IBPBI/1/415-706/09/BK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 24 sierpnia 2009 r. (data wpływu do tut. Biura - 28 sierpnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej zapłaconej kary umownej za nieterminowe zrealizowanie usługi (we wniosku pytanie to oznaczono nr 1) - jest prawidłowe.

W dniu 28 sierpnia 2009 r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu z prowadzonej działalności gospodarczej zapłaconej kary umownej za nieterminowe zrealizowanie usługi.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie usług geodezyjno-kartograficznych. W lipcu 2008 r. zawarł umowę o wykonanie prac geodezyjno-kartograficznych związanych z modernizacją ewidencji gruntów i budynków oraz uzupełnienie bazy danych ewidencyjnych i utworzenie pełnego zakresu zbiorów danych ewidencyjnych. Wskazany umowny termin zakończenia prac został ustalony na koniec listopada 2008 r., który został przekroczony o 28 dni. Zgodnie z zapisami umowy "wykonawca zobowiązuje się do pokrycia 95% wartości kar umownych naliczanych zamawiającemu przez inwestora". W marcu 2009 r. nastąpił odbiór ww. prac potwierdzony protokołem stwierdzającym, że prace zostały wykonane zgodnie z wymogami technicznymi, w zakresie przewidzianym w umowie. W związku z przekroczeniem terminu wykonania prac wnioskodawca został obciążony notą z tytułu kary umownej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy koszty poniesione z tytułu kary umownej za nieterminowe wykonanie usługi stanowią koszty uzyskania przychodów w myśl art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych... (we wniosku pytanie to oznaczono nr 1)

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 19 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie uważa się za koszty kar umownych i odszkodowań z tytułu wad dostarczonych towarów, wykonanych robót i usług. Przepis ten zawiera katalog zamknięty kar umownych, wiążących się z nienależytym wykonaniem robót i usług niestanowiących kosztu uzyskania przychodów. Oznacza to, że kary umowne z innego tytułu mogą stanowić koszty, pod warunkiem istnienia związku przyczynowego pomiędzy karą, a możliwością uzyskania przychodu.

Niejednokrotnie przystępując do przetargu lub podejmując się podwykonawstwa na prace geodezyjne Inwestor (Gmina) wyznacza terminy, które wskutek przedłużających się procedur przetargowych są niemożliwe do realizacji. Jednakże prace te, na istniejącym rynku pracy, przy zwiększonej konkurencji i obniżonej koniunkturze są przyjmowane. Ewentualne kary za zwłokę są więc kalkulowane jako koszty działalności. W omawianym stanie faktycznym na niedotrzymanie terminu prac miały wpływ również wskazywane przez Sąd - wydział ksiąg wieczystych, terminy wglądu do Ksiąg, na podstawie których dokonywano weryfikacji istniejących ewidencji, terminy ustawowe wyłożenia projektu operatu do publicznego wglądu, a co za tym idzie rozpatrywania uwag i wprowadzania wynikłych z nich zmian i korekt przez osoby trzecie.

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca stanowczo stwierdza, iż dopełnił należytej staranności przy wykonaniu prac zgodnie z umową, zaś zwłoka w ich wykonaniu była przez niego niezawiniona. Zamawiający w protokole odbioru prac nie stwierdził ich wad. Konsekwencją przekroczenia terminu było obciążenie wnioskodawcy karą umowną za nieterminowe wykonanie prac zgodnie z umową.

Wnioskodawca uważa, że w sytuacji, gdy konieczność zapłaty kary umownej w związku z nieterminowym wykonaniem prac geodezyjno-kartograficznych jest związana ściśle z uzyskanym przychodem stanowi ona koszt działalności.

Na potwierdzenie prezentowanego stanowiska wnioskodawca wskazał:

* interpretację indywidualną z dnia 1 października 2008 r. wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej,

* postanowienie z dnia 9 lipca 2007 r. wydane przez Naczelnika Urzędu Skarbowego,

* postanowienie z dnia 10 października 2006 r. wydane przez Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie zauważyć należy, iż uregulowania dotyczące kar umownych oraz odszkodowań zawarte są w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.). Przepis art. 483 § 1 tego Kodeksu stanowi, że można zastrzec w umowie, że naprawienie szkody wynikłej z niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania niepieniężnego nastąpi przez zapłatę określonej sumy (kara umowna).

W myśl art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. z 2000 r. Nr 14 poz. 176 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 19 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kar umownych i odszkodowań z tytułu wad dostarczonych towarów, wykonywanych robót i usług oraz zwłoki w dostarczeniu towaru wolnego od wad lub zwłoki w usunięciu wad towarów albo wykonywanych robót i usług.

Istotą tego przepisu jest niezaliczanie do kosztów uzyskania przychodów odszkodowań (kar umownych), związanych generalnie z wadami towarów lub usług bądź zwłoką w usuwaniu tych wad. Jeżeli jednak kara umowna przysługuje wierzycielowi z innego tytułu niż ww. wymienione, zapłacenie tej kary może stanowić u płacącego koszt uzyskania przychodów, o ile jednak spełniona będzie zasadnicza przesłanka wynikająca z art. 22 ust. 1, pozwalająca na zaliczenie wydatków do kosztów uzyskania przychodów; poniesiony wydatek musi być związany z uzyskaniem przychodu, bądź z zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodu.

Jeżeli zatem będąca przedmiotem zapytania kara umowna, związana z nieterminowym zrealizowaniem umowy, spełnia tę przesłankę to może stanowić koszt uzyskania przychodu prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej w wysokości przypadającej na podatnika, o ile wydatek z tego tytułu zostanie przez wnioskodawcę udokumentowany w sposób właściwy dla rodzaju prowadzonych ksiąg podatkowych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Jednocześnie nadmienić należy, iż w zakresie zdarzenia przyszłego dotyczącego możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej zapłaconej w przyszłości kary umownej za nieterminowe zrealizowanie usługi wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.