IBPBI/1/415-654/11/ZK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 30 czerwca 2011 r. (data wpływu do tut. Biura 4 lipca 2011 r.), uzupełnionym w dniach 16 i 29 września 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych zakresie:

* możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej w formie spółki jawnej pozarolniczej działalności gospodarczej, odsetek i opłaty wstępnej od pożyczki zaciągniętej przez wspólnika tej spółki - jest nieprawidłowe,

* sposobu ujęcia i udokumentowania wskazanych wyżej wydatków w podatkowej księdze przychodów i rozchodów - jest bezprzedmiotowe.

W dniu 4 lipca 2011 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej w formie spółki jawnej pozarolniczej działalności gospodarczej, odsetek i opłaty wstępnej od pożyczki zaciągniętej przez wspólnika tej spółki oraz sposobu ujęcia wskazanych wyżej wydatków w podatkowej księdze przychodów i rozchodów. Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismami z dnia 05 i 20 września 2011 r. Znak: IBPBI/1/415-654/11/ZK wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło w dniach 16 i 29 września 2011 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W dniu 14 stycznia 2002 r. w wyniku przekształcenia spółki cywilnej na mocy ustawy - została zarejestrowana w KRS spółka jawna. Podstawową działalnością spółki jest prowadzenie apteki. Partnerami w spółce są osoby fizyczne, ojciec i córka. Spółka jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, a podatek dochodowy od osób fizycznych jest rozliczany przez partnerów na "zasadach ogólnych", który rozliczają za pomocą podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Apteka prowadzona jest od roku 1990 w lokalu będącym w zasobach spółdzielni mieszkaniowej, na podstawie umowy najmu lokalu użytkowego z dnia 10 kwietnia 1990 r. Zgodnie z wymogami stawianymi przez Inspektorat Farmaceutyczny należało dostosować pomieszczenia do standardów obowiązujących w Unii Europejskiej, zgodnie z rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 26 września 2002 r. w sprawie wykazu pomieszczeń wchodzących w skład powierzchni podstawowej i pomocniczej apteki (Dz. U. Nr 161, poz. 1338) oraz rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 30 września 2002 r. w sprawie szczegółowych wymogów, jakim powinien odpowiadać lokal apteki (Dz. U. Nr 171, poz. 1395). Budynek został oddany do użytku w latach osiemdziesiątych. Wymiany wymagały przede wszystkim grzejniki CO Typ F. - obecnie ma zastosowanie jedynie w pomieszczeniach fabrycznych, a w pomieszczeniach przeznaczonych do świadczenia usług zdrowotnych stosowanie obecnie jest niedozwolone. Wymianie uległa instalacja wodna i kanalizacyjna, elektryczna, stolarka wewnętrzna oraz meble. Koszty znacznie przekroczyły oczekiwania, finansowane były ze środków obrotowych, a raczej z kredytu handlowego, jaki spółka uzyskuje od swoich dostawców. Prace jednak należy zakończyć. Z uwagi na znaczne koszty remontu lokalu, prowadzonego od przeszło roku, wyniki finansowe firmy nie były zadowalające dla większości banków. Jako wieloletni, wiarygodny klient Banku X Wnioskodawca w dniu 16 czerwca 2011 r. uzyskał w tym Banku kredyt gotówkowy na kwotę 120.000 zł.

Zgodnie z umową pożyczki gotówkowej:

* opłata przygotowawcza wynosi-----------------------1.200,00 zł,

* oprocentowanie nominalne pożyczki brutto w skali roku -----------10,99%,

* kwota pożyczki brutto---------------------------121.200,00 zł,

* liczba miesięcznych rat do spłaty---------------------------60,

* kwota miesięcznej raty----------------------------2.635,00 zł.

Uzyskane w ten sposób środki Wnioskodawca zamierza przeznaczyć na dokończenie prac remontowych (50.000 zł), na uzupełnienie środków obrotowych uszczuplonych na remont prowadzony w poprzednim roku (70.000 zł).

W uzupełnieniu wniosku wskazano m.in., iż:

* najemcą wskazanym w umowie jest Spółka jawna,

* wydatki były przeznaczone na dostosowanie lokalu (zarówno apteka, jak i gabinet) do wymogów budowlanych, jak i sanitarno-epidemiologicznych stawianych konkretnej działalności i zostały zaliczone w koszty bieżącej działalności jako koszty remontowe,

* kredyt jest zaciągnięty na Wnioskodawcę i On spłaca go w całości; nie przesyłał przelewów z konta firmowego.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy odsetki od pożyczki gotówkowej zaciągniętej przez Wnioskodawcę partnera (winno być wspólnika) Spółki jawnej w części przypadającej na spłatę kwoty pożyczki przeznaczonej na dokończenie prac remontowych oraz na uzupełnienie środków obrotowych uszczuplonych na remont prowadzony w poprzednim roku, można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w ewidencji księgowej Spółki jawnej.

Czy opłata przygotowawcza od pożyczki gotówkowej zaciągniętej przez Wnioskodawcę w części przypadającej na spłatę kwoty pożyczki przeznaczonej na dokończenie prac remontowych oraz na uzupełnienie środków obrotowych uszczuplonych na remont prowadzony w poprzednim roku, można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w ewidencji księgowej Spółki jawnej.

Czy podstawą ujęcia tych wydatków w podatkowej księdze przychodów i rozchodów może być dowód wpłaty poszczególnych rat oraz wyliczenia dokonane na podstawie planu spłat pożyczki gotówkowej i udziału kwoty pożyczki przeznaczonej na cele prowadzenia działalności przez spółkę jawną w całej kwocie pożyczki.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. W świetle treści cyt. powyżej przepisu, aby określony wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu winien spełniać łącznie następujące warunki:

* pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub ze źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

* nie znajdować się na liście wydatków nieuznanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

* być właściwie udokumentowany.

Generalnie przyjmuje się, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie poniesione racjonalnie uzasadnione wydatki, poza enumeratywnie wskazanymi w ustawie, związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Mogą to być więc koszty bezpośrednio lub pośrednio związane z uzyskiwanymi przychodami.

W art. 23 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, znajduje się wyłączenie z kosztów uzyskania przychodów wydatków na spłatę pożyczek (kredytów), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów).

Pożyczka została zaciągnięta w celu remontu pomieszczeń wykorzystywanych do prowadzenia działalności gospodarczej, który został wymuszony koniecznością dostosowania do wymagań stawianych przez przepisy, choć jego zakres obejmuje również elementy, które na skutek wieloletniej eksploatacji wymagały wymiany oraz częściowo w celu uzupełnienia środków obrotowych niezbędnych do prawidłowego funkcjonowania apteki na bardzo konkurencyjnym rynku, a znacznie już uszczuplonych ww. wydatkami na ten remont, poniesionymi w okresie poprzedzającym uzyskanie pożyczki. Zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym, część środków służyć ma finansowaniu remontu oraz zakupu niezbędnego wyposażenia, zaś pozostała część również ma służyć działalności gospodarczej. Co miesiąc spłacana będzie pożyczka (która sama w sobie nie stanowi kosztu uzyskania przychodu) oraz odsetki od niej, które wg art. 23 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, można uznać za koszty uzyskania przychodów, ale dopiero w momencie ich faktycznej zapłaty. Dlatego też poza sporem wydaje się, że nieistotnym jest podmiot uzyskujący prawo do pożyczki gotówkowej (w kontekście prawa do uznania odsetek jak i opłaty przygotowawczej, za koszty uzyskania przychodów), lecz decydujące znaczenie ma sposób jej spożytkowania, co za tym idzie jej związek z konkretnymi przedsięwzięciami w ramach działalności gospodarczej prowadzonej w formie np. spółki jawnej.

Reasumując, odpowiedź na pytania 1 i 2 brzmi, iż odsetki oraz opłata przygotowawcza od pożyczki gotówkowej, zaciągniętej przez Wnioskodawcę jako partnera (winno być wspólnika) Spółki jawnej w części przypadającej na spłatę kwoty pożyczki przeznaczonej na dokończenie prac remontowych oraz na uzupełnienie środków obrotowych uszczuplonych na remont prowadzony w poprzednim roku, można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w ewidencji księgowej Spółki jawnej.

Zgodnie z § 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (publikacja: Dz. U. z 2003 r. Nr 152, poz. 1475 z późn. zm.), zapisy w księdze dokonywane są w języku polskim i w walucie polskiej w sposób staranny, czytelny i trwały, na podstawie prawidłowych i rzetelnych dowodów księgowych, którymi są między innymi dowody stwierdzające fakt dokonania operacji gospodarczej zgodnie z jej rzeczywistym przebiegiem i zawierające co najmniej:

Za dowody księgowe uważa się również dowody opłat pocztowych i bankowych oraz inne dowody opłat, w tym dokonywanych na podstawie książeczek opłat, oraz dokumenty zawierające dane, o których mowa w § 12 ust. 3 pkt 2.

W opinii Wnioskodawcy, wydaje się, że wyciąg bankowy wraz z załącznikiem do umowy pożyczki gotówkowej, w którym określono udział odsetek w całości raty stanowił będzie taki właśnie dowód opłat. Zdaniem Wnioskodawcy, wystarczającym sposobem udokumentowania poniesienia kosztu uzyskania przychodu w prowadzonej w formie spółki jawnej pozarolniczej działalności gospodarczej, w postaci odsetek od pożyczki oraz opłaty przygotowawczej jest dowód opłaty w postaci wyciągu bankowego, przeliczony w oparciu o umowę kredytową potwierdzającą faktyczny udział odsetek, w każdej kolejnej racie.

Ponadto zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym, przychody z udziału w spółce nie będącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe. Przepis ust. 2 ww. artykułu przenosi te zasady odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat oraz ulg podatkowych związanych z prowadzoną działalnością w formie spółki nie będącej osobą prawną.

Zgodnie natomiast z § 2 ust. 1 ww. rozporządzenia w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów, to osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie, o których mowa w art. 24a ust. 1 i 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, są obowiązane prowadzić księgę, z zastrzeżeniem ust. 2, według wzoru ustalonego w załączniku nr 1 do rozporządzenia, w sposób określony w rozdziale 2. Dalej § 4 ust. 1 ww. rozporządzenia, stanowi, iż osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie, o których mowa w § 2 ust. 1, obowiązane do prowadzenia księgi, zwane dalej "podatnikami", prowadzą:

* ewidencję środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych zgodnie z art. 22n ust. 2-6 ustawy o podatku dochodowym,

* ewidencję wyposażenia.

Całość tych zapisów prowadzi, zdaniem Wnioskodawcy wprost do wniosku, że to spółka jawna jest podmiotem zobowiązanym do prowadzenia ksiąg i ewidencji, a zatem do właściwej kwalifikacji kosztów uzyskania przychodów, jak i właściwego dokumentowania przebiegu operacji gospodarczych. Zaś wspólnicy jedynie na ich podstawie dokonują rozliczeń z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu winien, w myśl powołanego przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:

* pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub ze źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

* nie znajdować się na liście wydatków nieuznanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

* być właściwie udokumentowany.

Generalnie należy przyjąć, iż kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów bądź też zabezpieczenie lub zachowanie tego źródła przychodów, o ile w myśl przepisów ww. ustawy nie podlegają wyłączeniu z tychże kosztów. Koszty ponoszone przez podatnika należy ocenić pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów. Przy czym związek przyczynowy pomiędzy poniesieniem wydatku, a osiągnięciem przychodu, bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem jego źródła, należy oceniać indywidualnie w stosunku do każdego wydatku. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu, bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów.

Koszty poniesione na zachowanie źródła przychodu to koszty, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu uzyskiwano oraz aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast za koszty służące zabezpieczeniu źródła przychodów należy uznać koszty poniesione na ochronę istniejącego źródła przychodów, w sposób gwarantujący bezpieczne funkcjonowanie tego źródła. Istotą tego rodzaju kosztów jest więc ich obligatoryjne poniesienie w celu nie dopuszczenia do utraty źródła przychodu w przyszłości.

Należy przy tym podkreślić, iż obowiązek jednoznacznego wykazania związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy poniesionym wydatkiem, a przychodem uzyskanym z działalności, zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła tego przychodu każdorazowo spoczywa na podatniku.

Zgodnie z przepisem art. 23 ust. 1 pkt 8 lit. a) ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na spłatę pożyczek (kredytów), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów) (...).

W myśl art. 23 ust. 1 pkt 32 ww. ustawy, nie stanowią kosztów uzyskania przychodów naliczone, lecz nie zapłacone albo umorzone odsetki od zobowiązań, w tym również od pożyczek (kredytów).

Artykuł 23 ust. 1 pkt 33 ww. ustawy stanowi z kolei, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odsetek, prowizji i różnic kursowych od pożyczek (kredytów) zwiększających koszty inwestycji w okresie realizacji tych inwestycji.

Z powyższych przepisów wynika, iż warunkiem uznania za koszt uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej, odsetek od kredytu jest istnienie związku przyczynowo-skutkowego między zaciągniętym kredytem, a przychodem z działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 22 ust. 1 ww. ustawy oraz fakt ich zapłacenia. Ponadto odsetki te nie mogą zwiększać kosztów inwestycji. Warunkiem zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej innych niż odsetki wydatków związanych ze spłatą pożyczek (kredytów) jest natomiast spełnienie przesłanek, o których mowa w cyt. powyżej art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przy czym, wszystkie ww. wydatki winny zostać w należyty sposób udokumentowane.

Zauważyć przy tym należy, iż przepisy ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uzależniają możliwości zaliczania do kosztów uzyskania przychodów, wydatków zwianych z zaciągnięciem i spłatą pożyczek (kredytów) przeznaczonych na sfinansowanie kosztów prowadzonej działalności gospodarczej, od klasyfikacji, czy nazwy kredytów stosowanych przez instytucje finansowe, jak również od rodzaju zaciągniętego kredytu. Decydujące znaczenie dla ustalenia możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów ma więc faktyczne przeznaczenie pożyczki (kredytu), a nie treść umowy zawartej z bankiem.

Jednakże istotne dla oceny, czy ponoszone wydatki spełniają kryterium związku z uzyskiwanym przychodem z działalności gospodarczej jest to, czy spłata kredytu dotyczy podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą. Stanowisko powyższe ma zastosowanie w pełni, gdy podatnik podatku dochodowego prowadzi działalność gospodarczą na własne nazwisko (działalność indywidualną), wydatki zostały sfinansowane zaciągniętym kredytem, który w pełni został faktycznie przeznaczony do prowadzenia tej działalności gospodarczej.

Inaczej jednak wygląda sytuacja, gdy kredyt zaciąga na własne nazwisko osoba fizyczna, która prowadzi działalność gospodarczą w ramach spółki jawnej.

Zgodnie z art. 4 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm. - określonego w dalszej części skrótem - k.s.h.) spółka jawna jest spółką osobową.

Treść art. 8 § 1 K.s.h wskazuje, że spółka jawna choć nie jest osobą prawną może we własnym imieniu (czyli na spółkę jawną, a nie na wspólników) nabywać prawa, w tym własność nieruchomości i inne prawa rzeczowe, zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozywana. Celem spółki osobowej jest prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą - zgodnie z art. 8 § 2 k.s.h.

W myśl natomiast art. 28 k.s.h. majątek spółki stanowi wszelkie mienie wniesione jako wkład lub nabyte przez spółkę w czasie jej istnienia.

Ponieważ spółka jawna jest osobową spółką prawa handlowego i tym samym nie posiada osobowości prawnej, z punktu widzenia prawa podatkowego podatnikami są poszczególni wspólnicy tej spółki. W myśl bowiem art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychody z udziału w spółce nie będącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Przy czym stosownie do treści art. 8 ust. 2 ww. ustawy, zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do:

* rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat,

* ulg podatkowych związanych z prowadzoną działalnością w formie spółki nie będącej osobą prawną.

Ze złożonego wniosku wynika, iż Wnioskodawca, będący wspólnikiem Spółki jawnej, w dniu 16 czerwca 2011 r. uzyskał kredyt gotówkowy, który zamierza przeznaczyć na dokończenie prac remontowych w wynajmowanym przez Spółkę lokalu użytkowym oraz na uzupełnienie środków obrotowych uszczuplonych przez remont prowadzony w poprzednim roku. Kredyt jest zaciągnięty na Wnioskodawcę i to On spłaca go w całości.

Mając na względzie powołane powyżej przepisy zauważyć należy, iż aby odsetki od kredytu, stanowiącego zobowiązanie osoby fizycznej na podstawie umowy kredytu mogły być podatkowymi kosztami Spółki (wszystkich wspólników) warunkiem koniecznym jest, by to Spółka jawna była stroną umowy kredytu oraz by możliwym było do udowodnienia, że koszty te ponoszone są w celu uzyskania przychodu przez tę Spółkę.

Oznacza to, że wszyscy wspólnicy Spółki musieliby zawrzeć jedną umowę kredytu, a następnie wykazać "zasadność podatkową" (związek z przychodem) takich wydatków.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, iż kredyt indywidualny (prywatny), nawet przeznaczony na działalność gospodarczą Spółki, nie jest kredytem zaciągniętym przez Spółkę jawną, otrzymanym przez tę Spółkę na prowadzenie działalności gospodarczej, ponieważ Spółka ta nie jest stroną umowy kredytowej. W związku z tym odsetki od przedmiotowego kredytu wraz z opłatą przygotowawczą, zaciągniętego przez Wnioskodawcę będącego wspólnikiem tej Spółki, jako osobę fizyczną, nie mogą stanowić kosztu uzyskania przychodów w Spółce jawnej.

Skoro ponoszone przez Wnioskodawcę, będącego wspólnikiem spółki jawnej, odsetki i opłata wstępna od zaciągniętej i spłacanej przez Niego pożyczki, nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów prowadzonej w formie tej spółki pozarolniczej działalności gospodarczej, to ocena, zawartego we wniosku stanowiska Wnioskodawcy w częściej dotyczącej sposobu ujęcia i udokumentowania przedmiotowych wydatków w podatkowej księdze przychodów i rozchodów, jest bezprzedmiotowa.

W świetle powołanych przepisów i w odniesieniu do przedstawionego we wniosku stanu taktycznego, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie:

* możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej w formie spółki jawnej pozarolniczej działalności gospodarczej, odsetek i opłaty wstępnej od pożyczki zaciągniętej przez wspólnika tej spółki - jest nieprawidłowe,

* sposobu ujęcia i udokumentowania wskazanych wyżej wydatków w podatkowej księdze przychodów i rozchodów - jest bezprzedmiotowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, 43-300 Bielsko-Biała, ul. Traugutta 2a.