IBPBI/1/415-613/09/ZK - Obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych przez podatnika prowadzącego działy specjalne produkcji rolnej.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni, przedstawione we wniosku z dnia 18 czerwca 2009 r. (data wpływu do tut. Biura - 23 lipca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku prowadzenia ksiąg rachunkowych, przez podatnika prowadzącego działy specjalne produkcji rolnej - jest nieprawidłowe.

W dniu 23 lipca 2009 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku prowadzenia ksiąg rachunkowych, przez podatnika prowadzącego działy specjalne produkcji rolnej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni od kilku lat prowadzi, jako osoba fizyczna działalność gospodarczą, a także działy specjalne produkcji rolnej w zakresie chowu i hodowli drobiu rzeźnego, a także wylęgarni drobiu. W działalności gospodarczej, zaprowadzone są księgi rachunkowe, natomiast w działach specjalnych produkcji rolnej - zgodnie z obowiązującymi przepisami - dochód ustala się przy zastosowaniu norm szacunkowych, na podstawie przeciętnej, prawdopodobnej dochodowości określonego rodzaju produkcji i jej rozmiarów, wg stawek określonych w załączniku nr 2 do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ponieważ jest podatnikiem podatku od towarów i usług (VAT) dla celów tego podatku prowadzi w działach specjalnych produkcji rolnej ewidencji sprzedaży VAT. W ewidencji tej wykazywana jest całkowita sprzedaż w danym roku.

Podsumowując rejestry sprzedaży VAT za lata poprzednie, stwierdzono, iż rzeczywiste przychody ze sprzedaży netto w latach 2007 i 2008 (wykazane na fa VAT - a nie ustalone na podstawie norm szacunkowych) przekroczyły obowiązujące limity 1,2 mln euro (w przeliczeniu na zł wg kursu na 30 września roku poprzedniego), powyżej których należy zaprowadzić księgi rachunkowe. Limity te nie zostały jednakże przekroczone, jeżeli przychód byłby ustalany wg wybranej przez nią formy opodatkowania, tj. przy zastosowaniu norm szacunkowych. W tym przypadku dochód roczny z działów specjalnych produkcji rolnej, wg metody wykazanej w załączniku nr 2 do ww. ustawy, nie przekroczył w ww. latach równowartości 1,2 mln euro w przeliczeniu na zł.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wybierając, jako sposób opodatkowania dochodów z działów specjalnych produkcji rolnej dochód szacunkowy - ustalany na podstawie przeciętnej, prawdopodobnej dochodowości określonego rodzaju produkcji i jej rozmiarów, wg załącznika nr 2 do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a nie dochód rzeczywisty ustalany na podstawie prowadzonej ewidencji zdarzeń gospodarczych w postaci ksiąg podatkowych - obowiązuje limit przychodów netto w wysokości 1,2 mln euro w przeliczeniu na zł wg kursu na 30 września roku poprzedniego - wg rzeczywistych cen sprzedaży netto - powyżej którego istnieje obowiązek zaprowadzenia ksiąg rachunkowych.

Zdaniem wnioskodawczyni, jeżeli prowadząc działy specjalne produkcji rolnej zgodnie z art. 24 pkt 4 zdanie drugie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie zaprowadziła ksiąg podatkowych, a dochód ustala przy zastosowaniu norm szacunkowych z określonej powierzchni upraw lub jednostki produkcji zwierzęcej - wg załącznika nr 2 do ww. ustawy - nie jest zobowiązana do prowadzenia ewidencji w cenach netto dla celów podatku dochodowego. W związku z tym stoi na stanowisku, iż nie obowiązuje jej limit przychodów netto w wysokości 1,2 mln euro w przeliczeniu wg kursu na 30 września roku poprzedniego, przekroczenie którego skutkuje koniecznością zaprowadzenia ksiąg rachunkowych. Wg wnioskodawczyni limit ten obowiązuje jedynie osoby fizyczne prowadzące działy specjalne produkcji rolnej, jeżeli wybrały jako metodę ustalania dochodu z tego źródła prowadzenie ksiąg podatkowych (podatkowa księga przychodów i rozchodów).

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam, co następuje:

Ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) - w art. 10 ust. 1 pkt 4 - jako odrębne źródło przychodów wymienia działy specjalne produkcji rolnej.

Stosownie do treści art. 24a ust. 1 ww. ustawy, osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie wykonujące działalność gospodarczą, są obowiązane prowadzić podatkową księgę przychodów i rozchodów, zwaną dalej "księgą", z zastrzeżeniem ust. 3 i 5, albo księgi rachunkowe, zgodnie z odrębnymi przepisami (...). W myśl art. 24a ust. 2 pkt 2 ww. ustawy, obowiązek prowadzenia księgi dotyczy również osób prowadzących działy specjalne produkcji rolnej, jeżeli osoby te zgłosiły zamiar prowadzenia tych ksiąg. Przy czym, użyte w niniejszym zapisie słowo księgi oznacza wyłącznie podatkową księgę przychodów i rozchodów, co wynika bezpośrednio z treści ust. 1 ww. art. 24a tej ustawy.

Z powyższego wynika, iż prowadzenie podatkowej księgi przychodów i rozchodów przez prowadzącego działy specjalne produkcji rolnej, zależy od woli podatnika.

Jednakże możliwość prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów ograniczona jest limitem przychodów. Zgodnie bowiem z art. 24a ust. 4 ww. ustawy, obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych dotyczy osób fizycznych, spółek cywilnych osób fizycznych, spółek jawnych osób fizycznych oraz spółek partnerskich, jeżeli ich przychody, w rozumieniu art. 14, za poprzedni rok podatkowy wyniosły w walucie polskiej co najmniej równowartość kwoty określonej w euro w przepisach o rachunkowości.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (tekst jedn. Dz. U. z 2009 r. Nr 152, poz. 1223 z późn. zm.), osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie, zobowiązane są do prowadzenia ksiąg rachunkowych, jeżeli ich przychody netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych za poprzedni rok obrotowy wyniosły co najmniej równowartość w walucie polskiej 1.200.000 euro. Przy czym wskazany limit przychodów netto, obowiązuje od dnia 22 sierpnia 2008 r. Przed tą datą powyższy limit przychodów netto wynosił 800.000 euro. Wielkość wyrażoną w euro - stosownie do art. 3 ust. 3 ustawy o rachunkowości - przelicza się na walutę polską po średnim kursie ogłoszonym przez Narodowy Bank Polski, na dzień 30 września roku poprzedzającego rok obrotowy.

Jak z powyższego wynika, obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych zależy od formy prawnej jednostki, wielkości osiąganych przychodów, nie zaś od przedmiotu działalności i sposobu ustalania podstaw opodatkowania. Jeżeli zatem osoby fizyczne prowadzące działy specjalne produkcji rolnej przekroczą określone ww. przepisem kwoty, to są zobowiązane do stosowania przepisów ustawy o rachunkowości.

Zgodnie z art. 15 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychód z działów specjalnych produkcji rolnej ustala się według zasad określonych w art. 14 (a więc zasad właściwych dla pozarolniczej działalności gospodarczej), jeżeli podatnik prowadzi księgi wykazujące te przychody.

W myśl art. 24 ust. 4 zdanie drugie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochód z działów specjalnych produkcji rolnej, jeżeli podatnik nie prowadzi ksiąg, o których mowa w art. 15, ustala się przy zastosowaniu norm szacunkowych dochodu z określonej powierzchni upraw lub jednostki produkcji zwierzęcej, określonych w załączniku nr 2 do ustawy.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że dochód z działów specjalnych produkcji rolnej może być ustalany przy zastosowaniu norm szacunkowych tylko wówczas, gdy podatnik nie prowadzi księgi przychodów i rozchodów bądź nie ma obowiązku prowadzenia ksiąg rachunkowych. Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż w latach 2007 i 2008 wnioskodawczyni uzyskała przychody ze sprzedaży netto, w wysokości przekraczającej równowartość 1,2 mln euro w przeliczeniu na zł wg kursu na 30 września roku poprzedniego. Zatem z dniem 1 stycznia 2008 r. obowiązana była do zaprowadzenia ksiąg rachunkowych dla celów ustalenia dochodu z działów specjalnych produkcji rolnej. Również w 2009 r. obowiązana jest prowadzić księgi rachunkowe.

W świetle powołanych przepisów i w odniesieniu do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, stanowisko wnioskodawczyni jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, 43-300 Bielsko-Biała, ul. Traugutta 2a.