IBPBI/1/415-601/11/ESZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 26 maja 2011 r. (data wpływu do tut. Biura 14 czerwca 2011 r.), uzupełnionym w dniu 26 sierpnia 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów powadzonej działalności gospodarczej wartości towarów promocyjnych zakupionych przez Spółkę - jest prawidłowe.

W dniu 14 czerwca 2011 r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów powadzonej działalności gospodarczej wartości towarów promocyjnych zakupionych przez Spółkę. Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 16 sierpnia 2011 r. Znak: IBPBI/1/415-601/11/ESZ, wezwano do jego uzupełnienia co też nastąpiło w dniu 26 sierpnia 2011 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka jawna, której Wnioskodawca jest wspólnikiem prowadzi sprzedaż chemii budowlanej. Spółka dokonuje jedynie sprzedaży opodatkowanej. Dla poprawy konkurencyjności oraz wpływów z bieżącej sprzedaży, spółka chce prowadzić sprzedaż premiową polegającą na możliwości zakupu dodatkowego towaru za symboliczną złotówkę. Sprzedaż ta następowałaby przy spełnieniu określonego poziomu zakupów. Zgodnie z ustaleniami promocji za zakup towarów powyżej wartości 5.000 zł, kontrahent ma prawo do zakupu towaru promocyjnego za symboliczne 1 zł. Towar na promocje Spółka specjalnie zakupuje, ponieważ nie jest to towar, który sprzedaje na co dzień. Czynność ta jest dokumentowana fakturą VAT, od której spółka odlicza podatek naliczony w całości. Po spełnieniu warunków promocji towar promocyjny jest sprzedawany danemu kontrahentowi, o ile wyrazi taką wolę za symboliczne 1 zł, co potwierdzane jest fakturą VAT lub paragonem fiskalnym.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy wartość towarów promocyjnych zakupionych przez Spółkę stanowi jej koszt uzyskania.

(pytanie oznaczone we wniosku Nr 2)

Zdaniem Wnioskodawcy, w praktyce możliwość zakupu za 1 zł warunkowana jest nabyciem określonej ilości towarów, których cena jest tak skalkulowana, że w rzeczywistości nabywca i tak płaci za premiowy towar. W ogólnym rozrachunku marża zawarta w zwykłych cenach towarów rekompensuje sprzedaż dokonywaną za 1 zł W konsekwencji nie może być mowy o braku odpłatności.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych określonej w dalszej części skrótem "ustawa o p.d.o.f.", kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Konstrukcja przepisu dotyczącego kosztów uzyskania przychodów daje podatnikowi możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów (nie wymienionych w art. 23 ustawy o p.d.o.f.), pod warunkiem, ze wykaże ich bezpośredni bądź pośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu, bądź na zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów. Tak więc kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 23 ww. ustawy. Zatem, aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodów między tym kosztem a przychodem musi istnieć związek przyczynowo-skutkowy. Chodzi tu o związek tego typu, ze poniesienie kosztu ma lub może mieć wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów. Nie w każdym wypadku związek ten jest wyraźny, każdą sytuacje należy ocenić odrębnie. Odnosząc powyższe uregulowania do stanu faktycznego nie ma żadnych wątpliwości, że wydatki związane z promocją towarów stanowią koszty uzyskania przychodów. Towary promocyjne mają zachęcić nabywców do zakupu towarów Spółki, a tym samym bezpośrednio wpływają na wzrost przychodów Spółki.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zatem kosztem uzyskania przychodów nie są wszystkie wydatki, ale tylko takie, które nie są wymienione w art. 23 i których poniesienie pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskaniem przychodu z danego źródła, bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera wykazu wydatków, który przesądzałby o ich zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, zatem przyjmuje się, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, tak aby to źródło przynosiło przychody także w przyszłości.

W takim ujęciu kosztami tymi będą zarówno wydatki pozostające w bezpośrednim związku z uzyskanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty.

Koszty poniesione na zachowanie źródła przychodu to koszty, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu uzyskiwano oraz aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast za koszty służące zabezpieczeniu źródła przychodów należy uznać koszty poniesione na ochronę istniejącego źródła przychodów, w sposób, gwarantujący bezpieczne funkcjonowanie tego źródła. Istotą tego rodzaju kosztów jest więc ich obligatoryjne poniesienie w celu nie dopuszczenia do utraty źródła przychodu w przyszłości.

Podatnik kwalifikując poniesione wydatki do kosztów uzyskania przychodów powinien kierować się podstawową zasadą zaistnienia związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy poniesionym kosztem, a możliwością osiągnięcia z tego tytułu przychodu, albowiem to na nim spoczywa ciężar udowodnienia, że jego poniesienie ma (lub może mieć) wpływ na wysokość osiąganych przychodów (lub na zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów). Ustawodawca wyraźnie wiąże koszty uzyskania przychodów z celem ich poniesienia, jakim jest osiągnięcie przychodu.

Przepisy podatkowe nie zawierają definicji "sprzedaży premiowej". Zgodnie z definicją zawartą w słowniku Języka Polskiego PWN, premią jest "nagroda za coś, dodatkowe wynagrodzenie za wykonanie czegoś". W związku z powyższym należy stwierdzić, iż nagrody w sprzedaży premiowej są to nagrody za dokonanie zakupu mające na celu zachęcenie nabywców do zakupu towarów danej firmy, a tym samym wpływają na wzrost osiąganych przez nią przychodów.

Daną czynność można uznać za sprzedaż premiową jeżeli:

* dochodzi do wydania nagrody z racji nabycia towaru lub usługi,

* nagroda przyznawana jest każdemu nabywcy, który spełnia określone przez sprzedającego warunki zakupu,

* nagroda nie zostaje przyznana w pieniądzach, ani towarach lub usługach, które sprzedano nabywcy.

Sprzedaż premiowa wiąże się z czynnościami mającymi na celu uatrakcyjnienie zakupu towarów poprzez gwarantowanie nagrody po spełnieniu określonych warunków, np. warunkiem może być zakup określonej ilości towaru. Sprzedaż premiową należy utożsamiać z transakcją, w ramach której obok sprzedaży towaru lub usługi dochodzi do wydania nabywcy premii (nagrody). Przy czym, dla sprzedaży premiowej charakterystyczne jest to, że nagrodą nie są pieniądze i wartości pieniężne, ani towary lub usługi świadczone przez sprzedawcę w ramach jego działalności.

Zgodnie z przepisami dotyczącymi uwzględnienia danych wydatków w kosztach uzyskania przychodów dany wydatek musi zostać poniesiony w celu osiągnięcia przychodu, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów. Wydatki na zorganizowanie sprzedaży premiowej, a w szczególności na zakup nagród wydawanych uczestnikom promocji, niewątpliwie spełniają ten warunek. Celem takiej akcji jest przede wszystkim przyciągnięcie nowych klientów i utrzymanie dotychczasowych, dzięki czemu ma zostać zwiększona sprzedaż, a co za tym idzie, także przychody przedsiębiorcy.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka w której Wnioskodawca jest wspólnikiem, dla poprawy konkurencyjności oraz wpływów z bieżącej sprzedaży, chce prowadzić sprzedaż premiową polegającą na możliwości zakupu dodatkowego towaru za symboliczną złotówkę. Sprzedaż ta następowałaby przy spełnieniu określonego poziomu zakupów. Zgodnie z ustaleniami promocji za zakup towarów powyżej wartości 5.000 zł kontrahent ma prawo do zakupu towaru promocyjnego za symboliczne 1 zł Towar na promocje Spółka specjalnie zakupuje, ponieważ nie jest to towar, który sprzedaje na co dzień.

Biorąc powyższe pod uwagę można stwierdzić, że działania Spółki, której Wnioskodawca jest wspólnikiem, można traktować jako sprzedaż premiową, gdyż przy spełnieniu określonego poziomu zakupów, klient ma możliwość zakupu dodatkowego towaru za symboliczną złotówkę. Stosując taką formę zachęty Spółka motywuje swoich kontrahentów do zwiększonych zakupów. Organizacja sprzedaży premiowej oznacza dla sprzedającego ponoszenie określonych wydatków, przede wszystkim związanych z zakupem stosownych nagród. Mamy tu do czynienia z wydatkami służącymi zachęceniu klientów do dokonywania zakupów a tym samym mającymi wpływ na zwiększenie przychodów. Są to zatem wydatki poniesione w celu osiągnięcia przychodów. Jednocześnie, przedmiotowe wydatki nie znajdują się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 cytowanej ustawy. W związku z tym wydatki te, jako pozostające w związku z przychodami ze sprzedaży, stanowią w całości, stosownie do art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, koszty uzyskania przychodów. Jednocześnie podatnik zobowiązany jest do prawidłowego udokumentowania wydatków zgodnie z odrębnymi przepisami.

W świetle powyższego, w odniesieniu do przedstawionego stanu faktycznego prowadzona przez Spółkę, której Wnioskodawca jest wspólnikiem, promocja spełnia kryteria "sprzedaży premiowej", zatem wydatki poniesione na zakup nagród, jako niewymienione w katalogu wyłączeń zawartych w art. 23 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, mogą stanowić koszty uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej, pod warunkiem ich należytego udokumentowania.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienia się, iż w zakresie pytań oznaczonych we wniosku nr 1 i 3 zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, 43-300 Bielsko-Biała, ul. Traugutta 2a.