IBPBI/1/415-684/11/ZK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni, przedstawione we wniosku z dnia 20 czerwca 2011 r. (data wpływu do Organu 6 lipca 2011 r.), uzupełnionym w dniu 9 września 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej w formie spółki cywilnej pozarolniczej działalności gospodarczej, wydatków związanych z organizacją akcji promocyjnej - jest prawidłowe.

W dniu 6 lipca 2011 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, m.in. dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej w formie spółki cywilnej pozarolniczej działalności gospodarczej, wydatków związanych z organizacją akcji promocyjnej. Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 5 września 2011 r. Znak: IBPBI/1/415-684/11/ZK wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło w dniu 9 września 2011 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni jest wspólnikiem spółki cywilnej, prowadzącej Biuro Rachunkowe. Obecnie Spółka cywilna zamierza rozszerzyć działalność gospodarczą o sprzedaż materiałów budowlanych. Wnioskodawczyni zamierzając uatrakcyjnić swoją sprzedaż towarów zorganizuje akcję promocyjną sprzedaży pod hasłem "promuj i reklamuj produkt marki, a otrzymasz nagrodę zgodnie z regulaminem". Akcje promocyjne i reklamowe organizowane będą na terenie całej Polski, poprzez pracowników Klientów Spółki, m.in. przedstawicieli handlowych, kierowników sklepów, sprzedawców. Rolą osoby będzie przyczynienie się do zwiększenia sprzedaży w okresie wskazanym w regulaminie. Pracownik Klienta za polecanie produktów marki określonej Firmy i jego właściwą ekspozycję otrzyma nagrodę określoną w regulaminie (m.in. bony towarowe, sprzęt elektroniczny, alkohol, sprzęt agd itp.). Każda jednorazowa wartość nagrody nie przekroczy kwoty 200,00 zł netto. Pracownik Klienta (np. dużej sieci handlowej lub hurtowni) będzie musiał udowodnić, że za jego przyczyną nastąpił przyrost obrotu z danym Kontrahentem, poprzez złożone zamówienie na kwotę określoną w regulaminie przyznawania nagród. Uczestnikami akcji promocyjnej nie będą osoby wymienione w art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy o p.d.o.f. Ponadto Organizator (Wnioskodawczyni) akcji promocyjnych i reklamowych w siedzibie swojej Firmy lub siedzibie Klienta zorganizuje niezbędne szkolenie pracowników Klienta na temat oferowanych przez siebie produktów do sprzedaży oraz zapozna ich z właściwościami użytkowymi. Na tą okoliczność zapewni pracownikom Klienta m.in. zakwaterowanie, serwis kawowy, obiad. Poniesione koszty na organizację szkolenia nie będą miały charakteru reprezentacyjnego.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy wobec powyższego Organizator (Wnioskodawczyni) akcji promocyjnych i reklamowych kierowanych do pracowników Klienta może zaliczyć do swoich kosztów uzyskania przychodów, zarówno wydatki związane z organizacją szkolenia, jak również wartość nagród przekazywanych pracownikom Klienta za uczestnictwo w zorganizowanej akcji "promuj i reklamuj produkty marki".

(pytanie wymienione we wniosku jako pierwsze)

Zdaniem Wnioskodawczyni, zgodnie z przedstawionym opisem zdarzenia przyszłego, wszystkie koszty ponoszone na zakup nagród, jak również związane z organizacją szkolenia (za wyjątkiem zakupu alkoholu z uwagi na ustawę antyalkoholową), podlegać będą zaliczeniu w koszty uzyskania przychodów, o ile będą miały wpływ na osiągnięcie przychodu. Zdaniem Wnioskodawczyni, bez znaczenia jest, kto będzie promował, czy reklamował produkty marki, ważne jest, aby został osiągnięty założony cel. Właściwą ekspozycję towarów, czy produktów danej marki, w określonym czasie i ich polecania przy sprzedaży, nie można zorganizować wszystkim towarom znajdującym się w hurtowni, chociażby z uwagi na ograniczone miejsca półkowe. Zdaniem Wnioskodawczyni, wszystkie czynności, podejmowane przy organizacji promocji, czy reklamy produktów wiążą się z uatrakcyjnianiem sprzedaży.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zatem kosztem uzyskania przychodów nie są wszystkie wydatki, ale tylko takie, które nie są wymienione w art. 23 i których poniesienie pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskaniem przychodu z danego źródła, bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów. Jednakże ciężar wykazania owego związku spoczywa na podatniku, który wywodzi z tego określone skutki prawne.

Kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Z oceny tego związku winno przy tym wynikać, iż poniesiony wydatek obiektywnie może się przyczynić do osiągnięcia przychodów z danego źródła. Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodów winien, w myśl powołanego przepisu spełniać łącznie następujące warunki:

* pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

* nie znajdować się na liście wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

* być właściwie udokumentowany.

W myśl art. 23 ust. 1 pkt 23 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje terminu "reprezentacja", dlatego też należy w tym zakresie posłużyć się wykładnią językową. Przez reprezentację rozumie się "okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia, związaną ze stanowiskiem, pozycją społeczną" - Uniwersalny Słownik Języka Polskiego pod redakcją prof. Stanisława Dubisza (Wydawnictwo Naukowe PWN; Warszawa 2007). Przenosząc tę definicję na grunt ustawy podatkowej, należy uznać, że reprezentacja to przede wszystkim każde działanie skierowane do istniejących lub potencjalnych kontrahentów podatnika lub osoby trzeciej, w celu stworzenia oczekiwanego wizerunku podatnika, w celu ułatwienia zawarcia umowy lub stworzenia korzystnych warunków jej zawarcia. Wydatki na reprezentację to koszty, jakie ponosi podatnik w celu wykreowania swojego pozytywnego wizerunku, uwypuklenia swojej zasobności, profesjonalizmu. Wydatki te jednocześnie w sposób pośredni promują firmę. Pojęcie reprezentacji dotyczy kontaktów podatnika w stosunkach z innymi podmiotami.

Reprezentacja to również wydatki, w tym zwłaszcza na usługi gastronomiczne, związane z wystawnym podejmowaniem kontrahentów, koszty prezentów wręczanych obecnym lub potencjalnym partnerom handlowym, organizowanie z wielkim rozmachem imprez, czy spotkań, wystawnych bankietów z ekskluzywnym menu. Chodzi więc o takie działania, u podłoża których leży ułatwienie nawiązywania i podtrzymania kontaktów handlowych, także poprzez budowanie osobistych relacji i których zasadniczym celem jest kształtowanie wizerunku przedsiębiorcy, jako zasobnego, godnego zaufania partnera biznesowego. Istotny jest cel tych działań, a charakter ponoszonych wydatków bezsprzecznie będzie świadczył o zamiarze kreowania pozytywnego wizerunku firmy, czyli lepszego jej postrzegania na zewnątrz.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Spółka cywilna, której Wnioskodawczyni jest wspólnikiem zamierza rozszerzyć działalność gospodarczą o sprzedaż materiałów budowlanych. Aby uatrakcyjnić sprzedaż towarów, zorganizuje akcję promocyjną sprzedaży, pod hasłem "promuj i reklamuj produkt marki, a otrzymasz nagrodę zgodnie z regulaminem". Akcje promocyjne i reklamowe organizowane będą na terenie całej Polski, poprzez pracowników Klientów Spółki, m.in. przedstawicieli handlowych, kierowników sklepów, sprzedawców. Celem akcji będzie przyczynienie się do zwiększenia sprzedaży w okresie wskazanym w regulaminie. Pracownik Klienta za polecanie produktów marki określonej Firmy i jego właściwą ekspozycję otrzyma nagrodę określoną w regulaminie (m.in. bony towarowe, sprzęt elektroniczny, alkohol, sprzęt agd itp.) Każda jednorazowa wartość nagrody nie przekroczy kwoty 200,00 zł netto. Pracownik Klienta (np. dużej sieci handlowej lub hurtowni) będzie musiał udowodnić, że za jego przyczyną nastąpił przyrost obrotu z danym Kontrahentem, poprzez złożone zamówienie na kwotę określoną w regulaminie przyznawania nagród. Ponadto Spółka cywilna, jako Organizator akcji promocyjnych i reklamowych zorganizuje w siedzibie swojej Firmy, lub siedzibie Klienta niezbędne szkolenie pracowników Klienta na temat oferowanych przez siebie produktów do sprzedaży oraz zapozna ich z właściwościami użytkowymi. Na tą okoliczność zapewni pracownikom Klienta m.in. zakwaterowanie, serwis kawowy, obiad. Poniesione koszty na organizację szkolenia nie będą miały charakteru reprezentacyjnego.

Odnosząc powyższe do przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, iż na gruncie niniejszej sprawy istotnym jest rozstrzygnięcie kwestii, czy ponoszone przez Wnioskodawczynię wydatki ukierunkowane będą na reprezentowanie firmy oraz budowanie jej prestiżu (reprezentacja), czy też nie mają tego charakteru, a służą zachęcaniu pracowników klientów Spółki do zwiększenia sprzedaży oferowanych przez Nią towarów, co ma znaczenie w kontekście wielkości osiąganych przychodów.

W świetle powyższych przepisów należy stwierdzić, iż przedmiotowe wydatki (z wyjątkiem wydatków na zakup alkoholu) mogą zostać uznane za koszt uzyskania przychodów prowadzonej w formie Spółki cywilnej pozarolniczej działalności gospodarczej, o ile wydatki te nie będą nosiły cech okazałości, wystawności, a ich charakter nie będzie świadczył o kreowaniu pozytywnego wizerunku firmy, czyli kształtowaniu lepszego postrzegania firmy na zewnątrz w porównaniu z podmiotami gospodarczymi świadczącymi lub oferującymi podobne produkty. Zauważyć bowiem należy, iż działania, których głównym celem jest poprawa wizerunku przedsiębiorcy, również stanowią wydatki zaliczane do kosztów reprezentacji, które nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej.

Jak wskazano powyżej, kwalifikacja prawna wydatków na organizację akcji promocyjnej i związane z nią szkolenia pracowników klientów Spółki wymaga oceny, czy wskazane we wniosku działania mają kształtować popyt na dystrybuowane towary, czy też mają służyć budowaniu relacji z kontrahentami (klientami) i wywołaniu jak najlepszego wrażenia.

Zatem, w sytuacji, gdy głównym celem organizowanej akcji promocyjnej będzie zwiększenie sprzedaży oferowanych przez Spółkę towarów, a liczba uczestników tej akcji nie będzie wynikiem ich selekcji (o której mowa poniżej), to wydatki na organizację akcji promocyjnej, w tym szkolenia pracowników klientów Spółki mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

W przypadku natomiast, gdy możliwość uczestniczenia w przedstawionej we wniosku akcji promocyjnej będą mieli tylko pracownicy wyselekcjonowanych partnerów handlowych Spółki, np. grupa jej klientów o określonym "potencjale zakupowym towarów" i jeśli akcja ta zostanie przygotowywana z myślą o budowaniu relacji z tymi kontrahentami, wydatki na jego organizację mają charakter reprezentacyjny i nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej.

Podkreślić także należy, iż zważywszy, iż wśród wydatków związanych z organizacją wskazanej we wniosku akcji promocyjnej znajdują się wydatki na napoje alkoholowe to koszty te podlegają wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów, zgodnie z literalnym brzmieniem cyt. powyżej art. 23 ust. 1 pkt 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, iż wydatki na organizację wskazanej we wniosku akcji promocyjnej, w tym szkolenia pracowników klientów Spółki, co do zasady, spełniają przesłanki uznania ich za koszt uzyskania przychodów, o ile przedmiotowe wydatki nie będą miały charakteru kosztów reprezentacji oraz zostaną właściwie udokumentowane.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmieniać należy, iż w zakresie pytań wymienionych we wniosku jako drugie i trzecie, zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, 43-300 Bielsko-Biała, ul. Traugutta 2a.