IBPBI/1/415-572/14/BK

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 13 sierpnia 2014 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPBI/1/415-572/14/BK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 13 maja 2014 r. (data wpływu do tut. Biura 15 maja 2014 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie możliwości opodatkowania tzw. podatkiem liniowym dochodów uzyskanych z prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej przez zastępcę komornika sądowego, wyznaczonego do pełnienia czynności komorniczych w związku z odwołaniem komornika sądowego ze stanowiska - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 maja 2014 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie możliwości opodatkowania tzw. podatkiem liniowym dochodów uzyskanych z prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej przez zastępcę komornika sądowego, wyznaczonego do pełnienia czynności komorniczych w związku z odwołaniem komornika sądowego ze stanowiska.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca na mocy art. 27 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o komornikach sądowych i egzekucji (tekst jedn.: Dz. U. z 2006 r. Nr 167, poz. 1191 z późn. zm.), na podstawie Zarządzenia Prezesa Sądu Apelacyjnego z 27 października 2010 r., został wyznaczony na zastępcę zawieszonego w czynnościach komornika sądowego. Od 1 listopada 2010 r. Wnioskodawca wykonuje czynności komornicze w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, do której mają zastosowanie przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W latach 2010 - 2013, na podstawie art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, Wnioskodawca, jako zastępca zawieszonego w czynnościach komornika, rozliczał dochody z pozarolniczej działalności gospodarczej według skali podatkowej.

W dniu 27 grudnia 2013 r. decyzją Ministra Sprawiedliwości, na podstawie art. 15a ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o komornikach sądowych i egzekucji (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 231, poz. 1376 z późn. zm.) i art. 104 § 1 i 2 oraz art. 107 Kodeksu postępowania administracyjnego, zastępowany przez Wnioskodawcę komornik, został odwołany (prawomocnie skazany za przestępstwo umyślne z art. 231 § 2 Kodeksu karnego).

W dniu 20 stycznia 2014 r. Wnioskodawca zwrócił się do Rady Izby Komorniczej z zapytaniem o decyzję o odwołaniu zastępowanego komornika. W dniu 7 marca 2014 r. otrzymał z ww. Izby Komorniczej informację, że została wydana ostateczna decyzja Ministra Sprawiedliwości z dnia 27 grudnia 2013 r. odwołująca zastępowanego komornika sądowego.

W dniu 17 stycznia 2014 r. Wnioskodawca złożył w urzędzie skarbowym wniosek o opodatkowanie dochodów na podstawie art. 9a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. według 19% stawki liniowej.

W dniu 26 lutego 2014 r. Zarządzeniem Prezesa Sądu Apelacyjnego, na podstawie art. 26 i 27 ww. ustawy o komornikach sądowych i egzekucji, zmieniono Zarządzenie Prezesa Sądu Apelacyjnego z dnia 27 października 2010 r., wyznaczając Wnioskodawcę zastępcą odwołanego komornika.

Istotne elementy opisu stanu faktycznego przedstawiono również we własnym stanowisku Wnioskodawcy w sprawie, gdzie wskazano, że jako zastępca odwołanego komornika wykonuje działalność gospodarczą we własnym imieniu i na własny rachunek, jak również, że nie wykonuje usług na rzecz byłego lub obecnego pracodawcy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w przypadku wykonywania czynności komorniczych Wnioskodawca, jako zastępca odwołanego komornika, mógł w 2014 r. wybrać opodatkowanie dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej 19% "podatkiem liniowym".

Zdaniem Wnioskodawcy, skoro na podstawie art. 9a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w dniu 17 stycznia 2014 r. złożył wniosek o opodatkowanie dochodów z prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej podatkiem liniowym wg stawki 19%, na zasadach określonych w art. 30c tej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to może w 2014 r. rozliczać się w tej formie.

Działalność gospodarczą, jako zastępca odwołanego komornika, Wnioskodawca wykonuje we własnym imieniu i na własny rachunek, w myśl ustawy o komornikach sądowych i egzekucji.

Wnioskodawca nie wykonuje usług na rzecz byłego lub obecnego pracodawcy.

Zgodnie z art. 27a ust. 1 ww. ustawy o komornikach sądowych i egzekucji, do zastępcy komornika wyznaczonego w razie śmierci lub odwołania stosuje się odpowiednio art. 3a i art. 28 tej ustawy. W myśl art. 3a ww. ustawy, komornik na własny rachunek wykonuje czynności, o których mowa w art. 2 (czynności komornicze). Natomiast stosownie do art. 28 ustawy o komornikach sądowych i egzekucji, do komornika stosuje się przepisy o podatku dochodowym od osób fizycznych, o ubezpieczeniach społecznych oraz o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym, dotyczące osób prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9a ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), dochody osiągnięte przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolniczej działalności gospodarczej), są opodatkowane na zasadach określonych w art. 27, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemny wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym. Podatnicy podejmujący działalność gospodarczą wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym mogą złożyć na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej.

W myśl art. 9a ust. 2 ww. ustawy, podatnicy, z zastrzeżeniem ust. 3, mogą wybrać sposób opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c. W tym przypadku są obowiązani do złożenia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego do dnia 20 stycznia roku podatkowego pisemnego oświadczenia o wyborze tego sposobu opodatkowania. Jeżeli podatnik rozpoczyna prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej, oświadczenie może złożyć na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej, a jeżeli podatnik nie złożył oświadczenia na podstawie tych przepisów - pisemne oświadczenie składa właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego, nie później niż w dniu uzyskania pierwszego przychodu. Jeżeli podatnik, który wybrał sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2, uzyska z działalności gospodarczej prowadzonej samodzielnie lub z tytułu prawa do udziału w zysku spółki niebędącej osobą prawną przychody ze świadczenia usług na rzecz byłego lub obecnego pracodawcy, odpowiadających czynnościom, które podatnik lub co najmniej jeden ze wspólników wykonywał lub wykonuje w roku podatkowym w ramach stosunku pracy lub spółdzielczego stosunku pracy, podatnik ten traci w roku podatkowym prawo do opodatkowania w sposób określony w art. 30c i jest obowiązany do wpłacenia zaliczek od dochodu osiągniętego od początku roku, obliczonych przy zastosowaniu skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, oraz odsetek za zwłokę od zaległości z tytułu tych zaliczek (art. 9a ust. 3 pkt 2 cyt. ustawy). Przy czym, w myśl art. 9a ust. 4 tej ustawy, wybór sposobu opodatkowania dokonany w oświadczeniu, o którym mowa w ust. 2, dotyczy również lat następnych, chyba że podatnik, w terminie do dnia 20 stycznia roku podatkowego, zawiadomi w formie pisemnej właściwego naczelnika urzędu skarbowego o rezygnacji z tego sposobu opodatkowania lub złoży w tym terminie pisemny wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym.

W myśl art. 30c ust. 1 ww. ustawy, podatek dochodowy od dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej uzyskanych przez podatników, o których mowa w art. 9a ust. 2 lub 7, z zastrzeżeniem art. 29, 30 i 30d, wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

W świetle powyższych przepisów, możliwość opodatkowania "podatkiem liniowym" jest wyłączona m.in. w stosunku do podatników, którzy uzyskują przychód z innych niż pozarolnicza działalność gospodarcza źródeł przychodów, jak również z działalności gospodarczej z tytułu świadczenia usług na rzecz byłego lub obecnego pracodawcy (w sytuacji gdy usługi te są tożsame z czynnościami, które podatnik, lub przynajmniej jeden z jego wspólników (w przypadku prowadzenia działalności w formie spółki osobowej) wykonywał, bądź wykonuje w roku podatkowym w ramach stosunku pracy lub spółdzielczego stosunku pracy). Spełnienie obu ww. warunków, przy założeniu, że oświadczenie o wyborze formy opodatkowania dochodów z działalności gospodarczej zostało złożone w ustawowym terminie, pozwala (co do zasady) na uznanie, że uzyskiwane z tej działalności dochody mogą zostać opodatkowane podatkiem dochodowym od osób fizycznych wg 19% stawki liniowej.

Z treści złożonego wniosku wynika, m.in., że Wnioskodawca nie wykonuje usług na rzecz byłego lub obecnego pracodawcy, a oświadczenie o wyborze formy opodatkowania złożył do 20 stycznia roku podatkowego, co oznacza, że jedyną, pozostałą przesłanką umożliwiającą/lub nie zastosowanie tzw. stawki liniowej jest ustalenie, czy uzyskiwane przez niego, jako zastępcę odwołanego komornika sądowego przychody (w związku z prowadzeniem kancelarii komorniczej) mogą zostać zaliczone do przychodów z prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o komornikach sądowych i egzekucji (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 231, poz. 1376 z późn. zm.), komornik sądowy, zwany dalej "komornikiem", jest funkcjonariuszem publicznym działającym przy sądzie rejonowym. Funkcję tę komornik pełni na podstawie powołania (...) (art. 11 cyt. ustawy).

Zgodnie z art. 3a cyt. ustawy, komornik na własny rachunek wykonuje czynności, o których mowa w art. 2. Jeżeli komornik nie może pełnić obowiązków z powodu przeszkód prawnych lub faktycznych, pełnienie obowiązków zleca się zastępcy komornika. Zastępcą komornika może być inny komornik albo asesor komorniczy (art. 26 ust. 1 i 2 ww. ustawy). Przy czym, w zakresie wykonywania czynności, o których mowa w art. 2, asesorowi komorniczemu pełniącemu funkcję zastępcy komornika przysługują prawa i obowiązki komornika (art. 26 ust. 3). Stosownie natomiast do treści art. 28 ww. ustawy, do komornika stosuje się przepisy o podatku dochodowym od osób fizycznych, o ubezpieczeniach społecznych oraz o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym, dotyczące osób prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą.

Jak wskazuje art. 27 ust. 1 ww. ustawy, zastępcę komornika wyznacza, w drodze zarządzenia, prezes właściwego sądu apelacyjnego na wniosek rady właściwej izby komorniczej. Wniosek powinien wskazywać przyczyny uzasadniające wyznaczenie zastępcy i osobę kandydata. Jednakże, jedynie do zastępcy komornika wyznaczonego w razie śmierci lub odwołania komornika stosuje się odpowiednio art. 3a i art. 28 (art. 27a ust. 1 ww. ustawy).

W świetle ww. przepisów ustawy o komornikach sądowych i egzekucji, do komorników sądowych prowadzących kancelarię komorniczą, a w konsekwencji również do ich zastępców wykonujących czynności komornicze w przypadku odwołania komornika z tej funkcji, stosuje się przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych właściwe dla osób prowadzących pozarolnicza działalność gospodarczą.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika m.in., że Wnioskodawca od 1 listopada 2010 r. wykonywał czynności komornicze, został bowiem wyznaczony przez Prezesa Sądu Apelacyjnego na zastępcę zawieszonego w czynnościach komornika sądowego. Czynności te wykonywał (wykonuje) w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej. Do 2013 r. włącznie, uzyskane z ww. tytułu dochody rozliczał według tzw. skali podatkowej. W dniu 17 stycznia 2014 r. złożył w urzędzie skarbowym oświadczenie o wyborze opodatkowania uzyskanych dochodów tzw. podatkiem liniowym wg stawki 19%. W dniu 27 grudnia 2013 r. zastępowany komornik sądowy został odwołany ze stanowiska, natomiast w dniu 26 lutego 2014 r. wyznaczono Wnioskodawcę zastępcą odwołanego komornika sądowego.

Mając na względzie powyższe stwierdzić należy, że dochody uzyskiwane przez Wnioskodawcę w 2014 r., jako zastępcę odwołanego komornika sądowego, będące dochodami z pozarolniczej działalności gospodarczej, mogą być opodatkowane tzw. podatkiem liniowym, na zasadach określonych w art. 30c tej ustawy.

Wskazać przy tym należy, że przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej, w kontekście zadanego pytania, zakreślającego zakres rozpatrzenia wniosku, była wyłącznie ocena stanowiska Wnioskodawcy w zakresie możliwości opodatkowania tzw. podatkiem liniowym dochodów uzyskanych w 2014 r. z prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej przez zastępcę komornika sądowego wyznaczonego do pełnienia czynności komorniczych w związku z odwołaniem komornika sądowego ze stanowiska.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl