IBPBI/1/415-718/10/ZK - Możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania działalności prowadzonej w formie spółki jawnej odsetek od pożyczki udzielonej spółce przez jednego ze wspólników.
Pismo z dnia 15 października 2010 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPBI/1/415-718/10/ZK Możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania działalności prowadzonej w formie spółki jawnej odsetek od pożyczki udzielonej spółce przez jednego ze wspólników.
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 26 lipca 2010 r. (data wpływu do tut. Biura 30 lipca 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej w formie Spółki jawnej pozarolniczej działalności gospodarczej, odsetek od pożyczki udzielonej Spółce przez jednego z jej wspólników - jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 30 lipca 2010 r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej w formie Spółki jawnej pozarolniczej działalności gospodarczej, odsetek od pożyczki udzielonej Spółce przez jednego z jej wspólników.
W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:
Jeden ze wspólników udzielił Spółce jawnej pożyczki pieniężnej w kwocie 450.000 zł na prowadzenie bieżącej działalności gospodarczej. Od umowy pożyczki Spółka zapłaciła podatek od czynności cywilno-prawnych. Umowa pożyczki przewiduje spłatę kwoty pożyczki do dnia 31 grudnia 2010 r. wraz z odsetkami w wysokości 6,8% w skali roku. Zgodnie z umową Spółki, każdemu z sześciu wspólników przysługuje równy udział w zysku Spółki.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie:
Czy odsetki wypłacone przez Spółkę jawną od pożyczki udzielonej przez jednego ze wspólników, będą stanowiły dla Wnioskodawcy koszty uzyskania przychodów w części równej udziałowi w zysku Spółki jawnej.
Zdaniem Wnioskodawcy, odsetki jakie Spółka jawna wypłaca z tytułu otrzymanej pożyczki innemu wspólnikowi, będą stanowiły dla Wnioskodawcy będącego wspólnikiem tej Spółki, koszty uzyskania przychodu proporcjonalnie do prawa w udziale w zysku.
Zgodnie z ogólną zasadą, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 tej ustawy.
W ocenie Wnioskodawcy w tej sprawie nie znajduje zastosowania art. 23 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który stanowi, że nie uznaje się za koszty uzyskania przychodów odsetek od własnego kapitału włożonego przez podatnika w źródło przychodów.
Zdaniem Wnioskodawcy, stwierdzenie "własny kapitał włożony przez podatnika w źródło przychodów" nie dotyczy Wnioskodawcy, gdyż kapitał został wniesiony przez innego podatnika, a więc wypłacone odsetki od pożyczki "kapitału wniesionego przez innego wspólnika", będą stanowiły dla Wnioskodawcy koszty uzyskania przychodu w części odpowiadającej udziałowi w zysku Spółki.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.
Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 tej ustawy.
Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu winien, w myśl powołanego przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:
* pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub ze źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
* nie znajdować się na liście wydatków nieuznanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
* być właściwie udokumentowany.
Generalnie przyjmuje się, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie poniesione racjonalnie uzasadnione wydatki, poza enumeratywnie wskazanymi w ustawie, związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Mogą to być więc koszty bezpośrednio lub pośrednio związane z uzyskiwanymi przychodami lub zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodu.
Należy przy tym podkreślić, iż obowiązek jednoznacznego wykazania związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy poniesionym wydatkiem, a przychodem uzyskanym z działalności, zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła tego przychodu każdorazowo spoczywa na podatniku.
Stosownie do treści art. 23 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odsetek od własnego kapitału, włożonego przez podatnika w źródło przychodów.
Przy czym, zgodnie z art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku są równe.
Stosownie do treści art. 8 ust. 2 ww. ustawy, zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do:
rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat,
ulg podatkowych związanych z prowadzoną działalnością w formie spółki nie będącej osobą prawną.
Ze złożonego wniosku wynika, iż jeden ze wspólników Spółki jawnej (inny niż Wnioskodawca) udzielił Spółce pożyczki pieniężnej w kwocie 450.000 zł na prowadzenie bieżącej działalności gospodarczej. Umowa pożyczki przewiduje spłatę kwoty pożyczki do dnia 31 grudnia 2010 r. wraz z odsetkami w wysokości 6,8% w skali roku.
Mając powyższe na względzie, stwierdzić należy, iż wydatki z tytułu spłaty przez Spółkę jawną odsetek od pożyczki udzielonej tej Spółce przez innego niż Wnioskodawca wspólnika tej Spółki, mogą stanowić dla Wnioskodawcy koszt uzyskania przychodów, w takiej części w jakiej posiada On prawo do udziału w zysku Spółki. W przedmiotowej sprawie nie ma bowiem zastosowania art. 23 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy, gdyż stroną zawartej umowy pożyczki (pożyczkodawcą) jest inny niż Wnioskodawca wspólnik Spółki jawnej.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, 43-300 Bielsko-Biała, ul. Traugutta 2a.