IBPBI/1/415-690/14/JS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 4 czerwca 2014 r. (data wpływu do tut. Biura 9 czerwca 2014 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie skutków podatkowych nieodpłatnego przekazania składników majątku przedsiębiorstwa męża na rzecz żony (pytanie oznaczone we wniosku Nr 2) - jest prawidłowe.

W dniu 9 czerwca 2014 r. wpłynął do tut. Biura wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, m.in. dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie skutków podatkowych nieodpłatnego przekazania składników majątku przedsiębiorstwa męża na rzecz żony.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca, zatrudniający około osiemdziesięciu pracowników, zamierza przekazać część samochodów i nieruchomości wybudowanej w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, na rzecz swojej żony. Pomiędzy małżonkami istnieje wspólność majątkowa. Cały majątek, jaki posiadają, został nabyty podczas trwania związku małżeńskiego.

Wnioskodawca ma zamiar przekazać małżonce część majątku firmowego, aby w oparciu o te składniki mogła ona prowadzić działalność gospodarczą.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy czynność przekazania (przemieszczenia) składników majątku przedsiębiorstwa męża na rzecz żony, nie będąca darowizną, będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych... (pytanie oznaczone we wniosku Nr 2)

Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle art. 10 ust. 1 pkt 3 w zw. z art. 14, art. 10 ust. 1 pkt 7 w zw. z art. 17 i 18 oraz art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w momencie przekazania majątku, nie powstanie przychód z działalności gospodarczej, kapitałów pieniężnych i praw majątkowych oraz z innych źródeł, gdyż nie nastąpiła sprzedaż, ani darowizna. W rozpatrywanym przypadku nie można mówić o darowiźnie, ponieważ przekazanie towarów pomiędzy małżonkami pozostającymi we wspólnocie majątkowej nie stanowi darowizny, w rozumieniu art. 888 Kodeksu cywilnego. Zgodnie z kodeksem rodzinnym i opiekuńczym, składniki majątkowe prowadzonego przedsiębiorstwa nie stanowią osobistego majątku każdego z małżonków; nie zalicza się zatem do majątku odrębnego przedmiotów służących do prowadzenia działalności gospodarczej.

W ocenie Wnioskodawcy, w przypadku, gdy następuje przekazanie składników majątku (stanowiących majątek wspólny małżonków) z firmy męża do działalności gospodarczej żony, nie dochodzi do zbycia przedsiębiorstwa, gdyż współwłaścicielami nadal pozostają te same osoby (małżonkowie).

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Natomiast w art. 10 ww. ustawy, przedstawiony został katalog źródeł przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 3, do źródeł przychodów osób fizycznych zalicza się pozarolniczą działalność gospodarczą.

Mając na uwadze powyższe uznać należy, że przekazanie prowadzonego przedsiębiorstwa na rzecz żony nie spowoduje powstania przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej, gdyż - jak wykazano - nie będzie wiązało się ono z odpłatnym zbyciem składników majątku.

Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, że przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zaliczają do żadnej z kategorii źródeł przychodów czynności nieodpłatnego przekazywania przedsiębiorstwa, stanowiącego współwłasność łączną małżeńską, między przedsiębiorstwami prowadzonymi przez małżonków. Zatem, opisana powyżej czynność jest dla Wnioskodawcy obojętna podatkowo - nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie zauważyć należy, że przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej nie jest ocena sposobu oraz dopuszczalności nieodpłatnego przekazania składników majątku przedsiębiorstwa, prowadzonego przez Wnioskodawcę na rzecz Jego małżonki, w przypadku gdy pomiędzy małżonkami istnieje wspólność majątkowa (wspólność ustawowa). Są to bowiem kwestie regulowane przez odrębne przepisy (przepisy ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny-tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 121 oraz ustawy z dnia 15 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 788), niebędące przepisami prawa podatkowego, a tym samym nie mogące być przedmiotem indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Stosownie natomiast do treści art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej składników majątku będących:

- ujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym także przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wymienionych w lit. b, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego lub udziału w takim prawie nieujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

W przypadku nieodpłatnego przekazania składników majątku przedsiębiorstwa (samochody, nieruchomości) przez Wnioskodawcę na rzecz jego żony, po stronie Wnioskodawcy nie powstaje przychód, bowiem w zamian za to przekazanie nie otrzymuje on żadnych wartości pieniężnych, ani nie uzyskuje przysporzenia majątkowego.

W szczególności zauważyć należy, że po stronie Wnioskodawcy nie powstanie przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, bowiem ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wiąże, co do zasady, powstanie przychodu z tego źródła z odpłatnym zbyciem składników majątku wykorzystywanych w tej działalności.

W tym miejscu podkreślić również należy, że w przypadku gdy do przekazania składników majątku przedsiębiorstwa dochodzi pomiędzy małżonkami, między którymi obowiązuje ustrój wspólności majątkowej, w ten sposób, że jeden z małżonków przekazuje nieodpłatnie składniki majątku wykorzystywane w swojej działalności gospodarczej, a drugi małżonek przyjmuje je do wykorzystywania we własnej działalności gospodarczej i składniki te objęte są wspólnością majątkową, nie dochodzi do zmiany właściciela tych składników majątku. Zmienia się jedynie sposób ich wykorzystywania.

W myśl bowiem art. 31 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Natomiast w stosownie do art. 33 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, do majątku osobistego każdego z małżonków należą:

Wyżej wymieniony przepis określa zatem, co stanowi osobisty majątek każdego z małżonków. Do majątku odrębnego małżonków nie zalicza się zatem przedmiotów służących do prowadzenia działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 341 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, każdy z małżonków jest uprawniony do współposiadania rzeczy wchodzących w skład majątku wspólnego oraz do korzystania z nich w takim zakresie, jaki daje się pogodzić ze współposiadaniem i korzystaniem z rzeczy przez drugiego małżonka.

Zgodnie natomiast z art. 35 ww. Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, w czasie trwania wspólności ustawowej żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Nie może również rozporządzać ani zobowiązywać się do rozporządzania udziałem, który w razie ustania wspólności przypadnie mu w majątku wspólnym lub w poszczególnych przedmiotach należących do tego majątku. Zatem niezależnie od tego, który z małżonków wykorzystuje składniki majątku objęte majątkową wspólnością ustawową w swojej działalności gospodarczej, oboje małżonkowie pozostają ich właścicielami.

Jednocześnie stwierdzić należy, że w przypadku, gdy następuje przekazanie składników majątku przedsiębiorstwa męża na rzecz żony, nie dochodzi do ich zbycia, gdyż współwłaścicielami nadal pozostają te same osoby (małżonkowie).

Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, że przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zaliczają do żadnej z kategorii źródeł przychodów, czynności nieodpłatnego przekazywania składników majątku przedsiębiorstwa, stanowiącego współwłasność łączną małżeńską. Zatem opisana powyżej czynność jest dla Wnioskodawcy obojętna podatkowo, co oznacza, że nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, że w zakresie pytania oznaczonego we wniosku Nr 1 wydane zostało odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.