IBPBI/1/415-537/10/AP - Możliwość obniżenia stawek amortyzacyjnych wynikających z Wykazu wobec wskazanych we wniosku środków trwałych.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 14 maja 2010 r. (data wpływu do tut. Biura 7 czerwca 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości obniżenia stawek amortyzacyjnych wynikających z Wykazu rocznych stawek amortyzacyjnych wskazanych we wniosku środków trwałych - jest prawidłowe.

W dniu 7 czerwca 2010 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie możliwości obniżenia stawek amortyzacyjnych wynikających z Wykazu rocznych stawek amortyzacyjnych wskazanych we wniosku środków trwałych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka posiada środek trwały, samochód osobowy (samochód "A"). Ponadto w marcu 2010 r. Spółka zakupiła samochód ciężarowy (samochód "B"), który wypełnia definicję samochodu osobowego zawartą w art. 5a pkt 19 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. W związku z tym dla celów wymienionej ustawy również samochód "B" należy traktować jako samochód osobowy. Zarówno wartość samochodu "A" jak i "B" przekracza równowartość kwoty 20.000 euro przeliczonej na złote według kursu średniego euro ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski z dnia przekazania samochodu do używania. W związku z tym odpisy amortyzacyjne przewyższające tą równowartość nie stanowią kosztów uzyskania przychodów.

Zarówno samochód "A" jak również "B" zakupiono w kraju, od dealerów danej marki na podstawie wystawionej przez nich faktury VAT. Oba samochody kupione były jako nowe. Ich wartość ustalono na podstawie ceny nabycia. Dla celów bilansowych przyjęto podatkowe zasady amortyzacji. Odpisy amortyzacyjne dokonywane są za okresy miesięczne.

Do końca 2009 r. samochód "A" był amortyzowany metodą liniową według stawki z Wykazu w wysokości 20 %. Od początku 2010 r. wspólnicy spółki podjęli decyzję o obniżeniu stawki amortyzacyjnej do 10 % rocznie.

Przyjmując do używania samochód "B" w marcu 2010 r. zastosowano liniową metodę amortyzacji, równocześnie podjęto decyzję o zastosowaniu obniżonej 10 % stawki amortyzacyjnej.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy Spółka postąpiła prawidłowo obniżając stawkę amortyzacyjną dla samochodu A od pierwszego miesiąca następnego roku podatkowego tj. 2010 r., a dla samochodu B od miesiąca wprowadzenia do używania, czyli marca 2010 r....

(pytanie oznaczone we wniosku nr 1)

Zdaniem Wnioskodawcy, przepis art. 22i ust. 1 pkt 5 (winno być art. 22i ust. 5) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych zezwala na obniżenie stawek amortyzacyjnych podanych w Wykazie. W odniesieniu zarówno do samochodu A, jak również B przyjęto liniową metodę amortyzacji i stawkę podstawową z Wykazu stawek amortyzacyjnych w wysokości 20 %. W odniesieniu do samochodu A zmieniono stawkę od pierwszego miesiąca następnego roku podatkowego, a do samochodu B od miesiąca, w którym wprowadzono środek trwałych do ewidencji, czyli zgodnie z powołanym powyżej przepisem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie zauważyć należy, iż błędne powołanie przez Wnioskodawcę przepisu pozostaje bez wpływu na ocenę stanowiska Wnioskodawcy.

W myśl art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 tej ustawy.

Zgodnie z treścią art. 22 ust. 8 ww. ustawy, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

Natomiast stosownie do treści art. 23 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów z tytułu zużycia samochodu osobowego, dokonywanych według zasad określonych w art. 22a-22o, w części ustalonej od wartości samochodu przewyższającej równowartość 20.000 euro przeliczonej na złote według kursu średniego euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z dnia przekazania samochodu do używania.

Zgodnie z art. 22a ust. 1 ww. ustawy, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Treść powyższego przepisu oznacza, że amortyzacja podatkowa stanowi formę rozłożonego w czasie, obciążania kosztów podatkowych wartością używanych w prowadzonej działalności gospodarczej przedmiotów, które zużywają się w okresie dłuższym niż 1 rok. Okres amortyzacji jest zwykle zbliżony do standardowego okresu użytkowania danego rodzaju środków trwałych, co znajduje odzwierciedlenie w wysokości stawek amortyzacyjnych wskazanych w Wykazie.

Stosownie do treści art. 22f ust. 1 ww. ustawy, podatnicy, z wyjątkiem tych, którzy ze względu na ogłoszoną upadłość obejmującą likwidację majątku nie prowadzą działalności gospodarczej, dokonują odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 22a ust. 1 i ust. 2 pkt 1-3 oraz w art. 22b.

W myśl art. 22f ust. 3 ww. ustawy, odpisów amortyzacyjnych dokonuje się zgodnie z art. 22h-22m, gdy wartość początkowa środka trwałego albo wartości niematerialnej i prawnej w dniu przyjęcia do używania jest wyższa niż 3.500 zł W przypadku gdy wartość początkowa jest równa lub niższa niż 3.500 zł, podatnicy, z zastrzeżeniem art. 22d ust. 1, mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art. 22h-22 m albo jednorazowo - w miesiącu oddania do używania tego środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, albo w miesiącu następnym.

Zgodnie z art. 22h ust. 2 ww. ustawy, podatnicy, z zastrzeżeniem art. 22l i 22ł, dokonują wyboru jednej z metod amortyzacji określonej w art. 22i-22k dla poszczególnych środków trwałych przed rozpoczęciem ich amortyzacji; wybraną metodę stosuje się do pełnego zamortyzowania danego środka trwałego.

Odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych, z zastrzeżeniem art. 22j-22ł, dokonuje się przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonych w Wykazie stawek amortyzacyjnych i zasad, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1 (art. 22i ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Natomiast zgodnie z art. 22i ust. 5 ww. ustawy, podatnicy mogą obniżać podane w Wykazie stawek amortyzacyjnych stawki dla poszczególnych środków trwałych. Zmiany stawki dokonuje się począwszy od miesiąca, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji, albo od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego.

Zmiana, o której mowa w powołanym przepisie, dotyczy zarówno sytuacji, w której stawka amortyzacyjna może być obniżona, jak i rezygnacji z obniżonej stawki na rzecz stawek określonych w Wykazie stawek amortyzacyjnych. Wobec powyższego, zmiana stawki amortyzacyjnej może nastąpić od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego. Podatnik ma więc możliwość zastosowania różnych stawek amortyzacyjnych dla środków trwałych na każdy rok podatkowy, z tym że zmienione stawki nie mogą być wyższe od stawek określonych w Wykazie stawek amortyzacyjnych.

Należy zaznaczyć, iż zmiana stawek amortyzacyjnych może nastąpić zarówno w odniesieniu do środków trwałych wprowadzonych po raz pierwszy do ewidencji, jak i środków trwałych będących już przedmiotem amortyzacji. Dla środków trwałych wprowadzonych po raz pierwszy do ewidencji zmiana stawki amortyzacyjnej, czyli jej obniżenie, może nastąpić w momencie dokonania pierwszego w danym roku odpisu amortyzacyjnego. Natomiast możliwość obniżenia stawki amortyzacyjnej, która odnosi się do środków trwałych będących już przedmiotem amortyzacji, powinna nastąpić nie później niż w momencie dokonania pierwszego w danym roku odpisu amortyzacyjnego.

Jak wynika z treści złożonego wniosku, Spółka wobec dwóch samochodów osobowych, będących środkami trwałymi w prowadzonej działalności gospodarczej (samochodu osobowego A i samochodu osobowego B), zastosowała obniżone stawki amortyzacyjne. Samochód A do końca 2009 r. amortyzowany był metodą liniową według stawki określonej w Wykazie rocznych stawek amortyzacyjnych (tekst jedn. 20 %). Natomiast od początku 2010 r. podjęto decyzję o obniżeniu stawki amortyzacyjnej dla tego środka trwałego do 10 % rocznie.

Drugi środek trwały (samochód B) przyjęto do używania w marcu 2010 r. i zastosowano wobec niego liniową metodę amortyzacji. W odniesieniu do samochodu B również podjęto decyzję o obniżeniu stawki amortyzacyjnej określonej w Wykazie do 10 % rocznie, jednak zmiany stawki dokonano od miesiąca, w którym środek ten wprowadzono do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Mając powyższe na względzie, stwierdzić należy, iż zgodnie z art. 22i ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych Spółka mogła obniżyć stawki amortyzacyjne dla ww. środków trwałych. Przy czym dla środka trwałego (samochodu A) będącego już przedmiotem amortyzacji, zmiany stawki można było dokonać od pierwszego miesiąca następnego roku podatkowego (tekst jedn. w przedmiotowej sprawie w styczniu 2010 r.). Natomiast dla środka trwałego (samochodu B), wprowadzonego po raz pierwszy do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych zmiany stawki amortyzacyjnej (jej obniżenie) można było dokonać w miesiącu, w którym środek ten został wprowadzony do ww. ewidencji (a więc w marcu 2010 r.).

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienić należy, iż w zakresie pytań oznaczonych we wniosku Nr 2 i 3 wydano odrębne rozstrzygnięcia.

Zważywszy na fakt, iż Wnioskodawcą jest Spółka jawna niniejsza interpretacja stosownie do postanowień m.in. art. 14k Ordynacji podatkowej, jest wiążąca tylko dla tego podmiotu co oznacza, iż nie wywołuje bezpośrednio skutków dla wspólników tej Spółki.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.