IBPBI/1/415-695/10/BK - Możliwość odliczenia od podatku dochodowego składek na ubezpieczenie zdrowotne osoby współpracującej.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 17 lipca 2010 r. (data wpływu do tut. Biura 23 lipca 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości odliczenia od podatku dochodowego składek na ubezpieczenie zdrowotne osoby współpracującej - jest prawidłowe.

W dniu 22 lipca 2010 r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości odliczenia od podatku dochodowego składek na ubezpieczenie zdrowotne osoby współpracującej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą (prawniczą). Z uwagi na uzyskanie przez żonę licencji radcy prawnego, od lipca 2008 r. działalność prowadzi wraz z żoną. W związku z czym opłaca za siebie oraz za żonę (jako osobę współpracującą) składki ZUS, w tym z tytułu ubezpieczenia zdrowotnego. Od tego momentu uiszczał zaliczki na podatek dochodowym pomniejszając jego wysokość wyłącznie o jedną, stosowną (zgodnie z art. 27b ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) część zapłaconej składki zdrowotnej, czyli tylko tą opłaconą za siebie.

Cała działalność, podatkowo rozliczana jest tylko przez Wnioskodawcę. Żona Wnioskodawcy nie uzyskuje dochodu i nie powstaje u niej obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych. Żona Wnioskodawcy nie ma możliwości rozliczenia zapłaconej za nią składki zdrowotnej z podatkiem dochodowym, poprzez pomniejszenie jego wysokości o stosowną część składki, którą Wnioskodawca zapłacił.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w okresie od lipca 2008 r. do czerwca 2010 r. przysługiwało Wnioskodawcy prawo do obniżenia podatku dochodowego o stosowną część zapłaconej składki na ubezpieczenie zdrowotne (wyliczoną zgodnie z art. 27b ust. 1 i 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), zarówno w ciągu roku podatkowego (czyli przy wyliczaniu zaliczek miesięcznych albo kwartalnych - zgodnie z art. 44 ust. 3, 3f, 3g, 3h ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), jak i w rozliczeniu rocznym podatku.

Zdaniem Wnioskodawcy, na postawione pytanie należy udzielić odpowiedzi twierdzącej.

Zgodnie z art. 85 ust. 14 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków1) publicznych (Dz. U. z 2008 r. Nr 164, poz. 1927 z późn. zm.), jako podatnik Wnioskodawca był zobowiązany do opłacenia, z własnych środków składki zdrowotnej za żonę odrębnie. Sam podlega obowiązkowemu ubezpieczeniu zdrowotnemu i w odnośnym okresie opłacał składki za siebie i za żonę.

Zgodnie z wykładnią językową oraz celowościową art. 27b ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opłacenie każdej składki zdrowotnej, przez podatnika, zgodnie z powołanymi w tym artykule przepisami (czyli jako składki obowiązkowe), powinno uprawniać do obniżenia kwoty podatku dochodowego, z tym że (odrębnie) kwota każdej z tych (opłaconych) składek, o którą zmniejsza się podatek nie może przekroczyć stosownej wysokości podstawy wymiaru tej składki (wyliczonej zgodnie z art. 27b ust. 2 ww. ustawy).

Według Wnioskodawcy, pewnym wsparciem dla tego stanowiska jest brzmienie art. 27b ust. 1 pkt 2, który explicite dopuszcza taką możliwość w sytuacji uiszczania stosownych składek zdrowotnych w innym państwie europejskiego obszaru gospodarczego. Zasada równości obywateli wobec prawa wykluczałaby odmienne traktowanie odliczania składki zdrowotnej od podatku, ze względu na miejsce jej zapłaty.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 27b ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym w 2008 r. (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), podatek dochodowy, obliczony zgodnie z art. 27 lub art. 30c, w pierwszej kolejności ulega obniżeniu o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w ustawie z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (tekst jedn. Dz. U. z 2008 r. Nr 164, poz. 1027), opłaconej w roku podatkowym bezpośrednio przez podatnika zgodnie z przepisami o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych. Obniżenie nie dotyczy składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód (przychód) zwolniony od podatku na podstawie ustawy oraz składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód, od którego na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 27b ust. 2 ww. ustawy, kwota składki na ubezpieczenie zdrowotne, o którą zmniejsza się podatek, nie może przekroczyć 7,75 % podstawy wymiaru tej składki. Natomiast wysokość wydatków na cele określone w ust. 1 ustala się na podstawie dokumentów stwierdzających ich poniesienie (art. 27b ust. 3 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 85 ust. 14 ww. ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, za osobę współpracującą z osobą prowadzącą pozarolniczą działalność składkę oblicza, odprowadza i finansuje ze środków własnych osoba prowadząca pozarolniczą działalność. Definicja "osoby współpracującej" dla celów ubezpieczeń społecznych oraz ubezpieczenia zdrowotnego zawarta została w art. 8 ust. 11 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jedn. Dz. U. z 2009 r. Nr 205, poz. 1585 z późn. zm.), zgodnie z którym za osobę współpracującą z osobami prowadzącymi pozarolniczą działalność uważa się małżonka, dzieci własne, dzieci drugiego małżonka i dzieci przysposobione, rodziców, macochę i ojczyma oraz osoby przysposabiające, jeżeli pozostają z nimi we wspólnym gospodarstwie domowym i współpracują przy prowadzeniu tej działalności lub wykonywaniu umowy agencyjnej lub umowy zlecenia; nie dotyczy osób, z którymi została zawarta umowa o pracę w celu przygotowania zawodowego.

A zatem jeżeli żona Wnioskodawcy spełnia wyżej określone warunki, tj. pozostaje z nim we wspólnym gospodarstwie domowym i współpracuje przy prowadzeniu wskazanej we wniosku działalności gospodarczej, to opłacone przez niego składki na jej ubezpieczenie zdrowotne podlegają odliczeniu od podatku dochodowego Wnioskodawcy. Powyższe odliczenie dotyczy zarówno zaliczki miesięcznej na podatek dochodowy, jak również odliczenia dokonywanego w zeznaniu rocznym - do wysokości limitu wskazanego w wyżej cytowanym przepisie art. 27b ust. 2 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. do wysokości 7,75 % podstawy wymiaru tej składki.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, 43-300 Bielsko-Biała, ul. Traugutta 2a.