IBPBI/1/415-701/10/ZK - Wyłączenie z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych produkcji miodu, nie uprawnia do rozpoznania kosztów uzyskania przychodu.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 12 lipca 2010 r. (data wpływu do tut. Biura 26 lipca 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, w części dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie możliwości uznania przychodów uzyskiwanych z produkcji miodu naturalnego za przychody z działalności rolniczej - jest prawidłowe.

W dniu 26 lipca 2010 r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, m.in. dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie możliwości uznania przychodów uzyskiwanych z produkcji miodu naturalnego za przychody z działalności rolniczej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą. Jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, natomiast w podatku dochodowym rozlicza się według tak zwanych zasad ogólnych przy wykorzystaniu ewidencji w formie podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Nie jest rolnikiem i nie posiada gospodarstwa rolnego. Obok głównych rodzajów dotychczas wykonywanej działalności zamierza podjąć się dodatkowego zajęcia, polegającego na produkcji miodu naturalnego i jego dalszej sprzedaży do sklepów z art. spożywczymi. Będzie to wymagało utrzymania kilku uli. W celu dopełnienia wszystkich powinności rejestracyjnych postanowił zgłosić tę zmianę w ewidencji działalności gospodarczej, poprzez dopisanie w przedmiocie prowadzonej działalności nowego rodzaju zgodnie z Polską Klasyfikacją Działalności. W urzędzie gminy odmówiono mu jednak dokonania takiego wpisu, uzasadniając, że ten rodzaj działalności mieści się w definicji działalności rolniczej i nie podlega wpisowi do ewidencji.

Podstawą odmowy jest art. 3 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej, stanowiącego, iż "przepisów ustawy nie stosuje się do działalności wytwórczej w rolnictwie w zakresie upraw rolnych oraz chowu i hodowli zwierząt, ogrodnictwa, warzywnictwa, leśnictwa i rybactwa śródlądowego, a także wynajmowania przez rolników pokoi, sprzedaży posiłków domowych i świadczenia w gospodarstwach rolnych innych usług związanych z pobytem turystów". Zaistniała sytuacja budzi wątpliwości Wnioskodawcy w zakresie rozliczeń podatkowych. Uważa On, że odmowa wpisu tego rodzaju działalności do ewidencji działalności gospodarczej nie jest podstawą do zaniechania realizacji jego planów. Brak podstaw do dokonania wpisu do ewidencji działalności gospodarczej oznacza dla niego jedynie to, że produkcja miodu jest wyłączona spod obowiązków rejestracyjnych wynikających z ustawy o swobodzie działalności gospodarczej. Nic nie stoi zatem na przeszkodzie, by taka działalność była przez niego wykonywana, pod warunkiem dokonania właściwych rozliczeń podatkowych z jej tytułu.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych, działalność ta będzie wyłączona z opodatkowania, przez co nie nastąpi rozpoznanie ani przychodów ani kosztów tej działalności.

Zdaniem Wnioskodawcy, produkcja miodu naturalnego będzie wyłączona z opodatkowania tym podatkiem. Z przepisu art. 2 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że nie stosuje się opodatkowania tym podatkiem do przychodów z działalności rolniczej.

Przez działalność rolniczą należy natomiast rozumieć działalność polegającą na wytwarzaniu produktów roślinnych lub zwierzęcych w stanie nieprzetworzonym (naturalnym) z własnych upraw albo hodowli lub chowu, w tym również produkcja materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcja warzywnicza gruntowa, szklarniowa i pod folią, produkcja roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadownicza, hodowla i produkcja materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcja zwierzęca typu przemysłowo-formowego oraz hodowla ryb, a także działalność, w której minimalne okresy przetrzymywania zakupionych zwierząt i roślin, w trakcie których następuje ich biologiczny wzrost wynoszą co najmniej:

Obszar działalności jaką jest produkcja miodu spełnia powyższą definicję. Będzie on bowiem pochodził z własnej hodowli pszczół i będzie sprzedawany w stanie nieprzetworzonym. W związku z powyższym w zakresie podatku dochodowego z tej części działalności, Wnioskodawca nie będzie rozpoznawał, ani przychodów, ani kosztów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów z działalności rolniczej, z wyjątkiem przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej.

Jednocześnie w art. 2 ust. 2 ww. ustawy określono, iż działalnością rolniczą w rozumieniu ust. 1 pkt 1, jest działalność polegająca na wytwarzaniu produktów roślinnych lub zwierzęcych w stanie nieprzetworzonym (naturalnym) z własnych upraw albo hodowli lub chowu, w tym również produkcja materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcja warzywnicza gruntowa, szklarniowa i pod folią, produkcja roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadownicza, hodowla i produkcja materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcja zwierzęca typu przemysłowo-fermowego oraz hodowla ryb, a także działalność, w której minimalne okresy przetrzymywania zakupionych zwierząt i roślin, w trakcie których następuje ich biologiczny wzrost, wynoszą co najmniej:

Z powyższego przepisu wynika, że ustawodawca dla celów podatku dochodowego precyzuje wyraźnie, co należy rozumieć przez działalność rolniczą. Zgodnie z przedstawioną wyżej definicją działalności rolniczej, podstawową jej cechą jest uzyskiwanie produktów w stanie nieprzetworzonym, pochodzących z uprawy (produkty roślinne), chowu lub hodowli (produkty zwierzęce).

Działami specjalnymi produkcji rolnej, w myśl art. 2 ust. 3 ww. ustawy, są natomiast uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin "in vitro", fermowa hodowla i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowla i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, hodowla dżdżownic, hodowla entomofagów, hodowla jedwabników, prowadzenie pasiek oraz hodowla i chów innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym.

Z powyższych przepisów wynika, iż działy specjalne produkcji rolnej są wyłączone z działalności rolniczej.

Ponadto, jak wynika z przepisu art. 2 ust. 3a cytowanej wyżej ustawy, nie stanowią działów specjalnych produkcji rolnej uprawy, hodowla i chów zwierząt w rozmiarach nie przekraczających wielkości określonych w załączniku nr 2 do ustawy, zwanym "załącznikiem nr 2". Od dnia 1 stycznia 2010 r. normy szacunkowe dochodu z działów specjalnych produkcji rolnej określone zostały w Załączniku do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 września 2009 r. w sprawie norm szacunkowych dochodu z działów specjalnych produkcji rolnej (Dz. U. Nr 160, poz. 1269), wydanym na podstawie art. 24 ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Załącznik ten, tj. Tabela rodzajów i rozmiarów działów specjalnych produkcji rolnej oraz norm szacunkowych dochodu rocznego, określa jakie uprawy, hodowla i chów zwierząt z uwagi na ich rozmiary stanowią działy specjalne produkcji rolnej.

Zatem uprawa określonych roślin, hodowla lub chów zwierząt stanowi dział specjalny produkcji rolnej, o ile ich rozmiary przekraczają wielkości określone w ww. Załączniku. Jeżeli dany rodzaj uprawy czy też chów lub hodowla określonego gatunku zwierząt nie jest wymieniona w treści Załącznika, bądź nie przekracza rozmiarów, o których mowa w tym Załączniku, to należy uznać, że uprawa ta, hodowla czy też chów jest działalnością rolniczą, nie będącą działem specjalnym produkcji rolnej. W konsekwencji do przychodów z tej działalności nie znajdują zastosowania przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Pod poz. 11 tej Tabeli wymieniono "Pasieki powyżej 80 rodzin".

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca zamierza zająć się produkcją miodu naturalnego i jego dalszej sprzedaży do sklepów z artykułami spożywczymi. Będzie to wymagało utrzymania kilku uli.

Mając na względzie powyższe stwierdzić należy, iż o ile wskazana we wniosku produkcja miodu naturalnego prowadzona będzie w pasiece poniżej 80 rodzin, to działalność wykonywana przez Wnioskodawcę, mieścić się będzie w przytoczonej powyżej definicji działalności rolniczej, nie będąc jednocześnie zaliczana do działów specjalnych produkcji rolnej. W takiej sytuacji do przychodów z tej działalności nie znajdą zastosowania przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jeżeli jednak przedmiotowa działalność będzie prowadzona w pasiece powyżej 80 rodzin, to będzie stanowić dział specjalny produkcji rolnej, a dochody uzyskiwane z tego źródła przychodów, będą podlegały opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmieniać należy, iż w zakresie podatku od towarów i usług, zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, ul. Kośnego 70, 45-372 Opole, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, 43-300 Bielsko-Biała, ul. Traugutta 2a.