaniem Wnioskodawczyni, art. 23 ust. 1 pkt 45a lit. a) wskazuje, iż nie uważa się za koszty uzyskania przychodów, odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nabytych nieodpłatnie, z wyjątkiem nabytych w drodze spadku lub darowizny, jeżeli:

* nabycie to nie stanowi przychodu z tytułu nieodpłatnego otrzymania rzeczy lub praw lub

* dochód z tego tytułu jest zwolniony od podatku dochodowego, lub

* nabycie to stanowi dochodu, od którego na podstawie odrębnych przepisów zaniechano poboru podatku.

Wnioskując a contrario, Wnioskodawczyni jako nabywca środków trwałych wchodzących w skład darowanego przedsiębiorstwa, uzyska prawo do zaliczania w koszty uzyskania przychodów, odpisów amortyzacyjnych od tych środków trwałych i wartości niematerialnych. Ustawodawca, co do zasady, wyłączył z kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od nieodpłatnie nabytych środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, jednakże wyłączenie to nie dotyczy nabycia w drodze spadku lub darowizny.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5a pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), ilekroć w ustawie jest mowa o przedsiębiorstwie oznacza to przedsiębiorstwo w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego.

W myśl art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Jak stanowi art. 22 ust. 8 wyżej powołanej ustawy, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

Zgodnie z treścią art. 22a ust. 1 ustawy, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

* budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,

* maszyny, urządzenia i środki transportu,

* inne przedmioty

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Natomiast zgodnie z art. 22c pkt 1 ww. ustawy, amortyzacji nie podlegają grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntów.

Z kolei w myśl art. 23 ust. 1 pkt 45a lit. a) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów, odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nabytych nieodpłatnie, z wyjątkiem nabytych w drodze spadku lub darowizny jeżeli:

* nabycie to nie stanowi przychodu z tytułu nieodpłatnego otrzymania rzeczy lub praw lub

* dochód z tego tytułu jest zwolniony od podatku dochodowego, lub

* nabycie to stanowi dochód, od którego na podstawie odrębnych przepisów zaniechano poboru podatku.

Zatem, kosztem uzyskania przychodów są również odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane od wartości początkowej składników majątku nabytych w drodze spadku lub darowizny, spełniających warunki pozwalające uznać je za środki trwałe.

Podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych stanowi wartość początkowa środków trwałych, ustalona zgodnie z zasadami określonymi w art. 22g ww. ustawy. Sposób ustalenia wartości początkowej środków trwałych jest zróżnicowany m.in. z uwagi na sposób ich nabycia. Zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 3 tej ustawy, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, w razie nabycia w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób uważa się wartość rynkową z dnia nabycia, chyba że umowa darowizny albo umowa o nieodpłatnym przekazaniu określa tę wartość w niższej wysokości.

Artykuł 22g ust. 15 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że w razie nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części w drodze spadku lub darowizny, łączną wartość początkową nabytych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowi suma ich wartości rynkowej, nie wyższa jednak od różnicy pomiędzy wartością tego przedsiębiorstwa albo jego zorganizowaną częścią, a wartością składników mienia, nie będących środkami trwałymi ani wartościami niematerialnymi i prawnymi, określoną dla celów podatku od spadków i darowizn.

Zgodnie natomiast z art. 22g ust. 16 ww. ustawy, przy ustalaniu wartości początkowej poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, zgodnie z ust. 1 pkt 3-5 oraz ust. 2, 8, 9, 14 i 15, przepis art. 19 stosuje się odpowiednio.

W myśl art. 19 ust. 3 powołanej ustawy, wartość rynkową, o której mowa w ust. 1, rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia.

Z treści złożonego wniosku wynika, iż Wnioskodawczyni otrzyma od swojego ojca w formie darowizny przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55#61446; Kodeksu cywilnego, w skład którego wchodzą m.in. środki trwałe. Po jego otrzymaniu Wnioskodawczyni zamierza amortyzować nabyte środki trwałe w swojej firmie.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, iż wartość początkową środków trwałych nabytych w drodze darowizny przedsiębiorstwa, należy ustalić wg wartości rynkowej z dnia nabycia, z zastosowaniem cytowanego wyżej przepisu art. 19.

W konsekwencji określona przez Wnioskodawczynię, zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 3, w związku z art. 22g ust. 15 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wartość początkowa, dla każdego z osobna składnika majątku nie może być wyższa niż wartość rynkowa tego składnika (suma wartości początkowej wszystkich składników majątku przedsiębiorstwa nabytego w drodze darowizny nie może być wyższa niż suma jednostkowych wartości rynkowych tychże składników).

Odpisy amortyzacyjne dokonywane od ustalonej w powyższy sposób wartości początkowej przedmiotowych środków trwałych, będą mogły stanowić koszty uzyskania przychodów prowadzonej przez Wnioskodawczynię pozarolniczej działalności gospodarczej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, 43-300 Bielsko-Biała, ul. Traugutta 2a.