IBPBI/1/415-520/13/AB

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni, przedstawione we wniosku z dnia 23 maja 2013 r. (data wpływu do tut. Biura 27 maja 2013 r.), uzupełnionym w dniu 19 sierpnia 2013 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie sposobu ewidencjonowania kosztów uzyskania wynikających z otrzymanej faktury VAT - jest prawidłowe.

W dniu 27 maja 2013 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu ewidencjonowania kosztów uzyskania przychodów wynikających z otrzymanej faktury VAT. Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 7 sierpnia 2013 r., Znak: IBPP1/443-457/13/MS, IBPBI/1/415-520/13/AB wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło w dniu 19 sierpnia 2013 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni, prowadzi działalność gospodarczą w zakresie skupu złomu. Kupuje złom od osób fizycznych, a następnie sprzedaje go hurtownikowi, wystawiając fakturę netto, która zawiera zapis "ODWROTNE OBCIĄŻENIE".

W związku z wysoką emisją dwutlenku węgla prowadzona jest wymiana starych pieców centralnego ogrzewania na nowe ekologiczne. Wymontowane, zużyte częściowo piece Wnioskodawczyni odbiera od osób fizycznych i przyjmuje do złomowania. Często nie są to piece uszkodzone, ale są w całości zdatne do użytku. Aby sprzedać je hurtownikowi Wnioskodawczyni musi je rozebrać i oczyścić z waty i szamoty oraz przeciąć na pół i w ten sposób z tych pieców powstaje złom. Mimo, że piece są w dobrym stanie Wnioskodawczyni nie może ich sprzedać, gdyż zanieczyszczają środowisko, dlatego przeznacza je do dalszego przerobu na złom. Firma, która pośredniczy w wymianie pieców, wystawia Wnioskodawczyni fakturę VAT brutto o treści "przekazanie pieców CO na złom", wartość netto 23,41 zł, stawka VAT 23%, czyli 5,39 zł, wartość brutto 28,80 zł.

W uzupełnieniu wniosku, ujętym w piśmie z dnia 14 sierpnia 2013 r. (data wpływu do tut. Biura 19 sierpnia 2013 r.) Wnioskodawczyni m.in. wyjaśniła, że wymontowane, częściowo zużyte piece odbiera firma pośrednicząca i sprzedaje je Wnioskodawczyni, wystawiając wyżej wskazaną fakturę VAT.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy otrzymaną fakturę VAT należy ująć w podatkowej księdze przychodów i rozchodów w kwocie brutto, czy też w kwocie netto.

Zdaniem Wnioskodawczyni, otrzymaną fakturę VAT należy ująć w podatkowej księdze przychodów i rozchodów w kwocie netto.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Aby zatem dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodu musi spełniać łącznie następujące przesłanki:

* musi być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

* nie może być wymieniony w art. 23 ww. ustawy, wśród wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów,

* musi być należycie udokumentowany.

Generalnie należy przyjąć, iż kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów, bądź też zabezpieczenie lub zachowanie tego źródła przychodów, o ile w myśl przepisów ww. ustawy nie podlegają wyłączeniu z tychże kosztów. Przy czym, związek przyczynowy pomiędzy poniesieniem wydatku, a osiągnięciem przychodu bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem jego źródła należy oceniać indywidualnie w stosunku do każdego wydatku. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu, bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów. Podkreślić przy tym należy, iż ciężar wykazania związku przyczynowo - skutkowego pomiędzy poniesionym wydatkiem a uzyskaniem przychodu spoczywa na podatniku, który wywodzi z powyższego faktu określone korzyści podatkowe. Podatnik bowiem musi wykazać, że poniósł koszt celowy i zasadny z punktu widzenia prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej.

Co do zasady, podatek od towarów i usług naliczony, nie stanowi kosztu uzyskania przychodów. Jednakże ustawodawca przewidział pewne wyjątki od tej zasady.

W myśl art. 23 ust. 1 pkt 43 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów podatku od towarów i usług, z tym że jest kosztem uzyskania przychodów podatek naliczony:

* jeżeli podatnik zwolniony jest od podatku od towarów i usług lub nabył towary i usługi w celu wytworzenia albo odprzedaży towarów lub świadczenia usług zwolnionych od podatku od towarów i usług,

* w tej części, w której zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług - jeżeli naliczony podatek od towarów i usług nie powiększa wartości środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej.

Uregulowanie art. 23 ust. 1 pkt 43 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy interpretować w powiązaniu z przepisami ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.).

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi wykonującemu działalność gospodarczą przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z zastrzeżeniami wskazanymi w tym przepisie.

Jeżeli podatnikowi, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego lub zwrot podatku naliczonego, to racjonalne jest wyłączenie z kategorii kosztów uzyskania przychodów na gruncie podatku dochodowego, podatku od towarów i usług, uiszczonego przy nabyciu ww. towarów. Odmienna sytuacja zachodzi, gdy przepisy ustawy o podatku od towarów i usług pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego. Wówczas racjonalne jest zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów podatku naliczonego przy nabyciu towarów, albowiem kwota tego podatku nie zostanie zwrócona podatnikowi.

Jak wynika z przedstawionego we wniosku oraz jego uzupełnienia stanu faktycznego oraz opisu zdarzenia przyszłego Wnioskodawczyni prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą, w zakresie skupu złomu. Jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawczyni dokonuje zakupu pieców C.O., które mimo, że są w dobrym stanie nie mogą być odsprzedane, gdyż zanieczyszczają środowisko, dlatego przekazywane są do dalszego przerobu na złom. Wymontowane piece odbiera firma pośrednicząca i sprzedaje je Wnioskodawczyni, wystawiając fakturę VAT brutto (tekst jedn.: uwzględniającą naliczony podatek od towarów i usług wg. stawki VAT 23%), która zawiera zapis "przekazanie pieców C.O. na złom".

Mając na uwadze fakt, że Wnioskodawczyni jest podatnikiem podatku od towarów i usług, stwierdzić należy, iż jeżeli w świetle przepisów ww. ustawy o podatku od towarów i usług, które nie są przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej, Wnioskodawczyni przysługuje prawo do obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku od towarów i usług, to wydatki dotyczące zakupu pieców C.O. przeznaczonych do rozbiórki i sprzedaży w formie złomu należy ująć w prowadzonej ewidencji podatkowej w kwocie netto.

Mając powyższe na względzie, stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz w zakresie zdarzenia przyszłego stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie nadmienić należy, iż w zakresie podatku od towarów i usług zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.