IBPBI/1/415-571/11/BK - Możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej wydatku na zakup projektu budowlanego.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni, przedstawione we wniosku z dnia 31 maja 2011 r. (data wpływu do tut. Biura 7 czerwca 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej wydatku na zakup projektu budowlanego - jest prawidłowe.

W dniu 7 czerwca 2011 r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej wydatku na zakup projektu budowlanego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Podatnik podatku dochodowego od osób fizycznych, opodatkowany na zasadach określonych w art. 30c ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (w dalszej części określonej skrótem "ustawa o u.p.d.o.f.") osiąga przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, tj. w ramach działalności gospodarczej prowadzonej w formie spółki jawnej (zwanej dalej "Spółką" lub "Przedsiębiorstwem"). Zgodnie z wpisem w rejestrze przedsiębiorców (Krajowym Rejestrze Sądowym) podstawowym rodzajem działalności Spółki jest sprzedaż detaliczna i hurtowa kosmetyków i artykułów toaletowych, jak również działalność hoteli i podobnych obiektów zakwaterowania, działalność obiektów noclegowych turystycznych i miejsc krótkotrwałego zakwaterowania, a także działalność restauracji i innych stałych placówek gastronomicznych.

Spółka upatrując szansy zwiększenia i zdywersyfikowania osiąganych przez siebie przychodów z wykonywanej działalności gospodarczej, powziąwszy ponadto wiadomość o możliwości skorzystania z dofinansowania swojego zamierzenia środkami unijnymi podjęła się na przełomie lat 2009-2010 realizacji przedsięwzięcia zmierzającego do wybudowania na terenie Pomorza Zachodniego ośrodka wczasowego, pełniącego funkcję kompleksu rekreacyjno - szkoleniowego. W tym też celu Spółka zakupiła nieruchomość gruntową zlokalizowaną nad morzem oraz projekt architektoniczny mającego powstać ośrodka. Wystąpiła jednocześnie z wnioskiem o dofinansowanie przedmiotowej inwestycji z Programu Regionalnego dla Rozwoju Pomorza Zachodniego, dołączając projekt architektoniczny, który był niezbędnym elementem wniosku. Jednym z wymogów stawianych przez instytucję dysponującą środkami funduszu, mogącą potencjalnie dofinansować w ramach ww. programu przedsięwzięcie Spółki, jak również w związku z samym charakterem inwestycji Przedsiębiorstwo zobowiązane było do poniesienia kosztu sporządzenia projektu architektonicznego mającego powstać budynku ośrodka.

Z punktu widzenia przepisów prawa podatkowego, biorąc pod uwagę fakt, iż w wyniku sfinansowania inwestycji powstały kompleks rekreacyjno - szkoleniowy byłby środkiem trwałym Spółki, Wnioskodawczyni nie zaliczyła do kosztów uzyskania przychodu wydatku na projekt architektoniczny w dacie jego poniesienia, bowiem tego rodzaju wydatek na usługę obcą winien zwiększać wartość początkową wytworzonego środka trwałego, tj. budynku ośrodka wczasowo - szkoleniowego.

Wniosek o przyznanie dotacji został w grudniu 2010 r. rozpatrzony negatywnie przez dysponujący środkami finansowymi programu Urząd Marszałkowski Województwa Zachodniopomorskiego. Z uwagi na powyższe, jak również oceniając finansowe możliwości zrealizowania przedsięwzięcia w dotychczasowym kształcie, Spółka podjęła decyzję o rezygnacji z tego zamierzenia na rzecz inwestycji o znacząco mniejszym stopniu obciążenia finansowego, znacznie bardziej dopasowanego do możliwości samodzielnego jego poniesienia przez Spółkę.

Nowe przedsięwzięcie zakłada wybudowanie na terenie zakupionej nad morzem działki - przy udziale środków pochodzących z kredytu bankowego - kilku budynków (domków) drewnianych z przeznaczeniem na wynajem dla turystów i uczestników szkoleń. Zmiana decyzji, co do skali i przedmiotu inwestycji, spowodowała, iż w dalszej działalności gospodarczej nie będzie możliwe wykorzystanie stworzonego na rzecz Spółki projektu architektonicznego budynku ośrodka wczasowego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w związku z faktem, iż Spółka odstąpiła od realizacji przedsięwzięcia mającego na celu wybudowanie ośrodka wczasowego, a tym samym jej Wspólnicy nie zaliczyli do kosztów uzyskania przychodu wydatku na stworzenie projektu architektonicznego budynku ośrodka na podstawie art. 22g ust. 1 pkt 2 ustawy o p.d.o.f. możliwe będzie zaliczenie przedmiotowego wydatku do kosztów na podstawie art. 22 ust. 5e ustawy o p.d.o.f., tj. w dacie podjęcia decyzji o zaniechaniu realizacji inwestycji w formie uchwały Wspólników.

Zdaniem Wnioskodawczyni, zgodnie z przepisem art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy o p.d.o.f., jako koszty nie stanowiące kosztów uzyskania przychodu. Niewątpliwym jest, iż wydatek na stworzenie projektu architektonicznego budynku ośrodka wypoczynkowego poniesiony został przez Spółkę w celu uzyskania przychodu w przyszłości, a pochodzącego z zapewnienia turystom (gościom) możliwości odpłatnego korzystania ze stworzonej infrastruktury rekreacyjno - szkoleniowej.

Bezspornie też powstały budynek ośrodka w świetle art. 22 (winno być art. 22a) ustawy o p.d.o.f., byłby środkiem trwałym Spółki, bowiem za takowe uważa się m.in. budynki stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania, o przewidywanym okresie użytkowania dłuższym niż 1 rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy leasingu.

Zgodnie z art. 23 ustawy o p.d.o.f., kosztem uzyskania przychodu nie są m.in. wydatki na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części.

Na podstawie wiec art. 22g ust. 1 i 4 ww. ustawy, koszt projektu architektonicznego wliczony zostałby w sytuacji Przedsiębiorstwa do wartości początkowej środka trwałego, którą stanowią koszty jego wytworzenia, obejmujące wartość, w cenie nabycia zużytych do wytworzenia środków trwałych m.in. rzeczowych składników majątku i wykorzystanych usług obcych. Z uwagi na odstąpienie od realizacji przedsięwzięcia przez Spółkę zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów wydatku na stworzenie projektu architektonicznego nie będzie ww. sposób możliwe.

Zdaniem Wnioskodawcy, zaliczenie przedmiotowego wydatku do kosztów uzyskania przychodu winno nastąpić w trybie art. 22 ust. 5e ustawy o p.d.o.f., tj. poprzez potrącenie ich w dacie zbycia inwestycji lub jej likwidacji. Wprawdzie przedsiębiorstwo do chwili podjęcia decyzji o odstąpieniu od realizacji przedsięwzięcia nie rozpoczęło faktycznie prac budowlanych, a w związku z tym nie może przeprowadzić fizycznej likwidacji inwestycji w drodze np. rozbiórki, złomowania czy zniszczenia, nie zmienia to jednak faktu spełnienia dyspozycji przepisu traktującej o likwidacji inwestycji poprzez podjętą w drodze uchwały decyzję Wspólników Spółki. Zaniechanie inwestycji dotyczy bowiem także rezygnacji z inwestycji na etapie wstępnych czynności z nią związanych, a także konkretnych, poczynionych nakładów materialnych, np. na niezbędną dokumentację projektową. W przypadku likwidacji inwestycji w odniesieniu do dokumentacji przepis art. 22 ust. 5e ustawy o p.d.o.f., należy interpretować z uwzględnieniem obowiązków wynikających z innych przepisów prawa, tj. przepisów ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 5, poz. 60 z późn. zm.), której art. 86 § 1 stanowi, iż podatnicy zobowiązani są do przechowywania ksiąg i dokumentów związanych z ich prowadzeniem do czasu upływu okresu przedawnienia zobowiązania podatkowego. Wykładnia ww. przepisów daje podstawę do konstatacji, iż w ramach likwidacji zaniechanych inwestycji, wystarczające do uznania kosztów uzyskania sporządzenia (nabycia) dokumentacji inwestycyjnej, jako kosztów uzyskania przychodów, jest podjęcie decyzji o trwałym i definitywnym odstąpieniu od dalszego prowadzenia zadania inwestycyjnego. W odniesieniu do nakładów, których efekty mają formę intelektualną i niematerialną nie jest racjonalna ich fizyczna likwidacja, bowiem zniszczenie nośników tych wartości pozbawiłoby Podatnika możliwości udowodnienia rzeczywistego poniesienia kosztu w celu osiągnięcia przychodów. Koszt zaniechanej inwestycji winien być udokumentowany w sposób bezsporny i kompletny, a przede wszystkim w sposób zgodny z przepisami prawa, tak jak każdy inny koszt podatkowy.

Z uwagi na fakt, iż Spółka w rzeczywistości trwale i definitywnie odstąpiła od dalszego prowadzenia prac inwestycyjnych, co znalazło swój wyraz także w podjętej przez Wspólników Spółki uchwale, zaś efekty nakładów poniesionych na zaniechane inwestycje nie będą w żaden sposób wykorzystane w przyszłości w prowadzonej działalności, zdaniem Wnioskodawczyni, możliwe jest zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów wydatku na niewykorzystany projekt architektoniczny w dacie podjęcia decyzji o trwałym i definitywnym odstąpieniu od dalszego prowadzenia zadania inwestycyjnego, która odzwierciedlona zostanie w ewidencji księgowej Spółki.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawczyni.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.