IBPBI/1/415-695/11/KB

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 15 kwietnia 2011 r. (data wpływu do tut. Biura 19 kwietnia 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu ustalenia podstawy obliczenia wysokości przysługującego Wnioskodawcy zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej - jest prawidłowe.

W dniu 19 kwietnia 2011 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu ustalenia podstawy obliczenia wysokości przysługującego Wnioskodawcy zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca, wpisany do Ewidencji Działalności Gospodarczej prowadzonej przez Wójta Gminy, prowadzi działalność gospodarczą w formie spółki cywilnej na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej. W dniu 1 grudnia 2004 r. wspólnicy spółki uzyskali zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie strefy (dalej Zezwolenie), które następnie zostało zmienione Decyzją Ministra Gospodarki z dnia 3 sierpnia 2006 r. w zakresie oznaczenia przedsiębiorcy w związku ze zmianą siedziby spółki.

Zgodnie z warunkami zapisanymi w przedmiotowym Zezwoleniu przedsiębiorcy zobowiązani byli do:

Wskazane powyżej warunki zostały przez Spółkę spełnione, przy czym wartość poniesionych wydatków inwestycyjnych przekroczyła kwotę określoną w Zezwoleniu oraz planowane są dalsze wydatki inwestycyjne związane z realizacją tego samego przedsięwzięcia gospodarczego, jakim jest prowadzenie działalności gospodarczej na terenie Strefy w zakresie określonym w zezwoleniu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy do podstawy obliczenia wysokości przysługującego zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 63a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 Nr 51, poz. 307 z późn. zm.; dalej "ustawa o p.d.o.f.") oraz w art. 12 i art. 16 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. z 2007 r. Nr 42, poz. 274 z późn. zm.; dalej "ustawa o sse"), należy brać pod uwagę kwotę wydatków inwestycyjnych ustaloną w zezwoleniu jako warunek prowadzenia działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, czy też wartość faktycznie poniesionych wydatków inwestycyjnych, również w części przewyższającej kwotę wydatków inwestycyjnych określoną w zezwoleniu, a także ponoszonych po dniu ustalonym w Zezwoleniu jako termin poniesienia wydatków w kwocie minimalnej, tj. 490.000,00 zł.

Zdaniem Wnioskodawcy, biorąc pod uwagę fakt, iż jako wspólnik spółki cywilnej prowadzi działalność gospodarczą w Strefie na podstawie Zezwolenia z dnia 1 grudnia 2004 r., stan faktyczny i pytanie powinno zostać przeanalizowane przez pryzmat przepisów w brzmieniu obowiązującym w dniu uzyskania zezwolenia. W ocenie Wnioskodawcy, do obliczenia wielkości pomocy publicznej udzielanej w formie zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 63a z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) uwzględnia się wszystkie poniesione przez spółkę w trakcie obowiązywania Zezwolenia wydatki inwestycyjne kwalifikujące się do objęcia pomocą, tzn. również tę część wydatków która przewyższa kwotę wydatków inwestycyjnych określoną w zezwoleniu na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, także ponoszonych po dniu, który został w Zezwoleniu wskazany jako ostatni termin ich poniesienia w kwocie minimalnej.

Wnioskodawca opiera swoje stanowisko na treści udzielonego Zezwolenia na działalność w Specjalnej Strefie Ekonomicznej (dalej "sse"), jak również na analizie przepisów prawa, regulujących działalność w sse, w trybie których wydano zezwolenie. Należy zauważyć, że zgodnie z § 8 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (Dz. U. Nr 232, poz. 1548) do przedsiębiorcy, który posiada zezwolenie wydane przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia (przed 30 grudnia 2008 r.), stosuje się dotychczasowe warunki udzielania pomocy regionalnej. Dokonując analizy sytuacji prawnej przedsiębiorcy posiadającego zezwolenie udzielone w grudniu 2004 r. należy wziąć pod uwagę także § 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 2 lutego 2007 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie specjalnej strefy ekonomicznej (Dz. U. Nr 26, poz. 173), który stanowi, że do przedsiębiorcy, który posiada zezwolenie wydane przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, stosuje się dotychczasowe warunki udzielania pomocy regionalnej, co w sposób jednoznaczny wskazuje, że dokonując analizy sytuacji Wnioskodawcy należy opierać się na zapisach rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 14 września 2004 r. w sprawie specjalnej strefy ekonomicznej (Dz. U. Nr 226, poz. 2286 - dalej "rozporządzenie sse"). Zgodnie z art. 12 ustawy o sse, dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 tej ustawy, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione z podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Warunki ww. zwolnienia dochodów z działalności gospodarczej osób fizycznych z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych zostały określone w art. 21 ust. 1 pkt 63a ustawy o p.d.o.f. Na mocy tego przepisu, zwolnione z podatku są dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy o sse, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Stosownie zaś do § 3 ust. 1 rozporządzenia sse, w brzmieniu z dnia udzielenia zezwolenia, pomoc regionalna udzielana przedsiębiorcy w formie zwolnień podatkowych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 63a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi pomoc regionalną z tytułu:

Jednocześnie § 3 ust. 7 rozporządzenia sse stanowi, iż pomoc przeznaczona na nowe inwestycje może być udzielana wraz z pomocą na tworzenie nowych miejsc pracy, pod warunkiem ze łącznie wielkość tych pomocy nie przekracza maksymalnej wielkości pomocy określonej w § 4, przy czym dopuszczalną wielkość pomocy określa się jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy i wyższej kwoty kosztów: nowej inwestycji lub dwuletnich kosztów pracy nowo zatrudnionych pracowników.

Jak wynika z analizy § 4, z zastrzeżeniem ustępu 2-4 rozporządzenia sse w brzmieniu z 2004 r., maksymalna intensywność pomocy regionalnej dla przedsiębiorców w województwie wynosi 50%, zaś dla przedsiębiorców należących do grupy małych i średnich przedsiębiorstw z wyłączeniem przedsiębiorcy prowadzącego działalność gospodarczą w sektorze transportu, maksymalną intensywność pomocy podwyższa się o 15 punktów procentowych brutto.

Zgodnie z § 6 ust. 1 rozporządzenia, za wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą uznaje się koszty inwestycji, pomniejszone o naliczony podatek od towarów i usług oraz o podatek akcyzowy, jeżeli możliwość ich odliczeń wynika z odrębnych przepisów, poniesione w trakcie obowiązywania zezwolenia w związku z realizacją inwestycji na terenie strefy na zakup albo wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych lub ich spłatę określoną w umowie leasingu lub innej umowie o podobnym charakterze, z wyłączeniem środków transportu nabywanych przez przedsiębiorcę prowadzącego działalność gospodarczą w sektorze transportu, pod warunkiem zaliczenia ich - zgodnie z odrębnymi przepisami - do składników majątku podatnika, rozbudowę lub modernizację istniejących środków trwałych - zaliczone do wartości początkowej tych środków trwałych zgodnie z przepisami o podatku dochodowym. Wymagania co do treści zezwolenia na działalność w sse określone są w art. 16 ust. 2 ustawy o sse. W odniesieniu do spółki, zezwolenie wydane zostało na podstawie brzmienia wyżej wymienionej ustawy sprzed nowelizacji dokonanej ustawą z dnia 30 maja 2008 r. o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. z 2008 r. Nr 118, poz. 748, dalej "ustawa nowelizująca").

Zgodnie z brzmieniem tego przepisu w okresie, w którym wydano spółce zezwolenie, zezwolenie określa przedmiot działalności gospodarczej oraz warunki dotyczące w szczególności:

Użycie przez ustawodawcę jedynie przykładowego wyliczenia elementów zezwolenia wskazuje, że możliwe jest wprowadzenie do zezwolenia dodatkowych warunków dotyczących działalności w sse.

W przypadku Zezwolenia wydanego Wnioskodawcy warunki zostały ustalone co do:

* minimalnych kwot wydatków inwestycyjnych, rozumianych jako wydatki określone w § 6 ust. 1 rozporządzenia tsse oraz terminów ich ponoszenia,

* zwiększenia zatrudnienia poprzez zatrudnienie określonej ilości nowych pracowników oraz terminów spełnienia tego warunku,

* posiadania tytułu prawnego do dysponowania nieruchomością służącą do prowadzenia działalności gospodarczej na podstawie Zezwolenia.

* przestrzegania regulacji prawnych dotyczących funkcjonowania strefy.

Zezwolenie udzielone wspólnikom spółki cywilnej nie wprowadza maksymalnej kwoty kosztów kwalifikowanych, nie wprowadza także terminu zakończenia inwestycji. Nadmienić należy, iż dopiero po wspomnianej nowelizacji ustawy o sse, która weszła w życie 4 sierpnia 2008 r., znowelizowany art. 16 ust. 2 pkt 3 i 4 ustawy o sse wymaga, aby wydawane w trybie nowych przepisów zezwolenia określały termin zakończenia inwestycji oraz maksymalną wysokość kosztów kwalifikowanych inwestycji i dwuletnich kosztów kwalifikowanych pracy. Terminy zakończenia inwestycji wpisywane były w treści zezwoleń jeszcze przed nowelizacją, gdyż jak już wspomniano, wyliczenie warunków w art. 16 ust. 2 ustawy sse zawiera wyłącznie minimalny zakres wymagań co do warunków, jakie powinno zawierać zezwolenie. Zezwolenie udzielone wspólnikom spółki cywilnej takich ograniczeń nie zawiera. Skoro udzielone zezwolenie zostało wydane przed wejściem w życie ustawy nowelizującej, stosuje się do niego przepisy obowiązujące w momencie jego wydania, uwzględniając zapisy w nim zawarte.

W konsekwencji, zgodnie z art. 4 ust. 1 ustawy nowelizującej z dnia 30 maja 2008 r., zezwolenia wydane przed dniem nowelizacji zachowują w pełni swoją moc w dotychczasowym brzmieniu. Nie określają one terminu zakończenia inwestycji oraz maksymalnej kwoty kosztów kwalifikowanych co oznacza, iż do objęcia pomocą publiczną kwalifikują się wszystkie poniesione wydatki inwestycyjne, tzn. także ta ich część, która przewyższa kwotę wydatków inwestycyjnych określoną w zezwoleniu na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, a także wydatki ponoszone po dacie, która w zezwoleniu jest wskazana jako ostatni termin ich poniesienia w kwocie minimalnej, tj. 490.000,00 zł.

Warunki określone w Zezwoleniu mają zatem na celu jedynie nałożenie na przedsiębiorców pewnych minimalnych obowiązków w zakresie wysokości nakładów inwestycyjnych oraz ilości miejsc pracy do utworzenia w związku z inwestycją. W przypadku ich niespełnienia, przedsiębiorcy mogliby w najgorszym razie nawet utracić Zezwolenie.

Analizowana regulacja nie odnosi się przy tym w żaden sposób do warunków, jakie powinny spełniać poszczególne koszty inwestycji, aby było możliwe uznanie ich za wydatki kwalifikowane. Kwestię tą, na podstawie art. 4 ust. 1 oraz ust. 4 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, regulują poszczególne rozporządzenia strefowe. Biorąc pod uwagę powyższe, w opinii Wnioskodawcy, ustawa o specjalnych strefach ekonomicznych w jednoznaczny sposób określa, iż wielkość przysługującej przedsiębiorcom pomocy publicznej oraz warunki uznania poszczególnych kosztów inwestycji za wydatki kwalifikowane regulują przepisy poszczególnych rozporządzeń, natomiast zezwolenie określa jedynie warunki minimalne konieczne do spełnienia, aby przedsiębiorca mógł korzystać ze zwolnienia podatkowego oraz przedmiot jego działalności strefowej.

Warunki konieczne do spełnienia przez wydatki kwalifikowane.

Wnioskodawca podkreśla, iż przepisy rozporządzenia określają jednoznacznie, jakie warunki powinny spełniać koszty inwestycji, aby mogły zostać uznane za wydatki kwalifikowane.

Wspomniane regulacje stanowią, iż wydatki kwalifikowane powinny:

* stanowić koszty inwestycji,

* być poniesione w trakcie obowiązywania Zezwolenia w związku z realizacją inwestycji na terenie strefy,

* być przeznaczone na konkretne, określone w § 6 ust. 1 pkt 1 oraz 2 cele oraz

* być zaliczone do wartości początkowej nabywanych przez przedsiębiorcę strefowego środków trwałych zgodnie z przepisami o podatku dochodowym.

Biorąc pod uwagę powyższe, warunki jakie zgodnie z treścią rozporządzenia powinny spełnić koszty inwestycyjne, aby możliwe było uznanie ich za wydatki kwalifikowane, nie wskazują w żaden sposób na ich maksymalne progi. Również pozostałe regulacje rozporządzenia nie wprowadzają takich ograniczeń. Wnioskodawca podkreśla, iż również ustawa o sse wskazuje jedynie na wartość inwestycji przewyższającą określoną kwotę, co prowadzi do wniosku, iż intencją ustawodawcy nie było określenie maksymalnej wysokości wydatków kwalifikowanych a jedynie jej minimalnego poziomu, co wynika wprost z literalnej wykładni przepisów. Gdyby bowiem przyjąć, iż zamiarem ustawodawcy było wprowadzenie limitu nakładów inwestycyjnych kwalifikujących się do objęcia pomocą, powinno to wynikać wprost z przepisów aktów prawnych regulujących działalność przedsiębiorców na terenie specjalnych stref ekonomicznych. Nie może zatem być mowy o górnej granicy kosztów, której przekroczenie powodowałoby, iż kwota wydatków przewyższająca tę granicę nie kwalifikowałaby się do objęcia pomocą publiczną. Do podobnych wniosków należy dojść analizując zapisy uzyskanego przez wspólników spółki cywilnej Zezwolenia, które także odnosi się jedynie do poniesienia wydatków inwestycyjnych w rozumieniu § 6 rozporządzenia sse w wysokości nie mniejszej niż (narastająco) 490.000,00 zł, nie później niż do dnia 31 grudnia 2009 r.

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, iż ani przepisy regulujące zasady prowadzenia działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej ani samo Zezwolenie nie przewiduje w żaden sposób maksymalnego poziomu wydatków kwalifikowanych. Podobne ograniczenia nie wynikają również z przepisów podatkowych. Jak wynika z przedstawionej analizy, progi wydatków określone w Zezwoleniu stanowią jedynie jeden z warunków, jakie powinien spełnić przedsiębiorca, aby mógł korzystać ze zwolnienia podatkowego. Brak jest przy tym podstaw, by stwierdzić, iż warunki minimalne uprawniające inwestorów strefowych do ulg jednocześnie ograniczają poziom wydatków kwalifikowanych.

Okres ponoszenia wydatków inwestycyjnych

Treść posiadanego Zezwolenia nakłada na wspólników spółki cywilnej obowiązek poniesienia wydatków inwestycyjnych o określonej wartości najpóźniej do dnia 31 grudnia 2009 r.

Również Zezwolenia posiadane przez innych przedsiębiorców strefowych definiują maksymalny termin dla poniesienia określonych wydatków inwestycyjnych. Terminy te w każdym znanym Wnioskodawcy przypadku upływają co najmniej kilka lat przed dniem zakończenia funkcjonowania danej specjalnej strefy ekonomicznej. Biorąc pod uwagę powyższe, już z założenia wydatki o wartości co najmniej na poziomie wynikającym z Zezwolenia, muszą zostać poniesione w z góry zdefiniowanym okresie krótszym niż okres istnienia specjalnej strefy ekonomicznej. Jednocześnie, jak stanowi rozporządzenie, koszty inwestycji mogą stanowić wydatki kwalifikowane w przypadku ich poniesienia w trakcie obowiązywania Zezwolenia. Zakładając zatem spełnienie przez dany wydatek pozostałych warunków określonych w § 6 rozporządzenia, będzie on kwalifikował się do objęcia pomocą pod warunkiem poniesienia go w trakcie obowiązywania Zezwolenia. Co więcej, koszty inwestycji z oczywistych względów nie mogą stanowić wydatków kwalifikowanych w przypadku poniesienia po zakończeniu obowiązywania Zezwolenia. Za najpóźniejszy termin poniesienia wydatków kwalifikowanych należy uznać dzień, w którym wygasa Zezwolenie, zwłaszcza, że posiadane przez Wnioskodawcę zezwolenie nie zawiera ograniczeń co do maksymalnych kosztów kwalifikowanych inwestycji i dwuletnich kosztów kwalifikowanych pracy oraz terminu zakończenia inwestycji.

Reasumując należy stwierdzić, że górna granica wielkości zwolnienia z podatku dochodowego przysługującego wspólnikom spółki cywilnej przy uwzględnieniu art. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest wyznaczona, zgodnie ze wspomnianym już art. 21 ust. 1 pkt 63a tej ustawy, poprzez wielkość pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej zgodnie z odrębnymi przepisami. Potwierdza to brzmienie § 5 ust. 1 rozporządzenia sse, z którego wynika, iż zwolnienie od podatku dochodowego z tytułu kosztów nowej inwestycji przysługuje przedsiębiorcy począwszy od miesiąca w którym poniósł wydatki inwestycyjne w okresie od dnia uzyskania zezwolenia, aż do wyczerpania dopuszczalnej pomocy regionalnej.

Żaden z przepisów ustawy o sse ani rozporządzenia sse stosującego się do zezwolenia udzielonego Wnioskodawcy nie określa w inny sposób maksymalnej kwoty zwolnienia z podatku dochodowego w odniesieniu do wydatków inwestycyjnych (w szczególności nie zezwala na utożsamianie minimalnej kwoty wydatków inwestycyjnych z maksymalną kwotą zwolnienia z podatku dochodowego). W konsekwencji, jeżeli poniesione wydatki spełniają warunki wskazane w wyżej omawianych przepisach rozporządzenia sse, stanowią one tym samym wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą publiczną.

Zdaniem Wnioskodawcy, należy stwierdzić, że poniesienie na terenie strefy wydatków inwestycyjnych o wartości przewyższającej wielkości określone w zezwoleniu jest warunkiem koniecznym dla prowadzenia działalności w strefie. W zezwoleniu określono jedynie minimalną kwotę wydatków, które zobowiązani są ponieść wspólnicy spółki cywilnej, aby uzyskać możliwość zwolnień podatkowych, w związku z prowadzeniem działalności gospodarczej na terenie strefy. Świadczą o tym słowa "nie mniej niż (..) nie później niż do dnia (...)".

W związku z powyższym wysokość zwolnienia z opodatkowania należy obliczać w oparciu o rzeczywiste nakłady inwestycyjne (nawet jeśli będą one wyższe niż nakłady minimalne, określone w zezwoleniu), gdyż minimalne nakłady inwestycyjne warunkują wyłącznie uzyskanie zwolnienia. Interpretacja językowa zwrotu zawartego w zezwoleniu winna być uznana za oczywistą. Wspólnicy spółki cywilnej są zobowiązani do zrealizowania inwestycji w kwocie "nie mniejszej niż" określony w zezwoleniu pułap minimalny. W ocenie Wnioskodawcy, jako wydatki inwestycyjne stanowiące podstawę do zwolnienia od podatku wspólnicy spółki cywilnej będą mogli traktować również wydatki inwestycyjne w rozumieniu § 6 ust. 1 rozporządzenia sse przekraczające kwotę określoną zezwoleniu, tj. 490.000,00, w tym ponoszone po dniu 31 grudnia 2009 r., pod warunkiem, ze będą to koszty kwalifikujące się do objęcia pomocą w rozumieniu obowiązujących przepisów. Fakt przekroczenia kwoty minimalnych wartości wydatków inwestycyjnych określonych w zezwoleniu nie wyklucza i nie będzie wykluczał objęcia nadwyżki pomocą regionalną. Wręcz przeciwnie, gdyby inwestycje nie przekroczyły tej wartości, spółka nie spełniłaby warunków określonych w zezwoleniu, co mogłoby skutkować cofnięciem zezwolenia i utratą ulg podatkowych. Natomiast wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości zgodnie z powoływanymi wyżej przepisami. Przepisy te określają wysokość maksymalnej intensywności pomocy procentowo w stosunku do inwestycji realizowanej na terenie strefy

Dotyczy to także okresu po dniu 31 grudnia 2009 r. aż do końca obowiązywania zezwolenia. Data 31 grudnia 2009 r. jest wyłącznie datą określającą termin, w którym powinny zostać poniesione wydatki inwestycyjne w kwocie minimalnej.

Na poparcie swojego stanowiska Wnioskodawca powołał interpretacje indywidualne wydane przez:

* Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 28 grudnia 2007 r. Znak: ILPB3/423-131/07-2/HS, z dnia 7 października 2008 r. Znak: ILPB3/423-434/08-4/DS, ILPB3/423-434/08-5/DS, ILPB3/423-432/08-2/HS, ILPB3/423-432/08-3/HS, z dnia 12 lutego 2010 r. Znak: ILPB3/423-1063/09-3/GC,

* Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 30 września 2008 r. Znak: IBPB3/423-571/08/AM, z 28 kwietnia 2009 r. Znak: IBPBI/2/423-456/09/AM, z dnia 29 maja 2009 r. Znak: IBPBI/2/423-332/09/CzP, z dnia 22 marca 2010 r. Znak: IBPBI/2/423-1646/09/SD, z dnia 3 sierpnia 2010 r. Znak: IBPBI/2/423-673/10/AK, IBPBI/2/423-674/10/AK, IBPBI/2/423-675/10/AP,

* Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 13 maja 2009 r. Znak: IPPB3/423-96/09-2/MS oraz

* Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 2 października 2008 r. Znak: ITPB3/423-390/08/AM oraz z dnia 22 stycznia 2010 r. Znak: ITPB3/423-685/09/PS.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35 - 016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.