IBPBI/1/415-612/13/ZK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 19 czerwca 2013 r. (data wpływu do tut. Biura 24 czerwca 2013 r.), uzupełnionym w dniu 6 września 2013 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie skutków podatkowych przekazania w drodze umowy darowizny nieruchomości ze spółki osobowej do majątku osobistego wspólników - jest prawidłowe.

W dniu 24 czerwca 2013 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie skutków podatkowych przekazania w drodze umowy darowizny nieruchomości ze spółki osobowej do majątku osobistego wspólników. Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 26 sierpnia 2013 r. Znak: IBPBI/1/415-612/13/ZK, wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło w dniu 6 września 2013 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W czerwcu 2000 r. wspólniczki spółki cywilnej nabyły od osoby fizycznej działkę wraz z budynkami, wiążąc z nią plany rozbudowy. Budynek mieszkalny miał być adaptowany na potrzeby salonu firmowego, a budynek gospodarczy miał być wchłonięty przez kompleks magazynów i hal, służący dystrybucji towarów na region. W tym celu został wykonany nawet projekt budowlany. Niestety zamierzeń tych wspólnicy nie mogli zrealizować. Strategiczny kontrahent spółki zmienił plany i wizję rozwoju swojej firmy. Konsekwencją tego było jego wycofanie się z propozycji udzielenia spółce wyłączności na region w obrocie jego towarami. Nie było więc potrzeby budowy dużego magazynu (zgodnie z planem), ani przenoszenia sprzedaży detalicznej za granice miasta. Tak więc od 2000 r., tj. od chwili zakupu, nieruchomość nigdy nie była, nie jest i nie będzie wykorzystywana do celów prowadzenia działalności gospodarczej. Wspólnicy chcą usankcjonować prawnie stan faktyczny nieruchomości w księgach wieczystych i ewidencji gruntów. W tym celu wymagane jest przeniesienie własności nieruchomości ze spółki jawnej na osoby fizyczne będące wyłącznymi jej wspólnikami w drodze umowy darowizny (zawartej w formie aktu notarialnego). Jak twierdzi Wnioskodawczyni, w tym przypadku nie występuje odpłatne zbycie majątku.

W uzupełnieniu wniosku, ujętym w piśmie z dnia 2 września 2013 r. wskazano m.in., iż:

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy przekazanie w drodze umowy darowizny nieruchomości ze spółki jawnej do majątku osobistego wspólników, rodzi obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawczyni, na gruncie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnikiem podatku dochodowego jest osoba fizyczna będąca wspólnikiem spółki jawnej, a nie ta spółka. Przychody z udziału w spółce jawnej u każdego wspólnika określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale zysków. Zasady te stosuje się odpowiednio do rozliczenia kosztów uzyskania przychodu, a także wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodu oraz do odliczenia strat (art. 8 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych - tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307, winno być tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.). W związku z działalnością prowadzoną w formie spółki jawnej, poszczególni wspólnicy uzyskują przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej, o których mowa w art. 14 ww. ustawy. W art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a jest mowa o odpłatnym zbyciu towaru (winno być - środków trwałych), ale w przedmiotowej sprawie nie dojdzie do odpłatnego zbycia. Warunkiem koniecznym do powstania potencjalnego przychodu jest wyłącznie zbycie, które ma charakter odpłatny. W wyniku braku podmiotowości spółki jawnej w podatku dochodowym, czynność przeniesienia (w formie darowizny) uprawnień wynikających z użytkowania nieruchomości na wspólników w tej spółce, nie powoduje przesunięcia majątkowego pomiędzy podatnikami w rozumieniu art. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie nastąpi "zbycie", o którym mowa w art. 14 ww. ustawy, gdyż po darowaniu majątku spółki jawnej, to ci sami podatnicy (tekst jedn.: wspólnicy) staną się jego współwłaścicielami. Ponadto czynność darowizny pozbawiona jest przymiotu odpłatności. Sam fakt darowania nieruchomości ze spółki do majątku osobistego jej wspólników nie powoduje powstania przychodu w rozumieniu przepisów art. 14 ust. 1 ww. ustawy. Dopiero odpłatne zbycie (np. sprzedaż) przez wspólników wycofanej nieruchomości (w formie darowizny) z majątku spółki jawnej przed upływem sześciu lat (liczonych od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym majątek został wycofany z działalności do dnia jego odpłatnego zbycia), spowoduje powstanie przychodu z działalności gospodarczej (art. 14 ust. 2 pkt 1 w związku z art. 10 ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

W świetle powyższego Wnioskodawczyni stoi na stanowisku, że w tym przypadku nie występuje odpłatne zbycie majątku i nie powstaje przychód.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 1030), spółka jawna jest spółką osobową, która prowadzi przedsiębiorstwo pod własną firmą, a nie jest inną spółką handlową. Stosownie do postanowień art. 8 § 1 ww. ustawy, spółka osobowa może we własnym imieniu nabywać prawa, w tym własność nieruchomości i inne prawa rzeczowe, zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozywana. Spółka jawna może zatem posiadać własny majątek, który jest odrębny od majątków osobistych jej wspólników. Majątek spółki stanowi wszelkie mienie wniesione jako wkład lub nabyte przez spółkę w czasie jej istnienia (art. 28 k.s.h.).

Stosownie do art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Celem darowizny jest dokonanie nieodpłatnego przysporzenia na rzecz obdarowanego kosztem majątku darczyńcy. Może ona polegać zarówno na przesunięciu do majątku obdarowanego określonych przedmiotów majątkowych, jak i na innych formach dyspozycji majątkowych darczyńcy prowadzących do zmniejszenia jego majątku, a po stronie majątku obdarowanego - do zwiększenia aktywów lub zmniejszenia pasywów.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawczyni jest wspólnikiem spółki jawnej. Majątek spółki stanowi m.in. nieruchomość o pow. 99 arów, zabudowana budynkiem mieszkalnym o pow. zabudowy 165 m² wraz z działką oraz budynkiem gospodarczym o pow. zabudowy 145 m² wraz z działką o pow. 473 m^2. Spółka jawna zamierza przenieść własność tych nieruchomości ze spółki jawnej na osoby fizyczne będące wyłącznymi jej wspólnikami w drodze umowy darowizny zawartej w formie aktu notarialnego.

Ustawa dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), reguluje opodatkowanie podatkiem dochodowym dochodów osób fizycznych, o czym stanowi art. 1 tej ustawy. Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, przepisów tej ustawy nie stosuje się do przychodów podlegających przepisom o podatku od spadków i darowizn. W myśl art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (tekst jedn.: Dz. U. z 2009 r. Nr 93, poz. 768 z późn. zm.), podatkowi od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, m.in. tytułem darowizny.

Z powyższych przepisów wynika zatem, iż każda darowizna dokonana na rzecz osoby fizycznej, której przedmiotem są rzeczy znajdujące się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa majątkowe wykonywane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podlega przepisom o podatku od spadków i darowizn, co wyklucza możliwość jej opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Niemniej jednak zauważyć należy, iż zgodnie z art. 14 ust. 1 cyt. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolniczej działalności gospodarczej), uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Przepis art. 14 ust. 2 pkt 1 powyższej ustawy stanowi, iż przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej składników majątku będących:

- ujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym także przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wymienionych w lit. b, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego lub udziału w takim prawie nieujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Mając na względzie, iż przekazanie wskazanych we wniosku składników majątku (nieruchomości) ma charakter nieodpłatny (umowa darowizny), stwierdzić należy, iż w związku z dokonaniem tej czynności prawnej nie powstanie przychód z działalności gospodarczej, o którym mowa w cyt. powyżej przepisie, podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Darowizna stanowi jedną z form zbycia nieruchomości. Jednakże z treści powołanych powyżej uregulowań prawnych wynika, iż do powstania przychodu ze źródła, o którym mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochodzi jedynie wskutek zbycia o charakterze odpłatnym. Darowizna - jako świadczenie nieekwiwalentne nie powoduje powstania żadnego przysporzenia majątkowego po stronie zbywcy. W przypadku przekazania darowizny mamy do czynienia ze zbyciem nieodpłatnym. W konsekwencji, skoro zatem zbycie wskazanych we wniosku nieruchomości nie będzie miało charakteru odpłatnego, to nie powstanie przychód z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 14 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wobec powyższego należy stwierdzić, iż jeżeli w świetle odrębnych przepisów nie będących przepisami prawa podatkowego, a tym samym nie mogących być przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej, wskazana we wniosku umowa darowizny będzie prawnie skuteczna, to w związku z jej dokonaniem nie dojdzie po stronie Wnioskodawczyni do powstania przychodu podatkowego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, 43-300 Bielsko-Biała, ul. Traugutta 2a.