IBPBI/1/415-590/09/ESZ

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 12 października 2009 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPBI/1/415-590/09/ESZ

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 11 lipca 2009 r. (data wpływu do tut. Biura - 17 lipca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości uznania czynności wykonywanych w ramach nadzoru wiertniczego za pozarolniczą działalność gospodarczą - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 lipca 2009 r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości uznania czynności wykonywanych w ramach nadzoru wiertniczego za pozarolniczą działalność gospodarczą.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą polegającą na sprawowaniu nadzoru wiertniczego w czasie wiercenia i wykonywania prób złożowych na otworach wiertniczych, zleconego przez Spółkę z o.o. Prace wykonuje w terminie uzgodnionym z zamawiającym i ponosi odpowiedzialność za wykonaną pracę. Nadzór prowadzi w systemie miesięcznym lub dwutygodniowym i jest do dyspozycji firmy przez całą dobę. Należność jest ustalona dobowo, a wnioskodawca co miesiąc wystawia faktury. W umowie uregulowano, że za naruszenie zasad dyscypliny pracy, w szczególności spożywanie alkoholu, samowolne opuszczenie wiertni, niewykonanie poleceń zarządu spółki umowa ze spółką zostaje rozwiązana w trybie natychmiastowym.

Do wniosku wnioskodawca załączył dwa powołane w treści wniosku dokumenty: umowę na sprawowanie nadzoru wiertniczego na otworach oraz zakres obowiązków i uprawnień jako osoby sprawującej nadzór wiertniczy.

Z dokumentów tych wynika w szczególności, iż:

* Wykonawca zobowiązuje się wykonać umowę w należyty sposób z uwzględnieniem zawodowego charakteru wykonywanej działalności (...),

* Zamawiający ma prawo kontrolować postępy pracy oraz jakość jej wyników,

* W przypadku gdy wykonawca nie będzie realizował swoich obowiązków zgodnie z zasadami określonymi w umowie Zamawiający wezwie Wykonawcę do realizacji swoich obowiązków. Po bezskutecznym upływie terminów określonych w wezwaniu Zamawiający może odstąpić od umowy zgodnie z przepisami kodeksu cywilnego.

* Zamawiający może również rozwiązać umowę z Wykonawcą w razie rażącego naruszenia postanowień umowy.

* Wnioskodawca ponosi pełną odpowiedzialność za wykonane prace, fachowość i rzetelność ich wykonania.

* Zamawiający ma prawo kontrolować postępy pracy oraz jakość jej wyników poprzez wyznaczone osoby.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy powyższa działalność mieści się w pojęciu działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i czy przysługuje wnioskodawcy opodatkowanie na zasadach ogólnych, na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (działalność gospodarcza).

Zdaniem wnioskodawcy, przedstawiona działalność to działalność gospodarcza w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i nie zachodzą tutaj łącznie przesłanki określone w art. 5b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5a pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza to działalność zarobkową:

* wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

* polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

* polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

W myśl natomiast art. 5b ust. 1 ww. ustawy, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1.

odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,

2.

są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez zlecającego te czynności,

3.

wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Biorąc powyższe pod uwagę, należy ustalić czy w okolicznościach przedstawionych w ww. wniosku doszło do spełnienia łącznie trzech przesłanek uniemożliwiających wnioskodawcy uznanie wykonywanych czynności, na podstawie umowy zawartej ze Spółką, za czynności przewidziane dla osób prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż zgodnie z umową wnioskodawca ponosi pełną odpowiedzialność za wykonane prace, fachowość i rzetelność ich wykonania.

Z wniosku wynika również, iż usługi będące przedmiotem zawartej umowy nie były wykonywane pod kierownictwem wyznaczonym przez Zamawiającego, któremu przysługuje jednak prawo kontroli postępów pracy oraz jakości jej wyników. Kierownictwo polega na udzielaniu szczegółowych wskazówek i poleceń, co do sposobu wykonywania czynności, przy czym mają one charakter bieżący i wychodzą poza ramy samej umowy, na podstawie której świadczone są usługi. W sytuacji wnioskodawcy podleganie kierownictwu zlecającego oznaczałoby obowiązek stosowania się do wszelkich bieżących wskazówek wyznaczonej osoby, a taka sytuacja nie wynika z przedstawionego stanu faktycznego. Z dalszej analizy zaistniałego stanu faktycznego wynika również, iż czynności wykonywane są w terminie uzgodnionym z Zamawiającym, co potwierdza zawarta Umowa.

Ponadto wnioskodawca ponosi ryzyko gospodarcze związane z wykonaniem usług będących przedmiotem zawartej umowy.

Wynika to m.in. z postanowień umowy wskazanej we wniosku,:

* w przypadku gdy wykonawca nie będzie realizował swoich obowiązków zgodnie z zasadami określonymi w umowie Zamawiający wezwie Wykonawcę do realizacji swoich obowiązków. Po bezskutecznym upływie terminów określonych w wezwaniu Zamawiający może odstąpić od umowy zgodnie z przepisami kodeksu cywilnego.

* Zamawiający może również rozwiązać umowę z Wykonawcą w razie rażącego naruszenia postanowień umowy

* Wykonawca zobowiązuje się wykonać umowę w należyty sposób z uwzględnieniem zawodowego charakteru wykonywanej działalności przestrzegając obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa (...),

Stwierdzić zatem należy, iż niewykonanie bądź nieterminowe lub nienależyte wykonanie usług mogło skutkować nieuzyskaniem od Zamawiającego wynagrodzenia określonego w umowie. Zjawisko ryzyka jest nierozłącznie związane z prowadzeniem działalności gospodarczej i jest wynikiem podejmowania decyzji dotyczących przyszłości. Podejmując owe decyzje przedsiębiorca nie może być pewny ich wyników w przyszłości. Z istoty prowadzenia działalności gospodarczej wynika, że osoba prowadząca taką działalność, prowadzi ją na własny rachunek i na własne ryzyko. Każdy podmiot prowadzący działalność gospodarczą w ramach ryzyka, musi przewidywać możliwość nie uzyskania przewidywanych wyników ekonomiczno-finansowych związanych z tą działalnością lub też podejmowanym przedsięwzięciem.

Zatem należy stwierdzić, iż zgodnie z treścią ww. przepisu, niemożność uznania określonych czynności za pozarolniczą działalność gospodarczą zachodzi w przypadku łącznego wystąpienia wskazanych powyżej warunków. Oznacza to, iż w przypadku, gdy chociaż jeden z ww. warunków nie zostanie spełniony, wyłączenie to nie będzie miało miejsca, a czynności wykonywane przez podatnika będą uznawane za działalność gospodarczą - oczywiście przy założeniu, że działalność ta spełnia kryteria wymienione w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa, należy uznać, że usługi które Wnioskodawca świadczy, w zakresie opisanym we wniosku można zakwalifikować jako przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, o ile wykonywane przez wnioskodawcę czynności będą wykonywane we własnym imieniu w sposób zorganizowany i ciągły.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienić należy, iż wnioskodawca do wniosku dołączył plik dokumentów. Wprawdzie, co do zasady wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do ich oceny; jest związany wyłącznie opisem stanu przedstawionym przez wnioskodawcę i jego stanowiskiem.

Zważywszy jednak na fakt powołania tych dokumentów przez wnioskodawcę w poz. 54 wniosku i brak informacji niezbędnych do merytorycznego rozpatrzenia wniesionego wniosku, tut. Organ wykorzystał w niezbędnym zakresie informacje wynikające z tych dokumentów.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl