IBPBI/1/415-54/10/KB

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa

(tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 14 stycznia 2010 r. (data wpływu do tut. Biura 20 stycznia 2010 r.), uzupełnionym w dniu 17 marca 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu rozliczenia dochodów uzyskanych za granicą z tytułu udzielenia licencji na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych - jest nieprawidłowe.

W dniu 20 stycznia 2010 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu rozliczenia dochodów uzyskanych za granicą z tytułu udzielenia licencji na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 9 marca 2010 r. Znak IBPBI/1/415-54/10/KB wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło w dniu 17 marca 2010 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W 2009 r. spółka cywilna, której Wnioskodawca jest wspólnikiem, dokonała sprzedaży licencji do firmy niemieckiej, działającej na terenie Niemiec. Powołując się na przepisy podatkowe, firma ta zapłaciła spółce 80 % kwoty należności, pozostała część kwoty została odprowadzona do niemieckiego urzędu skarbowego, jako podatek u źródła (wg stawki 20 %). Następnie spółka wystąpiła o zwrot części podatku. Niemiecki urząd skarbowy zwrócił część podatku, zatrzymując 5 % kwoty wartości należności jako podatek u źródła, co jest zgodne z umową o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartą pomiędzy Rzeczpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec, wydając jednocześnie zaświadczenia na każdego ze wspólników spółki o wysokości pobranego na terenie Niemiec podatku u źródła, celem odliczenia go od zobowiązania podatkowego wspólników z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych.

W uzupełnieniu wniosku wskazano m.in., iż:

* licencja, ze sprzedaży której spółka uzyskała przychód, została udzielona na wykorzystanie opracowanego projektu mikrokontrolera (projekt w formie kodu źródłowego zapisanego w języku programowania sprzętowego VHLD, będący zbiorem instrukcji sterujących narzędziami syntezy logicznej) do opracowania na jego podstawie pojedynczej topografii układu scalonego i dystrybucji tego układu scalonego,

* licencjobiorca nie otrzymuje żadnych dodatkowych praw do oprogramowania, a w szczególności praw majątkowych, prawa do redystrybucji, powielania, odsprzedaży itp.,

* licencja została udzielona na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631),

* sprzedaż ww. licencji wynika z podstawowego profilu działalności spółki,

* przychody z działalności spółki opodatkowane są podatkiem liniowym.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca ma prawo i kiedy odliczyć podatek u źródła zapłacony w Niemczech od podatku podlegającego wpłacie do urzędu skarbowego i jaki dokument musi przedstawić urzędowi skarbowemu celem zaksięgowania tego podatku na jego koncie księgowym w urzędzie skarbowym.

Zdaniem Wnioskodawcy, art. 12 umowy między Rzeczpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec o unikaniu podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodów i od majątku (dalej umowa), zastrzega możliwość opodatkowania należności licencyjnych w państwie źródła. Natomiast art. 24 ust. 2b stanowi, że w przypadku osób mających miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce, podwójnego opodatkowania będzie się unikać w sposób następujący: jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga dochód z należności licencyjnych, które zgodnie z postanowieniami art. 12 umowy (a z tego prawa skorzystała Republika Federalna Niemiec) może być opodatkowany w Niemczech (u źródła), to Polska zezwoli na odliczanie od podatku dochodowego tej osoby kwoty równiej podatkowi zapłaconemu w Niemczech. Jednakże takie odliczenie nie może przekroczyć tej części podatku, jaka została obliczona przed dokonaniem odliczenia i która odpowiednio przypada na dochód, który może być opodatkowany w Niemczech. Na takie potrącenie zezwala art. 30c ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca, jako wspólnik spółki cywilnej, powinien policzyć przypadający na niego udział w zyskach i stratach, przypadający na niego udział w zapłaconym podatku u źródła i odliczyć ten podatek od należnego podatku z tytułu działalności gospodarczej. Ponadto powinien poinformować Naczelnika Urzędu Skarbowego o wysokości odliczenia podatku zapłaconego u źródła wraz z dowodem potwierdzającym jego zapłatę w Republice Federalnej Niemiec. Ma prawo odliczyć podatek zapłacony u źródła w dowolnym okresie po terminie jego zapłaty.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307), odrębnymi źródłami przychodów są określone w pkt 3 i 7 tego przepisu:

* pozarolnicza działalność gospodarcza,

* kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a)-c).

W myśl art. 5a ust. 6 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza to działalność zarobkową:

Z powyższego wynika, iż jeżeli ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych zalicza określony przychód do innego źródła niż pozarolnicza działalność gospodarcza, przychód ten stanowi przychód z tego źródła, a nie przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, niezależnie od tego czy zdarzenie, które powoduje powstanie tego przychodu ma związek z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Zgodnie z art. 18 ww. ustawy, za przychód z praw majątkowych uważa się w szczególności przychody z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, praw do projektów wynalazczych, praw do topografii układów scalonych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również z odpłatnego zbycia tych praw.

Odrębnymi przepisami, o których mowa w ww. art. 18 są m.in. przepisy ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (tekst jedn. Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631 z późn. zm.).

Stosownie do art. 41 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej autorskie prawa majątkowe mogą przejść na inne osoby w drodze dziedziczenia lub na podstawie umowy. Umowa o przeniesienie autorskich praw majątkowych lub umowa o korzystanie z utworu, zwana dale "licencją", obejmuje pola eksploatacji wyraźnie w niej wymienione (art. 41 ust. 2 ww. ustawy).

Co do zasady, twórcom utworów, objętych ochroną prawa autorskiego przysługuje wyłączność do tychże praw. Twórca może jednak umożliwić korzystanie podmiotom trzecim ze swojego utworu m.in. poprzez udzielenie im licencji. Istotą umowy licencyjnej jest zezwolenie na korzystanie z dzieła będącego przedmiotem prawa autorskiego. Na jej podstawie podmiot któremu przysługuje dobro o charakterze niematerialnym, nie przenosi na inną osobę swoich praw, lecz jedynie udziela jej upoważnienia do korzystania z tego dobra w określony sposób, w określonym czasie za stosowanym wynagrodzeniem (tzw. opłata licencyjna) lub nieodpłatnie.

Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, iż opłata licencyjna z tytułu udzielenia licencji do korzystania z praw autorskich jest przychodem z tych praw. W rozumieniu ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi zatem przychód z praw majątkowych. Przychód ten powstaje w momencie otrzymania lub pozostawienia do dyspozycji podatnika zapłaty z tego tytułu. Stosownie bowiem do treści art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą w formie spółki cywilnej. Spółka udzieliła kontrahentowi z Niemiec licencji, na podstawie i w rozumieniu ww. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Mając na względzie cyt. wyżej przepisy stwierdzić należy, iż przychód uzyskany z udzielenia tej licencji będzie stanowił dla Wnioskodawcy przychód z praw majątkowych a nie przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej. Przy czym, Wnioskodawca uzyska przychód w wysokości proporcjonalnej do jego prawa w udziale w zysku ze sprzedaży tej licencji. Zgodnie bowiem z art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku są równe.

Odnosząc się natomiast do kwestii sposobu rozliczenia uzyskanego przez Wnioskodawcę przychodu z udzielonej licencji stwierdzić należy, iż w myśl art. 9 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Jeżeli podatnik uzyskuje dochody z więcej niż jednego źródła, przedmiotem opodatkowania w danym roku podatkowym jest, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 3, art. 29-30c, art. 30e oraz art. 44 ust. 7e i 7f, suma dochodów z wszystkich źródeł przychodów (art. 9 ust. 1a ww. ustawy).

Zgodnie z art. 9a ust. 1 ww. ustawy, dochody osiągnięte przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolnicza działalność gospodarcza), są opodatkowane na zasadach określonych w art. 27, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemny wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym.

Podatnicy, z zastrzeżeniem ust. 3, mogą wybrać sposób opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c (tzw. podatkiem liniowym). W tym przypadku są obowiązani do złożenia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego do dnia 20 stycznia roku podatkowego pisemnego oświadczenia o wyborze tego sposobu opodatkowania, a jeżeli podatnik rozpoczyna prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej w trakcie roku podatkowego - do dnia poprzedzającego dzień rozpoczęcia tej działalności, nie później jednak niż w dniu uzyskania pierwszego przychodu (art. 9a ust. 2 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 27 ust. 1 ww. ustawy, podatek dochodowy, z zastrzeżeniem art. 29-30e oraz art. 44 ust. 4, pobiera się od podstawy jego obliczenia według skali podatkowej wskazanej w tym przepisie.

Stosownie jednak do art. 30c ust. 1 ww. ustawy, podatek dochodowy od dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej uzyskanych przez podatników, o których mowa w art. 9a ust. 2 lub ust. 7, z zastrzeżeniem art. 29, 30, 30d i art. 44 ust. 4, wynosi 19 % podstawy obliczenia podatku.

Przy czym, dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej, opodatkowanych w sposób określony w ust. 1, nie łączy się z dochodami opodatkowanymi na zasadach określonych w art. 27 oraz art. 30b i 30e (art. 30c ust. 6 ww. ustawy).

Z powyższych przepisów wynika, iż co do zasady (poza wyjątkami przewidzianymi w ww. ustawie), dochody z różnych źródeł, uzyskane w danym roku podatkowym łączy się i opodatkowuje według skali podatkowej. W przypadku jednak wyboru opodatkowania dochodów uzyskiwanych z pozarolniczej działalności gospodarczej w formie tzw. podatku liniowego, dochodów z tej działalności nie łączy się z dochodami uzyskanymi z innych źródeł (np. z praw majątkowych). Dochody te podlegają odrębnemu opodatkowaniu.

Rocznego rozliczenia podatku dokonuje się poprzez złożenie stosownego zeznania podatkowego w terminie przewidzianym w ustawie o podatku dochodowym.

W myśl art. 45 ust. 1 ww. ustawy, podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 7 i 8.

W terminie określonym w ust. 1 podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym odrębne zeznania, według ustalonych wzorów, o wysokości osiągniętego w roku podatkowym dochodu (poniesionej straty) z pozarolniczej działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej, opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30c, tj. podatkiem liniowym (art. 45 ust. 1a pkt 2 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 45 ust. 4 pkt 1 i 3 ww. ustawy, w terminie określonym w ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 7, podatnicy są obowiązani wpłacić:

* różnicę między podatkiem należnym wynikającym z zeznania, o którym mowa w ust. 1, a sumą należnych za dany rok zaliczek, w tym również sumą zaliczek pobranych przez płatników,

* należny podatek dochodowy wynikający z zeznania, o którym mowa w ust. 1a pkt 2, albo różnicę pomiędzy podatkiem należnym wynikającym z zeznania, o którym mowa w ust. 1a pkt 2, a sumą należnych za dany rok zaliczek.

W sytuacji gdy podatnik posiadający w Polsce nieograniczony obowiązek podatkowy, uzyskuje dochody ze źródeł położonych za granicą, dochody te opodatkowuje się z uwzględnieniem zasad unikania podwójnego opodatkowania.

Zgodnie bowiem z art. 27 ust. 8 ww. ustawy, jeżeli podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1, oprócz dochodów podlegających opodatkowaniu, zgodnie z ust. 1, osiągał również dochody z tytułu działalności wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub ze źródeł przychodów znajdujących się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zwolnione od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych umów międzynarodowych - podatek określa się w następujący sposób:

Jeżeli podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1, osiąga również dochody z tytułu działalności wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub ze źródeł przychodów znajdujących się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania nie stanowi o zastosowaniu metody określonej w ust. 8, lub z państwem, w którym dochody są osiągane, Rzeczpospolita Polska nie zawarła umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, dochody te łączy się z dochodami ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W tym przypadku od podatku obliczonego od łącznej sumy dochodów odlicza się kwotę równą podatkowi dochodowemu zapłaconemu w obcym państwie. Odliczenie to nie może jednak przekroczyć tej części podatku obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która proporcjonalnie przypada na dochód uzyskany w państwie obcym. Przepisy art. 11 ust. 3 i 4 stosuje się odpowiednio (art. 27 ust. 9 ww. ustawy).

Sposób opodatkowania dochodów uzyskanych ze źródeł położonych na terenie Republiki Federalnej Niemiec reguluje umowa z dnia 14 maja 2003 r. podpisana w Berlinie między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku (Dz. U. z 2005 r. Nr 12, poz. 90).

W myśl art. 12 ust. 1 ww. umowy, należności licencyjne, powstające w Umawiającym się Państwie i wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.

Jednakże należności licencyjne, o których mowa w ustępie 1 niniejszego artykułu, mogą być także opodatkowane w Umawiającym się Państwie, w którym powstają, i zgodnie z jego ustawodawstwem, ale jeżeli osoba uprawniona do należności licencyjnych ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, to podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 5 procent kwoty brutto należności licencyjnych (art. 12 ust. 2 ww. umowy).

Przy czym zgodnie z art. 12 ust. 3 ww. umowy, określenie "należności licencyjne" użyte w niniejszym artykule oznacza wszelkiego rodzaju należności płacone za użytkowanie lub prawo do użytkowania wszelkich praw autorskich do dzieła literackiego, artystycznego lub naukowego, włącznie z filmami dla kin, wszelkiego patentu, znaku towarowego, wzoru lub modelu, planu, tajemnicy technologii lub procesu produkcyjnego lub za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, handlowego lub naukowego lub za informacje dotyczące doświadczenia w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej. Postanowienie to stosuje się odpowiednio do wszelkiego rodzaju wypłat za użytkowanie lub prawo do użytkowania nazwy, zdjęcia lub innych podobnych praw osobistych oraz do wypłat otrzymywanych jako wynagrodzenie za nagranie przez radio lub telewizję występów sportowców lub artystów.

Stosownie do art. 24 ust. 2 lit. b) ww. umowy, w przypadku osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Rzeczypospolitej Polskiej, podwójnego opodatkowania unikać się będzie w następujący sposób: jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Rzeczypospolitej Polskiej osiąga części dochodu, które zgodnie z postanowieniami artykułów 10, 11 i 12 mogą być opodatkowane w Republice Federalnej Niemiec, wówczas Rzeczpospolita Polska zezwoli na odliczenie od podatku dochodowego tej osoby kwoty równej podatkowi dochodowemu zapłaconemu w Republice Federalnej Niemiec. Jednakże takie odliczenie nie może przekroczyć tej części podatku, jaka została obliczona przed dokonaniem odliczenia i który odpowiada tej części dochodu, która została osiągnięta w Republice Federalnej Niemiec.

W przypadku zatem uzyskania w Niemczech dochodu z udzielenia licencji na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, zastosowanie znajdzie metoda unikania podwójnego opodatkowania określona w cyt. wyżej art. 27 ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca w 2009 r. uzyskał dochody z pozarolniczej działalności gospodarczej, opodatkowane podatkiem liniowym oraz dochód z praw majątkowych, w postaci dochodów ze sprzedaży licencji kontrahentowi z Niemiec. Niemiecki urząd skarbowy pobrał od Wnioskodawcy tzw. podatek u źródła w wysokości 5% należności licencyjnej.

Mając na względzie cyt. wyżej przepisy stwierdzić należy, iż rozliczenia uzyskanego z tytułu sprzedaży licencji dochodu, Wnioskodawca winien jest dokonać w zeznaniu podatkowym składanym za rok 2009. Tym samym w zeznaniu tym, ma prawo odliczyć podatek zapłacony za granicą, z uwzględnieniem zasad przewidzianych w cyt. wyżej art. 27 ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Pamiętać jednak należy, iż z uwagi na fakt, że Wnioskodawca w 2009 r. uzyskał także przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej opodatkowane podatkiem liniowym, zobowiązany jest do 30 kwietnia 2010 r. złożyć dwa zeznania podatkowe:

* o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) z pozarolniczej działalności gospodarczej opodatkowanego podatkiem liniowym na formularzu PIT-36L oraz

* o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) z praw majątkowych (sprzedaży licencji) uzyskanego za granicą na formularzu PIT-36 wraz z załącznikiem PIT/ZG (właściwym dla wykazania dochodu uzyskanego za granicą oraz zapłaconego tam podatku), w którym winien dokonać odliczenia zapłaconego w Niemczech podatku u źródła, o którym mowa we wniosku, z uwzględnieniem zasad wynikających z art. 27 ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przy czym Wnioskodawca nie jest zobowiązany do załączania do ww. zeznania podatkowego żadnego dowodu potwierdzającego zapłatę podatku w Republice Federalnej Niemiec.

Z uwagi na powyższe stanowisko przedstawione we wniosku należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Do wniosku dołączono dokumenty źródłowe. Należy jednak zauważyć, że wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do ich oceny; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez Wnioskodawcę i jego stanowiskiem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44 - 100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.