IBPBI/1/415-668/14/ZK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 20 lutego 2014 r. (data wpływu do tut. Biura 28 lutego 2014 r.), uzupełnionym 28 maja 2014 r., o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie:

* sposobu zaliczenia do kosztów uzyskania prowadzonej działalności gospodarczej wydatków, o których mowa we wniosku, głównie związanych z zakupem wyposażenia, kosztów "przeprowadzki" oraz zagospodarowania terenów zielonych - jest prawidłowe,

* momentu zaliczenia ww. wydatków do kosztów podatkowych - jest nieprawidłowe.

W dniu 28 lutego 2014 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, m.in. w zakresie sposobu i momentu zaliczenia do kosztów uzyskania prowadzonej działalności gospodarczej wydatków, o których mowa we wniosku, głównie związanych z zakupem wyposażenia, kosztów "przeprowadzki" oraz zagospodarowania terenów zielonych. Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 16 maja 2014 r. Znak: IBPBI/1/415-251/14/ZK wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 28 maja 2014 r.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, zarejestrowaną w 1996 r. na podstawie wpisu do Ewidencji Działalności Gospodarczej. Podatek dochodowy rozliczany jest na "zasadach ogólnych", a zdarzenia gospodarcze związane z prowadzoną działalnością są ewidencjonowane w podatkowej księdze przychodów i rozchodów. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku Vat. Zakres prowadzonej działalności obejmuje produkcję i montaż rolet zewnętrznych i bram garażowych segmentowych i rolowanych. Wnioskodawca prowadził działalność w lokalach wynajmowanych od osób trzecich. W 2009 r. została zakupiona działka, z myślą o budowie własnej siedziby. Pozwolenie na budowę otrzymano końcem sierpnia 2012 r. Jedna decyzja obejmowała pozwolenie na budowę pod nazwą.... Druga decyzja obejmowała pozwolenie na budowę inwestycji pod nazwą....

Wnioskodawca zaciągnął kredyt inwestycyjny na realizację powyższego zadania oraz kredyt w rachunku bieżącym, który w części został wykorzystany do zapłaty kwot podatku Vat z faktur za wykonane usługi i zakupione materiały związane z inwestycją oraz wydatki bieżące nie związane z inwestycją.

Na wiosnę 2013 r. ruszyły pierwsze prace rozpoczynające budowę.

1. Zostały zrealizowane następujące roboty budowlane:

* wystawiono budynek produkcyjno-biurowy z wewnętrznymi instalacjami: c.o., wod.-kan., gazową, elektryczną,

* podciągnięto do budynku przyłącze wody, kanalizacji sanitarnej i deszczowej,

* wykonano bezodpływowy zbiornik na nieczystości ciekłe oraz zbiornik odparowywujący wody opadowe,

* wykonano doziemną instalację gazową i policznikową linię kablową,

* wykonano zjazd publiczny z drogi powiatowej na działkę,

* wykonano ogrodzenie wokół budynku wraz z automatyczną bramą wjazdową na posesję,

* przyległy plac do budynku został utwardzony poprzez ułożenie kostki brukowej.

2. Aby dokonać odbioru budynku i otrzymać pozwolenie na jego użytkowanie należało wykonać szereg prac wykończeniowych wewnątrz budynku, polegających na:

* ułożeniu płytek na podłogach,

* wykonaniu sufitów podwieszanych,

* założeniu okien wraz z roletami zewnętrznymi automatycznymi oraz bram garażowych,

* wyłożenie części ścian płytami OSB, PCV, MDF, panelami D3, malowaniu ścian i sufitów,

* wykonaniu kominka z rozprowadzeniem ciepła,

* założeniu drzwi wewnętrznych oraz technicznych zgodnie z wymogami ppoż.,

* założeniu urządzeń sanitarnych.

3. Oprócz wymienionych wyżej nakładów zostały poniesione dodatkowe koszty w postaci:

* prowizji i odsetek od zaciągniętych kredytów na realizację inwestycji,

* opłat związanych z uzyskaniem pozwoleń, dokumentacji, wycen, projektów, map, itp.,

* ubezpieczenia budynku od ryzyka budowlano-montażowego za okres w trakcie budowy,

* opłat za przyłącza do budynku,

* kosztów inspektora nadzoru, kierownika budowy,

* koszty przeprowadzonych odbiorów instalacji ppoż. oraz instalacji przewodów wentylacyjnych,

* koszty paliwa na dojazdy na budowę, do urzędów, zakupy materiałów itp. związane z prowadzoną inwestycją.

* koszty związane z płacami i jej pochodnymi za pracowników, którzy byli wykorzystywani do niektórych prac związanych z inwestycją,

Wnioskodawca nadmienia, że zjazd z drogi, przyległy plac, ogrodzenie oraz wszystkie wykonane przyłącza, jak i prace wymienione w punkcie 1, 2 i 3 dotyczą jednego budowanego obiektu.

4. Ponadto poniesiono koszty na wyposażenie nowo powstałego budynku oraz na szereg dodatkowych prac, tj. wydatki na:

* wyposażenie pomieszczeń pracowniczych w szafki wolnostojące, stoły, krzesła, meble kuchenne wolnostojące z wyposażeniem, zlew aluminiowy, czajniki, ociekacze naczyń itp.,

* meble łazienkowe wolnostojące z dozownikami mydła, suszarkami elektrycznymi do rak oraz ogrzewacze wody,

* meble biurowe wolnostojące,

* żaluzje wewnętrzne na okna,

* regały na materiał na halach produkcyjnych,

* reklama z logiem firmy zewnętrzna wykonana ze styroduru,

* zakup gaśnic, kocy ppoż. zgodnie z przepisami ppoż.,

* koszty związane z przeprowadzką: wynajem przyczepy do przewozu dłużycy, koszty pracowników, paliwa itp.,

* koszty związane z zagospodarowaniem terenów zielonych: zakup ziemi i posadzenie krzewów, kwiatów, posianie trawy.

Koszty poszczególnych elementów wyposażenia nie przekraczają kwoty 3.500 złotych.

Wszystkie nakłady poniesione na budowę powyższej inwestycji są udokumentowane odpowiednimi dokumentami świadczącymi o poniesionych nakładach.

W uzupełnieniu wniosku, ujętym w piśmie z 26 maja 2014 r., wskazano m.in., że:

* działalność prowadzona jest jednoosobowo,

* w wyniku podjętych działań został wybudowany jeden budynek produkcyjno-biurowy wraz z wewnętrznymi i zewnętrznymi instalacjami, ogrodzeniem budynku i utwardzeniem placu wokół oraz wykonano zjazd z drogi publicznej,

* wszystkie przyłącza, ogrodzenie, utwardzenie terenu, zjazd dotyczą jednego składnika majątku czyli nowo wybudowanego budynku produkcyjno-biurowego,

* nowo wybudowany budynek został zaliczony do grupy 10 budynki niemieszkalne KŚT 101 budynki przemysłowe PKWiU 41.00.20.0,

* zjazd z drogi stanowi własność Wnioskodawcy i wszelkie koszty związane z utwardzeniem oraz przystosowaniem zjazdu do użytkowania zostały poniesione przez niego.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy koszty wymienione w punkcie 4 dotyczące wyposażenia nowo powstałego budynku oraz prac dodatkowych tj. przeprowadzki, stanowić będą koszt uzyskania przychodu w momencie jego poniesienia do wartości 3.500 złotych poszczególnego elementu wyposażenia lub będzie stanowił koszt podatkowy poprzez odpisy amortyzacyjne elementów wyposażenia powyżej 3.500 złotych.

(pytanie oznaczone we wniosku Nr 2)

Zdaniem Wnioskodawcy, wszystkie koszty wymienione w punkcie 4 i poniesione na wyposażenie hal, pomieszczeń biurowych i socjalnych dla pracowników o wartość poniżej 3.500 zł zgodnie z art. 22d ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych można zaliczyć bezpośrednio w koszty uzyskania przychodu w miesiącu ich nabycia.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 tej ustawy.

Aby zatem dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodu musi spełniać łącznie następujące przesłanki:

* musi być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

* nie może być wymieniony w art. 23 ww. ustawy, wśród wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów,

* musi być należycie udokumentowany.

Zatem kosztem uzyskania przychodów nie są wszystkie wydatki, ale tylko takie, które nie są wymienione w art. 23 i których poniesienie pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskaniem przychodu z danego źródła, bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów. Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera wykazu wydatków, który przesądzałby o ich zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, zatem przyjmuje się, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością, których celem jest osiągnięcie przychodów oraz zabezpieczenie i zachowanie tego źródła przychodów, tak aby to źródło przynosiło przychody także w przyszłości.

Stosownie do art. 23 ust. 1 pkt 1 lit. b ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż grunty lub prawa wieczystego użytkowania gruntów środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części - wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów przy określaniu dochodu z odpłatnego zbycia rzeczy określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d, oraz gdy odpłatne zbycie rzeczy i praw jest przedmiotem działalności gospodarczej, a także w przypadku odpłatnego zbycia składników majątku związanych z działalnością gospodarczą, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, bez względu na czas ich poniesienia.

Jednakże w myśl art. 22 ust. 8 ww. ustawy, kosztami uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

Zgodnie z art. 22a ust. 1 ww. ustawy, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 22k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji (wykazu), z zastrzeżeniem art. 22e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór (art. 22h ust. 1 pkt 1 tej ustawy).

Stosownie do treści art. 22f ust. 1 tej ustawy, podatnicy, z wyjątkiem tych, którzy ze względu na ogłoszoną upadłość obejmującą likwidację majątku nie prowadzą działalności gospodarczej, dokonują odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 22a ust. 1 i ust. 2 pkt 1-3 oraz w art. 22b.

Zgodnie z art. 22f ust. 3 ww. ustawy, odpisów amortyzacyjnych dokonuje się zgodnie z art. 22h-22m, gdy wartość początkowa środka trwałego albo wartości niematerialnej i prawnej w dniu przyjęcia do używania jest wyższa niż 3.500 zł. W przypadku gdy wartość początkowa jest równa lub niższa niż 3.500 zł, podatnicy, z zastrzeżeniem art. 22d ust. 1, mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art. 22h-22 m albo jednorazowo - w miesiącu oddania do używania tego środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, albo w miesiącu następnym.

W myśl art. 22d ust. 1 ww. ustawy, podatnicy mogą nie dokonywać odpisów amortyzacyjnych od składników majątku, o których mowa w art. 22a i 22b, których wartość początkowa, określona zgodnie z art. 22g, nie przekracza 3.500 zł; wydatki poniesione na ich nabycie stanowią wówczas koszty uzyskania przychodów w miesiącu oddania ich do używania.

Zgodnie z § 3 pkt 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152, poz. 1475 z późn. zm.) przez wyposażenie rozumieć należy - rzeczowe składniki majątku, związane z wykonywaną działalnością, niezaliczone zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym, do środków trwałych. Przy kwalifikacji podatkowej pod uwagę bierze się wartość jednostkową pojedynczej sztuki kompletnego i zdatnego do używania nabytego składnika majątku.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika m.in., że Wnioskodawca na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej wybudował budynek produkcyjno-biurowy. Oprócz wydatków związanych z jego wytworzeniem poniósł również wydatki na zakup wskazanych we wniosku w pkt 4 opisu stanu faktycznego składników majątku (wyposażenia) oraz wydatki związane z reklamą zewnętrzną, przeprowadzką, a także zagospodarowaniem terenów zielonych.

Mając na względzie powyższe stwierdzić należy, że wydatki na zakup składników majątku spełniających cyt. wyżej definicję wyposażenia Wnioskodawca może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej w momencie ich poniesienia w rozumieniu art. 22 ust. 6b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z tym przepisem, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów w przypadku podatników, o których mowa w ust. 6, tj. prowadzących podatkową księgę przychodów i rozchodów, z zastrzeżeniem ust. 5e, 6ba, 6bb i 7b, uważa się dzień wystawienia faktury (rachunku) lub innego dowodu stanowiącego podstawę do zaksięgowania (ujęcia) kosztu.

Natomiast w odniesieniu do składników majątku nie będących wyposażeniem, których wartość początkowa jest równa lub niższa niż 3.500 zł, zauważyć należy, że co do zasady, to od woli Wnioskodawcy zależy czy podejmie decyzję o ich amortyzowaniu:

- może wykorzystać możliwość, którą przewiduje art. 22d ust. 1 ww. ustawy i zaliczyć wydatki na ich nabycie bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów w miesiącu oddania ich do używania,

- może podjąć decyzję o ich amortyzowaniu w tym:

* jednorazowo do czego upoważnia go art. 22f ust. 3 ww. ustawy, w miesiącu oddania do używania środka trwałego, albo w miesiącu następnym,

* w okresie użytkowania począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym środek trwały wprowadzono do ewidencji do końca tego miesiąca, w którym nastąpi zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową.

W dacie poniesienia w rozumieniu ww. art. 22 ust. 6b ww. ustawy, Wnioskodawca może także zaliczyć do kosztów podatkowych, wydatki z tytułu reklamy zewnętrznej na budynku siedziby firmy Wnioskodawcy, jak również koszty "przeprowadzki", tj. wskazane we wniosku wydatki związane z przeniesieniem działalności do nowej siedziby. Wydatki te bez wątpienia są związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, a zatem mogą stanowić koszty podatkowe prowadzonej działalności gospodarczej.

Natomiast wskazane we wniosku wydatki związane z zagospodarowaniem terenów zielonych (zakup ziemi, posadzenie krzewów, kwiatów, posianie trawy), mogą zostać w dacie ich poniesienia uznane za koszty uzyskania przychodów prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, o ile spełniać będą ogólne przesłanki zaliczenia wydatków do kosztów podatkowych, określone w art. 22 ust. 1 cyt. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a więc o ile zostaną poniesione w celu uzyskania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub zachowania albo zabezpieczenia tego źródła przychodów. Wydatki te nie mogą mieć przy tym charakteru wystawnego, czy okazałego, bowiem w myśl art. 23 ust. 1 pkt 23 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Zważywszy zatem, że we własnym stanowisku Wnioskodawca wskazał, że wydatki, o których mowa w pkt 4 opisu stanu faktycznego podlegają zaliczeniu do kosztów podatkowych "w miesiącu ich nabycia" stanowisko Wnioskodawcy w zakresie:

* sposobu zaliczenia do kosztów uzyskania prowadzonej działalności gospodarczej wydatków, o których mowa we wniosku, głównie związanych z zakupem wyposażenia, kosztów "przeprowadzki" oraz zagospodarowania terenów zielonych - jest prawidłowe,

* momentu zaliczenia ww. wydatków do kosztów podatkowych - jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienić należy, że w zakresie pytania oznaczonego we wniosku Nr 1 wydano odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, 43-300 Bielsko-Biała, ul. Traugutta 2a.