IBPBI/1/415-51/09/KB - Zaliczenie do przychodów oraz kosztów uzyskania przychodów prowadzonej w zakresie wynajmu nieruchomości działalności gospodarczej przychodów i kosztów związanych z wynajmem lokalu mieszkalnego.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Cywilnej, przedstawione we wniosku z dnia 13 stycznia 2009 r. (data wpływu do tut. Biura - 16 stycznia 2009 r.), uzupełnionym w dniu 2 marca 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie możliwości zaliczenia do przychodów oraz kosztów uzyskania przychodów prowadzonej w zakresie wynajmu nieruchomości pozarolniczej działalności gospodarczej przychodów i kosztów związanych z wynajmem lokalu mieszkalnego (pytanie oznaczone we wniosku Nr 1) - jest prawidłowe.

W dniu 16 stycznia 2009 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie możliwości zaliczenia do przychodów oraz kosztów uzyskania przychodów prowadzonej w zakresie wynajmu nieruchomości pozarolniczej działalności gospodarczej przychodów i kosztów związanych z wynajmem lokalu mieszkalnego (pytanie oznaczone we wniosku Nr 1).

Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych. Dlatego też pismem z dnia 11 lutego 2008 r. wezwano do jego uzupełnienia.

W dniu 2 marca 2008 r. do tut. Biura wpłynął uzupełniony wniosek.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W dniu 1 grudnia 2008 r. małżonkowie rozpoczęli działalność gospodarczą w formie Spółki Cywilnej. W zakresie działalności jaką Spółka prowadzi zgodnie z zaświadczeniem o wpisie do ewidencji działalności gospodarczej z dnia 9 grudnia 2008 r. znajduje się "wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi". Spółka wybrała opodatkowanie podatkiem dochodowym liniowym (PIT-36L). W ramach wspólnego majątku małżonkowie są właścicielami mieszkania stanowiącego odrębną nieruchomość, które odpłatnie wynajmują osobom trzecim. Do tej pory z tego tytułu płacili podatek dochodowy zryczałtowany (PIT-28).

W uzupełnieniu wniosku wskazano m.in., iż:

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy przychody i koszty związane z najmem mieszkania zakupionego przez małżonków w 2001 r. na majątek osobisty można rozliczać jako przychody i koszty w nowo założonej przez tych małżonków działalności gospodarczej prowadzonej w formie Spółki cywilnej, jeżeli tak to czy do kosztów uzyskania przychodu można zaliczyć amortyzację mieszkania, remonty, zakup wyposażenia np. mebli.

(pytanie oznaczone we wniosku Nr 1)

Zdaniem wnioskodawcy przychody i koszty związane z najmem mieszkania zakupionego na majątek osobisty przez małżonków można łączyć z przychodami i kosztami nowo założonej przez to małżeństwo działalności gospodarczej prowadzonej w formie spółki cywilnej, a kosztami uzyskania przychodów będą amortyzacja mieszkania, jego remonty i zakup wyposażenia np. mebli.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) odrębnym źródłem przychodów są określone w pkt 3 i 6 tego przepisu:

Stosownie do treści art. 14 ust. 1 ww. ustawy za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług. Przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz z innych umów o podobnym charakterze, składników majątku związanych z działalnością gospodarczą (art. 14 ust. 2 pkt 11 ww. ustawy).

W myśl art. 5a pkt 6 ww. ustawy ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza to działalność zarobkową:

* prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Z powyższych przepisów wynika, iż najem dla celów podatkowych może być traktowany jako przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej lub jako odrębne źródło przychodów, określone w art. 10 ust. 1 pkt 6 ww. ustawy. Co do zasady wybór kwalifikacji i sposób rozliczenia przychodów najmu, ustawodawca pozostawił osobie oddającej rzeczy w najem.

Zauważyć jednak należy, iż w przypadku gdy przedmiotem najmu są składniki majątku związane z pozarolniczą działalnością gospodarczą, lub najem jest przedmiotem tej działalności to wówczas wynajmowanie lub wydzierżawianie nieruchomości traktowane jest jako pozarolnicza działalność gospodarcza.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż wspólnicy Spółki Cywilnej przeznaczyli stanowiący ich własność lokal mieszkalny, będący odrębną nieruchomością, do prowadzonej w zakresie wynajmu pozarolniczej działalności gospodarczej, uznając go za środek trwały w tej działalności. Mając na względzie cyt. wyżej przepisy stwierdzić należy, iż przychody z tytułu wynajmu ww. mieszkania uzyskane w okresie prowadzenia w zakresie wynajmu pozarolniczej działalności gospodarczej, stanowią przychód z tej działalności.

Odnosząc się natomiast do kwestii możliwości zaliczenia kosztów uzyskania przychodu prowadzonej przez Spółkę pozarolniczej działalności gospodarczej wydatków związanych z ww. mieszkaniem stwierdzić należy, iż zgodnie z art. 22 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Aby zatem dany wydatek mógł zostać zakwalifikowany do kosztów uzyskania przychodu musi spełniać łącznie następujące przesłanki:

Generalnie należy przyjąć, iż kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów bądź też zabezpieczenie lub zachowanie tego źródła przychodów. Przy czym związek przyczynowy pomiędzy poniesieniem wydatku a osiągnięciem przychodu bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem jego źródła należy oceniać indywidualnie w stosunku do każdego wydatku. Oceny tej dokonuje natomiast sam podatnik.

Stosownie do postanowień art. 22 ust. 8 ww. ustawy kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23 powołanej ustawy.

W myśl art. 22a ust. 1 ww. ustawy amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

* o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Przy czym, stosownie do treści art. 22c pkt 2 ww. ustawy amortyzacji nie podlegają budynki mieszkalne wraz ze znajdującymi się w nich dźwigami lub lokale mieszkalne, służące prowadzonej działalności gospodarczej lub wydzierżawiane albo wynajmowane na podstawie umowy jeżeli podatnik nie podejmie decyzji o ich amortyzowaniu.

Mając na względzie cytowane wyżej przepisy stwierdzić należy, iż jeżeli wskazany we wniosku lokal mieszkalny spełnia kryteria uznania go za środek trwały i wnioskodawca podejmie decyzję o jego amortyzowaniu, to dokonywane od jego wartości początkowej odpisy amortyzacyjne mogą stanowić koszty uzyskania przychodu prowadzonej przez Spółkę pozarolniczej działalności gospodarczej. Natomiast wydatki poniesione na remont czy też wyposażenie ww. mieszkania mogą stanowić koszty uzyskania przychodu, jeżeli spełniają przesłanki określone w ww. art. 22 ust. 1 ww. ustawy. Pamiętać jednak należy, iż trzeba zachować szczególną ostrożność oceniając sposób zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu wydatków poniesionych na zakup wyposażenia. Jeżeli bowiem wartość zakupionego składnika majątku przekroczy kwotę 3.500 zł a przewidywany okres jego używania będzie dłuższy niż rok, składnik ten będzie spełniał definicję środka trwałego i będzie podlegał zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodu w sposób pośredni, poprzez dokonywane od jego wartości początkowej odpisy amortyzacyjne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zważywszy na fakt, iż wnioskodawcą jest podmiot gospodarczy, tj. Spółka Cywilna, niniejsza interpretacja, stosownie do postanowień m.in. art. 14k Ordynacji podatkowej, jest wiążąca tylko dla tego podmiotu co oznacza, iż nie wywołuje bezpośrednio skutków dla wspólników tej Spółki.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44 - 100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.