IBPBI/1/415-528/13/ESZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), po ponownym rozpatrzeniu, w związku z prawomocnym wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 6 marca 2013 r. sygn. akt I SA/Gl 993/12, wniosku z dnia 1 grudnia 2008 r. (data wpływu do tut. Biura 8 grudnia 2008 r.), uzupełnionego w dniach 17 i 24 lutego 2009 r., Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione w ww. wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży udziałów we wskazanej we wniosku nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 8 grudnia 2008 r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży udziałów we wskazanej we wniosku nieruchomości. Ww. wniosek został przez Wnioskodawcę uzupełniony w dniu 17 lutego 2009 r. Wniosek powyższy nie spełniał jednak nadal wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 17 lutego 2009 r. Znak:.., wezwano do jego uzupełnienia co też nastąpiło w dniu 24 lutego 2009 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest współwłaścicielem w 267/480 (13350/24000) częściach nieruchomości zabudowanej, składającej się z dwóch działek. Działki te w Rejestrze Gruntów są oznaczone jako B - tereny mieszkaniowe. Łączna powierzchnia działek wynosi 0,1425 ha. Częścią składową nieruchomości jest budynek mieszkalny, parterowy, o powierzchni zabudowy 77 m^2, posiadający numer ewidencyjny.... Budynek ten jest obecnie nie zasiedlony i nadaje się do remontu. Jest wybudowany z kamienia, kryty papą i ma uszkodzony strop. Dla tej nieruchomości prowadzona jest księga wieczysta przez Sąd Rejonowy, z której wynika, że nieruchomość jest zabudowana co potwierdza odpis zwykły księgi wieczystej. Do czerwca 1993 r. budynek był zamieszkany, na co wskazuje zaświadczenie z akt ewidencji ludności.

Od czerwca 1993 r. budynek ten nie był zamieszkany. Nie był również wykorzystywany w innych celach (przez cały okres po czerwcu 1993 r. był tzw. pustostanem). Nie utracił jednak nigdy charakteru budynku mieszkalnego, pomimo, że z wypisu z kartoteki budynków Urzędu Miasta wynika, że pod numerem ewidencyjnym... wpisany jest budynek, którego funkcja określona jest jako inny budynek niemieszkalny. Wg Wnioskodawcy powstał błąd w określeniu funkcji tego budynku. Jego zdaniem prawdopodobnie w 2003 r. podczas aktualizacji ewidencji gruntów ktoś omyłkowo zakwalifikował ten budynek jako niemieszkalny, ponieważ nie był w tym okresie zasiedlony. Jednak z zaświadczenia z akt ewidencji ludności wynika, że budynek ten był budynkiem mieszkalnym. Nigdy nie był składany wniosek o zmianę przeznaczenia tego budynku. Nie była również w tym przedmiocie wydana żadna decyzja administracyjna. Zgodnie z art. 71 prawa budowlanego, zmiana przeznaczenia budynku wymaga odpowiednich decyzji właściwego organu.

Udziały w nieruchomości stanowią majątek odrębny Wnioskodawcy (nie należą do wspólnego majątku małżeńskiego). Udziały w nieruchomości nabył On:

* część 2100/24000 w 1991 r. w wyniku spadku po rodzicach,

* część 2040/24000 w dniu 2 września 1996 r. w wyniku darowizny od ciotki,

* część 2700/24000 w dniu 6 września 1996 r. w wyniku darowizny od ciotki,

* część 2100/24000 w dniu 30 lipca 1999 r. w wyniku darowizny od siostry,

* część 2100/24000 w dniu 30 lipca 1999 r. w wyniku darowizny od siostry,

* część 2310/24000 w dniu 9 maja 2003 r. w wyniku zamiany z Gminą dokonanej w formie aktu notarialnego.

W stosunku do tej nieruchomości Wnioskodawcy nigdy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. W trakcie użytkowania nieruchomości nie ponosił żadnych wydatków na jej ulepszenie.

Wnioskodawca od 1983 r. prowadzi działalność gospodarczą, której przedmiotem jest produkcja spodów obuwniczych. Z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej jest opodatkowany podatkiem dochodowym od osób fizycznych za zasadach ogólnych, prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów oraz jest czynnym podatnikiem podatku VAT. W 1999 r. rozszerzył zakres prowadzonej działalności gospodarczej o wynajem nieruchomości na własny rachunek. Wtedy też część przedmiotowej nieruchomości, która (w części dot. udziałów Wnioskodawcy) przez cały czas stanowiła jego majątek osobisty, zaczął wynajmować, ale w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Najemcą nieruchomości był podmiot gospodarczy, który na wynajmowanej nieruchomości prowadził swoją działalność. Przychody z najmu stanowiły przychody z tytułu prowadzonej przez Wnioskodawcę pozarolniczej działalności gospodarczej. Usługa najmu była potwierdzana fakturą VAT. Na tych zasadach nieruchomość wynajmował do końca czerwca 2007 r. Wnioskodawca podkreśla przy tym, że przedmiotowa nieruchomość, ani żadna jej część, pomimo, że była przedmiotem najmu wykonywanego w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej, nigdy nie była składnikiem przedsiębiorstwa, tym samym nigdy nie była ujęta w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Od lipca 2007 r. Wnioskodawca ograniczył zakres prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, wykreślając z niej usługi wynajmu nieruchomości na własny rachunek. Od tego czasu do końca sierpnia 2008 r. przedmiotową nieruchomość wynajmował poza działalnością gospodarczą, nadal dokumentując najem fakturą VAT, jednak już nie jako przedsiębiorca. W dniu złożenia wniosku nieruchomość ta nie była już przedmiotem najmu, a w grudniu 2008 r. Wnioskodawca planował sprzedaż wszystkich swoich udziałów w przedmiotowej nieruchomości.

Wnioskodawca nadmienił, iż wnioskiem z dnia 12 maja 2008 r. (data wpływu do tut. Biura 5 września 2008 r.) złożył wniosek o interpretację indywidualną w tej samej sprawie. Jednak wtedy przedstawiając stan faktyczny omyłkowo napisał, że przedmiotowa nieruchomość jest niezabudowana, co było niezgodne ze stanem faktycznym. W sprawie tej została wydana interpretacja IBPB2/415-1487/08/ASz. Ponieważ jednak interpretacja ta dotyczy błędnego stanu faktycznego ponownie złożył wniosek.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, iż przedmiotem podnajmu była nieruchomość (grunt) z wyłączeniem budynku mieszkalnego. W skład wynajmowanej nieruchomości wchodziły dwie działki wydzielone geodezyjnie, ale stanowiące zgodnie z prawem cywilnym jedną całość. Budynek mieszkalny stanowiący część składową nieruchomości, położony na jednej z działek nie był w ogóle wynajmowany. Ponadto wnioskodawca wskazał, że budynek mieszkalny, będący częścią składową nieruchomości, zgodnie z Polską Klasyfikacją Obiektów Budowlanych, jest sklasyfikowany pod symbolem PKOB 1110 (budynki mieszkalne jednorodzinne).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy do przychodu uzyskanego ze sprzedaży udziałów w przedmiotowej nieruchomości stosować się będzie zasady określone dla przychodów, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czy zasady określone dla przychodów, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a tej ustawy w brzmieniu obowiązującym przed 1 stycznia 2007 r.

Zdaniem Wnioskodawcy, do przychodu uzyskanego ze sprzedaży udziałów w przedmiotowej nieruchomości stosować się będzie zasady określone dla przychodów, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym przed 1 stycznia 2007 r.

Przychód z tej części udziałów, dla których upłynął okres pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie (bez względu na formę), nie będzie w ogóle opodatkowany podatkiem dochodowym.

Przychód z tej części udziałów, które zostały nabyte w drodze spadku lub darowizny, będzie w całości zwolniony na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. d ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym przed 1 stycznia 2007 r.

Przychód z tej części udziałów, które zostały nabyte w drodze zamiany, będzie opodatkowany na zasadach określonych w art. 28 ust. 1-4 ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym przed 1 stycznia 2007 r.

W niniejszej sprawie sprzedaż udziałów nie nastąpi bowiem w wykonaniu działalności gospodarczej. Udziały te nie stanowiły nigdy składników majątku przedsiębiorstwa Wnioskodawcy, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy. Sama okoliczność, że przedmiotowa nieruchomość była przez Wnioskodawcę wynajmowana w ramach działalności gospodarczej nie może kwalifikować tej nieruchomości, czy też udziałów w tej nieruchomości jako składników majątku przedsiębiorstwa. Przedmiotowa nieruchomość nigdy nie była ujęta przez Wnioskodawcę w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Budynek będący częścią składową nieruchomości nigdy nie był amortyzowany.

Nie jest więc spełniony podstawowy warunek, o którym mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, dlatego też nie będzie miał zastosowania przepis art. 10 ust. 2 pkt 3 ww. ustawy.

W indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego z dnia 4 marca 2009 r. Znak:.., Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, uznał stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe. Wskazał przy tym, iż na gruncie przedmiotowej sprawy przychody ze sprzedaży tej części przysługującej Wnioskodawcy nieruchomości, która wynajmowana była w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej stanowić będzie, na podstawie art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychód z tej działalności. Zauważyć bowiem należy, iż chociaż część nieruchomości gruntowej związana była z budynkiem mieszkalnym, fakt jej wynajmowania - jako odrębnego składnika majątku - w ramach prowadzonej przez wnioskodawcę pozarolniczej działalności gospodarczej, spowodował, iż grunt ten utracił cechy składnika majątku, o którym mowa w cyt. powyżej art. 10 ust. 3 oraz art. 14 ust. 2c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawca po uprzednim wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa, zaskarżył ww. interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach wyrokiem z dnia 25 stycznia 2010 r. sygn. akt I SA/Gl 513/09 uchylił ww. interpretację indywidualną z dnia 4 marca 2009 r. Znak:... W wyniku rozpatrzenia wniesionej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, działającego w imieniu Ministra Finansów, skargi kasacyjnej od ww. wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 14 grudnia 2011 r. Sygn. akt II FSK 1150/10 oddalił skargę kasacyjną organu. W następstwie wydania ww. wyroku NSA, cyt. powyżej wyrok WSA w Gliwicach stał się wyrokiem prawomocnym. Wyrok ten opatrzony klauzulą prawomocności wpłynął do tut. Biura (wraz z aktami sprawy) w dniu 13 lutego 2012 r.

W wyniku ponownego rozpatrzenia (w związku z ww. wyrokami) wniosku z dnia 1 grudnia 2008 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, w dniu 14 maja 2012 r. wydał interpretację indywidualną przepisów prawa podatkowego Znak: IBPBI/1/415-165/12/ESZ, w której uznał stanowisko Wnioskodawcy w zakresie skutków podatkowych:

* sprzedaży udziałów w wydzielonej geodezyjnie nieruchomości gruntowej oraz posadowionego na niej budynku mieszkalnego - za prawidłowe,

* sprzedaży udziałów w wydzielonej geodezyjnie nieruchomości gruntowej, na której nie znajduje się ww. budynek, będącej przedmiotem wynajmu w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę pozarolniczej działalności gospodarczej - za nieprawidłowe.

Pismem z dnia 24 maja 2012 r. wniesiono wezwanie do usunięcia naruszenia prawa w ww. interpretacji, na które udzielono odpowiedzi pismem z dnia 27 czerwca 2012 r. Znak: IBPBI/1/415W-63/12/ESZ odmawiając zmiany ww. interpretacji. Odpowiedź na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa została skutecznie doręczona w dniu 29 czerwca 2012 r. Pismem z dnia 11 lipca 2012 r. (data wpływu do tut. Biura - 16 lipca 2012 r.) wniesiono skargę na ww. interpretację indywidualną. Pismem z dnia 16 sierpnia 2012 r. Znak: IBPBI/1/4160-79/12/ESZ, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, udzielił odpowiedzi na skargę przesyłając ją, wraz z aktami sprawy do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach. W wyniku rozpatrzenia tej skargi Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach wyrokiem z dnia 6 marca 2013 r. sygn. akt I SA/Gl 993/12 uchylił zaskarżoną interpretację. W wyroku tym wskazano m.in., iż "Zdaniem Sądu, skoro w art. 14 ust. 2 pkt 1 u.p.d.o.f. ustawodawca posłużył się zwrotem "ujęte w ewidencji środków trwałych", nie zaś np. "podlegające wpisaniu do ewidencji środków trwałych", to za istotny uznał stan faktycznie zaistniały co do wpisania określonych składników do ewidencji, a nie stan pożądany (wymagany) zgodnie z przepisami. Ma to swoje uzasadnienie w tym, że nieujęcie w ewidencji środka trwałego wywołuje konsekwencje w zakresie kosztów uzyskania przychodów. Od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych pozostawionych poza ewidencją nie można bowiem dokonywać odpisów amortyzacyjnych.

Jednocześnie wskazać należy, iż zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy podatkowej źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy-przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany,

Z kolei art. 10 ust. 2 pkt 3 u.p.d.o.f stanowi, że przepisów ust. 1 pkt 8 tej ustawy nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w jej art. 14 ust. 2 pkt 1 u.p.d.o.f., z zastrzeżeniem ust. 3 tegoż przepisu, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

W świetle powyższego stwierdzić należy, że wyłączenie zastosowania art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy podatkowej obejmuje tylko te składniki majątku, które są wykorzystywane w działalności gospodarczej lub zostały z niej wycofane, a przy tym spełniają warunki określone w art. 14 ust. 2 pkt 1 u.p.d.o.f., tj. zostały wpisane do ewidencji środków trwałych, a także nieujęte w ewidencji składniki majątku wymienione w art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. b u.p.d.o.f. oraz spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu użytkowego lub udział w takim prawie.

Skoro zatem, co wykazano wyżej, przedmiotowy udział w nieruchomości nie mieści się wśród składników majątku wymienionych w art. 14 ust. 2 pkt 1 u.p.d.o.f., to nie ma do niego zastosowania art. 10 ust. 2 pkt 3 u.p.d.o.f."

Prawomocny wyrok wpłynął do tut. Biura wraz z aktami sprawy w dniu 29 maja 2013 r.

Mając na uwadze powyższe orzeczenie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach oraz treść art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.), który stanowi, iż ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie ten sąd oraz organ, którego działanie lub bezczynność było przedmiotem zaskarżenia, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, rozpatrując ponownie wniosek z dnia 1 grudnia 2008 r. stwierdza, iż w świetle zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w 2008 r., przedstawione we wniosku stanowisko Wnioskodawcy w zakresie skutków podatkowych sprzedaży udziałów we wskazanej we wniosku nieruchomości - jest prawidłowe.

Ustawą z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz. 1588), zmieniono zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) - c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przy czym, zgodnie z art. 7 ust. 1 ww. ustawy zmieniającej, do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) - c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm. w brzmieniu obowiązującym w 2008 r.), nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) do dnia 31 grudnia 2006 r., stosuje, się zasady określone w ww. ustawie z dnia 26 lipca 1991 r., w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2007 r.

Odpłatne zbycie nieruchomości w świetle przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, może stanowić źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lub w ust. 1 pkt 3 w związku z art. 14 ww. ustawy.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a - c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a - c) -przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

W myśl art. 10 ust. 2 pkt 3 ww. ustawy, przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Jednak w myśl art. 10 ust. 3 ww. aktu prawnego, przepisy ust. 1 pkt 8 mają zastosowanie do odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie.

Z powyższego wynika zatem, że aby przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości mógł zostać zaliczony do źródła przychodów, określonego wyżej wskazanym przepisem art. 10 ust. 1 pkt 8 cyt. ustawy, spełnione winny zostać co najmniej dwie podstawowe przesłanki:

* nieruchomość nie może być przedmiotem odpłatnego zbycia w wykonywaniu działalności gospodarczej,

* nieruchomość nie może być nieruchomością niemieszkalną wykorzystywaną w tej działalności.

Odrębnym źródłem przychodów jest - wskazana w art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy - pozarolnicza działalność gospodarcza.

W świetle art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Przepis art. 14 ust. 2 pkt 1 powyższej ustawy stanowi, iż przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej składników majątku będących:

- ujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym także przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wymienionych w lit. b, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego lub udziału w takim prawie nieujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Zgodnie z art. 14 ust. 2c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do przychodów, o których mowa w ust. 2 pkt 1, nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie. Przepis art. 30e stosuje się odpowiednio.

W związku z powyższym, wskazać należy, iż treść art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stanowi kompletną regulację przedmiotowego zakresu opodatkowania przychodów ze zbycia składników majątku wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą, jako przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej. Przepis ten zawiera dwie przesłanki uznania przychodu ze sprzedaży składnika majątku za przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej: sprzedaż musi dotyczyć środka trwałego (przesłanka pierwsza), który został ujęty ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (przesłanka druga). Wskazać również należy, co podkreślił Sąd w wyroku z dnia 6 marca 2012 r. I SA/Gl 993/12, ustawodawca w art. 14 ust. 2 pkt 1 posłużył się zwrotem "ujęte w ewidencji środków trwałych", nie zaś np. "podlegające wpisaniu do ewidencji środków trwałych", co oznacza, iż do wpisania określonych składników do ewidencji uznał za istotny stan faktycznie zaistniały, a nie stan wymagany zgodnie z przepisami.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika m.in., iż przedmiotem planowanego zbycia miały być przysługujące Wnioskodawcy udziały w nieruchomości w skład której wchodziły dwie wyodrębnione geodezyjnie działki oraz posadowiony na jednej z nich budynek mieszkalny (nie nadający się w chwili złożenia wniosku do zamieszkania). Przedmiotowa nieruchomość (z wyjątkiem ww. budynku mieszkalnego) w części odpowiadającej udziałom przysługującym Wnioskodawcy, była przez Niego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wynajmowana (na cele niemieszkalne) od 1999 r. do czerwca 2007 r., a następnie poza tą działalnością w okresie od lipca 2007 r. do sierpnia 2008 r.

Mając powyższe na względzie, stwierdzić należy, iż skoro nieruchomość gruntowa (tekst jedn.: przysługujące Wnioskodawcy udziały w tej nieruchomości), która była wykorzystywana w prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, nie została ujęta w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, to tym samym nie została spełniona jedna z ww. przesłanek uznania przychodu uzyskanego z jej sprzedaży za przychód z prowadzonej działalności gospodarczej, na postawie art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem przychód uzyskany ze sprzedaży przedmiotowych udziałów w ww. nieruchomości, nie będzie stanowił przychodu ze źródła przychodów jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza. Przychód ten będzie stanowił przychód ze źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i powstanie wyłącznie w takim zakresie, w jakim będzie następstwem zbycia przez Wnioskodawcę udziałów, przed upływem pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego w którym nastąpiło ich nabycie. Przy czym ewentualny dochód z tego tytułu opodatkowany będzie zgodnie z art. 28 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym przed 1 stycznia 2007 r. W myśl bowiem powołanego już art. 7 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw, do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ustawy wymienionej w art. 1, nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) do dnia 31 grudnia 2006 r., stosuje się zasady określone w ustawie wymienionej w art. 1, w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2007 r.

Zaważyć jednakże należy, iż skoro otrzymane w drodze spadku lub darowizny udziały w nieruchomości zostały nabyte w latach 1991, 1996 i 1999, a planowane ich zbycie miało nastąpić w grudniu 2008 r. (lub później), a więc po upływie pięciu lat licząc od końca roku podatkowego w którym nastąpiło ich nabycie, to do zbycia tego nie znajduje zastosowania zwolnienie z art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym przed 1 stycznia 2007 r. (jak wskazano w stanowisku Wnioskodawcy). Skoro zbycie ww. udziałów nie generuje przychodu to nie może mieć do niego zastosowania ww. przepis. Zważywszy jednak, iż niezależnie od tego, czy przychód nie powstaje, czy powstaje, lecz jest zwolniony z opodatkowania dla podatnika efekt jest ten sam - nie płaci on podatku, odstąpiono w tym zakresie od stwierdzenia nieprawidłowości stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w 2008 r.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.