IBPBI/1/415-695/14/AP

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 18 września 2014 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPBI/1/415-695/14/AP

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 6 czerwca 2014 r. (data wpływu do tut. Biura 10 czerwca 2014 r.), uzupełnionym 29 sierpnia 2014 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie momentu powstania przychodu ze sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 czerwca 2014 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie momentu powstania przychodu ze sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 21 sierpnia 2014 r. Znak: IBPBI/1/415-695/14/AP, wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 29 sierpnia 2014 r.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W dniu 14 maja 2014 r. Wnioskodawca, jako osoba fizyczna, zawarł umowę z inną osobą fizyczną, zgodnie z którą dokonał sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa (dalej: "ZCP") w rozumieniu art. 55 (winno być art. 551) Kodeksu cywilnego. W umowie tej wskazano, że zapłata przez kupującego ceny zbycia ZCP nastąpi w 36 równych miesięcznych ratach. Zgodnie z zapisami umowy przeniesienie wszystkich praw własności do przedmiotu umowy na kupującego nastąpi w dniu zapłacenia ostatniej miesięcznej raty.

W uzupełnieniu wniosku, ujętym w piśmie z 25 sierpnia 2014 r., wskazano, że:

* przedmiot umowy, którym jest zespół składników materialnych i niematerialnych przeznaczony do prowadzenia działalności gospodarczej, przekazano kupującemu w użytkowanie z dniem 1 czerwca 2014 r. W umowie wskazano, że od 1 czerwca 2014 r. kupującemu przysługuje prawo do wszystkich przychodów z tytułu umów z klientami zorganizowanej części przedsiębiorstwa, a także przyjmuje on wszystkie zobowiązania z tytułu umów z dostawcami i podwykonawcami. Ponadto w umowie tej wskazano, że przedmiot umowy przejdzie na własność kupującego w dniu zapłaty ostatniej raty;

* w związku ze sprzedażą zorganizowanej części przedsiębiorstwa nie została wystawiona faktura. Jednym dokumentem stwierdzającym ten fakt jest notarialnie potwierdzona umowa sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy momentem powstania obowiązku podatkowego z tytułu sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa jest data przeniesienia praw własności do przedmiotu umowy na kupującego, które nastąpi po uiszczeniu ostatniej miesięcznej raty ceny sprzedaży ZCP, czy też momentem powstania obowiązku podatkowego jest data otrzymania każdej z 36 kolejnych miesięcznych rat.

Zdaniem Wnioskodawcy, z uwagi na fakt, że umowa sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 551 Kodeksu cywilnego stwierdza, że zapłata za przedmiot umowy nastąpi w 36 równych, kolejnych miesięcznych ratach, to zdaniem Wnioskodawcy momentem powstania obowiązku podatkowego jest data otrzymania przez niego zapłaty każdej z 36 rat. W związku z tym przy wyliczeniu miesięcznej zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych powinien uwzględnić kolejne raty z tytułu sprzedaży ZCP.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam co następuje:

Ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), nie zawiera żadnych szczególnych unormowań odnoszących się do sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa. W konsekwencji przy sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa przez podatnika prowadzącego działalność gospodarczą mają, co do zasady, zastosowanie przepisy ww. ustawy regulujące zagadnienia dotyczące zbycia składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej. Wyjątek od powyższej zasady dotyczy wyłącznie tych składników przedsiębiorstwa, ze zbycia których przychód ustawa podatkowa zalicza do innych niż działalność gospodarcza źródła przychodów. Uzyskany ze sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa przychód należy zatem z ww. zastrzeżeniem zaliczyć do wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródła przychodu, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza. Zgodnie z art. 14 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (z pozarolniczej działalności gospodarczej) uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Przy czym, według Słownika Języka Polskiego PWN, pojęcie "należny" oznacza "przysługujący, należący się komuś lub czemuś". Zatem, sformułowanie "przychód należny" oznacza przychód, który się należy i to bez względu na to, czy został on otrzymany lub pozostawiony do dyspozycji podatnika.

W myśl art. 14 ust. 1c ww. ustawy za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 1, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 1e, 1 h i 1i, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

1.

wystawienia faktury albo

2.

uregulowania należności.

Stosownie do ww. regulacji, stwierdzić należy, że przychód ze sprzedaży składników zorganizowanej części przedsiębiorstwa, który zaliczany jest do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej powstaje w momencie określonym w ww. art. 14 ust. 1c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jeżeli natomiast w wyniku dokonanego zbycia podatnik uzyska przychody nie zaliczane do ww. źródła przychodów, przychód ten powstanie w momencie określonym dla tego źródła przychodów w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ponadto, z powołanego wyżej art. 14 ust. 1c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że w celu ustalenia daty powstania przychodów należnych, w pierwszej kolejności należy sprawdzić, czy doszło do zaistnienia okoliczności wskazanych w zdaniu wstępnym tego przepisu (tekst jedn.: wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi). Jeżeli więc dojdzie do wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi, bez wystawienia faktury albo uregulowania należności, wówczas należy uznać, że decydujące będzie wydanie rzeczy, zbycie prawa majątkowego lub wykonanie usługi i to w tym dniu powinien zostać wykazany przychód należny z tego tytułu.

Z treści złożonego wniosku oraz jego uzupełnienia wynika, że w dniu 14 maja 2014 r. Wnioskodawca zawarł umowę sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa, w rozumieniu art. 551 Kodeksu cywilnego. W umowie tej wskazano, że zapłata ceny przez kupującego nastąpi w 36 równych, miesięcznych ratach, a przeniesienie wszystkich praw własności do przedmiotu umowy na kupującego nastąpi dopiero w dniu zapłaty ostatniej, miesięcznej raty. Natomiast przedmiot umowy, którym jest zespół składników materialnych i niematerialnych przeznaczony do prowadzenia działalności gospodarczej, został przekazany kupującemu w użytkowanie już 1 czerwca 2014 r. W związku ze sprzedażą zorganizowanej części przedsiębiorstwa nie została wystawiona faktura. Jednym dokumentem stwierdzającym ten fakt jest notarialnie potwierdzona umowa sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Zauważyć przy tym należy, że zgodnie z art. 155 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 121), umowa sprzedaży, zamiany, darowizny, przekazania nieruchomości lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia własności rzeczy co do tożsamości oznaczonej przenosi własność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej albo że strony inaczej postanowiły. Z powyższego przepisu wynika zatem, że co do zasady przeniesienie własności rzeczy na nabywcę następuje w dniu zawarcia umowy sprzedaży, jednakże strony mogą ustalić w tej umowie inną datę przeniesienie własności rzeczy.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, że przychód z tytułu sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa, o której mowa we wniosku powstanie u Wnioskodawcy w dacie tego zdarzenia, które wystąpi najwcześniej, tj. wydania rzeczy lub przeniesienia prawa majątkowego. Skoro zatem, jak wynika z wniosku, strony umowy sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa postanowiły, że przeniesienie prawa własności do przedmiotu umowy na kupującego nastąpi dopiero w dniu zapłaty ostatniej miesięcznej raty, natomiast wydatnie przedmiotu umowy nastąpiło już 1 czerwca 2014 r., to oznacza, że w sytuacji opisanej we wniosku przychód należny z tytułu sprzedaży ww. zorganizowanej części przedsiębiorstwa powstanie w dacie wydania przedmiotu umowy (zorganizowanej części przedsiębiorstwa), tj. 1 czerwca 2014 r. Bez znaczenia przy tym pozostaje fakt, że zapłata ceny za ww. zorganizowaną część przedsiębiorstwa zostanie dokonana w (36 miesięcznych) ratach, bowiem sposób i termin zapłaty ceny ustalonej w umowie sprzedaży może być dowolnie kształtowany przez strony umowy i nie ma wpływu na moment uzyskania przez Wnioskodawcę przychodu należnego z tytułu sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Powyższe stanowisko Organu znajduje potwierdzenie w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z 27 maja 2010 r. sygn. akt I SA/Kr 248/10, w którym wskazano m.in., że jeżeli wydanie rzeczy, zbycie prawa majątkowego lub całkowite albo częściowe wykonanie usługi następuje przed wystawieniem faktury bądź uregulowaniem należności, to momentem powstania przychodu jest moment wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub całkowitego albo częściowego wykonania usługi. Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2003 r. (nowelizacja obowiązującą od 1 stycznia 2007 r.), wymagalność świadczenia nie ma już znaczenia dla powstania obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób prawnych (por. Adam Mariański, Kwalifikacja przychodów należnych - na podstawie art. 12 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, Monitor Podatkowy 12/2003, M. Chudzik, Zasady powstania przychodów z działalności gospodarczej, Monitor Podatkowy 12/2007). Należy w tym miejscu zauważyć, że w art. 12 ust. 3 u.p.d.o.p. podobnie jak w art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zwrot "kwoty (przychody)należne" użyty został nie w celu określenia terminu w czasie, ile jako podkreślenie, że przychodem są również kwoty, które nie zostały faktycznie otrzymane (por. wyrok WSA z dnia 12 października 2009 r., sygn. akt I SA/Bd 561/09). Ustawodawca nie określił w przepisach prawa podatkowego, na czym polega wydanie rzeczy. Przyjmuje się, że wydanie rzeczy to przekazanie posiadania rzeczy, przekazanie prawnej kontroli nad rzeczą. Niewątpliwie pojęcie "wydanie rzeczy" należy rozumieć w znaczeniu, jakie temu pojęciu nadaje gałąź prawa operująca tym pojęciem, a więc prawo cywilne. A zatem wydaniem rzeczy jest przekazanie innej osobie władztwa nad rzeczą. Ponadto do wydania rzeczy dochodzi wskutek wydania dokumentów, które umożliwiają rozporządzanie rzeczą, jak również dają faktyczną władzę nad rzeczą.

Wyrok powyższy został wprawdzie wydany na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jednakże dokonana w nim wykładania ma charakter uniwersalny.

Z uwagi na powyższe przedstawione we wniosku stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2,44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze. zm). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl