IBPBI/1/415-697/09/WRz

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 7 sierpnia 2009 r. (data wpływu do tut. Biura 26 sierpnia 2009 r.), uzupełnionym w dniu 26 października 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej wartości wypłacanych diet oraz innych należności wypłacanych w związku z odbywaniem podróży służbowych pracowników - jest prawidłowe.

W dniu 26 sierpnia 2009 r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej wartości wypłacanych diet oraz innych należności wypłacanych w związku z odbywaniem podróży służbowych pracowników.

Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 20 października 2009 r. Znak IBPBI/1/415-697/09/WRz wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło w dniu 26 października 2009 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka cywilna prowadzi działalność gospodarczą w zakresie transportu towarów. Spółka zatrudnia 5 kierowców samochodów ciężarowych. Kierowcy są zatrudnieni na podstawie umowy o pracę, miejscem pracy wskazanym w umowie o pracę jest siedziba Spółki. Kierowcy w ramach zakresu obowiązków pracowniczych wykonują transport drogowy w kraju i zagranicą.

Kiedy kierowca wykonuje usługę transportową na zlecenie pracodawcy, traktowane to jest jako podróż służbowa i są wypłacane diety, na podstawie rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002 (Dz. U. z 2002 r. Nr 236, poz. 1991).

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy należności powyższe wypłacane w formie diet i zwrotu kosztów są kosztem uzyskania przychodu dla pracodawcy na podstawie art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

(pytanie oznaczone we wniosku nr 2)

Zdaniem Spółki, kwoty wypłaconych diet za podróże służbowe są zaliczane do kosztów uzyskania przychodów Spółki na podstawie art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ w art. 23 tej ustawy, nie zawarto zakazu, ani ograniczenia, co do możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych przez pracodawcę na diety lub inne świadczenia w związku z odbywaniem podróży służbowej pracowników.

Na potwierdzenie przedstawionego stanowiska we wniosku powołano interpretacje indywidualne wydane przez:

* Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie IPPB1/415-261/09-2/EC,

* Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie IPPB2/415-290/09-2/MK,

* Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach IBPBI/1/415-16/09/WRz,

* Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach IBPB1/415-705/08/WRz.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Spółki w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: z 2000 r. Dz. U. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

W katalogu ujętym w art. 23 ust. 1 ww. ustawy, nie zawarto ani zakazu, ani jakiegokolwiek ograniczenia co do możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych przez pracodawcę tytułem diet, bądź innych należności wypłacanych w związku z odbywaniem podróży służbowych pracowników.

W konsekwencji niezależnie od tego, czy wypłacane pracownikom - kierowcom środki pieniężne będą elementem wynagrodzenia, czy też na podstawie odrębnych przepisów, tj. przepisów prawa pracy (nie będących przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej) - dietą lub inną należnością, wypłacaną w związku podróżami służbowymi pracowników, mogą stanowić u pracodawcy koszt uzyskania przychodów, jeśli oczywiście spełniają przesłanki ujęte w cyt. art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodów bądź też zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

Zgodnie z treścią art. 77⁵ § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.), pracownikowi wykonującemu na polecenie pracodawcy zadanie służbowe poza miejscowością, w której znajduje się siedziba pracodawcy lub poza stałym miejscem pracy, przysługują należności na pokrycie kosztów związanych z podróżą służbową.

W związku z powyższym rozstrzygnięcie kwestii dotyczących powinności pracodawcy w kwestii wypłacania pracownikom-kierowcom diet i innych należności za czas podróży, uregulowanych przepisami prawa pracy, nie leży w kompetencji organu podatkowego.

Nadmienić należy, iż zgodnie z tezą uchwały Sądu Najwyższego wydanej w składzie 7 sędziów w dniu 19 listopada 2008 r., sygn. Akt II PZP 11/08 kierowca transportu międzynarodowego, odbywający podróże służbowe w ramach wykonywania umówionej pracy i na określonym w umowie obszarze wskazanym jako miejsce świadczenia pracy nie jest w podróży służbowej w rozumieniu art. 77⁵ § 1 Kodeksu pracy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Spółkę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zważywszy na fakt, iż jak wynika z wniosku wnioskodawcą jest Spółka cywilna, niniejsza interpretacja stosownie do postanowień m.in. art. 14k Ordynacji podatkowej jest wiążąca tylko dla Spółki co oznacza, iż nie wywołuje bezpośrednio skutków dla wspólników tej Spółki.

Nadmienia się, iż w zakresie zwolnienia z opodatkowania kwot wypłaconych pracownikom (kierowcom) zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.