IBPBI/1/415-669/13/AP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni, przedstawione we wniosku z dnia 8 kwietnia 2013 r. (data wpływu do tut. Biura 19 kwietnia 2013 r.), uzupełnionym w dniach 5 i 9 lipca 2013 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie skutków podatkowych związanych ze sprzedażą nieruchomości wykorzystywanych w prowadzonej działalności gospodarczej - jest prawidłowe.

W dniu 19 kwietnia 2013 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, m.in. dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych związanych ze sprzedażą nieruchomości wykorzystywanych w prowadzonej działalności gospodarczej. Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 27 czerwca 2013 r. Znak: IBPBI/1/415-402/13/AP, IBPBII/2/415-423/13/MW, IBPP1/443-368/13/LSz, wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło w dniach 5 i 9 lipca 2013 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Od 1998 r. Wnioskodawczyni prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą, jako osoba fizyczna. Głównym przedmiotem tej działalności przez wiele lat był handel. W marcu 1998 r. Wnioskodawczyni nabyła lokal użytkowy w budynku, w którym wyodrębniono własność lokali. Obecnie w budynku jest 5 właścicieli poszczególnych lokali. Stosownie do zapisów w akcie notarialnym, przedmiotowy lokal Wnioskodawczyni zakupiła wraz z udziałem w nieruchomości wspólnej z majątku odrębnego. W 1998 r. pomiędzy Wnioskodawczynią a Jej mężem istniał ustrój wspólności majątkowej małżeńskiej. Od 1998 r. nabyty lokal znajduje się w ewidencji środków trwałych firmy i podlega amortyzacji. W lokalu tym Wnioskodawczyni prowadziła działalność w zakresie handlu, a od 2006 r. w zakresie najmu.

W latach 2004-2010 dokonała budowy obiektu na działce przyległej do ww. lokalu. Lokal ten posiada odrębne wejście, odrębne liczniki od lokalu, odrębne księgi wieczyste. Nakłady inwestycyjne nie stanowiły kosztu podatkowego. Obiekt ten w części jest wynajmowany wraz z lokalem jednemu najemcy na prowadzenie apteki, a w części był czasowo wynajmowany innej firmie. W dniu 29 kwietnia 2006 r. Wnioskodawczyni zawarła w kancelarii notarialnej umowę majątkową małżeńską - rozdzielności majątkowej polegającej na tym, że każdy z małżonków zachowuje majątek nabyty zarówno przed zawarciem umowy, jak i majątek nabyty później oraz że każdy z małżonków będzie zarządzał i rozporządzał całym swym majątkiem samodzielnie. Od maja 2006 r. przedmiotem prowadzonej przez Wnioskodawczynię jednoosobowo pozarolniczej działalności gospodarczej jest, zgodnie z symbolem PKD 68.20.Z - wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi.

Ponadto od grudnia 2003 r. Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą, jako wspólnik spółki cywilnej w zakresie usług rachunkowo-podatkowych.

W grudniu 2006 r. w ramach prowadzonej jednoosobowo działalności gospodarczej, zawarła umowę najmu lokalu opisanego powyżej oraz części z części parterowej nowobudowanego obiektu (nie całe 30 m²) i od tamtej pory wynajmuje ten lokal oraz wyodrębnioną część nowego budynku najemcy (w ramach jednej umowy). Najemca we własnym zakresie wykonał w wynajętych pomieszczeniach roboty adaptacyjne, budowlane dla własnych celów zgodnie z projektem budowlanym, celem prowadzenia w nich apteki. Przychody które Wnioskodawczyni uzyskuje z ww. tytułu stanowią przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej. Zdarzenia gospodarcze związane z tą działalnością ujmuje w podatkowej księdze przychodów i rozchodów. Dochody uzyskiwane z tej działalności opodatkowuje 19% "podatkiem liniowym". Przychody z najmu ww. lokalu oraz koszty uzyskania przychodu związane z ww. lokalem ewidencjonuje w podatkowej księdze przychodów i rozchodów. Zgodnie z zawartą umową najmu - najemca poza czynszem ponosi wszystkie koszty związane z korzystaniem z lokalu i jego eksploatacją, w tym m.in. za dostawę wody, gazu, energii elektrycznej, ciepła, odprowadzanie ścieków i nieczystości, telefon-na podstawie wystawianych rachunków, faktur, refaktur. W późniejszych aneksach do ww. umowy zawarto również, iż najemca oprócz czynszu miesięcznego zwracał będzie koszty podatku od nieruchomości (na podstawie noty obciążeniowej wystawianej przez Wnioskodawczynię po otrzymaniu decyzji z Urzędu Miasta), jak też kosztów mediów (refaktura kosztów) oraz zwracał będzie inne koszty związane z lokalem np. za przeprowadzone okresowe badania i sprawdzanie stanu technicznego lokalu (np. kominiarz, elektryk., p.poż., budowlane, czy inne wymagane przepisami prawa). Wnioskodawczyni, jako właścicielka lokalu wystawia najemcy fakturę za czynsz (odrębną) oraz faktury będące zwrotem kosztów mediów wg wskazań liczników (refaktury). Wartości netto z ww. faktur zarówno czynszowych jak z tzw. refaktur stanowią przychody podatkowe, a koszty mediów według dostawców stanowią koszty podatkowe.

Wnioskodawczyni zamierza zlikwidować całkowicie prowadzoną przez Nią jednoosobowo działalność gospodarczą. Dokona jej wykreślenia z ewidencji działalności gospodarczej. Powyższe spowoduje, iż zaświadczenie o wpisie do ewidencji działalności gospodarczej wskazywać będzie wyłącznie prowadzenie działalności w formie spółki cywilnej, jako wspólnik. Dokona również zmiany w REGON, pozostawiając wyłącznie działalność zgodnie z symbolem PKD 69.20.Z - działalność rachunkowo-księgowa i inne pozostałe PKD, które prowadzi w ramach tej spółki. Konsekwentnie w ZUS również dokona wyrejestrowania tytułu do ubezpieczenia zdrowotnego (obecnie opłaca 2 składki zdrowotne z jednoosobowej działalności gospodarczej i ze spółki cywilnej). O zamiarze likwidacji jednoosobowej działalności zawiadomi właściwego naczelnika urzędu skarbowego co najmniej 7 dni przed planowanym sporządzeniu remanentu likwidacyjnego na dzień likwidacji. Dzień przed dniem likwidacji dokona przekazania na potrzeby własne przedmiotowego lokalu, czyli wykreślenia z ewidencji środków trwałych. Stosownie do art. 24 ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, sporządzi wykaz składników majątku na dzień likwidacji, na którym nie będzie już środków trwałych w postaci nieruchomości, bowiem zostaną one przekazane na potrzeby własne podatnika dzień przed dniem likwidacji. Zatem przedmiotowy wykaz będzie zerowy. Po przekazaniu przedmiotowych nieruchomości na potrzeby własne, nie związane z działalnością gospodarczą, nadal będzie kontynuowała wynajem, ale nie jako przedsiębiorca tylko osoba prywatna. W tym też celu Wnioskodawczyni zamierza zawrzeć z najemcą kolejny aneks do umowy najmu, która obowiązuje od grudnia 2006 r., w którym to aneksie zmianie ulegnie wynajmujący (z jednoosobowego przedsiębiorstwa Wnioskodawczyni na Wnioskodawczynię, działającą jako osoba prywatna). Wnioskodawczyni złoży właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemne oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym zgodnie z art. 9a ust. 6 w związku z art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz zgodnie z art. 9 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym.

Po dokonaniu ww. czynności Wnioskodawczyni planuje:

* opłacać ryczałtowy podatek dochodowy z najmu 8,5% i być nadal podatnikiem VAT,

* prowadzić działalność gospodarczą, jako wspólnik spółki cywilnej.

W uzupełnieniu wniosku, ujętym w piśmie z dnia 1 lipca 2013 r., wskazano m.in., iż:

* Wnioskodawczyni jest wyłącznym właścicielem nieruchomości, o których mowa we wniosku. W dniu 29 kwietnia 2006 r. zawarła umowę rozdzielności majątkowej z mężem polegającą na tym, że każdy z małżonków zachowuje majątek nabyty zarówno przed zawarciem umowy jak i majątek nabyty później oraz każdy z małżonków będzie nim zarządzał samodzielnie,

* lokal, o którym mowa we wniosku Wnioskodawczyni nabyła w 1998 r., z majątku odrębnego,

* obiekt wybudowany na nieruchomości gruntowej za ww. lokalem, był realizowany w ramach inwestycji prowadzonej w latach 2004 - 2010. Działka, na której został wybudowany budynek Wnioskodawczyni zakupiła w 2001 r. z majątku odrębnego,

* Wnioskodawczyni cały ww. lokal oraz część (30 m²) wybudowanego budynku wynajmuje jednemu najemcy na prowadzenie apteki, zaś pozostałą część dobudowanego budynku, wynajmowała innej firmie,

* przedmiotowy lokal został ujęty w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i pranych. Wnioskodawczyni dokonuje odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej tego lokalu i ujmuje je w kosztach podatkowych raz w roku,

* dobudowany do ww. lokalu budynek nie jest ujęty w ewidencji środków trwałych, a tym samym nie są dokonywane odpisy amortyzacyjne od jego wartości początkowej, zaliczane do kosztów podatkowych,

* tytuł prawny do działki, na której wybudowano w latach 2004-2010 ww. budynek, stanowi umowa kupna sprzedaży zawarta w formie aktu notarialnego. Nieruchomość ta jest własnością Wnioskodawczyni,

* na dzień złożenia wniosku Wnioskodawczyni nie planuje sprzedaży nieruchomości.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Jeżeli Wnioskodawczyni chciałaby sprzedać nieruchomości związane z działalnością gospodarczą, które zostały wycofane z działalności dzień przed likwidacją i przekazane na potrzeby własne podatnika - to czy zastosowanie znajdzie przepis art. 10 ust. 2 pkt 3 w zw. z art. 10 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

(pytanie oznaczone we wniosku Nr 5)

Zdaniem Wnioskodawczyni, jeżeli chciałaby sprzedać nieruchomości związane z działalnością gospodarczą, które zostały wycofane z działalności dzień przed likwidacją i przekazane na potrzeby własne podatnika, to zastosowanie znajdzie przepis art. 10 ust. 2 pkt 3 w związku z art. 10 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, co oznacza, że przychód powstanie jeżeli sprzedaż (zbycie) nastąpi w ciągu 6 lat licząc od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki zostały wycofane z działalności gospodarczej. Przykładowo jeżeli wycofanie nastąpi w lipcu 2013 r., 6 lat należy liczyć od 1 sierpnia 2013 r. okres ten minie 31 sierpnia 2019 r. Zatem zbywając odpłatnie przedmiotową nieruchomość od września 2019 r. Wnioskodawczyni nie będzie zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego z żadnego przepisu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie, w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonujących zamiany.

W myśl art. 10 ust. 2 pkt 3 ww. ustawy, przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Jednak w myśl art. 10 ust. 3 ww. ustawy, przepisy ust. 1 pkt 8 mają zastosowanie do odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie.

Z powyższego wynika zatem, że aby przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości mógł zostać zaliczony do źródła przychodów, określonego wyżej wskazanym przepisem art. 10 ust. 1 pkt 8 cyt. ustawy, spełnione winny zostać co najmniej dwie podstawowe przesłanki:

* nieruchomość nie może być przedmiotem odpłatnego zbycia w wykonywaniu działalności gospodarczej,

* nieruchomość nie może być nieruchomością niemieszkalną wykorzystywaną w tej działalności.

Odrębnym źródłem przychodów jest, wskazana w art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, pozarolnicza działalność gospodarcza. W świetle art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolniczej działalności gospodarczej), uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Przepis art. 14 ust. 2 pkt 1 powyższej ustawy stanowi, iż przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej składników majątku będących:

- ujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym także przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wymienionych w lit. b, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego lub udziału w takim prawie nieujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Zgodnie z art. 14 ust. 2c ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do przychodów, o których mowa w ust. 2 pkt 1, nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie. Przepis art. 30e stosuje się odpowiednio.

Z powyższych przepisów wynika zatem, iż w przypadku wykorzystywania w prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej składników majątku stanowiących środki trwałe (w tym budynku, czy lokalu użytkowego oraz związanego z nim gruntu), przychód z ich zbycia, jako przychód ze sprzedaży środków trwałych, stanowi przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej. Wyjątek stanowią będące środkami trwałymi budynki, czy lokale mieszkalne oraz związany z nimi grunt.

Z treści przytoczonych przepisów wynika, również że przychodami z działalności gospodarczej są zarówno przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą składników majątku używanych aktualnie w działalności, jak i przychody uzyskane ze sprzedaży tych składników majątku, które zostały z działalności gospodarczej z różnych względów wycofane. Jeżeli jednak między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia upłynęło 6 lat, to przychód ze sprzedaży tych składników majątku nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej.

Należy zauważyć, iż przepis art. 14 ust. 1 powołanej ustawy nie wymienia wszystkich przychodów z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy. Natomiast przepis art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy wskazuje tylko na niektóre rodzaje przychodów zaliczanych również do przychodów z działalności gospodarczej.

Jak wykazuje analiza przytoczonych powyżej uregulowań prawa podatkowego, rodzajowy katalog przychodów ze źródła jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza nie jest zamknięty. Wymienione kategorie przychodów mają charakter przykładowy, otwarty.

Zatem w myśl powyższego, odpłatne zbycie nieruchomości wykorzystywanych w działalności gospodarczej, nawet nie ujętych w wykazie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, stanowi dla podmiotu, który faktycznie przedmiotowe nieruchomości wykorzystywał (wykorzystuje) dla celów prowadzonej działalności gospodarczej, w całości przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, o którym mowa w cytowanym art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przy kwalifikacji przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości decydujące znaczenie ma bowiem przedmiotowe i funkcjonalne powiązanie danego rodzaju przychodu ze źródłem jego uzyskania. Wyjątek stanowią wyłącznie nieruchomości o charakterze mieszkalnym, ze zbycia których przychód kwalifikowany jest do źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy. Przy czym, z uwagi na fakt, że jak wynika z wniosku Wnioskodawczyni w ramach działalności gospodarczej wynajmuje nieruchomości innemu podmiotowi (podmiotom) na cele prowadzenia w nich działalności gospodarczej, nie mogą być one uznane (co do zasady) za nieruchomości mieszkalne, a w konsekwencji ww. wyłączenie nie znajdzie zastosowania.

Z przedstawionego we wniosku oraz jego uzupełnieniu opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawczyni od 1998 r. prowadzi jednoosobowo pozarolniczą działalność gospodarczą, m.in. w zakresie wynajmu i zarządzania nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi. Ponadto od 2003 r. jest wspólnikiem spółki cywilnej prowadzącej działalności gospodarczą w zakresie usług księgowo-podatkowych. W ramach prowadzonej jednoosobowo działalności wykorzystuje wyodrębniony lokal użytkowy, stanowiący środek trwały w tej działalności, a także budynek wybudowany na gruncie przyległym do ww. lokalu nieujęty w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Ww. lokal oraz część budynku wynajmowane są innemu podmiotowi na cele prowadzenia apteki, a w pozostałej części ww. budynek wynajmowany był innej firmie. Ww. nieruchomości stanowią wyłączną własność Wnioskodawczyni. Wnioskodawczyni zamierza wycofać ww. nieruchomości z prowadzonej w zakresie najmu działalności gospodarczej i przeznaczyć je na własne potrzeby, a następnie zamierza zlikwidować prowadzoną indywidualnie działalność gospodarczą i wynajmować te nieruchomości w ramach tzw. najmu prywatnego. Wnioskodawczyni nie wyklucza, iż może w przyszłości sprzedać przedmiotowe nieruchomości.

Mając powyższe na względzie, stwierdzić należy, iż w sytuacji gdy Wnioskodawczyni dokona odpłatnego zbycia wskazanych we wniosku nieruchomości, które zostaną wycofane z prowadzonej przez Nią działalności gospodarczej przed upływem 6 lat licząc od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym ww. nieruchomości zostaną wycofane z prowadzonej przez Nią działalności gospodarczej uzyska przychód ze źródła przychodu, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza, co może skutkować obowiązkiem uiszczenia podatku dochodowego od dochodu uzyskanego z tego zbycia. Natomiast w sytuacji, gdy Wnioskodawczyni sprzeda ww. nieruchomości, po upływie ww. sześcioletniego terminu, o którym mowa w art. 10 ust. 2 pkt 3 ww. ustawy (o ile nieruchomości te nie zostaną ponownie przekazane na cele prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności gospodarczej) nie uzyska z tego tytułu przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i nie będzie zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu tej sprzedaży.

Odnosząc się natomiast do zawartego we wniosku przykładowego wyliczenia przez Wnioskodawczynię sześcioletniego terminu, o którym mowa w art. 10 ust. 2 pkt 3 ww. ustawy, wskazać należy, iż zgodnie z art. 12 § 4 Ordynacji podatkowej, terminy określone w latach kończą się z upływem tego dnia w ostatnim roku, który odpowiada początkowemu dniowi terminu, a gdyby takiego dnia w ostatnim roku nie było - w dniu, który poprzedzałby bezpośrednio ten dzień.

Jeżeli zatem, jak wskazała Wnioskodawczyni w ww. przykładzie, wycofanie nieruchomości z prowadzonej przez Nią działalności gospodarczej nastąpi w lipcu 2013 r., to sześcioletni termin należy liczyć począwszy od 1 sierpnia 2013 r. Termin ten upłynie zatem z dniem 1 sierpnia 2019 r., co oznacza że odpłatne zbycie ww. nieruchomości po tym dniu (a więc od 2 sierpnia 2019 r.) nie będzie powodowało powstania obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jednakże z uwagi na fakt, iż w postępowaniu o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego ocenie podlega stanowisko Wnioskodawczyni, z którego wynika, iż Jej zdaniem sześcioletni termin, o którym mowa w art. 10 ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy liczyć od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym wskazane we wniosku nieruchomości zostaną przez Nią wycofane z działalności gospodarczej, a nie przykładowe wyliczenia zawarte przez Wnioskodawczynię we wniosku, to błędne wyliczenie przez Wnioskodawczynię ww. sześcioletniego terminu, zawarte w przedstawionym przykładzie pozostaje bez wpływu na prawidłowość ww. stanowiska.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienić należy, iż w pozostałym zakresie będącym przedmiotem wniosku ORD-IN, wydane zostaną odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.